Gem 2 jaar!!!!

[druppeltje]

Gem van harte gefeliciteerd met de mega mijlpaal.

[HenkT]

Cpas Henkie een nuchtere vent, wat tpepasselijk

[druppeltje]

Komt Caro weer aan met dat nummer en ik trap er weer in dus mascara weer op mijn kin.

[CPAS]

An,
Wij gaan verder. 't Is brandneteltijd helaas. Maar dat van het pact meen ik wel. In ieder geval voor mijzelf. In juni en in juli zal ik ondersteuning/bewaking kunnen gebruiken.

[CPAS]

Druppeltje,
Ik weet niet veel van make-up, maar ik heb toch altijd al gedacht dat mascara onder ogen gaat en niet op de kin.

[An]

quote:

---

Originally posted by:

CPAS

An,

Wij gaan verder. 't Is brandneteltijd helaas. Maar dat van het pact meen ik wel. In ieder geval voor mijzelf. In juni en in juli zal ik ondersteuning/bewaking kunnen gebruiken.

---

Wat mij betreft OK! Het heeft eerder gewerkt bij ons.
Ik weet nu dat ik absoluut droog de zomer door wil.
Ik heb hier zo over lopen piekeren dat ik bij voorhand al ben gaan uitproberen.
Zoiets onnozels. Maar goed. 10 kg afvallen , niet roken en niet drinken
Gaat gezellig worden

[druppeltje]

Ik ga eerst bijlezen want zo werkt het niet helemaal.

[anja62]

quote:

---

Originally posted by:

CPAS

Welkom, Anja,

De eerste insteek van mijn verslavingsarts bij de Bouman was ook : opname. Zet mij niet in een groep. Bovendien had ik ook nog eens mijn gezin en mijn werk.

Ik dacht wel dat de 3x in de week detox voor Schorpioen een dagbehandeling betrof.

Hoe dan ook, ik vond en dat vind ik nog steeds dat ik moest en moet leren leven zonder drank in mijn dagelijkse omgeving. Hoe kom je erachter dat je echt gestopt bent als je intern in een veilige en beschermde (hospitalisering) omgeving zit. Uiteindelijk moet je stand houden in het gewone leven.

---

Hoi CPAS,

Waar ik vooral bang voor ben is dat Schorpioen teveel verwacht van de detox wat betreft haar emotionele problemen. Zoals ze zelf al aangaf, hoopte ze "dat de emoties los zouden komen". Daarbij kreeg ik het idee dat zij verwacht dat "het hele pakket" in één keer aangepakt gaat worden.

Voor mij geldt dat angstproblemen weliswaar de grootste reden was om te gaan drinken, maar dat na verloop van tijd dat drinken een eigen (en groter) probleem ging vormen. Dat zijn twee verschillende gevechten. Het gevecht met de drank ben ik vorige week opnieuw aangegaan - met alle valkuilen, problemen en uitdagingen - maar mijn angstproblemen los ik niet in één keer mee op. Alleen heeft psycho-therapie niet zoveel zin als je je emoties verdooft met de alcohol.

Ik ben het helemaal met je eens dat een opname de focus kan verdoezelen. IK moet er voor zorgen dat de drank uit mijn leven verdwijnt, het is MIJN belang en MIJN doel en alleen IK ben degene die dat kan bewerkstelligen - daarbij alle steun van mijn omgeving met dankbaarheid ontvangende en soms ook zo nodig hebbende.

[druppeltje]

Corinne ze gaat op je wimpers als als je jankt krijg je streepjes over je wangen tot op je kin. Waterproofmascara is er ook en hoe duurder je die koopt hoe slechter dat ze tegen tranen kunnen want trekken een racebaan hahaha

[HenkT]

Ik sprak net mijn broer op msn, of ik ff een bakkie kwam doen, bier bedoelde die hoor t is zelf een grote drinker en die had er wel moeite mee te horen dat ik helemaaaal niet meer drink Ik ga daar zo koffie drinken en dan zeggen dat ik verslaafd ben dat is hij ook maar dat gaat ie niet toegeven hoor
*lACHT* wordt vervolgd

[Vie]

Wie weet Henk wat je met jouw eerlijkheid bij hem losmaakt.
Ben je niet zenuwachtig en voel je je sterk in je schoenen?

