dinsdag 12 februari

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

pippi

Kan hele verhalen gaan schrijven maar wat heeft het voor zin.

---

Als ik je kan helpen om een beetje te ontbitchen moet je het maar zeggen; kan wel tegen een stootje

[tasseke]

ach tja je hebt ook gelijk maar op dit moment vervloek mijn keuze om aan de medicijnen te beginnen. ik heb geen trek in jww maar ik verlang er zo naar om even niet meer te weten, te voelen en na te denken. ik wil op dit moment helemaal niet sterk zijn.

maar goed ook dat is weer een extreem! ik buig vandaag mijn hoofd en laat het over me heen komen misschien dat ik de middenweg nog vind.

[Mai]

Gedoucht, gewandeld.
Genoten van de natuur. Een klein gesprekje gevoerd met een wat oudere meneer, die ik wel al vaker ben tegen gekomen. Een gesprekje met respect, samen een shaggie gerookt uit zo'n blikken doosje. We waren beide op zoek naar rust.
Rust.
Het zoeken naar rust.
Het voelde alsof ik verzoop in mijn brein, ik was op zoek, maar zonder begin of eind. De kolkende, woeste massa waar ik, door wild met armen en benen te slaan uit wilde ontsnappen. Geen kop, geen staart. en door mijn ongecontroleerde bewegingen werd het water om me heen meer troebel en steeds wilder. Totale paniek.
Herstel. gun jezelf de tijd om te herstellen, die je nodig hebt.
Ik zwem verder, met rustige, krachtige slagen, en als ik moe ben pauzeer ik even. Als ik te lang pauzeer drijf ik af. Ik wil door. Zo nu en dan bevangen door een lichte paniek die me overvalt. herstel, ga door, geniet op de momenten dat het kan, het brein wat meer ruimte krijgt. Vecht als het nodig is, als het water wilder wordt. Maar met een rust die ruimte laat. om nieuwe energie op te doen, om nieuwe stromingen te ontdekken, te voelen, en er uiteindelijk in mee te durven gaan.
Dat is een klein beetje wat ik voor ogen heb, Vie, als ik het over rust heb. Een beetje meer stabiel, met ruimte voor nieuwe dingen. Maar niet in een stekende paniek, niet volgens mijn oude moeten, maar vanuit een inerlijke rust, nieuwe uitdagingen aangaan. Op mijn manier, in mijn tempo.
Niet saai, niet belegen of gezapig. Integendeel! Wel nuchter, met meer respect voor mezelf en de mensen om me heen. Dat verander je niet in een dag, dat hoef ik ook niet meer. Ik neem de tijd die er voor nodig is. En dat geeft rust.
Deze meneer had zo graag het moment nog met zijn (overleden) vrouw willen delen. Maar we deelden heel voorzichtig een klein stukje met elkaar. Daarna gingen we verder, allebei alleen. Om weer even één te kunnen zijn met ons eigen hoofd.
Hij noemde me mij een sterke vrouw, omdat hij me vaak zag wandelen in de wijde omtrek... Dat vond ik mooi, dat deed me goed. Ik accepteerde het compliment met een grote lach. Mijn leven is weer begonnen, ik heb er zin an!

Voor al nieuwe mensen. Het is erg belangrijk om je eigen hart te volgen, om dwars door gevoelens heen te gaan, ze weer te voelen. Durven het gevoel daar te laten zijn, voorwaarde is wel dat je (naar mijn mening) geen druppel drinkt. 3 maanden evt. op wilskracht. Daarna opnieuw beslissen wat je wilt.
Ik heb besloten, wat er vandaag ook nog op mijn pad komt, drinken doe ik niet!
gun jezelf de tijd. Het is maar relatief.

[Mai]

Ben met andere woorden behoorlijk BITCH aan het worden. Het bevalt!

Har, man wat mooi!

[Mai]

Pip, ik zocht wat ik niet vond, in mijn drankhoofd. Het komt, daar geloof ik in. Jij doet, wat jij moet doen. Jammer voor hen, het gaat om jouw belang. Neem je tijd! Om tevreden te zijn. Het komt!

