Zaterdag 10 maart

[anjo]

Ziza,

Ik begrijp wat je schrijft en zo lees ik je het liefst als een mens die gelukkig een manier gevonden heeft om te leven en daar ben ik blij om. Hoe moeilijk dat ook voor je is soms.

[Anna]

Francesca, wat heb je het mooi onder woorden gebracht, en wat is het ontzettend waar wat je schrijft. Jij bent gewoon een mens, een goed mens, met tekortkomingen en kwaliteiten, en jij bent niet de schuld van alles. En dat geldt ook voor Anjo en Mieke en voor mijzelf, en alle andere mensen op dit forum.
Heel veel succes met het zoeken van jezelf, en uitvinden wat je nu eigenlijk met je leven wil doen. Neem alle tijd die je nodig hebt, en zorg goed voor jezelf. Een fijne vakantie!

Ziza, volgens mij maakt het niet zo heel veel uit of je gelooft dat je wel of niet zelf verantwoordelijk bent voor je drinkgedrag. Ik ben het met je eens dat 'wij' alcoholisten (of mensen met een drankprobleem, voor wie moeite heeft met dat woord) een genetische aanleg hebben voor het ontwikkelen van een verslaving. Maar we zijn wel allemaal zelf verantwoordelijk voor het nemen van die eerste glazen, we zijn er ooit zelf mee begonnen, niet wetend dat wij die fatale aanleg hebben.
Voor mij betekent het een zekere geruststelling dit te weten, ik ben het niet helemaal zelf schuld. Maar tevens vind ik dan dat ik mezelf voor de gek hou, want ik ben er wel degelijk zelf mee begonnen.

De clou van mijn leven kunnen leiden is geloof ik het accepteren dat niet alles geweldig is. Dat dingen anders lopen dan ik zou willen. Dat ik niet alleen ben op deze wereld en dat ik soms iets moet doen wat ik niet leuk vind om degenen om wie ik geef een plezier te doen. Accepteren dat ik fouten maak en dat dat menselijk is en mag. En accepteren dat ook andere mensen fouten maken en mij kunnen kwetsen. Dat ik niet aan verwachtingen van anderen moet willen voldoen, want ik maak fouten en zij maken fouten, en dus kan ik dat per definitie niet.

Ik wil voor mezelf bepalen wat MIJN doelen zijn, en wat MIJN waarden en normen zijn, en daar wil ik aan voldoen. En ik wil leren er op te vertrouwen (want ik ben nog o, zo onzeker) dat dat goed is, omdat IK GEEN SLECHT MENS BEN.
Dit is niet egoïstisch denk ik, want tot die doelen hoort ook de zorg voor mensen om wie ik geef. Maar wel binnen mijn eigen grenzen, want al die mensen hebben niets aan mij als ik ziek en ongelukkig ben. Dus ook tijd uittrekken voor mijzelf, dingen doen die ik wil. Proberen weer plezier te hebben in mijn werk. Me niet helemaal van mijn stuk te laten brengen door kritiek. Geloven in mezelf.

[Mick]

@anna:

Wat heb je dat mooi verteld.

[water]

ik word er stil van...

[sneeuwwitje]

Ziza, misschien het raakt het je, maar voor een verslaving heb ik niet gekozen, dat is iets dat overkomt je gewoon. Wel heb ik zelf de keuze gemaakt om te stoppen, ook heb ik afgelopen zondag de keuze gemaakt om toch 3 glazen te drinken. Het was echt mijn eigen keuze en niet die van mijn buurman.

Ik weet dat ik ook gevoelig ben voor andere verslavingen, daarom zal ik nooit spelletjes online doen of drugs gebruiken, want ik weet NU dat ik er verslaafd aan kan raken. Die keuze maak ik ook zelf.

Marieke , Bammetje en Ferry hebben ook zelf de keuze gemaakt om naar de AA te gaan.

Als ik suikerziekte zou krijgen, heb ik ook de keuze me eraan te houden of gewoon nergens wat van aan trekken en gewoon door eten. Ik vergelijk het een beetje met een verslaving, want daar bepaal je ook zelf of je stopt of doorgaat.

