Leegte

[Twan]

Lieve Allemaal,

Allereerst wil ik even zeggen hoe blij ik ben met dit forum. Sinds een week of twee lees ik iedere dag alle nieuwe berichten en leef mee met alles wat er gebeurd.

Ik sta sinds vier dagen droog en na de eerste ontwenningsverschijnselen (vooral 's nachts) gaat het nu eigenlijk heel goed, al doe ik alles nog op wilskracht, de echte verandering van gedrag en denkwijze moet bij mij nog 'indalen', ben pas anderhalve week bezig met de Tactus behandeling. Ik slaap goed (je weet wel, met dromen die je je herinnert), voel me gedurende de dag rustiger, hoef niet meer te bedenken in welke winkel ik vandaag mijn boodschappen eens zal doen, naar welke glasbak ik vandaag eens zal fietsen, enzovoort, jullie kennen het wel.

Een vraagje: Hoewel ik me dus eigenlijk wel goed voel, heb ik --vooral 's avonds-- last van een gevoel van leegte. Behoefte aan iets wat er 'inhakt', als jullie begrijpen wat ik bedoel. Houtje noemde het al eens 'het gat in je hart', maar bij mij zit het lager. Alles wordt zo verschrikkelijk vredig en ik voel me zo'n Brave Hendrik. Dat is natuurlijk allemaal positief, en ik ben ook actiever sinds ik niet meer drink (ik weet dat vier dagen geen enorme staat van dienst is, maar dit is nu eenmaal hoe het er nu voor staat). Het is niet het grootste probleem, maar ik ben toch benieuwd wie dit gevoel herkent en hoe jullie hiermee omgaan.

Ben ik zo gewend aan het schuldgevoel wat drinken --in mijn geval-- met zich meebrengt dat iets anders zich voordoet als onecht? Ben ik bang dat het te goed gaat? En wie is Brave Hendrik eigenlijk?

Liefs,
Twan

[verientje]

Ha Twan,

Ik val van ene verbazing in de andere, ik blíjf maar dingen herkennen de laatste dagen, het houdt niet op! Ik heb dat idd precies zoals jij dat nu beschrijft, als ik een tijd niet drink voel ik me na een paar dagen een brave Hendrika!

Maar ik besef ook dat die gedachte voor mij vaak een valkuil is geweest, en uit die kuil wil ik eerst weer uit, en daarna echt niet meer terug erin!

Misschien zijn we overdag gewoon echt te braaf, en moeten we iets anders vinden om mee uit de band te springen, iets waarmee je jezelf en een ander geen kwaad doet. Ik zou zo gauw niet weten wat, iemand suggesties?

Wil er graag nog een keer op door gaan, moet nu even weg, doei,

Verientje

[Houtje]

Twan,

Zou je mijn verhaal over het gat in je hart GOED willen aanhalen/gebruiken, het heeft nl. niets te maken met wat er "overblijft" als je niet meer drinkt, maar gaat meer over de OORZAAK ervan.

Over de "leegte" die je beschrijft: het antwoord is heel simpel. Mijn avonden duurden altijd tot 20.00 uur dan viel ik in slaap om 01.00 uur weer eruit om de rest van het huishouden te doen, weg regelmaat e.d. Die tijd die je nu overhebt is niet het enige. Ik merkte ook dat er "spanning" weg viel juist omdat ik stiekem dronk. (we hebben het nu over meer dan een jaar geleden hè). Die tijd ga je vanzelf invullen met bv. lezen, een hobbie (ik ben weer druk aan het breiken voor de knuffels,sjaaltjes en jasjes) en meer op de pc hobbie-en, en uitgebreider koken (omdat ik dan niet bij de eten al ligt te kotsen omdat ik meer dan een liter wijn op heb).... dus ja, er is een leegte, en ach, laat het maar even zo.

Zoals je ook leert dat het voor kinderen goed is om te leren om zich af en toe te "vervelen" en "rond te hangen" dat brengt ze bij hun eigen gevoel terug.

Verder kun als je structureel tijd overhebt héél veel dingen doen bv. vrijwilligerswerk, een kaartje leggen met oudere mensen, ze gaan voorlezen, wandelen met ze. Zo dank baar om te doen.