[Schorpioen81]

Speciaal voor An: ik leef met je mee. Ik ben ook aan het vallen en opstaan momenteel, maar onthoud wel dat ik na het vallen ook weer kan opstaan. Totdat ik niet meer wil vallen. Bovendien voel ik ook vooruitgang in mijn denken en doen... Sterkte meid!

Speciaal voor Rudy: ik wens je zoveel kracht toe als ik maar kwijt kan. Sterkte is alles wat ik nu kan zeggen.

Voor de adb-ers: ont-zet-tend gefeliciteerd, wow!! Wees trots op jezelf:)

Speciaal voor HenkieT: jij bent inderdaad goed bezig! Tof:D. Succes bij je broer; hoop dat je hem wat kan laten inzien in hoe hij bezig is (ook al merk je het nog niet gelijk aan hem).

Alle anderen: ben nog even teveel met mijzelf bezig (wikken en wegen over toekomst) om op iedereen te reageren (en zie dus wellicht ook dingen over het hoofd). Excuses, maar zal het later goed maken;).


Voor Anja,

Ontzettend bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik loop er de hele dag al over na te denken en ik kom er niet uit. Aan de ene kant wil ik écht gezond worden (lichamelijk en geestelijk), aan de andere kant ben ik inmiddels zó emotioneel afhankelijk van die (stomme!) alcohol, dat ik zelfs naar de fles grijp als ik me goed voel:s... Ik heb nog geen beslissing genomen.

Anyway; ik kan het me goed voorstellen dat als sociaal je niet alles even makkelijk afgaat, zo'n (ambulante) detox je niets lijkt. Als je langere tijd niet alcohol drinkt, zal het je waarschijnlijk makkelijker afgaan. Zo schijnt het te werken;) (en ik hoop voor je dat je snel resultaat ziet).

Maatwerk wordt inderdaad niet geleverd in de hulpverlening hier in Nederland, daar hoor ik meer mensen over. Sommige mensen werken zelfs zo volgens formuliertjes en procedures, dat het averechts werkt. Maar goed, ik bedenk me dan dat we het hier in Nederland nog altijd beter hebben dan in véél andere landen. Wat onze welvaart (en zorg) betreft klaag ik echt niet.

Net als jij zou ook ik een psycholoog/therapeut fijn vinden. Ik ben inmiddels namelijk ook op een punt dat ik de werking van de alcohol en detox wel inzie (iykwim), maar dat ik slechts nog worstel met die afhankelijkheid én geblokkeerde emoties (terwijl ik juist even lekker zou willen huilen!)

Wat bedoel je precies met hospitaliseren? Hoe lang ben je nu gestopt met drinken? Zou je het fijn vinden als wij wat meer contact met elkaar hadden, ter ondersteuning voor elkaar? Sommige dingen in ons leven zijn wel een beetje gelijk... Ik hoor het van je.

NB: ik lees nu pas je latere reactie op CPAS' reactie. Ik denk inderdaad eigenlijk dat ik iets anders nodig heb dan die detox. Ik zie meer heil in bepaalde mensen die mij aanvoelen en 'los kunnen maken', dan mensen die mij kunnen vertellen hoe het leven in elkaar zit (klinkt dit raar?). Ik persoonlijk zit gewoon al sinds mijn pubertijd vast. Sommigen zeggen dat ik hoogsensitief ben en daardoor ben gaan drinken, om dingen niet meer te voelen. Ik weet niet wat het is, maar ik merk wel dat als anderen mij echt aanvoelen en ik hen, me dat echt helpt. Alle goede adviezen en zo ten spijt, ik ben echt een gevoelsmens (mij daardoor ook schuldig voelend over dat ik nu alleen over mijzelf praat) en moet gevoel voelen wil ik actie ondernemen. Ik ervaar zeg maar veel kracht aan bepaalde, sociale contacten...