[Mai]

Het is gelukt!
Mooi is dat

[Har]

@Pippi Heb even gewickied om te kijken wat PMS ook weer is. Moet zeggen jullie vrouwen krijgen nogal wat mentaal en fysiek op jullie bordje maandelijks..brrr. Mijn vriendin heeft ook het nodige te stellen met haar hormonen; ze is 65 en zit nog steeds in de overgang (!). Ze wil maar niet oud worden (grapje), ze ziet er dan ook uit als een vrouw van 45. De meesten schatten haar jonger in dan mij; ongelooflijk.
Daarbij heeft ze dan ook nog wekelijks de migraine heeft hoogstwaarschijnlijk ook met haar hormonenhuishouding te maken; zonder pijnstillers te gebruiken. Ik voel me wel eens een watje als ik bedenk hoe sterk en gelaten zij met die ongemakken om kan gaan..respect!

Nou, Pippi sterkte ermee er valt niets aan te doen behalve uitzitten, zo te lezen. Maar mocht je met iets zitten wat niet direct gerelateerd is aan je ongemakken..spuien maar mej. Langkous, ik lig al luisterend aan je voeten

[tasseke]

pippi,

misschien moet je het waarderen dat de andere sexe je nog steeds als een aantrekkelijk en begeringswaardig persoon ziet.
ik zelf ben altijd een kroegtijger geweest en ben nooit verder gekomen dan de betiteling "vriend met tieten"

[Har]

Ooh..Pippi, zal zo op je andere (interessante) vraag antwoord geven. Moet effe ........

[jani]

Hallo allemaal,
Marjo, je verwoordt helemaal het gevoel wat ik nu ook pas heb. Een paar weken terug had ik hier nog zo,n noodkreet van nu drink ik niet meer en is dit alles, het is saai er gebeurd niets, alsof mijn leven vanzelf vervuld en gelukkig zo worden, zo zittend op de bank.

Nu lukt het pas stapje voor stapje en met veel rust op de plaats.

Mijn huishouden kan nu ook een bron van inspiratie zijn in plaats van een must en als ik buiten wandel kijk ik om me heen en zie eindelijk ook iets van de omgeving in plaats van dat ik denk rustig aan anders stort je in elkaar.

Bedankt aan iedereen voor deze nieuwe inzichten.

vriendelijke groet Jani

[Mai]

dan hoort hij/zij niet bij jou. Denk ik pippi.
Blijf dicht bij jezelf. Dan komt het uiteindelijk altijd goed. PMS of niet..

Mooi hè, Jani. Het wordt beloond! Dat gevoel, eindelijk!

[tasseke]

ik weet het ook niet zo goed, waarschijnlijk stel ik mezelf altijd afstandelijk op. het enige wat ik wel weet is dat vriendschap iets speciaals is. je komt ook maar een paar 'echte' vrienden tegen in je leven.
Voordat je die soulmate ontmoet heb je al in heel veel mensen je vertrouwen gegeven.
Ik sta ook wel eens voor het punt moet ik mezelf nu wel of niet bloot geven, bij mij is het vertrouwen al zodanig geschaadt dat ik daar veel moeite mee heb.

misschien hebben wij ook wl moeite om ons neer te leggen bij de natuurwetenschap, bij gebruik aan wild jagen de mannen altijd op vrouwen.
Vriendscahp tussen mannen en vrouwen als soulmates? ik denk dat dat altijd een soort van tbaoe blijft. Is het niet dat er lichamelijke belangen opspelen dat is het wel een partner die het niet kan begrijpen en voor onrust zorgt. is dat het niet dan is het wel de omgeving die overal op in speelt, is de relatie serieus? hoe vindt je man of vrouw dit? etc etc

met andere woorden, een soulmate is zeldzaam, als je deze tegenkomt........ wees er heel zuinig mee!
en verder? ......tja als je je billen nooit bloot geeft kom je er ook nooit achter of een vriendschap bestand is van alle invloeden van buitenaf.

[Mai]

Lunchtijd! Ben d'r even uit...

