woensdag 30 juli 2008

[Houtje]

Tina,

Wat een mooi en ontroerend verhaal.
Hier ook een traantje, en je weet wel waarom .
Ik had de moed niet om mijn moeder af te leggen, maar ja, dat hoefde ook niet van mezelf, de verpleging heeft het liefdevol gedaan.
Wat een mooie herinnering .

Je moeder klinkt als een wijs mens.

[druppeltje]

Gossie, mijn moeder had een hardnekkige griep die maar niet over ging. Maar eens doorgestuurd voor een longfoto en ja ook zij had longkanker. Wat een toeval toch allemaal hier.

Anjo, ik ben heel blij voor je dat het weer een beetje beter gaat

[druppeltje]

Houtje je hoeft geen moed te hebben om iemand af te leggen je kan het of niet en dat alles heeft met emoties te maken. De ene wil het juist en een ander juist weer niet zoals de ene een dode eng vind en niet durft aan te raken zal een ander degene juist weer knuffelen. Soms weet je ook met je gevoelens geen raad op zo'n moment want met mijn moeder kon ik het ook niet terwijl ik mijn eigen man afgelegd heb, opgebaart (thuis), gekist en naast hem geslapen tot de uitvaart.

[albertina]

Lieve mensen,

ik ga slapen, mijn dienst was vannacht erg lang, ik kwam pas om 6.00 thuis.
Daar kwam nog een voorval met een collega bij, ik was zo uit het veld geslagen,
met mij meerderen, dat ik toen ik thuis kwam haar heb opgebeld.
Ik kon twee dingen doen of me er de hele dag druk over maken of de stoute schoenen
aantrekken en het uitpraten.
Dus voor het laatse gekozen.
Alles is weer recht gezet, maar daardoor kwam ik mijzelf toch weer tegen, ik ben altijd geneigd
conflicten uit de weg te gaan.
Of het bij mezelf of de ander ligt doet er nooit toe, ik durfde nooit de confrontatie aan te gaan.
Nu ik het wel heb gedaan ben ik opgelucht en heb het gevoel weer een stap voorwaarts te hebben gemaakt.
Wel moest ik voor mezelf toch nog even alles op papier zetten( dan is mijn hoofd leeg)
Dus het is een beetje laat geworden, is niet zo erg want ik heb weer veel geleerd vannacht.
Tot later allemaal.

[juffie]

Deel2:

Werd even gestoord, maar wil mijn verhaal graag afmaken:

Docht,er 1 geboren, huilbaby, altijd ziek in de weekends (was hij thuis).
Zwanger van dochter 2. In die tijd veel agressie bij ex (drank, aandacht delen?) Dochter 1 in ziekenhuis opgenomen, ex vond daty ik er in het weekend niet naar toe hoefde, want HIJ was thuis en er was daar verpleging.
Toen begon ik me af te zetten, voor mijn kind. Ging toch naar het ziekenhuis!
Thuis vielen klappen, trapte me in mijn zwangere buik en ik moest maar zien hoe ik baby groot kreeg. Dat was de druppel.

's avonds, die dag uitbarsting, wastafel van de muur geramd, water liep eruit, ex naar de kelder om hoofdkraan dicht te draaien, ik..............snap nog steeds niet dat het lukte.........25 treden naar beneden, kelderdeur op slot............ 50 treden naar boven, kind in handdoek gewikkeld, 50 treden naar beneden, naar buiten, rennen en lukraak ergens aangebeld.
Mensen bleken bij het Leger Des Heils te zijn. Politie gebeld, naar opvangcentrum...............vreselijke angst.

Half jaar in opvangcentrum geweest. Geïntimideerd door ex, maar gesteund door hulpverleners. Terug naar huis....bang, bang, bang.
Me eroverheen gezet, dochter 2 geboren.

Veel toestanden met bezoekrecht, uiteindelijk door Raad van Kinderbescherming afgewezen in belang van kinderen.

Tijdje rust.

Uitstrijkje laten doen (was 30), telefoontje huisarts, onderzoeken ziekenhuis: begin baarmoederhalskanker! Operatie en ik was BLIJ toe!!! Eindelijk even uitrusten en bijkomen in het ziekenhuis.

Jongste 2 jaar, wilde uit de bijstand, opleiding begonnen, 4 jaar in 3 jaar gedaan. Baan zoeken.
8 jaar later eindelijk vaste baan. Na 2 jaar Burnout!
half jaar thuis en toen konden mijn lich. problemen eindelijk tevoorschijn komen.
2 nekoperaties gehad, in diezelfde tijd dochter 2 opgenomen met eetstoornis.

