Spring naar bijdragen

Donderdag 5 juni 2008


Sandra

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 180
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Was ik weer, heb ook ruzie met m'n pc. Wilde gisteren over de opname vertellen, werd ik er prompt afgegooid...grrrrr!
Maar goed, ik en er wel, nuchter ook nog en met een leerervaring rijker. Die opname was overigens niet gedwongen, maar ik wilde zelf niet omdat ik bang was. M'n hulpverleenster belde me dat het zo niet langer kon (en ze had helemal gelijk), dus pakte ik een tas met kleren en dacht, dat ik direkt weg moest. Werd een dag later, maar ik stond te trillen op mn knieen, zo bang was ik. Huilend afscheid genomen van kinderen en manlief bracht me weg. Is gebleven bij het intakegesprek enz en toen moest hij echt weg...Hij mag de afdeling niet op, uit privacyredenen van de medebewoners, dus daar moest ik met de leiding mee. Dus nog een keer huilen, maar dan omdat manlief wegging...Heb 'm bewust ook niet op visite laten komen en de kids ook niet, want dat wakkert bij mij alleen heimwee aan en dan pak ik m'n tas en ga naar huis. Dus wel gebeld en m'n dagen daar volbracht. Moeilijk, met een lach en een traan (wel meer ), maar het heeft me geholpen. Nog steeds voel ik me lelijk, een nietsnut enz (dus An, je bent niet de enige), maar ook geleerd aan mezelf te denken en niet steeds voor anderen te rennnen en vliegen.
Het was een open kliniek, dus ik kon zo weggaan, maar dat heb ik niet gedaan. Ik wilde er echt niet blijven, maar als ik weg zou gaan, wat had die opname dan voor nut gehad? Er zijn er wel een paar wegegaan, om vervolgens gelijk te gaan drinken of aan de drugs te gaan. We hebben ons vaak te barsten gelachen, zo vol humor en zelfspot zaten we, als verslaafden onder elkaar. Maar als we serieus werden, dan kwamen de tranen ook wel. Ik begon me op m'n gemak te voelen in de groep, goede mensen om me heen te bouwen waar mee te praten viel en toen viel er bij mij een last af. De angst was weg en ik heb ze veel over mezelf verteld en zij over hun problemen en aanleiding om versaafd te zijn geraakt. We hadden allemaal dagtaken (corvee bedoel ik) en 's avonds maakten we met de leiding een wandeling in de zon. Op een paar na kon ik het met de leiding ook goed vinden en keek op, dat er ook een paar versaafd waren geweest. Dus die begrepen die gremlins ook! Van dit forum had niemand gehoord, want toen ik het de 1e keer over gremlins had, keek iedereen me verbaasd aan. Ik had een eigen kamer, dus 's avonds trok ik me wel terug in m'n eigen wereld. Veel nagedacht over het heden, verleden en m'n drankgebruik. Ik zag het als een medicijn, maar nu niet meer. Het is m'n vriend niet, maar m'n vijand. En vijanden haal ik niet in huis. Ik wil hier best wel meer over m'n opname vertellen, maar weet niet goed hoe. Wat willen jullie weten? Oh ja, m'n huisarts vindt campral een goed idee voor me. Het neemt de trek weg en maakt me wat rustiger. De onrust in m'n hoofd is er weer en de gedachte aan drank ook. Campral heeft geen nare bijwerkingen, dus het zal me helpen van de drank af te blijven. Ik accepteer nu alle hulp, want stoppen kan ik wel, ervanafblijven is de kunst!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi en goedemorgen!

Was er vanochtend vroeg uit! (dochter; wat ben jij vroeg mam!)
Goed gehumeurd, ontbijt klaar gezet en zonder paniekgevoelens al kwebbelend de dag ingeschoven.... Heerlijk!
Tegelijk met de kinderen de deur uitgegaan om hard te lopen. 4km, 25 min. Dik tevreden (niet zozeer over dtijd hoor, meer het gevoel dat ik het kán en me er goed bij voel!).
Koffie gedronken met Klaas, gedoucht en met de hond gewandeld. Nu eerst tijd voor hier!

Carolien, wat verschrikkelijk mooi voor je vriend en jou!
Pippi, je bent écht heel goed bezig. Fijn dat je zoon nog wat liet horen. Rustig aan. Tijd!
Safi, je bent goed bezig vrouw! En je man ook!

