zondag 28 oktober 2007

[tapas]

tja meedoen... ik liep meestal mijn katers eruit tot nu 4 maanden geleden, ben trouwens ooit begonnen weer met lopen 2 jaar geleden met een hardloopgroep van de Brijder (verslavingszorg hier).. het rare is inderdaad dat ik eigenlijk met kater best wel goed kon lopen, misschien als straf ofzo.. een dorst dat ik dan had.. ik heb wel eens achter een hardloper aangelopen die een fles op zijn rug had, en bij het stoplicht durfde ik hem eindelijk te vragen of ik asjeblieft een slokkie mocht.. wat was dat toen lekker, toen heb ik zelf ook maar een heuptas met waterfles gekocht... aan het einde van mijn afgelopen drinkperiode had ik wel een liesblessure opgelopen (teveel katers die ik eruit wilde lopen?) en mocht ik anderhalve maand niet meer lopen, wat een straf.

Voor mij is lopen het enige waarmee ik me kan ontspannen, yoga enzo ben ik te onrustig voor, lopen helpt me om mijn gedachten weer te ordenen en ook lichamelijk moe te worden.

Klinkt verder wel gezellig Meedoen, met een groep lopen, ik loop altijd alleen, misschien zou ik ook eens wat loopmaatjes moeten zoeken, voordeel is wel dat ik kan lopen wanneer ik wil en van niemand afhankelijk ben.

Safi, herkenbaar, dat is het grootste nadeel aan huisdieren, ze gaan eerder dood dan wij en vaak moeten wij dat moment bepalen. Ik ben daar altijd erg 'nuchter' in, als een dier lijdt is het klaar hoe verdrietig het ook is. Heb inmiddels 3 katten moeten laten gaan en hoop dat mijn hond nog lang gezond blijft. De beslissing lijkt dan nuchter maar daarna ben ik flinke tijd van slag. Ik denk dat het laten inslapen van een hond nog erger is dan dat van een kat maar heb dat gelukkig nog niet hoeven doen.

[meedoen]

Tapas, Ik loop ook heel vaak alleen, maar ook vaak met een groepje. Vooral wanneer je traint voor langere afstanden (bijvoorbeeld de marathon) en je duurlopen van meer dan drie uur moet doen, dan wordt het wel erg eenzaam en langdradig in je eentje. Samen klets je wat en loopt zo een heel eind weg.

Maar ik ben met je eens dat alleen lopen ook voordelen heeft, niemand om rekening mee te houden en lekker je hoofd leeglopen. Blessures doen zich altijd voor, en ook altijd op een ongelegen moment. Ik zie jouw blessure niet als een straf en geen verband met de katers maar als domme pech.

[meedoen]

Morgen heb ik een examen.Tot voor kort zou dat examen 's avonds hoe dan worden afgesloten met de nodige alco. Het zij om het slagen te vieren, hetzij om het verdriet van het zakken weg te drinken.
Morgen zal het dus anders gaan. De papieren liggen goed, dus ik ga er van uit dat ik het ga halen. Er moet dus gevierd worden. Ik ga lekker met het vrouwtje uit eten, sapje er bij en smullen maar. En de volgende dag fit weer op.

[safidepafi]

Mara was jij het:brokenheart:

[tapas]

Klinkt goed Meedoen!
de blessure was in zoverre een straf dat ik iets te fanatiek ben gaan trainen, meer kilometers ben gaan maken en vaker ben gaan lopen... en ik denk dat dat wel soms als tegenwicht was tegen de lamlendigheid van de katers die ik steeds vaker weer had.... Ik heb wel eens de neiging om over mijn grenzen te gaan namelijk, (en dan zeg ik het nog netjes hihi) en toen de blessure eenmaal ontstaan was negeerde ik die en rende er gewoon mee door, tot ik amper nog de hond uit kon laten zo liep ik te kreupelen. Terwijl ik niet meer mocht lopen van de fysiotherapeut heb ik toch nog een duurloop van bijna 10 km gedaan, de haarlemse grachtenloop.. beetje eigenwijs.. gelukkig heb ik daarna wel rustig aan gedaan en ben blij dat ik nu weer zonder blessure kan lopen... (en zonder katers)

Delta maar goed dat we op een spoorlijn zitten, anders zou je nog de bocht uitvliegen met je betraande ogen.. trouwens wat gaat deze HSL lekker hard zeg!!
Het is vreselijk om een dier te moeten verliezen en ik hoop echt dat het me de komende tijd bespaard blijft. Gelukkig is mijn beestenspul nog redelijk jong.