Daar weer heel goed uitgerold samen!!!!

Terug werken, na 1 jaar moest ik daar weg. Intussen bezig met andere opleiding op de zaterdagen.
Last in First out: maar wél op een vervelende manier.

Nieuwe school (2 scholen), nu middenin fusie en verhuizing.

Vorig jaar jan. iemand leren kennen via internet. Durfde het eindelijk weer aan. Had niet in de gaten dat hij er nog iemand op nahield. Ontdekte pas gaandeweg dat hij dronk, heeeeeeeeeeeel veel dronk.
Heb er even aan meegedaan, maar op een gegeven moment mijn grens getrokken. Relatie beëindigd, maar vreselijk veel moeite met het alleen zijn, terwijl ik dat al jaaaaaaren gewend was.

En toen...........................had ik het gehad!!!! Heb geprobeerd uit alle ervaringen positieve dingen te halen. Mijn ex er nog dooheen geholpen via Msn totdat hij opgenomen werd.
Daar heb ik heel veel lering uitgetrokken en me aangemeld bij ADB.

Ongeveer een maand geleden bericht dat er plek op het forum was. Zonde dat ik toen niet door had dat ik ook op het forum kon zonder deel te nemen aan de internetbehandeling.

Met mijn ouders zijn de rollen inmiddels ook omgedraaid, ze komen hier klagen.
Gelukkig
neem ik dat niet ook nog op mijn schouders. Ik luister naar ze, maar ze moeten er samen maar uitkomen.

Vader heeft blaaskanker en gaat niet zo goed de laatste tijd, maar ergens over praten, dat kan hij gewoon niet.

Heel verhaal geworden, maar goed om eens alles op een rij te zetten.
Belangrijkste wat ik geleerd heb: Het is niet zo dat alles je maar overkomt!!!!
Ben nu bezig mijn eigen aandeel te onderzoeken!!!

[safidepafi]

Goedemorgen allemaal..kan nog net:D

Ik ben al een hele tijd wakker hoor, maar heb eerst heerlijk ontbeten met mijn lief.
Hij was vroeg wakker en was al vroeg naar de winkel gegaan om alles voor een heerlijk ontbijt te halen.
Lekkere broodjes, beleg, verse sju en een krantje en oh ja pure chocola voor bij de koffie.
Ik heb blijkbaar iets goed gedaan vanacht;)

Is het niet mooi dat je mekaar nog zo lief kan hebben, ook na 21 jaar.
Het is niet elke dag vuur en vlam hoor..maar de vonken schieten er nog geregeld van af.
En soulmaatjes zijn we elke dag...soms te symbiotisch vinden anderen maar zelf hebben we daar geen last van.
We zijn het liefst in elkaars gezelschap.

Het zal ook wel komen, omdat we samen door diepe dalen zijn gegaan, met onze verslavingen en onszelf en elkaar altijd de moeite waard hebben gevonden, om daar niet in te blijven hangen.

Je moet het zelf doen, maar het is wel fijn als er iemand met je op de weg loopt die zegt.
Kom op joh...vechten, doorzetten, staan laten, kletsen laten, je bent goed zoals je bent!

Acceptatie voor wie we zijn en nog willen worden, is toch wel het allerbelangrijkste in een goeie relatie.
En de ander niet willen veranderen, maar zelf het goeie voorbeeld geven doet wonderen.
Of je groeit samen, elk op je eigen manier of je groeit uit elkaar.
Maar dwingen en eisen, werkt gewoon niet is mijn ervaring.
Ik zie het bij veel stelletjes om me heen die gescheiden zijn of in scheiding liggen. (typerend voor 45-50 jarigen?.)
Er was vaak een wens om verandering, een ontevredenheid over de ander, die de druppel deed overlopen.

Stien ik wens je een hele fijne vakantie met je man en ik hoop dat je nu een leuke tijd hebt bij je moeder.
laat je door mij niet van de wijs brengen, dat is de alcohol niet waard.
Volgens mij is je leven zo nuchter, beter behapbaar voor jouw.
Alcohol geeft nl vele onrustige en onwerkelijke emoties, en als je daar al gevoelig voor bent, dat je je dingen gauw aantrekt, dan ga je gauw verkeerde conclusies trekken en dingen in je hoofd aanpraten.