[tasseke]

ik ben even een rondje lopen. misschien kan mijn frustatie op een paar bomen uitleven ( die voelen het toch niet als ik ze schop?)

tasseke

[blacky]

pippi jij hoeft jou toch niet te escuseren ??
het enige verschil tussen ons is dat jij verliefd wordt op een man en ik wordt verliefd op een vrouw , maar dankzij een heel intresante uitleg besef ik vandaag dat we eigenlijk niet verliefd worden op een sexe maar op de mens in die sexe
toen ik stopte met drinken werdt ik verliefd op ieder mens die mij aandacht gaf , hiervan staat een mooi stukje in het boekje nuchter leven maar dat heb ik niet mee naar zee .
wat mijn partner betreft daar heb ik een respect volle band mee wat de rest betreft staat dat op een dood vlammeke momenteel maar ook dat is respect hebben voor elkaar .
vroeger toen ik dronk moest het gebeuren als het mij paste nu niet meer
al mijn vriendinnen hier in belgie zijn getrouwde of gescheiden dames , ik voel mij goed bij hun maar zonder dat hier achter andere gedachten zitten , weet niet of ik mij goed uitleg??
zo en nu ga ik kuisen
ps met een man kan ik mij ook heel goed vinden bij de een kan er soms schrik zijn maar dit komt door incest bij ander voel ik mij dan weer goed
pippi weet eigenlijk niet of dit je vraag was:huh:

[orleando]

pippi, sorry dat ik je nu pas antwoord geef, maar was even naar de peuterzaal, de jongste ophalen. Die zit nu aan een broodje en een beker melk, dus hier ben ik weer. Nee, ik word niet blij van de ballenbak, want die hebben ze hier niet. Wij rijden (bijna) altijd door de MC Drive en eten de boel thuis op. Met z'n allen aan tafel, want bij Mac in het restaurant is het vergeven van de tv's en dan eten ze niet meer.
Maar ik werd gewoon blij, dat we met z'n allen naar zwemles zijn gegaan en de trek ineens foetsie was. Ik wilde nog wel eens smokkelen en als de oudste lag te plonsen in het water, rende ik de slijterij van de supermarkt naar binnen. Die ligt mooi op loopafstand van het zwembad, dus vandaar. En mijn man was gisteren mee (misschien ter controle, maar wat zou het), dus ik kon er niet tussenuit. Maar ineens wilde ik dat ook niet meer. En dat had ik niet verwacht, dat ik geen trek meer zou krijgen en die ook echt kon verdwijnen. Ik heb weer een gewoonte doorbroken, geen drank ophalen meer tijdens de zwemles.
Ik ga even de rest bijlezen, maar blijf dus bij het forum. De twee oudsten wilden overblijven, dus ik hoef vanmiddag pas weer weg. Wel nog genoeg te doen hier, maar alles op z'n tijd.

[Har]

@Marjo Mooi mens...

@Pippi, zal proberen een antwoord op je vraag geven van mij als man uit gezien.
Ik weet van mannen dat platonische verhoudingen erg moeilijk voor hen zijn (zal proberen niet te generaliseren). Een man wordt toch graag bevestigd door de vrouw in zijn manzijn; vaak is dat moeilijk los te zien van het sexueel beleven. Een man zorgt ook graag voor "zijn" vrouw, daar ontleent hij ook zijn waarde aan; nog een behoorlijk traditioneel standpunt dus.
Kan me voorstellen dat de geemancipeerde vrouw alles behalve zit te wachten op een claimende man en dat botst natuurlijk.

Ik heb zelf momenteel een min of meer platonische verhouding met mijn vriendin. We hebben wel eens sex met elkaar maar alleen als die behoefte er werkelijk is en ontstaat vanuit spontaniteit, dat vind ik prima zo. Verder geen claimend gedrag.
Ze kent meerdere mannen waar ze een zuiver platonische relatie mee wil, maar loopt er regelmatig tegenaan dat die mannen daar overigens met respect voor haar, moeilijk mee om kunnen gaan..
Zij geeft daar wel duidelijk haar grenzen in aan vanuit de overtuiging dat zij geen vaste relatie meer wil.
Ze deelt haar ervaringen met mij en ik ben haar daar alleen maar dankbaar voor.
Voor mij is het zo goed. Ik heb nog genoeg aan mijzelf te werken en wil dat op mijn eigen benen doen.
Dat maakt mij ook vrij in mijn overige contacten alhoewel ik nooit overspel zal plegen zonder dat eerlijk met haar te delen. Daar is zij mij te kostbaar voor, trouwens ik wil daar zuiver in blijven ook naar mijzelf toe.