Voor Tapas,

Dat ben ik wel met je eens, dat je respect zult krijgen. Die 'angst' overwin ik dan ook wel; ik ben sowieso al langere tijd heel open tegen mensen over mijn verslaving. Ik twijfelde nog volop over de ambulante detox, totdat ik dus hoorde dat je het zelf moet betalen. Ik zit al met een torenhoge schuld, dus ik kan dat gewoon niet betalen (ook niet lenen). Daarom wil ik het eigenlijk eerst 'zelf' proberen (met al eerder genoemde steunpunten) voordat ik vergaande, financiële maatregelen moet gaan nemen die ik de rest van mijn leven zal blijven voelen.

Wat betreft dat weten, ruiken, merken. Weten en merken zullen sommigen al wel gedaan hebben inderdaad, ruiken niet. Ik heb de aparte eigenschap dat ik nooit naar alcohol ruik (behalve als ik aan het drinken ben). Een dokter bij CM verbaasde zich daar al zelfs een keer over.

Je ziet jezelf nog als iemand met een alcoholprobleem. Misschien kan je jezelf juist gaan zien als iemand die één van de moeilijkste dingen van het leven heeft overwonnen en daardoor dus enorm krachtig is! Het is eigenlijk gewoon positief uiteindelijk; veel mensen kabbelen hun hele leven voort met hun probleempjes en dingetjes. Mensen die een verslaving overwinnen, zijn zo sterk en zich soms zoveel meer bewust van hoe het leven intens te leven. Te kunnen genieten en voor zichzelf te zorgen. Dat is toch mooi? Een verslaving is één van de zwaarste lessen die een mens maar kan krijgen... dus moet je nagaan hoeveel je groeit als je daar bovenuit komt.

Zo zie ik het dan:).

Lekker niets doen, heerlijk. Hoop dat je hebt genoten!


Voor CPAS,

Duidelijk. Maar moet toch nog even nadenken....... Wel idioot dat zoiets geld kost, het is van levensbelang:s...

En over die detox: je gaat er dan drie dagen in de week heen van half tien tot drie uur, dus je blijft verder wel gewoon in je eigen leefomgeving. Ik geloof er inderdaad ook in dat dat beter is, hoe zwaar het in het begin ook is.


P.s. Heb vanmiddag mijn twee katjes opgehaald en het is zo zielig:(. De ene (de krachtige, blije) is verward (ook door kapje om hoofd) en versuft, maar probeerde wel dingetjes te doen. Valt nu steeds in slaap van vermoeidheid, maar schrikt ook telkens wakker omdat ze gewoon zo lekker nieuwsgierig is. Ze wil zo graag (leven)... Ze lijkt op mij:)...

De andere was altijd al 'moeilijk/angstig' en sloeg helemaal op tilt toen ik het kapje omdeed. Ik werd er gewoon bang van. Nu ligt ze uitgeput in de badkamer. Duurt nog wel dagen tot ze tot zichzelf is gekomen gok ik.

P.s.2. Heb al wat gedronken en nog heel wat in huis. Ben vandaag dus geen adb-er *grmbl*

[Gees]

pfffft, ik heb alles bijgelezen, wat een indrukken en wat een handvaten!


allereerst wil ik een ieder gezondheid, wijsheid en sterkte toewensen die dit nodig heeft,

en iedereen feliciteren met zijn/haar niet aflatende pogingen om de alcohol te overwinnen!

en dit zal echt lukken als je maar overtuigd blijft van je eigen kracht!!!!


p.s. ik kom weer wat bij na mijn griep, en nu ligt mijn partner geveld met hetzelfde, maar o, o, o, wat is dit toch met de meeste mannen...... ik kan bijna de uitvaartonderneming bellen.....