Nuchter zijn heeft daarom zoveel meer voordelen voor jouw.
Je weet nog goed wat je zelf hebt gezegt, wat de ander zei en je durft beter voor je zelf op te komen.
Je groeit nog steeds, dus waarom gaan twijfelen.
Volgens mij haal jij nog elke dag voordelen uit het nuchter zijn.
Ga lekker voort meissie.

Pippi je valt in herhaling.
Meer dan het berichtje weghalen en excuses geven zit er niet in.
We zijn hier allemaal even kwestbaar, de kunst is om te vergeven en vergeten.
Woede en wrok zijn gevaarlijke valkuilen dus doe je zelf een plezier en laat het achter je.
Wij kunnen waarschijnlijk juist veel van elkaar leren, omdat we elkaar soms zo kunnen irriteren.
Hier leren we, om er zonder woede en wrok mee te blijven zitten

Drup..is ie er al ????...fijne dag met je broer.
Ik vind motoren ook eng.


Soothe..ik was in Schotland de enige die het portiek schoonmaakte en de vuilnisbakken bij de weg zette.
En ik was de recovering alcoholic!
Ook van de buren, anders bleven ze gewoon staan en groeiden , week voor week. Viespeuken!
Als er een buurvrouw de deur uit kwam als ik aan het dweilen was dan zei ze meestal...oh dat wilde ik ook net doen...ja vast wel. Ik heb wel eens twee maanden gewacht maar nee hoor.
Om ze terug te pakken deed ik altijd extra veel Disinfectant in het water...dat stinkt zo heerlijk naar ziekenhuis..daar hadden ze een hekel aan.

Tina,..dank voor het delen van je verhaal over je moeder.

Juffie..je hebt nogal wat mee gemaakt zeg:heart:

Marjan/Edfobe, ik hoop ook dat je gauw een woning vind. Ik heb zelf ook maanden in een stacaravan gewoont, het is leuk maar wat meer ruimte is wel zo fijn

Sandman..in vrede leven...met jezelf...ook ik kon dat niet en daarom dronk ik.
Ik wilde het ook niet...had zoveel woede in me omdat ik dacht dat mijn vader niet van me hield.
En nu achteraf, weet ik donders goed dat hij heel veel om me gaf, maar het gewoon moeilijk vond dat te laten zien, hij was nl ook alcoholist en kon helemaal niet met emoties omgaan. En had drie dochters , arme ziel.
En ik wilde ook steeds die bevestiging en zocht aldoor maar de verkeerde bij hem.
Dus leefden we in onvrede tot hij stierf.
Pas toen ik het boek kon sluiten toen hij stierf, kon ik beginnen met hem te vergeven en aan mezelf te werken.
Pas toen kwam de vrede met wie ik ben, maar daar werk ik al wel 12 jaar aan.
Gelukkig zijn we nooit te oud om te leren, als we maar eerlijk naar onszelf en anderen blijven kijken.
En dat doe je nuchter toch wel het beste.
Dus ook ik doe mee vandaag en laat de eerste staan.

[druppeltje]

Anjo, Tina en Juffie dank voor het delen van jullie verhaal. Drup word er stilletjes van maar gaat steeds meer begrijpen waarom mensen aan de drank zijn gegaan en dat is nog steeds niet vanwege zweetvoeten. Ook van andermans vehaal en dat van mij worden we niet vrolijk, point is hoe er uit te komen. Hoe kun je die zware rugzak wat leger maken om van de drank af te blijven. Het stoppen is niet zo moeilijk maar er af blijven wel na alles wat je hebt meegemaakt en nog meemaakt. Die verdoving en dat excuus.................

[juffie]

Van die verhalen worden we niet vrolijk, nee. Maar er zijn veel overeenkomsten en wat ik zo zie: we willen gewaardeerd worden om wie we zijn, en niet om wat we doen!
En....we moeten leren op tijd onze grenzen aan te geven. Kortom: op de eerste plaats goed voor onszelf zorgen, en voor mij hoort daar op dit moment ook bij: me blootgeven, kritiek kunnen aanvaarden, etc.etc.

En al die dingen die ik heb meegemaakt waren nooit een reden voor mij om te gaan drinken. Heb het zonder alcohol allemaal gered.
En DAT vind ik nu net zo raar...........nu het eindelijk beter begint te gaan, heb ik wel eraan toe gegeven!

