Vrijdag 7 juLi

[Houtje]

Twan en anderen,

"Op de fiets gaat alles wel heel langzaam
Maar toch nog behoorlijk hard

Wie heel goed luistert aan een stilstaand
horloge hoort een zacht tikken

Waar blijft de tijd? Om daar over
na te denken hebben wij het zwerk"

(ik heb het zelf niet bedacht maar mijn lievelings-dichter)
Jaaaaa ik houd van poëzie
hadden jullie niet gedacht hè,
met al dat kabaal.

Ben net:
Lotta uit de Kabaalstraat
(Astrid Lindgren, erg leuk)

[anjo]

Ik koop nooit meer een hele fles, doe ik die open dan komt er zo'n genie uit die zegt drink mij helemaal
al doe je er twee dagen over. Dus ik koop zo'n klein flesje, niet zo piepkleintje maar de kleinste gewone.
En die is nu dus leeg.

En het is nu ook uit mijn systeem. Het is de rompslomp met de UWV en CWI en belastingdienst etc.
Ik kan ook niets vinden, alles ligt nog in dozen en door elkaar. Maar vandaag ga ik maar weer stappeltjes maken en telefoontjes plegen.

Winkel ze!!!

Anjo

[erica]

Goedzo Anjo, echt je moet het gewoon (nou ja gewoon) doen! Ik weet uit ervaring dat als je het hebt gedaan het en hele opluchting is en je krijgt er haast net zo'n kick van als van die #$@%^%$#@ alcohol, alleen dan tig keer beter!!

Kop der Veur Anjo!!!!!!!!!!!

[Francesca]

Knolrapen, worst, schorseneren en prei!
Ga zometeen eten inslaan voor zaterdag.
Mijn tante komt helpen met poetsen.

Misschien tot vanavond!

Francesca

[Emma]

Goedemorgen,
het blijven toch lastige etters die Gremlins. Bij wie spoken ze nu al door het hoofd?? Ik snap Tapas wel geloof ik, als het eenmaal begint te spoken zijn ze er moeilijk uit te krijgen. Maar misschien moeten we ook eens gaan vertellen in de ochtend hoe ze spoken en waar ze spoken en waarom??

Ik heb vandaag geen spook omdat ik het gisteren al heb gehad. Maar goed, het is. Dus vandaag houden we droog van binnen en hopelijk een beetje nat van buiten.

Ik werd vanmorgen zowaar een beetje koud wakker dus heb m'n badjas of m'n lakentje gelegd. mmmm. Even rust van de warmte.

Jongens, sterkte en vertel ook eens over de ochtendspoken,
emma

[verientje]

Anjo en Tapas,

even gestruikeld, opgestaan en weer doorgegaan, goed zo, net wat je zegt Anjo, één veldslag verloren is nog geen oorlog verloren.

Maar Pietjepuk, ik snap wat je bedoelt, zit ook allerlei manieren te verzinnen om elkaar te helpen een veldslag te winnen, iedere veldslag is er tenslotte weer één. Maar ik vind het heel moeilijk. Ik heb dat ook wat jij hebt Tapas, dan weet je vaak 's morgens al dat het die dag zou kúnnen gaan gebeuren, en tóch moet er een manier zijn om je van die gedachte af te krijgen.
Wie heeft er weleens de methode van de Cactussen gebruikt, 9 maal hardop STOP tegen jezelf zeggen, niet 2 of 10, maar precies negen maal?

Ook zou je de uitglijders in je agenda kunnen schrijven, en dan na zoveel tijd een soort grafiekje kunnen maken, als het dan goed is moet de horizontale lijn steeds meer gaan overheersen. Ja, ik zit maar hardop te denken hoor, misschien een volslagen idioot idee, maar net wat je zegt Pietje, je probeert maar wat. Je zou zelfs bij de uitglijders kunnen noteren wat de reden ervan is, krijg je na verloop van tijd een beeld, sorry hoor, ik sla een beetje door. Als het niks is, forget it!

Verientje

[anjo]

ANJO

[Francesca]

Katrina,
Ik bleef gewoon in de muzikale sfeer, hoor. Gewoon Drs. P. geciteerd.