[safidepafi]

Tapas./Mara/ Delta....ik heb in Schotland mijn eerste hond en liefste vriend moeten achterlaten op een leeftijd van 13.5.
Hij had al een tijdje epilepsie maar in zachte mate maar toen begon hij om de paar dagen een paar aanvallen per dag te krijgen.
Het was echt verschrikkelijk en zelfs medicatie maakte zijn toestand weinig beter.
Mijn andere hond kon er ook helemaal niet mee overweg en wou hem steeds aanvallen.
Max mijn trouwste makker wist na zo'n aanval helemaal niet meer wie we waren ...waar hij was ..echt heel verdrietig..dan rende hij maar met verwarde ogen doorhet hele huis en buiten was ook ook niet meer op zijn gemak..kon niet tegen voorbij sjeezende auto's..wist niet goed meer wat hij nou in een park moest doen en het was de hond niet meer die gek was op ballen terugbrengen, zwemmen, fietsen, rennen over het strand, een superster in frisbees vangen en mijn woeste bewaker. Hij was nogal groot en als ik ergens zonder mijn man liep dan gromde hij altijd naar elke man die te dicht bij kwam..terwijl het echt een doetje was.
We hebben de nacht met hem op een matras in de woonkamer doorgebracht naast zijn mandje en hebben hem toen in laten slapen thuis door de dierenarts. We wilden ons hem herinneren zoals hij was.
Die nacht hebben we hem in een mooi Marokkaans kleed verpakt en weer naast hem gelegen en hem toen in het ontwaken van de dag begraven in de rivier de Clyde in Schotland bij Dumbarton Rock...een gat gegraven en daar veel grote rots stenen op gerold en dat ligt er nu nog zo bij.
Ik mis hem nog dagelijks
Max R.I.P. 14-01-2004

[safidepafi]

Delta..komen we ook nog bij de 3G's langs?

[Mara]

Het was Karinneke die vorige week over haar hondje van 13 jaar. Heb nog niet gelezen hoe het bezoek aan de dierenarts is afgelopen.
Voor mij was 5 jaar geleden de derde keer dat ik een hond moest laten inslapen. Mijn eerste hond, mijn grote liefde, net zoals jouw Max door epilepsie en dementie waardoor deze grote hond onbetrouwbaar werd.
Elke keer denk ik geen hond meer voor mij maar zoals je gedicht eindigt:
Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is zij zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest !...

Dus er ligt achter mij in haar mand weer zo'n vriend te slapen. Zelf kan ik niet meer wandelen maar nu doen mijn huisgenoten dat gelukkig. Volgend jaar krijg ik een scootmobiel en kan ik er zelf weer op uit.
Geen Mara zonder hond.

[safidepafi]

3G= Grote Gemlin Gathering...als we dan toch met zijn allen zijn dan dacht ik dat we de door iedereen meegebrachte gremlin meppers wel even aktief kunnen gebruiken voor een wedstrijdje....wie mept er de meeste Gremlins in 15 minuten!

[safidepafi]

Ja Mara ..ik vind een hond ook een heerlijke verrijking in mijn leven

[Mara]

Nou is een Gremlin wel geen Pinguin( hoewel je weet maar nooit, een nieuwe vermomming bedacht op de Gremlinbijeenkomst) maar je kunt hier wel meppen
Zelf sla ik nog te vaak mis.
Ga nu even proberen een goede score te halen.

liefs Mara

De link is verwijderd. Het zou kunnen zijn dat dit verkeerd opgevat wordt daar collega-forumleden.

De moderator

[Houtje]

Tjonge jonge wat een heftige verhalen allemaal. Ik vind het altijd zo verdrietig dierenleed. Wat beschrijf je het mooi Safi, maar ik zit wel met tranen over mijn wangen rollend.... geeft niet.

Onze eerste kat (mijn ex wilde nooit beesten in huis) was nét drie maanden oud, iedereen was er wég van, vooral de kinderen natuurlijk, het was ook een bijzonder lief katje. Toen die drie maanden oud was waren we haar een paar uur kwijt, ze was ontsnapt naar buiten, later bleek dat ze in de struiken lag voor het huis, aangereden bij ons vóór op de straat, ik was totaal over de rooie, meteen naar de dierenarts.Ze moest geopereerd maar de dierenarts legde haar zolang in een kattenkooi onder een warme lamp, ze vond haar zo koud aan het worden, even later riep ze mij terug bij de deur vandaan. Kat weer uit de kooi, ze vermoedde iets anders, inderdaad, haar rug was gebroken, toen was het eigenlijk meteen afgelopen. Tjonge jonge omdat toen mijn ex net vertrokken was (hij kwam wel terug om de kinderen te troosten) is het een heftige verdrietige herinnering.