[druppeltje]

Safi, wat heerlijk dat je na zoveel tijd nog van elkaar houd en zoals je beschrijft het is dan niet meer vuur en vlam. Wij lagen ook geen lepeltje lepeltje meer maar de vriendschap die je overhoud is het belangrijkste, je maatje........Vasthouden meid en dat doe je denk ik heel goed, gun ik je ook van harte en sta niet altijd stil bij dingen die kunnen gebeuren zoals ik want dan heb je geen leven. We hadden alles geregeld voor als er iets zou gebeuren, elke dag vertelden we hoeveel we van elkaar hielden en tevens dat als er ooit iets onverwachts gebeurd weet dan dat ik van je hou. Daar teer ik nu op en hoop dat jij ook zo'n relatie hebt maar vooral dat je samen oud mag worden.

[druppeltje]

Gremlin lag al in je hartje te smeulen als een gloeiend kooltje Juffie en wachte zijn kans af en tjoeps daar was ie. Waarom ben je gaan drinken? Juist om wat je hebt meegemaakt maar toen moest je sterkt zijn en nu gaat het beter dus gremmie nam zijn kans.

[juffie]

Heb mijn dochter net verteld dat ik hier op het forum meepraat.
Geen zin om geheimzinnig te doen! Het was haar wel al opgevallen dat ik de laatste keren dat ze er was geen alcohol dronk!

PPPFFF!!! voel me wel beetje opgelucht, nu.

En Druppeltje: Zo had ik het nog niet bekeken.

[juffie]

Houtje: Ik heb zo'n ding nog op zolder liggen, bedenk ik me net.
Straks even gaan pakken, want dit is geen doen! Bedankt voor je aanbod!!

[safidepafi]

Dank je Drup:heart:

[albertina]

Lig ik net lekker te slapen, telefoon, klaarwakker, dus kom ik hier nog maar even meekijken.
Juffie, Rudy zegt altijd "delen is helen" en dat is oh zo waar.
Schrijf van je af het maakt je hoofd leeg, tenminste zo ervaar ik het altijd.
Goed dat je het ook aan je dochter verteld hebt, bij mij weten de mensen die dicht bij mij staan ook
dat ik hier schrijf.
Inmiddels alweer een 1/2 jaar de tijd vliegt.
Safi, ik heb altijd tussen de regels door gelezen dat jullie een enorme band met elkaar hebben.
Fijn toch? Je hoort zo vaak anders, je bent een gelukkig mens zo veel van je man te houden.

Drup, is je broer er al?

[safidepafi]

Drup waarom ga je drinken?
Omdat ik dacht dat het leven beter aan kon op die manier ik had zo'n pijn in mezelf maar wist eigenlijk niet waarom.

Ik kan het proberen uit te leggen maar ik snap het zelf nog niet helemaal.
daarom heb ik iets voor je gekopieerd wat mij een beter begrip gaf.
Het is geschreven door Bram Moerland

Ego, Schaduw en Zelf volgens Jung

Het begrip ego kennen we vanuit allerlei esoterische leerstelsels daarien n treffen we meestal de goede raad aan onszelf ervan te verlossen. Daar zit wel wat in, maar het is toch ook een heel dubieus advies.

Definities
Ik zal eerst de begrippen ego en Zelf opnieuw definiëren.
Zo'n definitie zegt niet wat iets is, maar is een afspraak onder elkaar om een begrip op een bepaalde manier te hanteren. Als ik dus de begrippen ego en Zelf definieer, dan is dat een uitnodiging om daaronder, datgene te verstaan wat ik daar per definitie als betekenis aan geef. Ik sluit daarmee aan op de visie van Carl Jung, de Zwitserse psychiater uit de eerste helft van deze eeuw.
Goed, wat verstaat Jung onder ego en Zelf?

Aanpassingsmechanisme
We leven niet alleen op de wereld. We moeten de wereld delen met vele anderen. En reeds als jong kind wordt van ons verlangd dat we ons aanpassen aan de anderen.
Op zich is er niets tegen dat we ons leren aanpassen aan onze sociale omgeving. Het is op zich een noodzakelijke vaardigheid. Maar dat aanpassen gaat gepaard met een bepaald mechanisme, namelijk het mechanisme van het vormen van onze sociale identiteit: wie zijn we als onderdeel van een groter geheel, de samenleving.
Het probleem is dat die sociale identiteit niet altijd, en eigenlijk slechts zelden, samenvalt met dat wat we van nature zijn.

