Spring naar bijdragen

zondag 3 februari 2008


Sandra

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 123
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goeie morgen mensen,

Ben voor mijn doen op zondag heel vroeg opgestaan. Het was net negen uur geweest.
Wel heb ik goed geslapen en zoals met Calimero afgesproken, is het me gelukt om de positieve dingen van gisteren mee te nemen. De afgelopen dagen heb ik toch weer veel geleerd.
Dit forum is een bron van kennis van en ervaring met emoties en gedrag en de omgang ermee.

Ik ga nu eerst maar allerlei hh dingen doen en dan kom ik wat lezen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ok Charlie, laat staan de rest en ga lekker slapen, wel eerlijk dat je het zegt, waarom log je niet in voordat je begint?
Het is zo jammer steeds achteraf te moeten lezen dat het je niet lukt....zo wordt het wel heel moeilijk om je te helpen, lukt het je dan echt niet? Of wil je het niet? Weet niet zo heel goed wat ik ermee moet maar wil je wel laten weten dat ik het erg vind dat je zoveel moeite hebt.

Tina

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed. Mijn ontbijtje zit erin en heb toch maar even mijn avatar veranderd, zo oud ben ik nou ook weer niet. Ziet er ook als een wijsneus uit die oude man en zo wijs ben ik nou ook weer niet.
Over ouders. Ze hebben altijd goed voor ons gezorgd, we kwamen niets tekort. Mijn vader had een eigen zaak en verdiende goed.
Mijn moeder zorgde voor het huishouden en mijn vader deed het werk; vrij normaal in die tijd (jaren 60 en 70).
Ik was het nakomertje, de jongste van 5 kinderen (ik heb 4 zussen). Eindelijk had pa een zoon dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Maar dat viel dus tegen omdat ik een neurotisch manneke bleek te zijn die zich niet thuisvoelde in het gezin. Voor mijn moeder was ik er een teveel, ze had moeite dat grote gezin te runnen en ik kreeg dat op mijn dak. Ik moest niet met natte voeten thuiskomen want dan kreeg ik een ongenadig pak rammel. Ooit moesten mijn zussen daar tussen springen. Mijn moeder zat in de overgang en dat heeft ongetwijfeld aan haar hysterie bijgedragen. Ze was ook gefrustreerd om het feit dat ze ons alleen op moest voeden, mijn vader distantieerde zich daarvan.
Mijn vader ken ik alleen maar als de man die zondag's het vlees sneed.

Buiten de deur voelde ik me wel happy. Ik heb als kind veel buiten gespeeld; gevoetbalt en kattekwaad uitgehaald..toch had ik toen al iets destructiefs over me, zo maakte ik al mijn speelgoed kapot.

Ik heb in mijn leven heel wat aan therapieën gedaan om de chaos in mijn hoofd een plek te geven. Ik was overgevoelig en had daarom de grootste moeite me in een groep te begeven. Daarom ben ik een tijdlang een einzelganger geweest die moeilijk voor de ander te doorgronden en bereiken was...puur om mezelf te beschermen. Natuurlijk was dat moeilijk voor mijn ouders. Ik presteerde ook ver onder mijn kunnen op school omdat ik me niet kon concentreren en wist niet wat ik qua werk wilde doen; besluiteloos omdat ik niet goed in mijn vel zat. Begeleiding was er toendertijd niet, of liever gezegd daar werd niet naar gezocht. Er is niets mis met mijn intelligentie daar lag het niet aan..ben onlangs nog op VWO+ niveau getest.

Mijn ouders zijn beide overleden; mijn moeder in 1983, mijn vader in 2003. We, de kinderen hebben moeder het laatste half jaar van haar leven thuis verpleegd. In die tijd is het contact met mijn moeder wel veel beter geworden, eindelijk konden we eens met elkaar praten.
Mijn vader was aanvankelijk blij dat ik een eigen zaak begon (ik deed dat hoogstwaarschijnlijk om erkenning van mijn vader te verkrijgen(!) ) maar toen het fout ging gaf hij niet thuis.