Geluk bij een ongeluk dat de dierenarts nét een kat had gekregen van iemand (wat ze nooit deed) omdat die moeder zwaar allergisch was en die kat hebben wij toen genomen, die was 5 maanden oud en een heel relaxt gezellig beest. Inmiddels is ze 5 jaar oud en hebben we weer een kitten erbij, wel gezellig en een hamster. Maar dat oude verdriet, het slijt maar moeilijk.

[Trees]

Ik ben wat laat on-line, maar daarom niet minder gemeend:

HOUTJE GEFELICIEERD!!!:sun:

[Houtje]

Ik voel me vandaag supersterk dus ik ga me toch tekeer op de GGG. Ik heb echt zin om die r*tzakken eens flink te lijf te gaan, WRAAK voor al dat gestalk in mijn eerste jaar (en nóg af en toe, maar dat is maar heel soms gelukkig).

[Houtje]

Iedereen nogmaals vreselijk bedankt, ik heb het gevoel dat het nou ook weer niet zó bijzonder is, maar toch, ik ben er zelf wel trots op. Ik doe het nog steeds uur voor uur en dat wordt vanzelf dag na dag. Eigenlijk is het dus heel eenvoudig!

[Mara]

Hoi treinreizigers,

Hoop dat ik dat nog haal om 18:00 uur in Maastricht. Vroeger kon ik goed vliegen, al was dat langzaam, met zwembewegingen. Hier eten we stampot boerenkool (Stampot mous voor sommige mensen die zijn terug gegaan naar 11 okotber).
Wat heeft de restauratie in de aanbieding?
Ach wat, ik haal het toch niet, wind tegen.
Eet smakelijk allemaal.

[safidepafi]

het feestje kan weer beginnen..we zijn al weer met on negenen ik heb Syb van der Ploeg meegenomen om een bekende voor ons te zingen

en heel veel BNners in deze trein zeg:$

nee dan is dit meer mijn style

hahahaaha

[safidepafi]

En deze Houtje is speciaal voor jouw en ik hoop dat het komende jaar dit gevoel jouw zal blijven begeleiden

sorry houtje toch maar even weggehaald denk dat je hem wel gezien hebt

Dit liedjes heeft me in het verleden door veel zorgen heen gezongen...snik

[safidepafi]

Is iedereen naar de Sauna?

[safidepafi]

Het is feest Delta...don't worry about a thing...cause every little thing is gonna be alright..........

[safidepafi]

Winnaars van de G.G.M competitie:
De..........'Nuchtere Grunningers'

GGM=Geweldige Gremlin Meppers

[Kohtje]

Klop klop klop op Houtjes hoofd en schouders.... 2 Jaar ADB, goed gedaan meissie... En wat een gezellige treinreis zijn jullie aan het maken vandaag.. Zal nu wel extra gezellig zijn, lichtjes aan, donker buiten. En ach, al die Groningers... verstaan doe ik ze niet zo goed maar ze zijn over het algemeen wel vriendelijk en gastvrij. Is tenminste mijn ervaring die nog stamt uit de tijd dat ik actief lid was van een Citroën club waar ook veel groningers lid van waren/zijn..

Ik zit weer helemaal toppie in m'n huidje. Voel me ook weer helemaal ADB en heb vandaag besloten er een dubbele boekhouding op na te gaan houden.

De eerste boekhouding is voor dagen dat ik me wat minder voel. Die boekhouding laat me zien dat ik nog maar 6 dagen droog sta. 23 Oktober 2007 is m'n eerste alco-vrije dag... Die laat me zien dat ik er nog lang niet ben in m'n gevecht tegen de alcohol. Laat me zien dat ik op m'n tellen moet blijven passen, dat ik kwetsbaar ben, alcoholist. Gevoelig voor de verleiding tot verdoven door een drug te gebruiken die de werkelijkheid even anders doet lijken maar na uitwerking alleen maar een stap terug heeft betekend.