Pff, weer alles gelezen, maar niet in staat overal op te reageren. Vervelend vind ik dat. Heb julie wel allemaal met aandacht gelezen, en vind dat ieder op zijn eigen manier heel goed bezig is! Hou vol en gewoon doorgaan hier blijven schrijven!

Rudy, dank je wel! Het doet me goed om van een oude rot te horen dat ik op de goede weg zit. Zo voelt het ook!

Ik geloof dat het allemaal begint te werken. Niet drinken, hardlopen en de AD. Ik ben blij! Heb me in jaren niet zo goed en rustig gevoeld.

Tapas, ik begrijp wat je bedoelt! Het is soms moeilijk. Maar het wordt steeds makkelijker om je erover heen te zetten En uiteindelijk weet je dat je altijd beter af bent zonder drank! Way to go girl! Hou je taai!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hai Orleando,
ben echt blij je weer te lezen, heb zoals ik al schreef regelmatig aan je gedacht.
Het gaat er niet om wat wij willen weten Orleando, maar wat jij wilt delen met ons.
Dus het gaat om jou en niet om ons!
Schrijf wat je wilt meis, alle ervaringen die we kunnen delen zijn om van te leren.

Liefs voor jou, en je bent dapper, echt.
:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wilde inderdaad nog wel even op Orleando reageren.

Ik vind het ongelooflijk knap van je, Orleando, dat je deze stap hebt durven nemen. Je hebt een grote angst overwonnen en ontdekt dat je dat kan!
Zoals je schreef heb je er veel aan gehad, dat kan alleen als je er zelf open voor staat! Dat is goed. Nu kan het alleen maar beter gaan. Ik hoop dat je de moed kunt op brengen om door te gaan, en te werken aan je verleden, heden en toekomst! Doe het op je eigen manier en op je eigen tempo. Neem de tijd die je nodig hebt. Het komt goed!!!

Een roos voor je moed en girlpower!! :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankje, Tina! Al voel ik me helemaal niet zo, voel me nog steeds een nul, maar dat heeft ook tijd nodig. Och, ALLES heeft tijd nodig en dus ook veel tijd om van die rommel af te blijven. Kan wel een jaarproces worden, werd me daar verteld. Er zat trouwens een kroeg tegenover de kliniek:D. Wel een raar gezicht, dat er op een gegeven moment een stomdronken vent bij z'n vrienden op het terras probeerde te gaan zitten en een biertje te bestellen, vervolgens over de stoelen struikelt van dronkenschap en lallend aankondigd, dat hij toch maar naar huis gaat. Hij haalt de stoel niet eens, hoe denkt hij thuis te komen??
En ik wil m'n ervaring zeker met jullie delen; worden wel lappen tekst, denk ik...
Vooral veel geleerd van de medebewoners. Ging met een paar goed om en we hebben vaak lange gesprekken met elkaar gehad. Ook van hun gehoord, meer aan mezelf te moeten denken. Ik cijfer mezelf te vaak wef om het goed te doen voor een ander. Vervolgens word ik nog depressiever en dan ga ik drinken. Ik drink m'n gevoelens weg en dat is niet goed. Weet ik zelf ook wel, maar draai de knop maar om om niet aan drank te hoeven denken. Kan die knop helaas niet resetten, want dan had ik het beslist gedaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk dat je gelijk hebt Orleando. Alles kost tijd, en die moet je jezelf gunnen. Wat betreft dat jaar, daar ben ik ook veel mee bezig. Ik denk dat er na een jaar al behoorlijk wat is veranderd, maar ook dat het daarna doorgaat. Vandaag precies 7 maanden niet gedronken. Zit in de gevarenzone, weet ik van vorige pogingen. Eerst de zomer door. Dan de winter door. Pas volgend jaar rond deze tijd wil ik de balans opmaken. Als het goed is ben ik dan langer dan 1,5 jaar alcoholvrij. Het voelt goed. En ik weet zeker dat het nog jaren kan duren eer ik mijzelf weer neem zoals ik ben. Maar het gevoel dat het wel de moeite waard moet zijn, komt nu steeds een beetje sterker door.... Hou vol, en gun jezelf de tijd! Schrijf zoveel als je wilt, het helpt!!!!!