Och, ik koester geen wrok naar mijn ouders ..het waren mensen van die tijd en van een generatie die nooit heeft geleerd met gevoelens om te gaan. Emotionele schade heb ik daardoor wel opgelopen in mijn jeugd maar ik ben inmiddels 52 en heb ondanks het geklooi met drank veel geleerd. Depressies heb ik niet meer. Wel heb ik me er de afgelopen jaren onder laten krijgen; de burnout en de onmacht tegenover instanties die me onrechtvaardig behandeld hebben waren de druppel.

Nu dus geen druppel meer om die frustraties weg te drinken. Ik ga verder zonder om te zien. Ik kijk nog wel eens om als ik achter de computer zit om naar de foto's van mijn ouders te kijken die daar aan de muur hangen al is het alleen maar om te beseffen dat zij ook maar mensen zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Charlie,

Wat ik nu ga schrijven zal je niet leuk in de oren klinken, maar met "in de nachtdiensten heb ik het altijd moeilijk" laat je wel een hele grote achterdeur open. Het klinkt mij ook als zelfbeklag en daar ben je niet bij gebaat.
Iedereen heeft zijn triggers maar door in zelfbeklag te blijven hangen los je het niet op.
Pak jezelf beet Charlie.
Sorry Charlie ik moest het even kwijt al is het niet leuk om te schrijven, voor het overige wens ik je sterkte.

Tina

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Struik, het verhaal van je jeugd is erg herkenbaar voor mij. De tijdgeest, het gevoeligste kind in het gezin, werkende vader en zorgende (tot het verstikkende toe) moeder. Hun wens was ook om zelfstandige, christelijke en vooral niet onzekere mensen op de wereld te zetten, ze waren zelf al onzeker dus wilden ze dat niet voor hun kinderen. De goede bedoelingen waren er dan ook wel al pakten ze totaal verkeerd uit... bij mij dan want zus en broer zijn redelijk goed terecht gekomen. Achteraf was het ook niet raar. Ik vertoonde als kind alle gedrag wat ze juist niet wilden zien, snel huilen, snel boos, alles altijd zo heftig. Wat zij zelf geleerd hadden was dat gedrag af te straffen en die gevoelens te negeren en als onwenselijk te bestempelen. Ze wisten niet beter. Dat dat tot een breuk van 8 jaar tussen hen en mij was inderdaad het gevolg van de therapeuten uit die tijd, losmaken van iets betekende toen toch nog dat je de banden moest verbreken. Helaas zaten de opvoeders toen al in mezelf en was ik er een ster in geworden om mezelf naar beneden te halen. Trouwens, toen ik in de pubertijd zat zat mijn moeder in de overgang, ook geen beste combinatie.

Ik ben wel blij dat het allemaal weer goed is gekomen dankzij eindelijk wel de goede therapeuten. Ik bleek borderline te hebben (in milde vorm gelukkig) en persoonlijkheidsstoornissen, wat de heftigheid van mijn gevoelens (ook al als kind) verklaarde. Ik ben in therapie gegaan samen met mijn ouders en heb eigenlijk nu pas de laatste 6 jaar een volwassen relatie met ze leren opbouwen en zij met mij. Ik heb me jaren het slachtoffer gevoeld van mijn opvoeding maar kan nu zien dat het me ook gevormd heeft tot degene die ik nu ben. Iemand met deuken en gevoeligheden maar daardoor ook iemand met veel mensenkennis die van dit leven wil leren en die er nu mag zijn zoals ik ben. Ik leer nog steeds iedere dag en ben nog lang niet uitgeleerd en ik vind het een boeiend proces. En ik ben blij dat ik het nu zonder drank aandurf!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

struik, tina, jullie hebben gelijk!!!!
kreeg net van mn man op mn kop, dat ik zat te slapen.................man..........bijna 30 jaar getrouwd, en tussen ons gezegd en gezwegen, ben ik hem liever kwijt dan rijk.... Hij beheerst mijn leven, probeert het over te nemen.. En nu ga ik echt pitten, see you!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
tapas