De tweede is voor dagen als vandaag, dat ik me dus goed voel. Ik voel zelfs weer Geluk. Ik zie de zegeningen die ik kan tellen weer als zegeningen en laat ze de boventoon voeren. Het minder fijne in m'n leven is noodzakelijk kwaad dat te verslaan valt, of waar in ieder geval mee te leven valt. In deze boekhouding staat dat ik ADB ben sinds 15 april 2006. Dat is nu dus ruim 18 maanden, anderhalf jaar. Wat uitglijders/struikelpartijen horen daar gewoon in het rijtje thuis. Na elke struikeling stond ik snel weer op en ging weer gewoon een stuk verder. Tot weer een keer struikelen....

Toen ik ruim 1 jaar was heb ik leren lopen. Twee maanden geleden ben ik tijdens het hondje uitlaten een keer lelijk gestruikeld en gevallen. Toch zeg ik niet dat ik pas sinds twee maanden kan lopen. Dat kan ik al vanaf ruim éénjarige leeftijd, dus als zo'n 49 jaar.

Vandaar dus die dubbele boekhouding. Ik noteer m'n uitglijders wel degelijk. Die vergeet ik niet, wil ik niet vergeten. Maar ik weet dat ik ook goed zonder drank kan leven. Dat heb ik geleerd tijdens m'n behandeling vorig jaar... Tja, opletten blijft geboden, maar struikelen kan de beste overkomen..

Nog een plezierige reis allemaal en een behouden thuiskomst vanavond...
Groetjes Kohtje.

[Juul]

Heb ik groningen gemist, was ook wel vroeg in bed vanochtend he?
Het is vandaag de 7e dag alcoholvrij dus heb het hol van de leeuw overleefd!!!
Wel apart dat ik echt veel opmerkingen kreeg in de trant van ; "jij drinkt toch niet zoveel? " heel herkenbaar van wat jullie allemaal vertelden.
Ben dus wel naar de anderen gegaan, de drinkmaatjes, het was wel apart......
Ook al omdat ik steeds naar de andere kant van het complex moest voor malt bier, dat malt bier is voor mij wel een oplossing. (maar is nog steeds niet echt lekker eigenlik)
Maar ben erg trots op mezelf, hier wil ik echt mee verdergaan, over 2 jaar mijn feestje?

@marieke :
hier in groningen is het heel gewoon als je fiets gejat word hoor, zou er niet mee zitten.
Gewoon een fiets (van de buren?) terugjatten

@safi:
G-side rulez!!!

En waarom hoor ik nou niks van tactus

[safidepafi]

Kohtje..je hebt groot gelijk..jij leert ook elke keer van je uitglijders dus ik zou het gewoon bij die Tweede Boekhouding houden die vind ik wel het beste bij de echte Kohtje passen...voor mij is dus 15 april 2006 jouw ADB dag
en van mij
:present::present::present::present::present::present::present::present::present: voor elke maand 1...zet je ze wel gelijk even op water want ik zit al een tijdje in deze trein.
Tja ik zit een beetje krap he en hier is het de hele dag smullen dus ik neem het er maar van!
Ik ben blij dat je een goeie dag hebt vandaag en ik wens je er nog vele!

[Houtje]

Juul,

Ik was van de zomer met mijn kinderen aan het bowlen. Op een dag dat ik echt zeer depressief was had ik me naar de bowlingbaan gesleept (per auto notabene) en ik bestelde 2 cola voor de kids en wat lekkers erbij en ik riep zomaar opeens een alcoholvrij biertje graag. Ik had zo'n zin in die smaak van het bier maar ik WIST als ik één biertje zou nemen zou het twee (drie, vier, enz) worden en op weg naar huis langs de supermarkt voor een fles wijn (vies, dat wel, maar ja, het gaat om het gevoel dus). Dus ik wist niet eens bewust dat ik alc.vrij bier bestelde maar ik realiseerde me onbewust heel goed dat ik géén bier moest drinken, dat zou niet best zijn. Ik vind de smaak ook vies, maar toch, ik had dorst en goot het net zo hard naar binnen als gewoon bier. Het was een wijze les voor me! De smaak van alco vrij bier probeer ik nu te associëren met "verstandig gedrag" en mezelf een schouderklopje te geven. Moeilijk want het is allemaal nieuw gedrag, en het duurt héél lang om oud, ingesleten gedrag te vervangen door nieuw gedrag. Maar het is nog steeds de moeite waard.