Proces van ontkenning
Daarom begint er dikwijls met dat aanpassingsproces vanaf onze kindsjaren ook een proces van ontkenning van een deel van onszelf. We willen zelf graag zijn zoals onze omgeving dat van ons verlangt. En dat houdt onvermijdelijk in dat we voor een kleiner of groter deel niet durven zijn zoals onze aanleg is.
In dat aanpassingsproces gaan we daarom een deel van onszelf verstoppen, omdat we zo graag aan de verlangens van onze omgeving willen beantwoorden. We kunnen zelfs van een deel van onszelf gaan ontkennen dat het bestaat. We vergeten dat deel van onszelf gewoon. En zo kunnen we terechtkomen in een staat van niet-weten van onszelf. Ons ware Zelf raakt verborgen achter een masker, het masker van onze sociale identiteit.

Jung noemt dat masker de persona.
Vervreemding
Die sociale identiteit, die als een masker werkt, noemen we hier het ego. Dat wat je van nature bent, je ware aard, dat noemen we/ik het Zelf. Bij de meeste mensen, en misschien wel bij iedereen, raakt tijdens de opvoeding het ego afgesneden van het Zelf; er treedt tussen deze twee gehele of gedeeltelijke vervreemding op.
Het ego zie ik dus als de identiteit die we onszelf in een sociaal aanpassingsgedrag toekennen. Het Zelf noem ik de identiteit die we van nature hebben, onze ware aard.
Door te denken dat we ons ego zijn, door ons met ons ego te identificeren, ontkennen we mogelijk het bestaan van ons ware Zelf, of althans een deel daarvan.

Schaduw = dat deel van het zelf dat we ontkennen
Dat deel van ons wezen dat we ontkennen of niet toelaten, gaat echter niet verloren. Het is een deel van onszelf dat er altijd zal zijn, ook al leidt het een verborgen bestaan. Het kleeft aan ons zoals een schaduw. Je kunt doen wat je wilt om je los te maken van je schaduw, je echte schaduw bedoel ik zoals die gevormd kan worden door de stralen van de zon, maar we weten allemaal dat dat niet lukken zal.
Precies zo gaat het met dat deel van onszelf wat we ontkennen. Het blijft altijd bij ons, ook al zijn we ons daar niet van bewust. En het wil voortdurend erkend worden, het wil mee doen aan het leven. En dat heeft gevolgen.

Wat je onderdruk wordt demonisch
Alles wat je onderdrukt, daar kun je op rekenen, duikt vroeg of laat in je leven weer op. En meestal in een of andere demonische vorm. Met 'demonisch' bedoel ik dat het je aangepaste leven waaraan je zo gehecht was op een catastrofale wijze kan doorkruisen. Als je in zo'n situatie terecht bent gekomen, dan is het niet de duivel die je heeft verleid, maar je schaduw, het onderdrukte deel van jezelf, dat aandacht opeist, erkend wil worden, en verstorend optreedt in je 'normale' leven.

Laten we nu maar een soort eerste wet van het ego en het Zelf formuleren:
wat je onderdrukt wordt demonisch.
We onderdrukken geen 'slechte' eigenschappen

Het zijn overigens echt niet de slechte eigenschappen die we verdringen. Het zijn vaak juist heel positieve, zoals creativiteit, of het vermogen tot onvoorwaardelijke liefde.
Ook die eigenschappen kunnen, als ze onderdrukt worden, demonisch worden. Ze slaan dan om in hun tegendeel. Creativiteit wordt destructiviteit, liefde wordt haat.
De Schaduw maakt ons bang voor onszelf
Dus ook onze onderdrukte liefde, onze onderdrukte creativiteit kunnen in onze biografie in een heel nare vorm tevoorschijn komen. Ze kunnen toeslaan op een manier die ons in verbijstering over onszelf achterlaat. Dat kan ons bang maken voor onszelf. Met als gevolg dat we nog krampachtiger zullen proberen ons ware Zelf te onderdrukken. Sommige mensen slagen daar zo goed in dat ze een 'model-mens' worden, en ze kunnen daar heel wat sociaal aanzien mee verwerven. Maar bij iemand die zo perfect is, zit er dikwijls een addertje onder het gras. Denk maar aan de tv-dominees in Amerika die telkens weer op het 'slechte pad' terechtkomen, tot verbijstering niet alleen van de goegemeente, maar zeker ook van zichzelf.

Ego is deel van Systeem
Al onze ego's samen staan niet op zichzelf. Ze zijn een onderdeel van de cultuur, van de structuur van de samenleving. Die structuur van de samenleving noem ik 'het Systeem'.
En het lijkt nu wel alsof dat Systeem een eigen leven leidt, als een soort bovenpersoonlijk gegeven, dat ons niet alleen dwingt ons op een bepaalde manier te gedragen, maar ons ook onze sociale identiteit oplegt. Het Systeem is een deel van de cultuur die we erven van onze ouders.
Het Systeem verlangt van ieder van ons dat we ons Zelf ontkennen en een identiteit aannemen die past binnen het Systeem.
Als we ons willen bevrijden van het Systeem, dan kan dat alleen maar door eerst een 'iemand' te worden. Pas dan kunnen we in een eigen relatie treden tot ons Zelf.