[romanski]

heel herkenbaar twan

ook ik heb die leegte, als beetje thrill seeker al een paar keer in de ogen gezien om vervolgens weer het zogenoemde 'spannende'leven op te zoeken

wat houden we ons toch voor de gek


maar de beslissing van min leven is vandaag genomen: vanaf morgen niets meer. plan de campagne met mijn gesprekspartner de shrink om de horizon eerst op een half jaar te leggen, hem te bellen als het fout gaat (dag en nacht) en in dat geval op zo'n kort mogelijke termijn (waar ik ook zit ter wereld) een afspraak te maken. Extra steun van het wellicht placebomiddeltje tegen mijn enorme zucht en vooral van mijn geliefde waarmee ik nu heb afgesproken geen begrip voor terugval meer te tonen, maar bijvoorbeeld de vakantie etc gewoon af te breken als het fout gaat. ,,beter een stukgelopen vakantie dan een stukgelopen leven'' zoals de shrink zegt

of ik er goed aan doe??

ik hoop het

en wie heeft er ervaring met dat pilletje??

groet R

[tapas]

zooo, herkenbaar, heb er ooit een draadje aan gewijd

http://forum.alcoholdebaas.nl/...did=388&enterthread=y

maar die is wat naar onderen geschoven, grappig om te merken dat nieuwe stoppers dat ook weer tegen komen. Ik moet zeggen dat het voor mij steeds minder speelt, ik begin me zelfs vaak meer te ergeren aan mensen die wel drinken en dronken zijn en krijg steeds meer respect voor mensen die het zonder drank kunnen. Het moeilijke is vaak dat je jezelf veel gevatter en zo vind met alcohol

[Twan]

Hé Verientje,

Ja, die gedachte kan inderdaad een valkuil zijn, daar ben ik me ook zeer van bewust. Ik bedoel het ook niet als excuus (voor zover ik zelf weet natuurlijk), het valt me alleen op, en ik was benieuwd of anderen dat ook hebben. Dat je erachter komt dat je gewend bent om jezelf op je kop te geven.
Als je de aanleiding daarvoor hebt weggehaald blijf je over met een zelfbeeld wat niet klopt, zoiets...
Bestaat er zoiets als een cursus Brave Hendrik?


Hoi Houtje,

Sorry dat ik je fout heb aangehaald. Mijn excuses.
Er zijn meerdere soorten 'gaten' en hetgeen waar jij het over had is inderdaad iets anders.

Wat je verteld over kinderen en verveling is heel herkenbaar, ik denk inderdaad dat er een mate van verveling in meespeelt en dat hoeft ook niet slecht te zijn (is waarschijnlijk zelfs goed, het brengt in ieder geval weer rust in de tent). Ik vroeg me alleen af in hoeverre we verknocht zijn aan ons zelfbeeld (schuldgevoel) t.a.v. het drinken.

Ik lees dat jij het hebt ingevuld door dingen te gaan ondernemen. Dat lijkt me ook wel wat, ik zal eens kijken wat ik kan gaan doen. Waar ik echter ook benieuwd naar ben is of iemand zich herkent in het "Brave Hendrik Syndroom".

Twan

[anjo]

Beste Twan,

Nog maar 4 dagen, wil je dat snel veranderen in AL 4 dagen.
Ik moest er wel aan wennen dat ik weer avonden had, dat ik weer tijd had. maar ik had tot de dag dat ik stopte een 14 durende werkdag ( reistijd van op zijn minst 5 uur) en dan moet ik ook nog even door thuis, standaard om 8 uur met Jan de Wandelaar naar bed om dan steunend een kreunend om 5.30 weer in de auto te stappen. Ik ben gestopt maar werkte ook ineens niet meer dus dat was even wennen.

Ik vind het juist heerlijk om brave Hendrika te zijn! Niet meer wie heb ik gebeld, wat heb ik gezegd.
Wat heb ik uitgespookt? Is er nog iemand langs geweest. Zo vermoeiend.
Ik ben eigenlijk van plan omdat zo de hele vakantie door te brengen en als mijn beurs het toelaat wat meer te gaan doen. Nu is hier niet zo heel veel keus maar vast meer dan ik weet.
En een nieuwe baan, 10 uur maar, o jee kan ik dat aan? Vast wel :-)

En mezelf kennende zal ik ook nog wel eens zo op zijn tijd heel stout zijn maar dan wel nuchter.
Niet drinken is niet hetzelfde als saai!