Franneke, een hele fijne vakantie en geniet ervan, stuur af en toe ff een leuk kaartje, dan kunnen we meegenieten.


Pas op Water, niet te stil worden, want stille wateren hebben diepe gronden

[stien]

Er is veel geschreven, hetgeen nog even de tijd nodig heeft om te bezinken.
Bij ieder verhaal vind ik wel iets van herkenning en het is dus te veel
om op een ieder te reageren. Pijnlijke, emotionele, vrolijke verhalen.
Verhalen waar ik van leren kan, dank jullie wel.
Tactus zal zich verbazen hoe jullie met de regels weten om te gaan!

Ziza, vooral jouw verhaal, hetgeen waar ik mee aan het worstelen ben. Het kwartje is gevallen.
Gedachten veranderen als ik de akties blijf doen. Dit kost tijd, veel tijd ben ik bang voor.
Het blijft oefenen en er op bedacht zijn als deze gedachten boven komen. Het is de knop die ik zocht, die héél maar dan ook héél langzaam om kán gaan.

Ik zelf ben denk ik toch iets gespannen aan het raken, heb héél lang alle sociale contacten buitengesloten. Daarmee bedoel ik visites ontvangen, ik had toch eerst altijd een versterkinkje nodig.
Heb ik vorige week toch kennisen uitgenodigd en komen morgenochtend op de koffie.
Ook zijn ze gewend daarna een wijntje te drinken. Ik heb nog wel even gespeeld met de gedachten om ze af te zeggen, wederom smoesjes verzinnen, maar het niet gedaan.
Ik ben toch ook wel benieuwd hoe ik dit nuchter onderga, zeker ook na de verhalen op het forum.
In elk geval neem ik er geen en houd het droog!

[Ariel]

Het is mijn ervaring dat het accepteren dat wij maar gewone mensen zijn met goede en slechte kanten al een heel belangrijke stap is om balans in je leven te krijgen. De volgende stap, namelijk het komen tot het besef dat anderen je op die manier moeten accepteren is misschien nog wel een belangrijkere stap.
Ik kan mezelf niet anders voordoen dan ik ben en zo wil ik dus leven. Ik zeg hier niet : ...."en zo moet ik dus leven". Dat is een heel erg belangrijk verschil. Zo sta ik in het leven en meer (of minder) heb ik niet te bieden. Als de anderen mij op die manier niet willen of kunnen accepteren is de liefde gauw over. Ik zal nooit meer krampachtig proberen bij iemand goed over te komen. Dat leidt alleen maar tot onechte en verwrongen situaties. Ik ben wie ik ben: iemand met een heel positife zelfbeeld dat verre van arrogant is en ik leef zoals ik wil leven met uiteraard de beperkingen die een liefdevolle relatie met zich meebrengt. Neem mij zoals ik ben en je hebt er een goede vriend bij. En indien je dat niet kunt of wilt...gaan wij gewoon ieder onze eigen weg. En soms doet dat pijn.
Op deze manier maak je jezelf tot het centrum van je eigen leven. En dat geeft heel veel zelfvertrouwen.

Ariel.

Zie je dat ik het woord alcohol, alcoholist, probleemdrinker niet gebruikt heb.

[visje]

Hai, alles even snel doorgelezen, mooie stukjes.
@ Fran, fijne vakantie, geniet ervan.
@ Anjo, veel sterkte!
Ik heb niet veel te melden verder, het gaat goed, en we gaan nu eten. Tot laters.