Heb al gekocht: garnaaltjes, gerookte zalm, tomaatjes, eitjes, parmaham en meloenen, kaas, veldsla. En water, sapjes en twee flessen Cava. 't Is tenslotte voor mijn 40ste. De echte champagne bewaar ik voor mijn 100ste verjaardag. En chips, borrelnootjes, olijven.

Heb mijn tante naar huis gestuurd toen ik er haar op betrapte dat ze de afwas wou doen met een vod waarmee ze net het toilet schoongemaakt had. Brave ziel, hoor, maar eigenlijk geen geschikte persoon om te helpen poetsen.

Dus moet ik het zelf nog allemaal doen. Zucht. Zal maar oppervlakkig gebeuren, hoor. Als de keuken en de badkamer glanzen, is het al goed.

Verder is hier de zondvloed uitgebroken. Een klein zondvloedje maar. De ark hoeft dus niet uit te varen.

Gheghe, wat een boeiend leven heb ik toch.

Francesca

[pietjepuk]

Anjo, Chinagirl maar ook Tapas,

Het spijt me, ik kom er nog een keer op terug,

We zitten hier ontzettend veel met elkaar te kletsen over van alles en nogwat, de hele dag! Het woord alcohol komt er op een dag als gisteren niet zo veel in voor maar dat kan. En dan de volgende dag melden Chinagirl én Anjo dat het mis is gegaan!

En dan reageren we: geen schande, verder gaan, kom op enz.

Maar als het waar is wat Tapas zegt: zo werkt het niet, het speelt al de hele dag in je hoofd, dan denk ik: waarom hebben we het er dan verd*** niet over gehad gisteren?

En onze 'lieve'' reacties van vandaag (als de dooooood elkaar te kwetsen), dan denk ik weer:

Anjo heeft ooit een jaar drooggestaan
Anjo is nu verd*** 101 (!!!!) dagen bezig waarvan volgens mij maar 4 dagen gedronken. Dat is heel erg knap, dat moeten we vieren en Anjo, je hebt een nieuwe baan, welliswaar heeft je referentie laten weten aan je nieuwe werk dat je een alcoholprobleem hebt, toch hebben ze je die kans gegeven, alsjeblieft: maak m waar!!!! glij niet af. En sorry dat we de 100 dagen niet hebben gevierd. Het is enorm knap van je!!!!! En als de eerste euforie weg is is het moeilijk, maar ga niet steeds vaker de mist in want op een gegeven moment zou het terug naar af zijn en dat MOET NIET!
16 mei heb je hier beloofd dat je het ons zou melden als het dreigt mis te gaan. Gisteren heb je alleen gemeld dat je ging slapen. Hou je aan je belofte en probeer bij de les te blijven. Hoe kunnen we je het beste helpen in dit verdomd moeilijke proces????


Chinagirl, je hebt spijt als haren op je hoofd dat je toen weer begonnen bent na die 8 maanden gestopt te zijn geweest. Die 8 maanden waren de meest rustige periode in je hele leven heb je ons laten weten.
Je verbaast je zelfs dat je man nog niet weggelopen is mede vanwege je kwade dronk.
Je wil absoluut weer helemaal 0 drinken!!
3 juni schrijf je: vanaf nu níets meer. We zijn nu iets meer dan een maand verder en het is een paar keer misgegaan, zo zelfs dat je zegt: mijn man en kinderen geloven er niet meer in, toch ga je door! De droge dagen rijgen zich aaneen, schrijf je op een gegeven moment. Dat voelt goed, toch Chinagirl.

Gisteren hebben we je betrekkelijk weinig gehoord, had dat er iets mee te maken. Hoe kunnen we je helpen in dit proces, want het is toch écht zo dat je niet meer wíl? Wat kan ik voor je doen??? Ik vind het belangrijk genoeg om je te helpen zeker ook omdat je al eens bewezen hebt dat je dit gewoon kán, ík geloof in je en wil je heel graag helpen!