[Vie]

Nou, als ik ook een duit in het zakje mag doen, over vriendschap met de andere sekse.
Ten eerste is het volslagen onzin om je iets aan te trekken van de meningn van anderen zolang je zelf een zuiver geweten hebt.
Ik vind ook niet dat je seks overal kan krijgen. N**ken kan je wel overal krijgen, maar werkelijke intieme seks die ligt niet voor het oprapen. Dat vind ik niets minder dan vriendschap, net of je appelen met peren vergelijkt. Eerlijk gezegd heb ik dat nog maar met twee partners meegemaakt, en ik ben al 47, kun je nagaan.
Ik heb twee goede vrienden, beiden getrouwd. (Eigenlijk drie goede vrienden, maar eentje is tot nu toe alleen via internet en telefoon, dus daar kan ik wat betreft dit onderwerp niets over zeggen.) Er is wel verschil in, wat voor dingen ik met mannenvrienden en vrouwenvrienden onderneem en waar we het over hebben. Maar met deze vrienden is er nooit sprake geweest van seksuele gevoelens. Inderdaad wel van een aanvankelijk wantrouwen van de partners, maar zodra die merken dat er "niets aan de hand" is, gaat dat ook over.
Mijn vriend heeft goede vriendinnen/collega's. Ik zie daar geen kwaad in. Zij kunnen met hem praten over hun ervaringen in het onderwijs of andere dingen waar ik weinig van weet. Dan ben ik alleen maar blij voor hem dat hij dat met die vrouwen kan delen.
Kortom, ik zie dus niet zo in waarom seks altijd een rol zou moeten spelen. En als je er later achter komt dat iemand alleen maar leuk met je heeft gepraat omdat je borsten hebt (even kort door de bocht) dan ben je misschien een tikje te goed van vertrouwen geweest.

[orleando]

bij wie las ik nou vader vandaag 5 jaar dood en bij wie incenst, dat weet ik nu al niet meer, omdat ik bij beide berichtjes dichtklap...Mijn moeder is dit jaar 10 jaar overleden en incest...ja...daar had ik mijn vader voor...Dus kort gezegd, mijn moeder heb ik (zeker met 3 kleine kids) heel hard nodig en mijn vader, daar heb ik nooit al een goede band mee gehad en die gebruikt mijn dronken buien zeer gretig tegen mij. Dan gaat hij allerlei leugens in het wilde weg rondstrooien en kan ik met het schaamrood op de kaken weer alles rechtbreien. Maar niet alleen drank, hij heeft alles wat ik hem ooit in vertrouwen vertelde tegen mij gebruikt. Mijn man weet alles van mij, dus ook dat hij zijn handen niet thuis kon houden. Maar ook, dat mijn moeder stevig dronk. Hij heeft haar helaas nooit gekend en mijn kids dus ook niet. Maar ze had hem zeker gemogen.
Mijn man is goed voor mij; ik was allang bij mezelf weggegaan. Maar hij kan niet met mijn drankprobleem omgaan. Hij sluit zich ervoor af, wil of kan er niet over praten. Laatst zei hij ineens zoveel, ik schrok ervan. Maar het heeft mijn ogen wel geopend.
En sex...zeker, die was goed. Ik vond het niet normaal, wat en hoe vaak we het deden (ahumm...), maar nu moet ik van de drank af en de sexlust is ook vaak te zoeken. Maar zo onteemt me de drank wel meerdere dingen, waar ik eerder wel plezier in had. Is dit trouwens normaal en ervaren jullie dat ook? Ik bedoel niet alleen sex, maar dingen die je eerst leuk vond om te doen of waar je van kon genieten. Ik ben het soms helemaal kwijt en wil dan niks meer. Wegkruipen, vergeten en ja, dan ging het in het verleden mis. Goed mis. Maar dat wil ik niet meer. Ik wil weer sterk zijn. En vindt mij daar een bitch om, dan maar!
Oh, wat een relaas...sorry, ik liet me even gaan...

[Har]

Lees later verder, ga nu echt stoppen en naar buiten. Fijne dag allemaal

[Dory23]

ik denk dat veel dingen minder leuk zijn omdat alles overshcaduwt word door maar 1 gedachte.
die hunkering kan bij mij alles veranderen. ik denk dan nog maar aan 1 ding en reageer kribbig of bot op mensen in mijn omgeving. ik kan dan ook moeilijk enthousiasme voorwenden, omdat het enige wat me dan plezier doet drank is, maar dat mag niet. heel frustrerend. lieve orleando (en anderen) ik bid voor jullie.