Ik ben in therapie gegaan samen met mijn ouders en heb eigenlijk nu pas de laatste 6 jaar een volwassen relatie met ze leren opbouwen en zij met mij. Ik heb me jaren het slachtoffer gevoeld van mijn opvoeding maar kan nu zien dat het me ook gevormd heeft tot degene die ik nu ben. Iemand met deuken en gevoeligheden maar daardoor ook iemand met veel mensenkennis die van dit leven wil leren en die er nu mag zijn zoals ik ben. Ik leer nog steeds iedere dag en ben nog lang niet uitgeleerd en ik vind het een boeiend proces. En ik ben blij dat ik het nu zonder drank aandurf!

Goh, goed zeg dat je met je ouders in therapie bent geweest. Dan pas kun je echt de shit opruimen. Familie en vooral je ouders zijn zo bepalend in het leven. Mijn zussen liggen ook wel eens heftig met elkaar overhoop, heeft ook met vroeger en de opvoeding te maken. Heb het er wel eens met hun over gehad om samen in therapie te gaan maar helaas komt daar niets van terecht.
Ik wil leren met mijn gevoeligheid om te gaan door mijn creativiteit te gebruiken. Had me al aangemeld voor een cursus beeldhouwen, heb ik al eens eerder gedaan. Heb dit geannuleerd omdat ik de afgelopen maand de piek in mijn drankgebruik had. Wil zeker op een later tijdstip dit jaar alsnog daaraan beginnen.
Ik werk graag met mijn handen en het is van belang dat ik me focus op wat ik doe. Met beeldhouwen lukt dat uitstekend.
Voorlopig dus maar gefocust afwassen, stofzuigen, wandelen, forummen, eten etc. etc.
De aandacht houden bij wat ik doe. Ik heb namelijk de eigenschap om van de hak op de tak te springen..hahaa

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen, Bij deze wil ik een ieder die het moeilijk heeft, sterkte wensen.
Omdat ik een tijdje niet aanwezig ben geweest, ben ik niet erg bijgelezen.
Sinds gisteren bevind ik mij in huize Anna, alwaar alles pais en vree is. Blijkbaar zijn we beide soepel in de omgang. Het kan verkeren!

Gisteren heb ik de tien weken volgemaakt, hetgeen een goed gevoel geeft.
Net sta ik in de tuin te roken, ingebouwd tussen de blikjes en flessen bier van de kinderen.
Ook dit geeft nagenoeg geen probemen.

Rest mij te zeggen, dat het Forum bijgedragen heeft aan mijn instelling t.o.v de alcohol!


Maak er allen een fijne dag van! Het Forum laat ik niet los, maar ook andere zaken beginnen mijn
aandacht op te eisen, hetgeen een goed teken is.

Namens Anna en Soothe een groetje! En tracht het droog te houden!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hehe, ik ben er weer...internet heeft er uit gelegen...ik heb jullie gemist!

Rob en Struik, welkom.
Tina, nog gefeliciteerd met je verjaardag :musicnote:
Soothe, proficiat met je 10 weken!

Ik ga wat minder forummen, er blijft teveel liggen hier, heb ik de afgelopen dagen gezien.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste AdB-ers,

Gisteren niet gedronken.
Dat doe ik wel vaker, maar nu viel het me heel, heel erg moeilijk.
Ik had een drankjank van heb ik jou daar.

Normaal drink ik alleen op vrijdagavond, einde van de werkweek.
Dan heb ik wel een biertje (of wat) verdiend, maak ik me dan wijs.