Natuurlijk zitten we hier met gevoelige mensen en moeten we daar rekening mee houden. Echter, door het taboe dat op drank rust hebben we in ons dagelijks leven al een heel leger vrienden en kennissen die doet of hun neus bloedt en doet of wij gewoon functioneren terwijl er een heleboel zijn die vinden dat dat helemaal niet zo is maar de guts niet hebben het ons te zeggen. En zo leiden we een leven voor spek en bonen en spelen de mensen om ons heen verstoppertje met ons.
Als we dat hier óók gaan doen, gaat het niet goed!

Chinagirl, Anjo, Tapas, iedereen, hoe kunnen we elkaar bijstaan? Wat zou jullie het beste helpen?

groetjes

Pietje

Ik hoop dat ik de afgelopen 7 1/2 maand voldoende bewezen heb dat ik op geen enkele manier iemand wil kwetsen en dus een eerlijk bericht als dit wel kan schrijven

[Twan]

Jeetje PP,

Weet je dat ik het eigenlijk heel erg goed van je vind dat je dit opschrijft?
We moeten elkaar misschien inderdaad ook af en toe een schop onder de kont durven geven als dat nodig is, en niet alleen maar sussen. Als je schrijft dat we allemaal al mensen in ons leven hebben die de andere kant op kijken dan heb je daar volgens mij heel erg gelijk in. Het forum is er juist om elkaar niet voor de gek te houden, maar eerlijk te zijn, zodat we elkaar kunnen helpen. Voor, tijdens, en na moeilijke momenten.

Wel denk ik dat er een grens zit aan die strengheid. Als dat betekent dat mensen niet meer durven te vertellen dat het mis is (gegaan) omdat ze bang zijn dat ze op hun kop krijgen, dan schiet het z'n doel voorbij. Maar ik vind ook wel dat er af en toe teveel macht wordt toegeschreven aan niet bestaande harige wezentjes. Als beeld is het heel leuk, maar het kan alles ook teveel buiten jezelf plaatsen. Laten we onze eigen verantwoordelijkheid onder ogen zien en die nemen. En lukt dat een keer niet dan helpen we elkaar weer overeind, maar misschien op de manier van mijn oudtante: ze hielp me als kind overeind als ik gevallen was, veegde mijn knieën af en zei: "Kijk dan ook uit waar je loopt..."
Nee, dat was niet mijn lievelingstante, maar het is hier ook geen naaikransje, en we komen hier niet vanwege zweetvoeten, hoe gezellig het soms ook kan zijn.

Voor alle duidelijkheid: dit gaat wat mij betreft niet over de mensen die toevallig vandaag een uitglijer hebben gehad, het gaat om de manier waarop we elkaar willen helpen op het forum.

Nou ja, dat waren mijn vijf centen...

Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken.

Liefs,
Twan

[Kate]

Sluit me aan bij Koekie.
Ik ben alleen niet zoveel op het forum en ook niet zo goed in praktische tips.

Misschien aanvullend: (als 1 iemand er toevallig wat aan heeft is het mooi toch)
ik ben meer van de psychologische visie dat het van binnenuit moet komen.
Wat mij helpt is boeken daarover lezen. Sinds 17 mei zelf behoorlijk geminderd met alcohol.
Maar het blijft me bezig houden: waarom dan toch nog dat beetje terwijl je weet dat het vergif is?

De boeken van Allen Carr (nooit meer een kater) en Jan Geurtz (de verslaving voorbij) heb ik al eens eerder genoemd (Winnie, had jij Allen ook niet gelezen?).
Nu ben ik bezig me te verdiepen in Zijnsoriëntatie van Hans Knibbe (opgekomen door een forumgenoot, geweldig toch!).
En dat vind ik toevallig heel erg toepasbaar voor mij, ik wil daarmee verder.

Het is onmogelijk om even uit te leggen waar het om gaat.

Een klein stukje essentie:
het lelijke eendje heeft zich gerealiseerd dat ze een zwaan is.
Investeren in eendengedrag is niet meer nodig.
Waarom niet meteen helemaal een zwaan zijn, zijn wie je bent?

Ophouden met investeren in het probleem door je te realiseren dat je een zwaan bent.

En zie, de behoefte wordt steeds minder.
Ben op het moment helemaal fris.

Misschien heeft iemand er wat aan.
Je raakt er meer van doordrongen dat je van jezelf al helemaal goed bent. En als je je vooral daar op richt verdwijnt de behoefte aan bedwelming, van binnenuit.