Liefs,
Anjo

[Twan]

Romanski!

Bedankt voor je bericht. Ik was nog bezig met het antwoord aan Verientje en Houtje toen jij en Tapas alweer hadden geschreven. Wat goed dat je een besluit genomen hebt!!! Goede stokken achter de deur ook lijkt me. Zullen we samen een cursus Brave Hendrik gaan volgen?

Heel veel sterkte morgen, ik zal aan je denken!

Hoi Tapas,

Weet je, ik dacht wel dat er in het archief iets over te vinden zou zijn (en ik ga ook zeker je draad lezen), maar ik wilde zo graag van de forumleden nu horen of ze dat gevoel kennen. Ik denk dat alle problemen, verhalen, ervaringen in een roulatie van drie maanden allemaal wel weer een keer (in veranderende vorm) voorbij komen, zolang er nieuw bloed op het forum bij komt.

Wel heel goed om te horen dat dat bij jou naar verloop van tijd naar de achtergrond is verschoven. Daar hoop ik inderdaad ook op...

Liefs,
Twan

[romanski]

ha die twan ik heb het ook maar in een apart draadje van de daken geschreeuwd

deze keer geen ontsnappen meer

[anjo]

Sorry Twan,

Ik moet het echt even kwijt iedereen doet het hier op wilskracht.
Antabus, Refusal en Campral zijn stokjes waar je op kunt leunen. Het is je wilskracht dat je overeind houd!!!!

[Emma]

Ha Twan,

ik heb niet alle reacties heel diepgaand gelezen maar jou verhaal, van "ik voel me zo'n brave hendrik", het iets missen.
In de film "changing lanes" wordt er op een gegeven moment gezegd (tegen een alcoholist) Jij bent niet enkel verslaaf aan alcohol, jij bent vooral verslaafd aan chaos". En dat herken ik weer heel sterk. Het altijd de scherven van de vorige dag weer oprapen, dingen weer recht zetten, de chaos in je hoofd tot kalmte brengen. Daar ben ik ook een beetje aan verslaafd. En de tijd van drinken, op zoek naar drank, op zoek naar gezeldschap, op zoek naar dat... ik weet het niet. Maar er GEBEURD wat.

En dat is heel anders dan "het gat in je hart' van Houtje, dat is de oorzaak de reden waarom ik er vaak aan begin. Maar in het proces van drinken is het juist die chaos die en zo heerlijk is en zo afschuwelijk. En als ik niet drink is het dus "stil". En dan denk ik dat ik er al niet meer ben, en dat is eng.

Emma

[Kate]

Jullie verwoorden het mooi.
Je bent bang om je zelf te verliezen, of het beeld dat je van jezelf hebt.
En wie ben je zonder? Wat moet je doen?
Word je dan een brave Hendrik? Maar is dat ook geen stereotype beeld?
Als je je oude patronen los durft te laten (is eng!) dan komt er misschien wel ruimte (leegte) voor nieuwe ontdekkingen....
Misschien is het dan soms wel ineens heel lekker om niet meer zo nodig te hoeven....

Kate

[Emma]

Ja lieve Kate,

maar ik denk in Twan z'n verhaal iets gevonden te hebben wat we niet zo makkelijk onder woorden brengen. Die chaos. En daar kauw ik dan een poosje op. Heb ik al eerder gedaan. Doe het graag nog es met een ander.

En het gaat bij die chaos niet dat je het weg wilt stoppen, of verbergen. DIE mag er juist wel zijn. Is heel raar. Heb er nog geen woorden voor.
Maar jij hebt ook gelijk. Laat het even de chaos en kijk wat er voor in de plaats komt.

I am an addict to chaos. Klinkt niet mis he. Geeft ook een heel ander licht op mijn situatie. Ik wil weten dat ik leef! Hoe beperkt het ook is.

Nou ja, dat zijn die woorden die ik niet zo makkelijk vind en ook liever niet uitspreek. Hoera voor de anonimiteit!

Emma

[anjo]

Ha lieve Emma,

Ja dat is het chaos!

Gelukkig heb ik daar geen drank voor nodig, ik ben vleesgeworden "Chaos"
Chaos waar orde in zit zijn mijn vriendin altijd.
Wat ik wel vaak verzucht de laatste tijd is wat ben ik saai.