[CPAS]

quote:

---

Originally posted by:

Gees

p.s. ik kom weer wat bij na mijn griep, en nu ligt mijn partner geveld met hetzelfde, maar o, o, o, wat is dit toch met de meeste mannen......

ik kan bijna de uitvaartonderneming bellen.....

---

Heerlijk dat je weer bijkomt na die griep. Doe het wel nog rustig aan de komende week.
Ja, als ze toegeven aan hun ziek zijn, kunnen ze flink jammeren. Als ze de pest in hebben over hun ziek zijn (en daar is de mijne dus meestal), zijn ze zo chaggy als maar kan. Wil dan niet naar bed, want zo erg is het niet. Geef wel moppergeluidjes af als het hem te druk wordt. Poeh he, als ik ziek ben, duik ik in mijn bed en kom er alleen uit als het niet anders kan.

[dhen]

quote:

---

Originally posted by:

CPAS

Dhendro,

Tja, ruilen wil ik ook niet met die beursman en ook niet met zijn echtgenote. Ik zou het met zo een man ook niet uithouden. Maar zoals je zegt. Hij heeft gewoon lak aan alles en heeft alleen zichzelf en het heden in de picture.

---

Hoi Cpas, dat heb ik niet gezegd en ik ben het ook niet met je eens.
Hij zorgt goed voor zijn gezin, heeft zeker geen lak aan alles en kijkt
wel degelijk naar de toekomst.

Ik heb het vb geschreven omdat hij een doener is en ik een denker en omdat
ik nadenk over dat soort verschillen. Ik ben bezig met; wil ik niet meer drinken
vanuit mijn gevoel of mijn verstand. Als ik puur op mijn verstand zou moeten
stoppen; zijn er redenen genoeg op te noemen maar ik zou het niet volhouden.
Stoppen in de zin van: moeten, vechten, worstelen, dwang roept bij mij wat weerstand op.
Ik denk dat stoppen op basis van gevoel gezonder is en duurzamer.
Ik geloof niet in het dwangmatige stoppen, ik geloof wel in het vrijwillige stoppen.
Ik zie hier af en toe een "strijd" tussen de dwangmatige stoppers en de vrije stoppers.
We hebben allemaal hetzelfde drankprobleem maar we hebben verschillende manieren
om er mee om te gaan. Het een spreekt me aan, het ander niet of minder,
net als de mensen in het gewone leven. Waarom raakt de een verslaafd en de ander niet,
dat soort dingen.

Darjeeling zegt bv in een reactie op mijn verhaal: "En het valt mij hier op het forum ook zo
op dat het voor veel mensen hier geldt, veel creatieve geesten hier!"
Dan denk ik zijn gevoelsmensen verslavingsgevoeliger en/of kunnen gevoelsmensen zichzelf
beter uit een verslaving weghalen. Wat doet mijn gevoel, wat doet mijn verstand met dit alles
(het gestopt zijn); eerst onderscheiden en dan weer heel worden, ofzo......

[Gees]

dank je wel corinne, ik moet wel rustig aan doen want ik heb weinig lucht.

ben ik blij dat de alcohol op dit moment totaal uit mijn systeem is!!! (bijna 7 weken al.)

en ik geniet nu van mijn nieuwe vrijheid.

en ach, wat wens ik iedereen dit positieve gevoel toe!!!!

[dhen]

Dank je Wing, ga ik nu ff eten

[Gem]

Hoi lieve forumleden!