Samenvatting begrippen
We hebben nu al een heleboel begrippen gehanteerd. Laten we die nog eens op een rijtje zetten:
Zelf = je ware aard, dat wat je van nature bent.
Ego = je zelfbeeld, je kunstmatige identiteit, als onderdeel van een Systeem; Jung noemt dat het masker,
Schaduw= dat deel van je Zelf dat je ontkent, doet alsof het er niet is, onderdrukt, maar dat altijd om erkenning zal blijven vragen.
Het Systeem = een stelsel van opvattingen die de leden van een groep of cultuur met elkaar delen, meestal zonder zich daarvan bewust te zijn, en meestal nauw verbonden met een collectief mens- en wereldbeeld.
Doel van de groei tot een volwassen mens is: zelfrealisatie, worden wie je bent. De Zelfervaring gaat meestal samen met een gevoel van verbondenheid. Dat gevoel kun je ook liefde noemen. Als Zelf kun je de ervaring hebben deel te zijn van het grotere geheel. Als Zelf bén je ook een deel van het grotere geheel. Let wel: het grotere geheel, dat is niet de eigen secte, het vaderland, het eigen ras, de klasse der ingewijden, iedereen die een bepaalde opleiding volgt, of wat voor bijzonders en elitairs ook. Het grotere geheel, dat is: het leven, de aarde, de natuur, het universum.

Moeten we ons ego kwijt?
Moeten we ons ego kwijt, zoals in allerlei (westerse en oosterse) esoterische stromingen van ons wordt verlangd? Nee dat moeten we niet. Dat kan ook niet. Laat ik dat uitleggen.
Ons ego is ook onze historische identiteit, verweven met onze biografie, ons verhaal. Met ons ego zijn we in de wereld, nemen we deel aan de wereld, hebben we relaties met onze medemens. Wie zijn ego kwijt wil, kan dat alleen doen door kluizenaar te worden, door zich terug te trekken uit de wereld. Dat kan wel, althans dat lijkt me wel mogelijk, maar waarom zou je?

Open relatie tussen Ego en Zelf
Waar het om gaat is dat er een open relatie kan bestaan tussen je ego en je Zelf, zodat je ego en je Zelf niet van elkaar vervreemd zijn. Misschien kun je wel niet anders dan in je dagelijkse leven een masker dragen. Maar is er achter dat masker nog iemand herkenbaar?

Achter masker, Zelf herkenbaar, transparant
Bedenk dat de werkelijk grote toneelspelers altijd in hun toneelrol herkenbaar zijn. Het zijn grote persoonlijkheden, en juist daarom kunnen ze een perfecte toneelspeler zijn. Met hun persoonlijkheid geven ze de glans van het leven aan hun rol.
Zo zou ook de relatie kunnen zijn tussen het ego en het Zelf. Het Zelf als de diepe laag in je persoonlijkheid die jou maakt tot wat je bent. Je ego is de rol die je afhankelijk van de omstandigheden speelt, en waar je ook mee speelt. Bij nader inzien kun je beseffen dat je niet met iemand anders samen iets kan doen, of zijn, zonder in relatie te zijn. Als je 'in relatie' bent, speel je altijd een ego. Misschien kun je alleen stilzwijgend twee Zelven zijn.
Kortom, zodra je iets doet ben je een ego. Daar is helemaal niets tegen. Het kan gewoon niet anders.
Maar het kan gebeuren dat je je voor altijd gaat identificeren met het ego dat je op een bepaald moment speelt. En dan ontstaat er de vervreemding van het Zelf waarover we het in het begin gehad hebben.

