Woensdag 26 november

[sas36]

Albertina, dus ook al ziek, gaat kennelijk rond. Je tijd doden is altijd het ergste vind ik als je de hele dag gaat slapen lig ik vaak de halve nacht weer wakker.
beterschap en ik hoop dat je snel opknapt.

Wing: je plannen klinken goed !!

[orleando]

Tasseke, zo was het niet bedoeld...Ik drink pas sinds iets meer dan 2 jaar te veel. Daarvoor af en toe een biertje, met een verjaardag of zo. Vorig jaar deze internetbehandeling gedaan en geslaagd. Stond ruim 3 maanden droog, totdat mijn vader toen plotseling overleed. Giga terugval, dus in april de crisisopvang in en toen dat daarna weer mis ging, in september jl 4 weken weer de opvang in. Wel veel opgestoken daar, maar niet zozeer van de hulpverleners die daar werken, maar meer van de medebewoners zelf. Hoewel ze veelal langer verslaafd waren en ook aan drugs en medicatie , zaten we allemaal in hetzelfde schuitje: Je bent verslaafd en je wil er vanaf. Sommigen hadden wel 20 tot 28 opnames achter de rug en vielen zodra ze thuiswaren weer terug in hun verslavingspatroon. Een paar kwamen er puur voor de afkick mbv medicatie en liepen doodleuk na een dag of 3 de kliniek weer uit. Ik heb er een dagboek bijgehouden en elke keer als die gremlins week komen, dan lees ik daar in en hoe opgesloten en eenzaam ik me er voelde. Hoe ik vooral mijn kinderen miste en de vrijheid te doen wat je wil. Want in zo'n kliniek zijn strenge regels en je hele dag zit volgepland. Thuis heb ik ook vaste tijden waaraan ik me moet houden (school, werk, zwem- en bedtijden enz), maar vind toch meestal wel een uurtje voor mezelf. Je moet tegen wildvreemden je persoonlijke verhaal vertellen (iets waar ik face to face erg slecht in ben) en huilde me 's avonds in slaap. Klinkt misschien zielig, mar zo bedoel ik het niet! Het heeft me de ogen geopend. Geen drank meer voor mij, anders word ik weer opgenomen (en dan met een vervolgtraject, dus langer dan 4 weken) en dat wil ik absoluut niet! Kijk maar eens naar BNN op zondag, naar het programma Äfkicken". Ik slik dus braaf Refusal en Campral en hoewel ik er nu ziek van word, zullen die medicijnen me helpen van de drank af te blijven. Met m'n dronken kop veel domme dingen gedaan, veel vrienden en zelfs familie waar ik niet meer welkom ben en de schaamte dat ik een alcoholiste ben...dat wil ik dus niet meer...

[antonia]

Ben nog niet geheel klaar met de dag lezen maar anders vergeet ik weer waar ik op wilde reageren dus meer ff een berichtje tussendoor.

Blacky ik vond het draadje van gisteren ook heel prettig. Het is toch fijn om te lezen dat er verschillende manieren zijn om je probleem aan te pakken en ieder de zijne.
Ik heb jouw ook gelezen en vind je een TOPPER dat je van zoveel jww naar nul bent gegaan. Af en toe eens een misstap is geen drama je hebt steeds de weg naar stoppen weer genomen, echt superssss.
Je houd nu een dagboek bij dat doe je goed, is heerlijk om alles van je af te schrijven en in sombere tijden kan je teruglezen.
Vroeger heb ik altijd dagboeken gehad, niet voor problemen, want die had ik als kind nog niet maar om bij te houden op wie ik verliefd was. Heb ze laatst nog eens gelezen, wat een verhalen, wat een liefdesverdriet. Wilde jantje geen verkering of pietje had het uitgemaakt, wat was het leven toen ongecompliceerd zeg. Ik schrijf nu ook nog graag maar doe dat nu hier op het forum, vind het prettig een reactie te krijgen.

Hoeveel poezenkinderen heb jij Blacky, ik denk twee.

Tasseke je hebt met ambtenaren te maken en weet je hoe traag die zijn. Daar word je echt debiel van.
Denk je dat therapie misschien niet een extra ondersteuning is in deze tijd kan je ook je hart luchten over die geld kwestie.

weegschaal wat voor pub heb je????

Word net gebeld door mijn baas, vaarwel vrije dag, zieke, ik moet werken, bahhhhhhhhhhhhhhhh
had me zo verheugd op een dagje rust.