Bedankt voor alle felies! Ik krijg er een blij en trots gevoel van! Fijn te merken dat jullie aan me denken, ook al schrijf ik niet veel meer mee. Al kan niemand er bijna omheen, gezien het onderwerp van de dagdraad van vandaag!
Als ik de balans opmaak van 2 jaar kan ik zeggen dat ik nooit gedacht had op dit punt te geraken. De eerste paar weken van mijn nuchter zijn was er ongeloof dat IK het zover had laten komen! Dat alcohol mij volledig in zijn macht had. Ik wist al jaren dat ik teveel dronk, maar dat ik uiteindelijk zo verslaafd was dat ik bijna 24/24 uur moest drinken, dat was een hele schok voor mij!
Later was er de triomf dat het me lukte niet meer te drinken.
Nu is niet drinken "gewoon"geworden, toch merk ik dat mijn levenswijze van jarenlang drinken me soms nog parten speelt. Het feit dat ik jaren dronk om stress en moeheid het hoofd te bieden heeft zijn sporen achtergelaten. Toch wil ik niet meer de slaaf zijn van Koning Alcohol. Het heeft veel kapot gemaakt, maar ik heb het vertrouwen van mijn man en dochter weer weten te winnen. Ze zijn niet meer (voortdurend) bang dat ik voor de bijl ga. Ik besef dat ik daar heel erg mee bof. Mijn dochter kan er alleen nog moeilijk over praten. Het heeft haar vooral heel veel pijn gedaan.
Ik kan dus alleen maar doorgaan op deze weg. Voor mezelf maar ook voor mijn naasten. Als ik daaraan denk is het ook niet moeilijk. Al heb ik ook wel het geluk gehad, dat ik voor niet zulke grote beproevingen ben komen te komen staan als sommigen van jullie.
Ik heb sinds het stoppen meer last van kwaaltjes en pijntjes gehad dan in al die 25 jaar ervoor. Dat valt echter in het niet bij sommige "verhalen"hier.
Zonder het forum was ik niet zover gekomen. Mijn dankbaarheid naar jullie allemaal is groot.
Ik kan het nu (op dit moment) zonder forum, maar het is moeilijk jullie los te laten. Ik ben bij een aantal zeer betrokken geraakt. De ervaringen van de mensen hier maken mij er ook op attent dat ik niet moet "verslappen". Een terugval is dichtbij. Dit houdt me alert. Kortom ik blijf nog wel een tijdje op de achtergrond hier meelezen en heel af en toe reageren.

Liefs

[HenkT]

daar ben ik weer, ja Vie, het was ook voor mij wel moeilijk zeggen dat ik pillen slik om niet te drinken, dat ik me aangemeld heb bij de brijder omdat het alleen gestopt blijven misschien te moeilijk is, eerlijk te zeggen dat ik alles al geprobeerd heb, minderen, minder dagen drinken, minder biertjes per avond drinken maar hij herkende het gerust wel hoor, al zal hij niet gaan stoppen, t was ook een wijze les voor me.
Onbewust zat ie toch aan me te trekken, probeer dan alleen in t weekend te drinken dat doet die en die ook, dat doen drinkers, niet omdat ze je bewust t niet drinken niet gunnen, maar onbewust, als ik weer drink word hij er niet iedere keer mee geconfronteerd dat t ook anders kan en hoor ik gewoon weer bij t hele clubje, zie je wel hij kan t ook niet, t is ook veels te moeilijk.
Nah helaas pindakaas voor hem en de andere drinkers, ze zullen zien dat t ook anders kan

[HenkT]

nog maar honderdéén weken en vier dagen dan ben ik ook daar Gem

[CPAS]

Gem,

[rapilos]

Hoi allemaal,

Teveel geschreven om op alles te reageren.
Gem, nog gefeliciteerd, ben blij dat het zo goed met je gaat.

Henkie,

Jij doet het ook super zo te lezen, herkenbaar dat hij probeert om je over te halen om dan alleen maar in het weekeinde te drinken.
Je staat er goed boven zo te lezen.
Sterk van je!