Moet je je ego dus kwijt, zoals in veel spirituele tradities zou worden beweerd? Wat mij betreft dus liever niet. Je zou daartoe een non-persoon moeten worden zonder sociaal engagement. Waar het mij om gaat is dat je leert je ego op een creatieve wijze vorm te geven, vanuit een diepe verbinding met je Zelf. De creatieve vorm van je ego is zo tegelijk je sociaal engagement.
Confrontatie met je Schaduw

In de psychologie van Jung speelt de Schaduw een belangrijke rol. Voor 'heelwording' voor het herstel van de verbinding tussen ego en Zelf is nodig: de confrontatie met de Schaduw.
Daarover bestaat een zeer veel voorkomend en daardoor al bijna ingeburgerd misverstand.
Dat misverstand luidt dat de confrontatie met onze Schaduw zou betekenen dat we middels die confrontatie zouden moeten leren accepteren dat we 'slechte' kanten aan onszelf hebben. We zouden dus in het reine moeten komen met onze 'slechtheid' door die ten eerste te erkennen en ten tweede te aanvaarden.
Maar dat is absoluut niet de betekenis die Jung er aan gaf. Wat bedoelt Jung er dan wel mee?
Hoe ontstond ook weer de Schaduw? Door delen van ons Zelf weg te stoppen. Hoe doen we dat? Door ze 'slecht' te leren noemen. We leren bepaalde delen van ons Zelf negatief te etiketteren, en zo ontstaat de schijnbaar gerechtvaardige verdringing van die delen.
Voor die negatieve etikettering van delen van ons Zelf schamen we ons (Let wel: we schamen ons voor de negatieve etiketten, niet voor ons Zelf). Maar we denken dat we werkelijk zo slecht zijn. Daarom menen we er goed aan te doen om die kant van ons Zelf maar te blijven verstoppen.
Willen we die verstopte delen van ons Zelf terug halen, om weer 'heel' te worden, dan kunnen we niet langs die negatieve etiketten heen. Achter die negatieve etiketten gaan vaak zeer mooie eigenschappen van ons Zelf schuil. We moeten dus de confrontatie aangaan met die negatieve etiketten. Dat is dikwijls een pijnlijke zaak, vol schaamte. Maar de uitkomst is niet dat we aanvaarden dat we 'slecht' zijn. Als we bereid zijn onze negatieve etiketten onder ogen te zien dan is de uitkomst altijd (hier staat dus inderdaad: altijd!) dat er een bijna magische transformatie plaatsvindt. Je vermeende slechte kant blijkt juist een heel mooie kant van jouw eigen wezen te zijn. Dat is de helende transformatie van de Jungiaanse therapie.

[safidepafi]

En nu is het mijn taak om mezelf die negative etiketten te laten zien en Mezelf te vinden zonder de invloed van alcohol. PFFF maar wel de moeite waard.

[safidepafi]

En als Kohtje nu meeleest zal ie wel weer zuchten om mijn lange epistel maar gelukkigl weet hij het goed te waarderen. Hoe gaat ie Koh???

[juffie]

Nou Safi, met interesse gelezen!

Misschien te vergelijken hoe ik het steeds weer ervaar: Ik WEET het wel, maar ik VOEL het nog niet. Gevoel en verstand dichter bij elkaar brengen, dat lijkt me voor mij de opgave!

[Trees]

Goedendag mensen,
hier in 't verre westen gaat alles goed! Wat mij betreft staat A.C.T. nog als een huis!
An, (wanneer ben je terug? vanddag of morgen toch? Corinne, jij weet dat wel?), Charlie, en Pip wil niet bij een groepje horen maar zit er in mijn hart wel bij!

Even een tip voor mensen die nog een MP3 speler willen: er is een site, www. IBOoD.com, die iedere nacht om 00.00 een aanbieding uit laat gaan, die 24 uur geldt, of zolang de voorraad strekt. Ik heb er al wat leuke dingen vandaan gehaald (de laatste keer een shockproof en waterproof (tot 3 meter diep!) digitaal camera van Olympus, € 139,95!).
Vannacht stond er een mooi 1 giga MP3 spelertje, compleet met oplader, radio, earphones, en een heleboel extra's, geintegreerde FMtransmitter, voor een tientje! plus € 4,95 verzendkosten!

Misschien iets voor een forummer die er niet teveel aan uit wil geven? Overigens een leuke site, ik ben erop geabbonneerd, krijg de aanbieding om oo.17 uur!

Wat een heftige berichten vanmorgen al! Anjo, ik ben blij dat het tij zich gekeerd heeft bij jou! En ik zou zeker je zwakke kant eens laten zien naar je dochters! Je hoeft toch niet alles alleen te dragen?
Verder ga ik niet overal op in, maar weet, dat ik wel alles (bijna alles) lees!
Fijne dag verder, tot vanavond!