[antonia]

Pem ik kan je onderschrift voor de minderaars zeer zeker waarderen ga het ook zeker opvolgen.
Dank je

[tasseke]

orleando,

ik kan prettig jaloers worden op het feit dat je nog weet waar je voorheen van genoot en daar nu met kleine stapjes weer van kan genieten!
ik weet dat niet, die ontdekkingsreis heb ik nog nooit gemaakt mijn levenspad was vanaf mijn 15e al bepaald.

zie het als een houvast in deze roerige tijden. je weet tenminste dat er ook nog andere dingen zijn in het leven die jou bij maken

[antonia]

klop klop tasseke je doet het super wees trots op jezelf en nu moet ik als een speer iets ondernemen want ik moet onverwachts werken.

fijne dag en sterke allemaal
knuffel Antonia

[tasseke]

morge wing!!

blijven schreeuwen en schoppen!!

[orleando]

Albertina, beterschap! Kwakkel hier ook nog, maar voel me niet ziek genoeg om m'n bed in te kruipen. Rommel maar een beetje rond. Moet eigenlijk strijken, maar die paar overhemden lijken op de een of andere mannier een enorme stapel te vormen...Bleh..

[PEM]

@Lianne: ik heb het van een scheurkalender (Happinez) of toch van een site, dat weet ik niet meer precies. Degenen die mij aanspreken, schrijf ik op. Ik zal er binnenkort een paar posten.

Voor wat het stoppen met drinken sluit ik me bij aan bij Geer en Orleando. Voor mij is minderen ook geen optie.

Ik denk dat ik tot mijn 32 nooit alcohol gedronken heb. Ik vond het gewoonweg niet lekker. Hoewel mijn ouders voor het drinken altijd wel wat dronken. Op een gegeven moment ben ik af en toe bij het uit eten gaan en feestdagen een wijntje gaan drinken. Dat was prima onder controle. Ca 6 jaar geleden wet het ongemerkt wat meer, weekenden en soms ook zelfs door de weeks. Uit een stukje onvrede. Het begon stiekem een gewoonte te worden. Tot ca 1 1/2 jaar geleden, toen werd het van een gewoonte een verslaving. Het werkte lekker verdovend, kon de onvrede en problemen in de relatie zo lekeker verstoppen. Gedurende deze 1 1/2 jaar werd een wat mopperige moeder, want drank verdoofd lekker, maar je bent zo verdomde moe. Begin november was de maat vol toen moest ik stoppen. Dat was de 1e keer dat mijn vriend erachter kwam. Maar stond er duidelijk niet achter dus na slechts twee weken dacht ik probeer toch stiekem een glaasje. Aanleiding: ik was jarig wilde gezellig meedrinken met bezoek, mijn vriend wilde niet ik was boos en de volgende dag heb ik mezelf getroost. Mezelf lekker voor de gek gehouden. Ik hou het op 1 dag en 1 misschien 2 glaasjes. Niets was minder waar, verviel meteen in het oude patroon. Daags daarna kwam mijn vriend erachter dat ik weer was begonnen. Hij wilde op dat moment niet met mij praten. Heeft me meer dan een dag in mijn sop laten gaar koken. Dat is vond ik heel onrechtvaardig, maar het heeft mij wel flink aan het denken gezet. Zodanig dat ik mij afvroeg waar ik mee bezig was. Ik heb twee kanjers van kinderen, dat moet je toch niet zomaar vergooien. Dat is voor mij dat "onzichtbare draadje" (wat gisteren genoemd werd in het dagdraadje) geweest. Ik zit nu aan de andere kant van het draadje .

Achteraf heel blij dat mijn vriend even niet heeft willen praten, want dat heeft mij het onzichtbare draadje doen vinden.

Wij hebben later wel gesproken. Mijn vriend is erg gekwetst en boos. Praten tussen ons gaat erg moeizaam. Wel schrijf ik nu in een dagboek veel op, ook dat lucht op. En ik mopper hier lekker van me af. Ennnnn dat..... lucht heel erg op. Ik probeer met mijn vriend wat geduld te hebben, zoals een aantal zeggen het vertrouwen moet weer groeien. Daar houd mezelf maar voor ogen. Hoewel ik voor mezelf wel helder heb dat ik niet eeuwig deze veroordeling over me heen wil hebben hangen. Er moet in mijn optiek een moment komen, dat geweest is wat is geweest en dat je weer vooruit moet kunnen kijken..