[Ziza]

Hoi Sneeuwwitje,

Even terugkomend op afgelopen zondag... van te voren heb je gezegd dat je niet wilde gaan drinken op het feestje van je aanstaande schoonzoon , je wist dat het moeilijk zou worden maar je had er vetrouwen in zei je...ok tot dan alles goed... dan ineens verander je van gedachten als je op het feestje bent , je drinkt 3 wijntjes die avond , je meldt 4 dagen later op het forum met de volgende tekst :

8 maart
"Hallo Allen,

Ik heb nog geen berichtjes bijgelezen, ga ik zo doen.
Zondagavond ben ik de mist in gegaan en heb 3 wijntjes gedronken, dus ik heb mijn maand net niet volgemaakt.Grrrrrrrr.
Maandag ben ik zo beroerd geweest, maagzuur , hoofpijn, het leek wel of ik 3 flessen had gedronken i.p.v. 3 glazen.
De laatse dagen zat ik er even helemaal doorheen, ik had nergens, maar dan ook nergens meer zin in.
Vandaag krabbel ik weer op en ben weer 4 dagen ADB.
Ik ben erg benieuwd hoe het met Knuffie is, dus even bijlezen"

ok jij zegt nu dat jezelf gekozen hebt om te drinken terwijl je met jezelf afgesproken had en op het forum gezegd dat je het niet wilde....

Nu heb ik een paar vragen Marion.... op het moment dat jij het eerste glas tegen je mond zette heb je van tevoren toen alle mogelijke consequenties doorgenomen , zoals blijkt uit bovenstaande tekst ?
Zo ja .... waarom ben je dan toch gaan drinken ?
Zo nee... vind je het zelf niet raar dat het niet in je opkomt terwijl je uit je eigen ervaring weet wat er gebeurt als je gaat drinken ? want dit is niet de eerste keer....
Vind je het zelf niet eng dat je je afspraken met jezelf zo makkelijk tenietdoet ? binnen 3 uurtjes ?
Wat was de reden om te gaan drinken ?

Zulke vragen kreeg ik voorgeschoteld toen ik in de kliniek zat... en ik moet eerlijkzeggen dat ik er van flipte omdat ik de antwoorden niet goed wist...ik had geen flauw idee....

Je hoeft niets te zeggen Marion... de enige reden dat ik dit hier opschrijf is omdat ik wil helpen....
Ik herken mijzelf in jou...hoe ik was toen ik nog dronk en gebruikte.....

[Ariel]

quote:

---

Originally posted by:

Ziza

... op het moment dat jij het eerste glas tegen je mond zette heb je van tevoren toen alle mogelijke consequenties doorgenomen , zoals blijkt uit bovenstaande tekst ?

---

Je stelt mij de vraag niet maar ik wil er toch even kort op reageren. In de tijd dat ik nog dronk heb ik heel wat keren besloten om te stoppen. En zo'n besluit was heel erg logisch want er waren zoveel goede en steekhoudende redenen om het te doen, dat je bijna zeker wist dat het zou lukken. En toch niet.

Mijn ervaring van toen is dat hoe groter de trek wordt des te vager al die goede redenen om te stoppen worden en tegen het moment dat je zo gek van dat glas bent geworden dat je wel tegen de muur kunt vliegen, telt er maar één ding....die alcohol moet naar binnen. Dat is werkelijk het enige wat telt en al je goede argumenten om het niet te doen bestaan niet meer en je voornemen om te stoppen heb je niet eens meer in je hoofd. Echt heel erg verslaafd dus.

Ariel.

[Mieke]

@ Ziza,
Ik reageer ff op je berichtje naar Marion toe.
Ik merk ook dat ik afspraken met mezelf maak die ik eigenlijk niet na wil komen.
Zoals vandaag b.v.
Ik zou alleen zijn dus een mooi moment om iets te gaan kopen want dat ziet en merkt niemand.

Niemand? Ben ik niemand schoot door me heen.

Ik heb dat niemand omgevormd tot iemand en die iemand dat ben ik.

De gedachte aan alleen het kopen en het stiekum opdrinken maakte me gek. Voelde me een enorme leugenaar naar mezelf toe. Ik had immers mezelf iets beloofd?