Heb ook nog nagedacht over een opmerking van Katrien: over 2 sigaretten roken terwijl je zwanger bent dat dat beter is dan al die onrust.
Dat klopt ergens wel maar ook ergens niet naar mijn gevoel: waarom zou je dat gif in je eigen lichaam en dat van je baby binnenlaten?

Kate

[Kate]

Hoi Twan,

Zag je tekst pas na de mijne.
Nou lijkt het net of ik me niet bij jou aansluit, maar dat is dus niet zo!

liefs,
Kate

[Kate]

Nou ik ben lekker bezig zeg.
Sluit me aan bij Pietje Puk en Twan!
PP en Koekie jullie lijken ook zo op elkaar.

doei, KAte

[pietjepuk]

ja, eens,

het mooiste zou zijn dat 'het op de kop geven' niet als op de kop geven zou worden gezien omdat we heel veel vertrouwen in elkaars goede bedoelingen hebben. Maar dat is misschien iets te mooi gedacht. Alles wat averechts werkt moeten we achterwege laten, ben ik ook met je eens! We móeten denk ik ook nooit iemand op zijn kop geven. Een schop onder je kont is iets anders denk ik! Ben ook benieuwd, vind het ook heel moeilijk.

Ik bedoel ook niet specifiek de voorbeelden van vandaag, maar ik dacht wel specifiek, Potver, die 2 moeten wel op hun fiets blijven zitten, he! Wat is de beste manier om elkaar niet kwijt te raken. Maar goed, ik val in herhalingen. Ben ook benieuwd naar de anderen.

groetjes

Kate, nu heb jij jouw berichten geschreven, zet me ook weer aan het denken: als we elkaar wat meer tips en houvast kunnen geven om 'van binnenuit' elkaar sterker te maken, jij bent eigenlijk preventief bezig. Dat is natuurlijk nog veel beter! Ik begrijp wat je bedoelt, moeten we misschien ook wat meer aan gaan doen. Hoe helpen we elkaar moreel? Boeken zoals jij, theorien die St Maarten eens had van Diekstra, de manier waarop Fleur het doet, dat helpt natuurlijk nog veel meer! Maar ik zal mijn mond verder even houden tot meer mensen hun ideeen gespuit hebben!

en ja Kate, Koekie en ik, als 2 druppels water he, met dat schouderlange bruine kapsel!

[Houtje]

Jaaaaaaaaaaaaaa PP

En we lijken ook nog op elkaar hè PP?

Ik ben een praktisch mens, maar kan waanzinnig piekeren, lijden aan doemgedachten en depressies.

Ik BLIJF erbij dat je 1. zelf moet willen 2. steun moet willen/durven zoeken én aanvaarden 3. werken aan jezelf.

Iedereen die ik hier ontmoet, zeg ik eigenlijk hetzelfde en ook bv. aan Anjo na gisteren:

Als je denkt "ik wil nooit meer drinken" geef dan de fles maar aan, dat ziet niemand zitten.
En verder, een psychologische omslag van bv. 20 jaar lang een bepaald drinkgedrag (of elk gedrag) ontwikkelen kan niet in 3 weken verdwijnen. Dat moet je je realiseren (dat is één).

Vandaar dat ik dan ook terughoudend reageerde op de euforie van (wie?) over "ik ben een nieuw leven begonnen" .....het was Aura, op 18 juni gestopt en waar is ze? (of vergis ik me?)

Ik denk nog steeds per dag, soms per uur. Dat lange-termijn denken kan ik zelf niet goed aan.
Vandaar de keukenwekker. (dat is twee).

En de Cactussen: hebben onze nieuweren (ik noem mezelf liever geen "oude garde, vind ik bijna arrogant") allemaal dezelfde baat bij die therapie die wij gedaan hebben? Vandaar mijn vraag: doe je ook de therapie. Antwoord: niet nodig??????? Vraagtekens. Drie.

Dan: ik weet wat voor reuze strijd ik heb moeten leveren, er is maar één manier: NIET DRINKEN. Lees het verhaal van de TIQ's. Vier.