Jemig, wat een zwaar verhaal voor de vroege ochtend.

ff leuk afsluiten, mijn dochter van 10 vind het heerlijk dat ik niet meer drink, ik ben niet zo boos meer. We hebben het er vanmorgen over gehad. Ik heb mijn dochter als eerlijk opgebiecht en laat haar ook zien wat er met mij gebeurd. Ook de moeilijke momenten als ik toch zin heb in een wijntje. Ik wil haar proberen me te geven dat het drinken van alcohol vervelende gevolgen kan hebben als je daar niet goed mee om kan gaan zoals ik (wij).

Dus ik ga er voor. Het feit dat ik mij steeds lekker in mijn vel ga voelen, ondanks de boze dromen.

Zo dat was mijn epistel.

Pem

[antonia]

Tasseke je kan ook op die potloden kauwen deed ik vroeger altijd hahahaha

[pino]

Zo ik ben weer thuis. Vannacht op de paaz geslapen

Tasseke een time out opname is dat ik voor een dag of 4 wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling in het ziekenhuis. Even tot rust komen, je hoeft dan niks en 3 keer per dag staat er eten voor je klaar.
Dat mocht nu ook. Maar ik kon niemand vinden die mijn kat kon verzorgen dus ben ik nu weer thuis.
Is niet erg want het was er onrustig vannacht.

Maar als ik niet gegaan was was ik geheid naar de snackbar gegaan om drank te halen. Even zelfbescherming dus

[Mai]

Moggûh.

Ik zit bij de pakken neer.
Herken wel wat in het verhaal van Tasseke.
Altijd doorgaan met als beloning weer die drank.
Nu nuchter totaal niet weten wat te doen.
Altijd grootse plannen, maar bang om ze uit te voeren.
En ze uiteindelijk maar te laten varen.
Drank gaf mij het gevoel van lef. Maar ik dronk mezelf klem.
Nu 40 en ik zit nog steeds klem. Ook niet best dat je niet weet
wat je wilt. Nou ik modder maar weer door.
Slapen is dus ook een soort verstoppen. Ik wil er niet zijn.
Het lukt me even niet om andersom te denken.
Dat eeuwige moeten en wat doen. Het is er even niet.
Soi.

[PEM]

Hey Tonia,

Ik ben blij dat je mijn ondershrift hebt kunnen waarderen. Daar was hij ook voor bedoeld.

Een ieder is hier op zijn of haar manier tegen het jww gebruik te vechten. En ja wat is nu goed? en wat is fout? Iedereen heeft het recht om de voor hem of haar beste weg te vinden, dat kan zijn met minderen of stoppen. Daar kunnen en mogen wij niet over oordelen. Wel mogen wij af en toe de mens een beetje wakker schudden, om deze of gene aan het denken zetten om die goede weg te (her)vinden, volgen of wat dan ook.


Pem

[PEM]

@tijn: dank je wel. Lekker dat jij datzelfde gevoel ervaart.

Ik ben er best trots op, hoewel ik natuurlijk nog maar pas op weg ben.

[PEM]

@ Marjo: balen je gevoel joh.

Soms overvalt je dat gevoel enorm en kun je het idd niet omkeren. Laat dat gevoel ook maar het gevoel zijn. Soms heb je het ook nodig om weer een stapje verder te komen. Geef niet op.

Ik lees vaak wat je schrijft en kijk met enorme trots naar je.

Pem

[orleando]