Vandaag is het ook weer erg moeilijk, ik begrijp niet goed waarom.
Misschien door het besef dat 6 dagen per week niet drinken niet meer voldoende is.
Eigenlijk is het beter om er helemaal mee te kappen.
Door soms wel te drinken houd ik mijn verslaving natuurlijk in stand.
Dat heb ik nu 7 jaar volgehouden, maar ik begin er toch flink aan te twijfelen of dit wel de juiste weg is.

Ik zie enorm op tegen het idee "NOOIT MEER DRINKEN".
Mezelf een beetje gerust stellen met de gedachte alleen de komende 24 uur niet te drinken werkt niet echt bij mij.

Eigenlijk vind ik alcohol vies, maar het geeft me wel de nodige ontspanning.
Door wat persoonlijke problemen is de behoefte aan ontspanning (lees drank) nu enorm toegenomen.
Ik moet het maar even uitzitten en doorleven denk ik maar.
Helaas ben ik niet de enigste.

Nog een uurtje of 8 en dan kan ik naar bed, tot die tijd maar afleiding zoeken.
Ik wens iedereen veel succes vandaag bij het niet drinken, maar vooral ook bij het niet eraan denken.
Vandaag probeer ik weer niet te drinken, maar ik ben alcohol zeker nog niet de baas.

Rob.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Struik, ik ben ook de creatieve kant opgegaan na mijn therapie... schilderen, fotograferen en grafisch ontwerpen. Dat is ook mijn uitlaatklep geworden. Je zussen zullen het nog wel nodig hebben om ruzie te maken, jammer maar het is hun verantwoordelijkheid. Ik heb ook therapie samen met mijn zus gehad omdat ik het niet meteen met mijn ouders aandurfde, dat is heel belangrijk geweest. Zij was de enige in ons gezin die contact met mij en met mijn ouders had. Ik merk dat dat onze relatie ook behoorlijk verbeterd heeft.

zo, en nou weer over tot de orde van de dag... bankhangen dus...

Charlie, schijf volgende keer liever s'avonds voor je nachtdienst ipv de ochtend erna als je al wat op hebt... dat is hetzelfde als iemand hier komt schrijven nadat ie s'avonds gedronken heeft en dat is niet fijn... Je bent het waard om serieus genomen te worden maar neem jezelf dan alsjeblieft ook serieus... zorg goed voor jezelf Charlie!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Sandra,
:)

@Blacky,
:)

@Albertina,
quote Mijn vader is al behoorlijk op leeftijd(78), unquote. Hier moest ik toch even grijnzen. Mijn vader wordt dit jaar 80 en ik zie hem niet als al behoorlijk op leeftijd. Hij heeft wel longproblemen als gevolg van zijn werk vroeger, maar dat is allemaal goed onder controle. Dit voorjaar gaat hij samen met mijn moeder (wordt 70) nog met vrienden een Ruslandreis maken. Laten ze haar moeder (wordt 88) weer alleen thuis. Het wordt wel zaak voor mijn broer en mij om dan maar eens af en toe te gaan kijken hoe het gaat, want zij is nog steeds herstellende van haar rug (ze moest in het najaar persé haar vriendin oprapen die op straat gevallen was) en kan nog niet alles. En met vaste vloerbedekking moet er toch wel eens gestofzuigd worden.
En dat doet me er aan denken om eens te vragen hoe het met je achterpoot gaat, om vervolgens te lezen dat dat goed gaat.

@An,
Heb jij ook altijd tijd nodig om wakker te worden? Ik ook.

@Struik,
Ik ben moeder van 2 kinderen en reken maar dat mijn man en ik al fouten gemaakt hebben in de opvoeding. We zijn er wel voor onze kinderen en leiden en sturen ze, maar we gunnen ze de vrijheid van eigen keuzes maken. De grootste fout heb ik wel gemaakt doordat ik verslaafd ben geraakt aan de alcohol en dat nogwel midden in hun puberteit en mijn overgang. Overgang en puberteit is geen vrolijke combinatie. Mijn grootmoeder was in de overgang toen mijn broer en ik in de puberteit zaten. Dat heeft menigmaal tot luidruchtige taferelen geleid thuis. Hormonenspel.