Hoe gaat het trouwes met je Emma?
Al wat minder pijn?

Liefs,
Anjo

[Twan]

Lieve Anjo,

Niet drinken is Zeker niet hetzelfde als saai!
Zo voelt het ook niet, ik kan niet eens goed uitleggen hoe het wel voelt, net zoals Emma zegt. Ik wil Niemand tekort doen door te zeggen dat ik het nu nog 'op wilskracht' doe (óók niet de medicijngebruikers onder ons). Wat ik ermee bedoelde is dat ik nu nog niet de gereedschappen bij mezelf heb aangeboord om op een natuurlijke manier om te kunnen gaan met alcohol (in mijn geval niet drinken), dus dat ik op dit moment alleen nog maar heel hard 'nee' kan zeggen. Het niet drinken is nog geen onderdeel van mijn wezen geworden, het hoort nog niet bij mij. Tot die tijd (als die tijd er komt) moet ik op wilskracht varen, maar ik weet ook dat die wilskracht altijd onderdeel zal blijven uitmaken van het niet drinken. Ik had het over wilskracht in verband met mijn eigen onvermogen, niet als waardeoordeel over wie dan ook.

Lieve Emma,

Ja, precies dat is het, behoefte aan chaos!
"Let's get Lost!"
Dat de boel een beetje uit de hand loopt, dat er in ieder geval veel gedoe is, intern en extern. Zodat je niet hoeft stil te staan bij alles, toch? Vreselijk gevoel, vooral de ochtend erna. Voor dat ochtendgevoel zoek ik ook geen vervanger... Ik zou alleen op die avonden mezelf wat minder blanco willen voelen, maar het is misschien een fase...

Lieve Kate,

Ja, gek he? Bang om jezelf te verliezen, terwijl je jezelf met drank juist verloor en dat niet meer wilt! Misschien moet je jezelf weer terug vinden zonder drank...
Ik las laatst een quote van Simon Carmiggelt: "Als ik een glas wijn drink word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst".
Ik neem dat heel letterlijk, ik denk echt dat ik een ander mens word van drank, en dat ik nu weer moet leren om weer één mens te worden, zonder te vluchten in die ander.

Bedankt allemaal,
Twan

[verientje]

Haha Twan, die is leuk "Als ik een glas wijn drink word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst". Schrijf ik in mijn boekje.

Zoiets als: ik was dronken toen ik haar ontmoette, ik was dronken toen ik haar verloor, wat kan er een hoop gebeuren, tussen twee dronkenschappen door, van Levi Weemoedt.

Misschien dat je de alcohol kunt vervangen door humor, humor en taal, daar kun je zo van opknappen.
Ja, ik denk dat ik het in die hoek ga zoeken, bedankt voor het idee.

Verientje

[Emma]

Ha Twan en Anjo,
fijn die bijval en herkenning. Wat ik zeg, ik moet er nog even op kauwen. Maar als ik me concentreer op dat onderwerp kom ik wel weer een eindje.

Het is momenteel onwijs veel chaos. Zo'n ongeorganiseerde. Pijn soms niet te verdragen, misschien niet omdat het zo erg is maar omdat ik me er zo tegen verzet. Ik WIL het niet en KAN het ook niet meer hebben. Paracetamol, diazepam het helpt voor even. Zoals alcohol. En 's morgens is het er weer en sleep ik een heup en been mee wat ik liever niet zou hebben. grrrrr. Maar goed, ik begin te wennen en ergens te accepteren, ook de dingen die ik doe om de pijn te hanteren.

Afleiding is toch wel het toverwoord. Gewoon andere dingen doen, ergens mee bezig zijn, lopen gaat bijvoorbeeld wel, staan ook tot op zekere hoogte. Maar zitten, de krant lezen op een rechte stoel.

En dan, zo erg om het toe te geven. Zomaar iemand die over m'n bol aait. Die een kopje thee zet, het gezellig maakt. Het even niet zelf doen. Maar ja, wie kent dat niet.