De enige manier waarop ik het ('t is dat ik het opschrijf) VANDAAG 250 dagen heb gered (uitglijder nagelaten) is eigen wil, Cactus, veeeeeel Cactus en forum. Dat is vijf.

Een schop onder de kont is nuttig, strenge toespraken is overbodig. We straffen onszelf al veel te veel. Zouden we zoveel roken, drinken en onze omgeving, gezin, partner, kinderen, tekort doen als we onszelf veruit op de eerste plaats zouden zetten? Ik kan het ook niet hoor, maar ik leer steeds meer, maar nog steeds langzaam, dat mijn leven toch aan het veranderen is. Dat zie je pas later dus.

Verder: kleine aanmoedigingen: mijn eerste week (gaat-ie weer) 7 dagn 3 euro uitgespaard, lippenstift van 20 euro, hij is nu bijna op = puur beloning. Dat is zes.

Ik ben alleenstaand en vind het verrekte moeilijk. BIJVOORBEELD VANDAAG. We eten pas om half acht omdat we dan pas gaan eten, helaas, we zijn uitgenodigd dan kun je niet zeggen kan het ook om half zes? Dus ben maar aan het keukenwekkeren.

Dan is een Gremlin een leuke vergelijking, niet meer dan dat. Ik houd van metaforen, zal wel mijn achtergrond zijn om dingen uit te leggen.

En je ritme van je leven is totaal anders, ik heb bv. veel meer pijn (fysiek, doet er verder niet doe) door allerlei kwaaltjes en zo en moet die "toelaten" ipv wegdrinken. Pfffff.

En daarom is het zo verrekte moeilijk en loop je soms zo te tandhakken. Ik denk (weet niet zeker) dat als je besluit: vooruit, één dan, dat je donders goed het risico kent, om dan te zeggen: jongens help me, ik wil het niet, is nét voor de overtuiging om het wél te doen (die argumenten ken ik: laat maar zitten, al die moeite, ik wil niet meer vechten, ik ben het zat, ze hebben makkelijk lullen, kan mij het ook schelen) als je die onverschilligheid herkent moet je iets inbouwen zodat die onverschilligheid over je eigen gedrag niet aan de orde komt.

Je moet dus als het ware steeds jezelf een stap vóór zijn. Ik doe dat (nu, terplekke, 18.42 uur) door te denken: over een uur gaat het een stuk beter. Ja, mijn rug doet verrekte zeker (de manueel heeft vanmiddag lekker een wervel op zijn plek getimmerd), ik heb gisteren mijn ogen uit mijn kop gehuild, ik ben soms kriebelig (charmant verwoord) onuitstaanbaar en sjagrijnig maar dat was ik met mijn ook, alleen nog feller en onredelijker.

Ik ben soms zo moe, soms zo moe (geen typefout) van dit leven, met al haar tegenslagen, valkuilen en hobbels, dat ik echt denk: wil ik dit nog wel. Maarrrrrrr....... dat is een niet-helpende gedachte. Vééél helpender is: ik ben dus blijkbaar zó sterk dat ik het 5 maanden heb gered op wilskracht en Cactus, 2 maanden Refusal (iets minder) en nu bijna een maand zonder.

Tja, in de winter ben ik ook depressiever dan in de zomer.

Ik geloof dat wij allemaal pijn hebben en bang zijn voor ons echte zelf, euforie is altijd tijdelijk, maar gelukkig depressie ook. Als je je super rot voelt en stikt van de pijn, komt er weer een nieuwe dag die wellicht beter is.

En dan ben je 6 jaar droog, ik noem maar wat, 3,5,7,9 weet ik veel, hoe is het dan?

Ik geloof dat ik stoppen met roken makkelijker vond. Dat heeft ook te maken met maatschappelijke acceptatie. Ik zit nu al te bedenken hoe ik vanavond alcohol weiger. Dus ik probeer mezelf vóór te zijn.

Dat is mijn manier (ik denk dat ik dat denk). Maar misschien red ik het morgen niet, weet ik niet, hoeft ook niet. Zie ik morgen wel weer.