Ik heb aktie ondernomen. Ik ben in bed gaan liggen en heb 3,5 uur geslapen en heel druk gedroomd. Nuchter en dus een stapje dichter bij het verwerkings proces

[stien]

Mieke,

[bibelle]

@ fran

je reactie vanmorgen vond ik zo sterk en zelfbewust, dat ik vanmiddag in de stad maar gelijk ben gaan kijken of ze dat boek hadden. ze hadden wel het een en ander van deze schrijfster staan, maar nou net niet wat jij had aangeraden.

maar het kon wel besteld worden, dus over een paar dagen is het er. ik hoop dat ik er net zo veel aan heb als jij, in elk geval vast bedankt voor de tip, en later als ik het gelezen heb laat ik nog wel eens horen wat ik er van vind.

nogmaals: een fijne vakantie, en tot later, bibelle

[stien]

Juist dat je iemand bent, die iemand waarmee je afspraken hebt gemaakt en het niet waargemaakt hebt of kunnen hebben. Ik wil eerlijk met mezelf om kunnen gaan. Dit maakt dat ik een schuldgevoel krijg wanneer ik een glijder heb gemaakt.
Hierbij voel ik me eigenlijk toch wel verplicht om dat hier te melden. Niet dat over een poosje iemand enthousiast begint te roepen je bent 1/2 jaar ADB. Eerlijkheid jegens jezelf en ook bij jezelf verantwoording afleggen. Je moet verder met je eigen ik.

[bibelle]

@stien,
fijn dat je zo eerlijk probeert te zijn, dat je naar ons toe je verplicht voelt is één, maar veel belangrijker is het dat je jezelf in de ogen kunt kijken als je voor de spiegel staat; en of het dan 1, 2 of 52 weken is, dat maakt niet uit, als het maar eerlijk is.
ik heb nog geen uitglijders gehad, maar ik ben wel van plan om ook dan eerlijk te zijn, hoe moeilijk dat ook is, en hoe beschaamd ik me ook zal voelen.
liefs, stien, en bedankt

[bibelle]

@mieke,
goed dat je niet stiekem wat bent gaan halen. goed dat je in bed bent gekropen en je onderbewuste het werk hebt laten doen in je dromen. ik hoop dat je er weer een stukje sterker vanbent geworden.
een fijne avond nog! bibelle

[water]

Mieke voor jou

Ik ben een alcoholist, ik ben verslaafd, mijn ouders zijn oud en gaan binnenkort dood, mijn zus heeft kanker, en eigenlijk interesseert het me allemaal geen ruk. Klinkt bekend?
Ik word soms moe van je ziza. Dat gezever over die HM en al die puntjes... ook dat is een patroon vriend.

[bibelle]

@ziza,
ik snap niet goed wat je nu met die vraag aan marion bedoelt. ik zou willen reageren op wat je schrijft, maar ik kom er niet goed uit. ik weet niet eens of ik het goed ef heel verkeerd vindt zoals je reageert. misschien later. ik zou het zelf niet zo plezierig vinden als je zulke vragenaan mij stelde, als ik net weer opgekrabbeld ben na een uitglijder, en blij dat ik al weer 4 dagen adb ben.

marion is prima in staat om voor zichzelf op te komen, dus dat doe ik niet voor haar, maar omdat ik niet goed weet hoe ik op jou kan reageren.

[Anna]

Water, klinkt bekend ja, ook die laatste twee zinnen. Bedenk wel dat je manier van denken nu mede beheerst wordt door je alcoholgebruik. En doordat je nu minder drinkt dan je deed ben je waarschijnlijk nog depressiever dan je al was. Heb je hulp hierbij? Ga er eens met je huisarts over praten, die kan je helpen.

Ik kan je helaas niet beloven dat het meteen beter gaat als je niet meer drinkt, want dat is niet zo. Ik kan je wel uit eigen ervaring vertellen dat als je een tijdje droog staat, je helderder kunt denken. Je bent emotioneler, maar ook beter in staat nuances te zien en overwogen te denken. Ik kan het je aanraden.

[Mieke]

@ Water, je zou het jezelf niet aan willen doen.
Vind jezelf en ga jezelf de moeite waard vinden.


Ook ik heb tijden gehad dat me allemaal geen lor kon schelen. Ik zie dat als een moment opname, een off day zoiets.

Ook dat gaat over: net zoals trek overgaat.