Groetjes,
Emma

[wil133]

hallo twan,
Een mooie zin die je aanhaalt van carmigelt. Ik denk ook dat die voor het merendeel van ons waar is.
Tenminste voor mij wel. Ik heb echt weer moeten leren om mijn tijd een nieuwe invulling te geven. De eewige gedachte te laten varen van heb ik nog genoeg drank in huis. Een gedachte die tot voor ongeveer een jaar een groot deel van de dag innam. Maar naarmate ik langer droog stond kreeg ik ook weer meer levenslust, vond het weer fijn om onder de mensen te komen, om weer meer te ondernemen,en niet meer te vluchten in de drank.
En twan 4 dagen is al een hele grote stap Hou vol

groeten wil

[anjo]

hoi Twan,

Die man kon echt goed schrijven heb ik begrepen, ik ken hem alleen maar als "oude" man op tv.
Ben dus van plan om hem eens te gaan lezen als mijn stapel te lezen boeken weer wat korter is.

en ik ben niet zo'n B$#@* hoor maar wel heel direct, is toch moeilijk met dit medium omdat je mijn ogen of mijn stem niet kan zien.

en je hebt helemaal gelijk, daarom heb ik ook mijn wandelstokje totdat mijn ziel geleerd dat er andere manieren zijn om met spanning om te gaan dan met alcohol.

En ik bedoelde niet dat ik saai ben omdat ik niet drink maar gewoon wat saai omdat ik me wat meer op de vlakte houd nu. Mijn familie is daar dolgelukkig mee, hoe saaier hoe beter, krijgen ze even wat rust:D

Nog veel sterkte en je bent gewoon heel goed bezig!

Liefs,
Anjo

[Emma]

ik moet heel erg denken aan:

Ik ken het klappen van de zweep,
ik ken de regels van dit spel,
ik ken de zin van dit bestaan.
maar als ik drink, dan gaat het wel.

Caberet Ivo de Wijs
(ik wil Ivo deze woorden niet toedichten, misschien zijn ze wel van hem maar ach ja)

[verientje]

Die is ook heel toepasselijk Emma.

En die pijn, slurpt zoveel energie uit je weg hè, en warmte, help dat niet, warm bad of douche, maar is allemaal maar voor eventjes natuurlijk. Moeilijk hoor,

nou, ik geef je een digitale aai op je bol Emma, je hebt er niet veel aan, maar ik denk aan je,
sterkte meis,

liefs Verientje

[Emma]

ach lieve Verientje, het doet wel wat. Zo'n aai. Is goed.

Dag dank je Emma

[Kate]

Ik denk dat niemand hier saai is, en we zijn allemaal bezig om inderdaad weer meer onszelf te worden zoals Twan zegt.
Anjo, hoop dat je een leuke avond hebt.
Romanski, moedige stappen die je zet, reuzestappen!

Emma, hier heb je een lekker kopje dampende thee met een heerlijk bonbonnetje erbij en een dikke zoen.

liefs,
Kate

[Satja]

Hoi Twan, ik ben benieuwd of je inmiddels al een antwoord op je vraag hebt.

Ik herken het gevoel dat je beschrijft en ik vind het heel mooi dat je er het woord 'leegte' aan geeft. Want dat is het volgens mij inderdaad. Omdat je geen afleiding meer hebt blijft er een leegte over. Omdat je niet meer weg kunt van het 'hier en nu' kom je in de leegte terecht. Dat is schrikken en eerst denk je dat daar helemaal niets is, dat je een sullige brave hendrik zit te wezen waar niks in zit en niks uitkomt. Maar ik heb ervaren dat dat na een poosje anders wordt. Dan voelt het niet meer leeg, sterker nog: dan realiseer je je hoe leeg het is om avond aan avond niets meer doen en niets meer te voelen door je gezuip. In je hoofd lijkt dat voller, maar dat is schijn.

Begrijp je wat ik bedoel? Of sla ik de plank mis en zit ik hier m'n eigen verhaal te vertellen (ook niks mis mee trouwens).

Satja

[tapas]

Nee Satja, je hebt gelijk. Het is geen leegte, het is een anders omgaan met de tijd die je hebt, en je hebt opeens veel meer tijd als je nuchter bent en die moet je opnieuw leren besteden... Ik zit meer achter mijn pc bevoorbeeld, en ga wat vroeger naar bed om te lezen, allemaal saai en braaf, maar sochtends ben ik elke keer weer zo blij dat ik savonds saaier ben!