Pem, heel herkenbaar. Ik dronk ook stiekem en tot ongeveer iets voor deze internetbehandeling had mijn man het niet eens door, dat ik veel meer dronk dan dat ik liet zien. Steeds naar een andere supermarkt, alles verstoppen en pijlsnel voordat ik beneden voor de tv een flesje bier opentrok de hond uitlaten met m'n jas zo vol mogelijk met blikjes bier en dat onderweg opdrinken (als het donker was dan). Achteraf bekeken haalde ik de meest slimme trucjes uit om me maar vol te kunnen laten lopen. Totdat voor mij de maat vol was en ik me hier aanmelde. Heb ook in m'n dronken dagen het dagboek bijgehouden. Bijna niet leesbaar, vooral als ik 's morgens geschreven had met bibberend handschrift. Kwam de 2e keer in de kliniek ook wel lopend naar binnen, maar de medicatie kon ik bijna niet innemen, want ik kon de beker water niet vasthouden, zo trilde ik. Ben daar een soort van medisch wonder, omdat ik hoeveel ik ook gedronken heb, binnen een dag geen afkickverschijnselen heb en ik thuis dronken het huishouden deed. Alleen bracht ik de kinderen niet naar school (die gingen met een vriendin mee of mijn man bracht ze wanneer hij vrij had), omdat ik niet achter het stuur wilde kruipen met een slok op en ze de schaamte van een dronken moeder op het schoolplein wilde besparen. Maar de term medisch wonder is iets waar ik nooit trots op zal zijn! Ik wil het wonder van voorgoed van de drank afblijven onder controle hebben. Als ik lees hoe lang sommigen hier er al vanaf zijn...dat wil ik ook! Wil er weer echt zijn voor mijn kinderen, weer het meisje worden waar mijn man verliefd op werd en niet dat dronken loeder die hij te vaak om zich heen had. Ook hij en ik hebben lijnrecht tegenover elkaar gestaan. Maar met veel goede gesprekken en therapie voor zowel hem als mij krijgt hij steeds meer inzicht in mijn verslaving. Ik WIL niet eens meer drinken, maar af en toe zeuren de gremlins zo hard, dat ik voor de bijl ga. En de 1e smaakt altijd naar meer. Ik moet dus wel stoppen, anders ga ik de mist weer in.
Kreeg ook veel kritiek en priemende vingers naar mij toe, als ik gedronken had. En zelfs als ik een paar dagen niks had gehad, dan hoorde ik nog wel, dat men gewoon verwachtte dat het mis zou gaan. Nu gebeurd het (nog) niet zo vaak, maar als iemand nu zegt, dat ze het goed van me vinden dat ik niet meer drink, dan ga ik gewoon zweven!

[Mai]

Tijn: Weg!

Zouden ze ooit van mezelf zijn geweest.
Ik plukte hier en daar wat weg, kopieëren.. Klaar.
En toen liep ze tegen de lamp...

Ach het valt wel mee, ik leef.
Drink niet. Het zal wel zo moeten zijn.

[tasseke]

tjaaaa wing, jij hebt één voordeel.... je weet tenminste wat je zo af en toe kan doen met die kwassies en tubbetjes
die potloden zijn voor mij synoniem met aardmannetjes...... nog nooit gezien en geen flauw idee wat voor effect het zou kunnen hebben, oh ja heb nog getracht om de gebruiksaanwijzing te lezen.... helaas was ook in aardmannetjes taal


mogguh marjo,

wat nu bij de pakken neerzitten??? het slapen moet je niet zien als vlucht maar in die korte tijd dat je loopt te baggeren staat gelijk aan een 40 urige werkweek gepropt in één dag!
het is toch alweer een stap in de goede richting als je uberhaupt grootste plannen hebt? aan de uitvoering schort er nog even iets maar we kunnen niet alles tegelijk hé
kop op, voorlopig blijven we nog even doormodderen maar we gaan wel door!

zo,
ik heb een aantal mensen overvallen en ga nu even daadkrachtig optreden! even wat bewijsstukken uitprinten, en wat peper in iemand zijn.. r..t steken en een afspraak aftroggelen.

spreek jullie straks

[tasseke]

Marjooooooooo,

virtueel een kop koffie en een extra vitaminecomplex en een

[orleando]

Marjo, wat jij beschrijft van het niet drinken en dan niet weten wat je met je tijd aan moet, heeft Houtje hier ooit beschreven als het gat in je hart. Weet niet meer precies hoe het ging, maar het past precies met het gevoel wat je nu hebt. Blijf hier alles van je afschrijven, ookal voel je je nu down.
Ik geef je alvast een paar om je een beetje op te vrolijken.

[Mai]

Ha Adam, een klein lichtpuntje.
Ik trek me even op aan je nietszeggende gezwam.
En de manier waarop jij je leven vult.
Ik wil alwéér te snel. Maar het gaat ook zó langzaam soms

pem, dank je. Ik zit in een fase waarin ik je bijna niet geloof...

Het zal er allemaal wel bij horen..
Daar word ik (niet) vrolijk van.

Maarja, ik kan ook niet altijd vrolijk zijn.
Dan voel ik me ook zo smurfig. Vandaag ben ik mopper...

[PEM]

Hey Antonia bedankt voor je verhaal. Doet me goed.

[Mai]

Ach, jullie zijn te lief.
Als je eens wist wat voor een lui loeder ik ben.

[orleando]

Een gewoonte die er met de paplepel is ingegoten, schep je er met een theelepeltje weer uit
Het duurt dus langer om een slechte gewoonte af te leren, maar geef het tijd, Marjo. Je komt er wel!

[albertina]

Marjo,
wat lees ik nu?
Je komt zondag niet?
Wat ontzettend jammer.
EErlijk gezegd is het mij niet helemaal
duidelijk wie er nu wel of niet komt.