Ben verder een nieuw boek aan het lezen;Je kunt je leven helen van Louise Hay.
Ben me ineens gaan interreseren voor dat soort dingen sinds dat verdachte plekje is gevonden in m,n borst.
Heb pas ook De Helende Reis van Brandon Bays gelezen.
Heel interresant ook.
Echtegenoot vind het maar niets, schampert elke keer dat ik dan maar lekker naar Yomanda moet gaan.
Maar ik ga wel een beetje geloven in eigen kracht van binnenuit om te genezen.
Denk ook dat er gewoon een hoop "rottigheid"uit moet komen.
Jaren lang veel te veel dingen opgekropt, en nog.
Kan misschien best ziek maken.
Maar in man vind ik helaas geen gesprekspartner.
Met dit bovenstaande wil ik trouwens helemaal niet zeggen dat ik de reguliere geneeskunde afzweer.
Het niet drinken dwingt me om manieren te vinden om het gevoel niet te verdoven maar om er wat mee te doen.

[HenkT]

ja rapilos, ik sta goed aan t roer en zo voelt t ook ( al is er nog veel te doen hoor)

nix mis mee om te geloven in je eigen kracht, helemaal goed,natuurlijk niet de geneeskunde aan de kant zetten, dat hoeft niet maar inderdaad, je moet een andere positieve weg vinden om met je gevoelens om te gaan en er sturing aan te geven.

Ik las Wing wel over kiezen en t onbekende en natuurlijk kan je niet overal in kiezen in t leven, dingen gebeuren maarrrr niet alles, lang niet alles, daar waar je kan moet je sturen, daar waar t kan raakt dat eigen verantwoording en idd dat waar je helemaal geen zeggenschap over hebt, das overmacht, daar hoef je je niet druk om te maken want daar kan je toch nix mee

filosofisch kijk

[CPAS]

Dhendro,

Sorry, zo had ik het gelezen. Niet zo goed dus.

Dwangmatig en vrijwillig stoppen met drinken.
Over dwangmatig stoppen kan ik niet veel zeggen.
Ik heb moeite gehad, veel moeite gehad met het stoppen met drinken. Toch was het wat ik zelf wou. Ik geloof dat ik anders het gevecht geen 2 jaar had volgehouden. Ik ben nog altijd blij dat ik heb kunnen stoppen. En toch heb ik twee keer gedronken :slamehandvoorhethoofdemoticon;

Over dwangmatig stoppen met roken kan ik wel meepraten: dat lukt dus niet echt duurzaam. Toch heb ik het een keer bijna 6 maanden volgehouden om niet te roken. Het was niet echt een gevecht, maar ik stopte niet voor mezelf en niet uit overtuiging en tegen dat de zes maanden om waren, begon ik in het geniept te roken en verdoezelde de geur met een slokje wijn. Een week of zes heb ik op die manier stiekum gerookt en volgens mij ook het zaad voor een alcoholverslaving gezaaid.
Vorig jaar ben ik ook pats boem halsoverkop gestopt met roken. Ik moest vanwege de diagnose Raynaud ('een doorgeschoten vaatreactie') stoppen. Ik was precies een jaar alcoholvrij. Ik verkeerde ook in een heel zware depressie waarvoor ik nog maar net op medicatie werd gezet. Dit was dwangmatig stoppen vanuit mezelf. Na 40 dagen heb ik de strijd (want dat was het) opgegeven en ben ik weer gaan roken.
Nu ben ik 3 maart gestopt met roken, geheel vrijwillig en het niet roken bevalt me, ook al heb ik nog wel eens trek, ik hoef niet meer, geen zin meer in. Ik zie het niet als een gevecht, maar echt als iets wat ik niet meer wil.

Ik ben een gestopte verslaafde. Ik bekijk het allemaal maar per dag, niet alleen het niet-drinken en niet-roken, maar het hele leven doe ik maar per dag anders red ik het niet.

[HenkT]

je stormt prachtig Dar