[orleando]

oh, smoor...weg het sterke bitchgevoel...
De huisarts belde net. Onze oudste heeft middenoorontsteking 9 zie een paar dagen geleden alhier de berichtjes daarover van mij), maar ze moet toch weer terug naar de KNO. Dat wordt dus de 3e keer in pakweg 6 maanden. Haar gehoor is rechts zo goed als nihil. Dat resulteert in slechte schoolprestaties en het meiske moet dit jaar waarschijnlijk overdoen. Dat wil ze niet en huilt dan, dat ze echt wel goed haar best doet enz. Ja, dan smelt ik, want we weten, dat ze goed haar best doet. Maar ze is al zo verlegen en nou speelt haar gehoor haar ook nog parten. Ik ben al zo iemand, die overal problemen in ziet en zich altijd zorgen maakt. Voor haar blijf ik vechten en doe ik me sterk voor, maar ik zit soms met de handen in het haar. Ze heeft ook al een niet al te aardige juf, veel te gestressed naar mijn idee. Maar goed, ik maak wel weer een afspraak bij KNO en dan gaan we er wel heen. De post zonet vrolijkte me ook al niet op. Weer zo'n zeurbrief van mijn zus. Wil me zogenaamd helpen, maar zit alleen op smeuige details van mij te wachten omtrend alcohol. Mijn goede moed is effe weg...

[orleando]

Nee, mijn moeder wist van niks!! Heb ook lang getwijfeld om het tegen mijn man te zeggen. Maar toen we net met elkaar gingen en ik bleef logeren zeg maar, dan..nou ja...dan schrok ik wel eens van zijn goedbedoelde aanraking. Schrok...ik verstijfde. Nou ja, laat maar.
Mijn vader woont gelukkig helemaal niet bij mij in de buurt (ruim 2 uur met de auto), maar hij heeft de touwtjes wel in handen ja. Maar ik ben, zowel naar hem als mijn zus een jaknikker. En dat hield mijn moeder wel tegen. Ik had recht op mijn eigen leven en daar zorgde zij wel voor. Mijn vader en zus dreigen nu steeds met mijn kids. Dat ik ze dit niet mag aandoen, ze er te klein voor zijn enz. Maar ik doe ze dus niks!!! Ik zorg voor ze, vertroetel ze, voed ze op en ben ook best boos, maar dat hoort erbij. Maar ik knuffel, maar ga nooit verder dan dat (ik ben mijn vader niet!!!) en ik word boos, maar sla ze niet. En ze weten, dat ze met alles bij me mogen komen. Nou valt het nog mee, want de oudste is pas 6, maar ze kennen wel klasgenootjes die pesten of situaties waarin ze bang zijn. En dan ben ik er voor ze.
Ik voer ze geen alcohol (ik kreeg dat spul dus al voor ik 3 was) en reageer mijn problemen ook niet op hun af.
En Dory, ook ik denk dat alles leuker is met drank, maar uiteindelijk is dat dus niet zo. Ik drink dan gelijk te veel en word er letterlijk ziek van. Het is alleen de laatste jaren zooooogemakkelijk de pijn weg te drinken en dan niet meer hoeven nadenken aan de ellende van heden en verleden. Maar dan drink ik mezlef straks nog de afgrond in en dat kan ik mijn gezin echt niet aandoen. Dus ik zal moeten leren mijn pijn te verdragen, ermee om te leren gaan en weer te genieten. Want anders doe ik anderen pijn, mijn gezin voorop. En ze zijn me duizend maal dierbaarder dan een biertje...

[orleando]

Verd...ik zit hier nu dus te janken als een klein kind en onze jongste kijkt me met grote oogjes aan."Mama huilt...", zegt hij heel stilletjes...Dus hem maar eens stevig geknuffeld en hij geeft me een kus op mijn natte wangen...OH man dat had ik wel even nodig..

[Dory23]

ga buiten lopen in de zon, doe wat vitamine D op..... dat helpt echt, een piep beetje...!
het is echt zalig buiten lieve mensen, ik ga straks ook naar de hei, genieten van leuke mensen en mooi weer