[tapas]

Bij mij helpt het dus als ik sochtends vertel dat ik niet ga drinken, ik was vanmiddag door omstandigheden even op het werk en daarna was de borrel, en het was echt even heel lastig maar toen dacht ik.. nee, ik heb beloofd op het forum.. enz.. dus zelfs dat ene biertje niet genomen.. pffffff.. en nu ook niet, al giert de onrust door mijn kop en lijf.. (jaja, ik zit echt weer even in een stemmingswisselende stemming de laatste dagen.. zou ik dan toch eindelijk ongesteld gaan worden??)

Ik snap wel dat het wat strenger kan maar het vervelende is dat je vaak zelf al zo streng bent tegen jezelf, ik las in CG haar woorden dat ze zo zwart wit iets had van.. ik heb gisteren gedronken, ben megakwaad op mezelf en alles is verloren.. dan reageer ik idd mild, omdat ik denk dat ze zichzelf al genoeg straft en dat kan ook de andere kant op uitpakken... De nog destructievere kant. en dan schiet het zijn doel voorbij.

misschien moet iedereen voor zichzelf aangeven wat hij of zij op zo'n moment nodig heeft, zodat we adekwaat kunnen reageren. Vraag mij sochtends of ik savonds ga drinken, dat zou bv werken voor mij denk ik.. sochtends beloven dan doe ik het ook niet.

Aan de andere kant is niemand verplicht om te stoppen, het heet niet voor niks alcoholdebaas.. en dat maakt het wel eens lastig voor de groep stoppers en de groep minderaars om elkaar te stimuleren. Stoppen is duidelijk, minderen is veel minder duidelijk te begrenzen. Het enige wat je dus kunt is elkaar op de afspraken die je hier maakt aan te spreken.

[Francesca]

Ben ff te moe om veel te schrijven, maar om met Kate mee te gaan: ik denk dat velen hier misschien wel iets zouden kunnen hebben aan de boeken van Alice Miller. Voor mij waren ze alvast een openbaring.

- Het drama van het begaafde kind.
- De opstand van het lichaam.
Alice Miller

'Begaafd' betekent hier: jezelf zo aanpassen aan wat je omgeving van je verlangt, dat je niet meer weet wie je eigenlijk bent en wat je eigenlijk wilt. Het gaat over hechtingsproblematiek. En die leidt meestal tot zelfdestructie. Het is een overlevingsmechanisme van kinderen, die je later heel erg parten gaat spelen. En uiteindelijk groei je ook nooit echt op. Pas als je je bewust wordt van wat er met je aan de hand is, kun je op zoek gaan naar je ware zelf. Alcohol (en andere verslavingen) zijn een manier geworden om die eigen ik, die door de mensen die echt van je hadden moeten houden afgewezen werd, kapot te maken of te onderdrukken. Gewoon omdat je de boodschap meekreeg dat die echte ik niet deugde. En wat doe je dan? Precies.

Klinkt misschien zwaar, maar ik ben er rostvast van overtuigd dat dit de oorzaak is van elk soort zelfdestructief gedrag.

Alleen is het verdomde moeilijk om het patroon om te keren en van jezelf te leren houden.

Blablabla...


Francesca

[pietjepuk]

houtje

Misschien denk ik te controlfreakerig (je kent mijn beroep he). Ik gun het iedereen zo dat het lukt, maar dat kan je niet sturen he. Ik zeg dat ook zo vaak, stoppen met roken was zo veel simpeler. En als ik dan mensen hoor hoe moeilijk ze dat vonden denk ik bij mezelf: wij gaan hier iets veel moeilijkers door, iets waar je niet eens trots op mag zijn (behalve hier bij elkaar dan). Nee, elkaar op de kop geven is niet de manier! Nee, denk ik ook, maar confronteren met eigen uitspraken? Ik weet het óók niet!!! later meer, ik wilde even laten weten dat ik je stukje ook heel mooi en nuttig vind. Net zo als Kate: het moet van binnenuit. Ja, ik denk het ook. Wat moeilijk allemaal he.

ik bedoel overigens met mijn stukje ook absoluut niet dat ík de wijsheid in pacht heb hoor, je weet mijn uitglijder kwam ook zomaar opzetten en niets of niemand heeft me tegen kunnen houden. Trouwens, dat heb ik jullie nooit durven vertellen, de eerste wijntjes heb ik toch in de kroeg gedronken toen, daar ben ik gewoon weggelopen zonder te betalen, waarschijnlijk dacht ik toen: als het niets kost, telt het niet! Ik ben normaal zo nooooooooooooooooooit!