@Anjo,
Familiebreuken zijn geen prettige dingen en leiden soms tot weer andere breuken of moeilijke omgang. Er ontstaan ook loyaliteitsproblemen door. Ik heb het gezien in mijn vaders familie. Door die loyaliteitsproblemen hebben mijn broer en ik mijn vaders moeder nooit als oma leren kennen, alleen maar als de moeder van onze papa. In 2003 is ze op 98 jarige leeftijd overleden.
Vandaag laat ik mij niet frustreren door de wasapparaten. Het zou toch echt een achterlijke reden zijn om te gaan drinken! Nee, ik wind me niet op vandaag (is ook geen reden toe) en ik drink niet.
Over de plek waar dingen gezet of gelegd moeten worden, wind ik me niet meer op. Als ze echt op een compleet onlogische plek staan, zet ik ze gewoon weer op de goede. Als ik de vaatwasser niet zelf heb uitgeladen, kijk ik voordat ik ga koken op alle potten en pannen op de goeie plek staan. Zoniet, verhuizen ze. Ik heb nooit zo een zin om tijdens het koken naar spullen te moeten zoeken.

@Charlie,
Je moet Schiedam niet achternavolgen in verloedering. Kurk op de fles en zorg lekker goed voor jezelf.
Er is geen een reden goed om te gaan drinken, ook de nachtdiensten zijn geen reden om te drinken.

@Tapas,
:)

@Soothe,
Knap van je om er zo in te staan. Een :present: voor jou en een :present: voor Anna.

Tijd voor mij om weer andere bezigheden ter hand te nemen.

Ik zei altijd dat ik dronk omdat ik wijn zo lekker vind en omdat ik me verveelde, vulde ik er de tijd mee op. Ik ben er nu wel van doordrongen dat ik wel zorgde om me te vervelen, zodat ik een excuus had om te drinken. En op de duur dronk ik toch echt geen wijn alleen maar omdat die lekker smaakte! Mijn verslaving wilde gevoed worden met alcohol en alle smoezen waren goed om dat doel te bereiken.
Die verslaving staat nu al een hele tijd droog en mag dat nog heel lang zo blijven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Corinne,

Nee hoor, ik ga geen breuk forceren. Ik houd niet van ruzie maar ik ga mijzelf wel beter beschermen
door het echt proberen te accepteren. Want dit kost mij te veel energie.
Het is hier heerlijk rustig, X heeft lang geslapen dus ben ik zelf ook maar even terug gegaan met een goed boek.

Over "strijd" over de inrichting van de keuken, ik kan erom lachen, meestal:$
En de kleren hangen te wapperen in de wind. Heeft het hoogstwaarschijnlijk meer kans om droog te worden.

Soothe en Anna, het lijkt mij inderdaad een heel goed teken dat er weer ruimte voor andere dingen.
Geniet ervan.

Tina, dat is inderdaad fijn als je weet dat je het kan omdat je het al eerder hebt gedaan.
Ik hoop dat het je lukt want terugvallen kan je zo'n pijn doen.

Lieve Charlie,

je klinkt zo verdrietig. Waarom niet aan de Refusal totdat je jezelf weer onder controle hebt?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

Even een vraagje van meer algemene aard.
Omdat er zoveel aanvragen zijn, kan ik me nog niet aanmelden bij de online cursus.
Is het al wel mogelijk op de een of andere manier het alcoholschrift bij te houden ?
Niet zozeer voor het alcohol gebruik, maar meere voor de analyse van trekmomenten enzo.
Of heeft iemand misschien een alternatief ?

Groetjes, Rob.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...