Houd je taai taai pop water

[stien]

Water, wat een donkere donder wolk hangt er bij jou.
En wat herkenbaar, ja wij zijn allen alcoholist, ja wij zijn allen verslaafd, ja ziekte en sterven hoort bij het leven. Bedenk dat je er juist nu kan zijn om je zus en ouders bij te staan. Zij zouden w.s. hetzelfde voor jou doen ondanks je verslaving. Dit zijn moeilijke dagen, maar ook die gaan voorbij. Tenzij je deze moeilijke tijd nogeens extra voedt door alcohol in te nemen. Hierdoor ervaar je niet één donderwolk maar een gehele donderlucht. Hierdoor maak je deze toch al moeilijke weg tot je eigen lijdensweg.
Wordt wakker, lees het draadje en start weer bij pagina 1.

[bibelle]

@water,
dat is wat alcohol met ons doet, het kan je geen moer schelen, omdat je echte emoties verdoofd zijn, en surrogaat-emoties je alleen maar vlak maken.

ik ben mijn ouders kwijt, de ene leeft niet meer, de andere is door dr alzheimer van me weggehaald. en juist nu ik bezig ben los te komen van de alcohol zou ik zo graag hun steun hebben, een knipoogje, of zo even een zinnetje: je bent goed bezig biebertje.

nu moet ik van mezelf en van anderen horen dat ik de moeite waard ben. dat ben jij dus ook: je bent de moeite waard, en daarom ben je ook op het forum gekomen.

als je de alcohol loslaat, zul je zien, wat je allemaal in handen hebt: ouders, een zus en nog veel meer. geniet van hen, zolang je ze nog hebt!

[Mieke]

@ Stien,
Zolang je beseft dat je niet eerlijk tegen jezelf bent, is dit al best een stapje om daar iets mee te doen.
Laten we elkaar geen mietje noemen.
Hoelang heb ik gelogen, vooral tegen mezelf. Alle smoezen die in het grote smoezenboek staan al weleens gebruikt.

Ook liegen is een gewoont geworden, net zoals drinken.

Het gaat niet 1,2,3 maar beseffen dat je op de 1 e plaats eerlijk je eigen afspraken kunt nakomen is al een stap de richting op waar je voor kiest.

En daar hoort vallen en opstaan bij.

Schuldig gaan voelen kan alleen maar weer een valkuil zijn.

Be alert Stien

[sneeuwwitje]

Water, laat ze van jouw genieten je ouders en je zus, want je bent het waard. Waard om te leven, je bent zo'n gevoelig persoon en zo ontzettend lief. Ik heb namelijk het idee dat ik je een beetje ken, want je doet me ontzettend aan mijn zoon denken van 29, hij praatte 4 jaar geleden net zo.
Niemand die hij om zich heen wilde, kwam nergens meer, werd zijn werk kwijt door zijn sociale fobie, heeft nooit een vriendin gehad en wilde ook niet meer leven. Vaak heb ik voor zijn deur gestaan omdat hij nergens op reageerde en vaak heb ik gedacht dat ik te laat was gekomen.
Hij zag het leven ook niet meer zitten, maar stukje bij beetje heb ik tot hem door kunnen dringen, vele tranen zijn gevloeid, vele woorden gesproken en eindelijk nam hij mijn wijze raad aan en heeft medicijnen en therapie gekregen en nu na een half jaar heb ik mijn zoon weer terug en ik ben oH zo blij dat hij niet de weg van de minst weerstand heeft gekozen.

[bibelle]

@mieke,
ja dat liegen ook een gewoonte wordt, zodra je stiekem gaat drinken, ik heb het ervaren, en er diep spijt van.
ik ben nu eerlijk over het nu, maar nog niet over het verleden. ik durf nog niet aan mijn latman te bekennen hoe ik hem met koning alcohol bedrogen heb; dat was ook een vorm van overspel, zodra hij weg was, had ik het rijk alleen met de flesvriend. soms kon ik niet wachten tot latman weg was........ zat ik hem mijn huisje uit te kijken.

schaamte nu wel, maar hoe maak ik het weer goed?