[albertina]

Safi,

heel herkenbaar, ik realiseer mij dat ik deze begrippen, Zelf, Ego en Schaduw heb doorgemaakt op de Pesso therapie tijdens mijn dagbehandeling.
Misschien heb ik er een deel nog van weggestopt, maar toch komt steeds meer het besef wie ik
ben en dat ik er mag zijn zoals ik ben.
Wonderlijk de Pesso therapie is al jaren geleden maar nu beginnen de puzzelstukjes steeds meer op de plek te vallen.
Ik vind jou toch ook een moedig en puur mens Safi, je werkt keihard aan jezelf, goh en als je dan bedenkt waar je vandaan komt.
Zo zie maar, door eerlijk naar jezelf en het leven te kijken zijn er vele nieuwe kansen mogelijk,
ik vind het fijn je zo te lezen Safi.
En stiekumpjes pik ik er ook een graantje van mee.

[Sandman]

Juffie, stevig verhaal om alleen doorheen te knokken, dapper dat je jezelf wat bloot durft te geven.
Steun ondervindt je hier genoeg. Blij dat t beter met je gaat, sta jezef toe te genieten van de mooie en
fijne momenten, die heb je verdiend en laat de alcohol lekker staan. Een hele slechte raadgever.

Gisteravond was t voor mij n hele slechte, we waren bij vrienden op bezoek.
Er werd op de zwoele zomeravond n heerlijk koud biertje geschonken, de dames n lekkere koude witte wijn.
Ik zat aan de cola met n Gremlin op mn schouder, zo groot als n kruiwagen en zo gemeen als n slang.
Als ik de Refusal niet geslikt zou hebben was ik gegarandeerd voor de bijl gegaan. Ik heb t niet gedaan
omdat ik bang was voor de gevolgen.
Nu ben ik er blij om, maar t was erg moeilijk.

[druppeltje]

Nee Tina hij is er nog niet. Ben net de koffiepot aan het leeglepelen zo stijf was die van het rechtop staan. Tapaatjes aan het maken en proberen me niet ongerust te maken. Hij is altijd een vreemde vogel geweest, heeft 20 jaar over de wereld gezworven met zijn motor, 2 shirtjes en een spijkerbroek. Maakte me erg druk als hij in Azie zat en ik niets hoorde maar dan opeens een telefoontje zusje het is heerlijk in Australie. Toen zat ie weer in de bak in Guatemalla (wegens verleiden van een inlandse vrouw) en met het stempelen door aardappels kwam ie er weer uit. Weer lange tijd niets gehoord en drup weer in tranen want het was nieuwjaarsdag gaat opeens de telefoon: happy nieuwyear ik lig een banaantje te eten op het strand in Sri Lanka. En zo kan ik wel door gaan. Soms kwam ie weer naar mij met een ontbloot bovenlijf, korte broek aan en een grote sombrero op: drup kan je ff de taxi betalen want ben helemaal blut of van drup kan je wat geld overmaken naar Indonesie want leef al 3 dagen op een blikje tometensoep. Dan lag ik kreupel van het lachen dus zal het daar wel aan over gehouden hebben. Nee hij profiteerde niet maar werkte voor de kost alleen valt dat niet altijd mee in die landen waar de inlanders zelf amper werk dus eten hebben. Van cactussen in Mexico kun je ook stoned worden was een kaartje na een half jaar. Gek issie he? Dus hoop ik maar dat ie nu overal zit behalve bij de regenboog want mijn broertje is hij ook al is hij bijna 2 meter, 4 jaar ouder met een Harly.

[albertina]

Lieverds,

ik ga nu toch echt proberen te slapen, anders heb ik morgen niet veel aan mijn vrije dag.
Veel gepland, naar de kapper, schoonheidsspecialiste en s'avonds een etentje.
Weer veel goeds gelezen vandaag, nu ga ik echt mijn geest en lijf even rust geven.
Fijne dag allemaal.

[druppeltje]

Dank Safi en probeer daar eerlijk op te reageren:

Ik probeerde me te verdoven om het verdriet van mijn overledenen te verdoven.

Ik had gefaald in een hoop dingen want liet ze alleen.

Schuldgevoel van had ik maar...........

Nu sterk zijn en dat ben ik niet maar men verwacht het wel.

Moet verplichtingen aan die ik eigenlijk niet aan kan.

Wil hier niet in luxe leven, geef mijn maar een hutje op de hei.

Grote vraag is: Wie kent druppeltje eigenlijk?

[druppeltje]

Ga doggy maar ff uitlaten (broerje weet dat de stoel in de voortuin staat). Moet ff frisse lucht want ik krijg het gevoel dat ik stik. Nee ligt niet aan jullie en zal melden als ie er is.