Pippi, wat een bak! Ik hoop dat de examencommissie dit echt door de vingers ziet. Het zou wel erg sneu zijn, als hij voor z'n enthousiasme wordt gestraft......

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, zoiets zouden mijn kinderen ook doen...De oudste zwaait tijdens de zwemles en gaat dan koppie onder...
Ik word een beetje verlegen van al jullie complimenten...voel mezelf helemaal niet dapper.
Ik heb daar een soort van les gehad in terugvalpreventie en we moesten allemaal een noodplan maken voor het geval je weer wilde drinken. Het vorige noodplan werkte niet, dus ik heb een paar zinnen voor mezelf op papier gezet, die ik opving uit onze gesprekken. Die ga ik met een dikke stift op een papier schrijven en op de binnenkant van een keukendeur plakken. Daar kom ik toch tig keer per dag, dus elke keer als ik die deur openmaak, zie ik de redenen voor mezelf waarom ik niets in huis moet halen. Ik schrijf ze hier wel op straks. Wellicht helpen ze jullie ook of geef je er een eigen persoonlijke toevoeging aan en houdt het jullie ook tegen (weer) te drinken. De gremlins liggen hier in grote hoeveelheden op de loer en de verleiding is natuurlijk groot. Groter dan in de kliniek, want daar worden de tassen gecontroleerd en je bent in een andere omgeving en de trek was bij mij weg. Helaas nu niet, maar ik hou m'n poot stijf en wil niet weer op m'n gezicht gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

- Al is de deur richting de drank nog zo groot, hij kan altijd dicht
- Gewoontes die er met de paplepel zijn ingegoten, scheppen we met een theelepeltje weer uit
- Drank is mijn niet mijn vriend, maar mijn vijand en vijanden haal ik niet in huis
- het wordt tijd bij mezelf stil te staan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Orleando,

Het doet mij denken aan de periode dat ik een jaar lang ben opgenomen, welliswaar in dagbehandeling en dan 3 dagen per week.
IK was ook gehecht aan mijn groepsgenoten, vooral toen de behandeling was afge
lopen vond ik het moeilijk, maar dat wordt minder hoor, sommige mensen komen in een bepaalde periode van je leven niet voor niets op je pad.
Je hebt ze op dat moment nodig en vice verca.
Dat is wat ik ervan heb geleerd.

Zo ondertussen heb ik mooi mijn ramen gelapt, mijn lievelings karwei:P.
Ik zou vandaag voor de sollicitie moeten, is afgezegd, veplaatst naar volgende week.
Eigenlijk vind ik het best, doe ik vandaag alleen waar ik zelf zin in heb.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een paar van die zinnen, die ik op papier heb gezet tijdens onze gesprekken. Vond ze wel treffend voor mezlef dan.
Pippi, ik ben bijna 2 weken opgenomen geweest, maar aangezien ik zo'n huismus ben...Ik hou veel van manlief en kids en ik mis ze bij wijze van al, wanneer ze naar school en werk zijn. Daarom ga ik volgend schooljaar ook werken. Dan zit de jongste ook op de basisschool en ben ik alleen thuis. Het geld kunnen we goed gebruiken, ik heb afleiding en geen verleiding en ik doe nuttig werk, dus misschien goed voor m'n ego en ga ik wat positiever over mezelf denken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

IK ga er even tussenuit, kids halen, eten, kids brengen en dan krijg ik visite van een vriendin...die weet dat ik dronk...Eng, maar ik ga het niet uit de weg om erover te praten. Is voor de opname anders geweest, maar dat is ook veranderd bij mij. Laat de mensen maar praten, ik weet zelf wat de waarheid is. Maar dit is een goede vriendin, die niet over me oordeelt en me wil helpen. Die zijn er dus ook, gelukkig!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
marjo

Nog een leuk wetenswaardigheidje; na 7 maanden niet drinken, ben ik 7 kilo afgevallen....



Je kunt het maar beter zelf doen dan met behulp van fatfighters

Hilarisch :D

Chips! De helft van mijn intern geheugen werkt nog maar :o Misschien door de statische electriciteit met al dat onweer, gadver....zal ermee aan de slag moeten. Computer is zo traag als een slak.
Hum...voordat ik daarmee bezig ben, alvast allemaal een fijne dag :)
Hopelijk tot later.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...