[Francesca]

Nog vergeten: wat eerst een reddingsboei lijkt (en soms ook kan zijn), verandert na verloop van tijd in een anker, of nog slechter: een molensteen om je nek.

Er is natuurlijk ook nog het aspect van de verslaving.

[pietjepuk]

is het een idee, om als volgende boek een van de door jullie genoemde boeken te bespreken met zijn allen. Zou dat nuttig voor ons kunnen zijn, Kate en Francesca als 'voorbereiders'??????

maar een ideetje hoor?!

en Tapas, Twan en Houtje jullie hebben het over 'streng' maar ik bedoel denk ik niet eens 'streng'. Streng zou zijn alsof je boos op iemand bent, en dat zijn we toch per definitie niet?

En Tapas: wat goed van je!!!!!!! geen biertje vanavond!!!! knap

[Francesca]

Pietje, lieverd,

Alice Miller kan ontzettend confronterend zijn als je je nog nooit verdiept hebt in de vraag waarom je je plek niet lijkt te vinden in de wereld. Misschien niet zo goed voor een 'leesclub'. Dan breekt er geheid een gigantische discussie los...

Allen Carr: Nooit meer een kater
Vond ik zeer verhelderend.

Francesca

[pietjepuk]

Ik besef me opeens dat ik wel een heel zwaar onderwerp te pakken heb zo op de gezellige vrijdagavond waar iedereen, na een week hard werken, gezellig op het forum een beetje wil kletsen.

Voel je niet verplich om met mijn zware onderwerp mee te gaan, is ook iets om even over na te denken misschien, als je zin hebt in ontspanning, míj doe je daarmee niet tekort, want ik besef me dat de humor een heel belangrijke is hier!

Dus nogmaals, voel je niet verplicht he, mee te doen met die zware kost.

[Twan]

Je hoeft je zeker niet te verontschuldigen PP, en het ook niet lichter te maken. Gezien de verhalen die iedereen schrijft leeft het wel degelijk en is het goed om het er een keer over te hebben.

En dat je dan mijn vrijdagavond verpest hebt, nou ja...

[Francesca]

Twan, moet jij nu niet lekker flikflooien met Hubbie?
Of is het nog even tandhakken?

[pietjepuk]

okee, jongens!

dank,

Twan, Francesca komt je avond weer goedmaken, okee? Zij is meer van de afdeling: plezier maken! zo heeft ieder zijn rol!

Katrina en Twan, dank voor jullie aanmoedigende woorden, maar ik dacht: ik loop hier de hele dag over na te denken, kom ik ineens prompverloren met zo'n stuk aan! Maar, okee, point taken! vrijdagavonden vormen geen belemmering voor dit soort zware kost!

ik blijf malen over jullie antwoorden, van binnenuit, tja, zo is het. We moeten dus tot elkaars binnenste doordringen, willen we elkaar kunnen helpen. Maar daar waren we al de hele tijd mee bezig dus...

??? ik blijf verder denken. Volgend boek in deze sfeer lijkt me trouwens wel een goed idee!

en ieder op een andere manier benaderen, maar dan moeten we wel héél goed tussen de regels doorgelezen hebben, het bracht me wel op iets anders, als ieder het op zijn eigen manier doet zoals die denkt dat goed is, zit er vast ook een manier tussen die de persoon aanspreekt. Dusse ... maarre ... dat deden we ook al.
Nou, dan ga ik maar even mee lol maken, ik kom er nu niet uit vanavond geloof ik.

Hoe helpen we elkaar het beste? ieder op zijn eigen manier? ieder met zijn eigen invalshoek? dan zit er altijd wel wat bij dat nuttig is voor de persoon in kwestie. Nou, dan is mijn enige conclusie dat we dus góed bezig zijn! Maar, streven naar perfectie is een nobel streven. Ik blijf doorbroeden.....!