Vraag aan de ervarenen onder ons over Gevaarlijke periodes

[Suffertje]

Goedendag allemaal,

Ik heb even een vraag (klein marktonderzoekje mijnerzijds )aan de ervaren (langdurige) stoppers onder ons en wil daar even een apart draadje over maken.
Ik heb wel eens vernomen dat er bepaalde perioden zijn die extra gevaarlijk zijn om in verval te raken. Zo zou bv de 7e week vaak een struikelblok zijn of de derde maand.

Kunnen en willen degene op het forum die weleens gestruikeld zijn, hier eens op reageren en vertellen in welke periode (week, maand, kwartaal, jaar) dat voor hun was? Misschien is het wel flauwekul hoor, maar ik heb er vaker van gehoord.
Niet alles geldt voor iedereen natuurlijk, maar ik ben er wel benieuwd naar of er een bepaalde periode vaker voorkomt als andere.

Bij relaties is bv algemeen bekend dat de meeste stuklopen in het 7e en 15 jaar. Onderzoeken hebben uitgewezen dat er in deze 2 jaren een meervoud aan relatiebreuken plaats vindt dan in welke andere jaren ook.

Ik hoop op jullie deelname, ben zeer benieuwd.

Groetjes, Suffertje

[Vie]

Ik weet niet of ik me een ervaren stopper mag noemen Suff, maar wil best op je vraag antwoorden.
Ik bedoel, wat is een ervaren stopper? Ben je dan drie maanden nuchter, of begint het pas bij een jaar, of twee?
Ik ben juli 2007 gestopt met drinken. Gevaarlijke momenten waren voor mij elke ochtend als ik wakker werd. Deze momenten werden gaandeweg minder, omdat ik de voordelen van het niet drinken steeds beter voelde.
In juni 2008 ben ik een paar weken op vakantie geweest bij een tante in Frankrijk. Daar heb ik, een week lang, dagelijks 1 glas wijn en 1 glas pastis gedronken.
Dat voelde toen niet echt als een terugval, maar het voegde gewoon niets toe.
Dus ik dacht, waarom zou ik het nog doen eigenlijk.

In van die staatjes van: na zoveel maanden, enzovoort, geloof ik zelf niet zo. Vaar op je eigen gevoel.
Anders zou je nog helemaal gespannen kunnen raken na 7 maanden, zo van, iiieeekkk, nu gaat het moeilijk worden! Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.

[Kaia]

Hee Suffertje (volgens mij ben je inmiddels Slimmertje ;-))

In mijn ervaring wordt het pas gevaarlijk als de euforie van de eerste weken verdwijnt en je achterdeurtjes in je hoofd op een kiertje houdt, smoesjes/excuses gaat verzinnen om alsnog (wat) te drinken, je alcoholist-zijn ontkennen omdat je 'al bewezen hebt' dat het ook zonder kan en omdat je jezelf wijsmaakt dat het niet gezond is om je er 'krampachtig' mee bezig te houden. Niet alleen Tijd, maar ook Situaties kunnen trigger zijn. Voor elk moment opnieuw, is het het dus belangrijk om de bewuste krachtige keuze te maken: drinken doe ik niet!

Mijn terugval begon na 5 weken droog, toen ik een maand naar Brazilië ging: ik dacht van tevoren "Ach een Caipirinha moet kunnen daar, zo'n reis is toch iets bijzonders, ik mag mezelf toch wel iets gunnen en het is toch heel anders dan drinken in Nederland" ... blablabla want die achterdeur heeft ervoor gezorgd dat ik de hele vakantie heb gezopen alsof ik nooit gestopt was. En thuisgekomen was er diezelfde avond weer een fles rosé natuurlijk. Toen ben ik wel gelijk het forum op gegaan, en met behulp daarvan heel snel daarna alsnog gestopt, en dat is nu 1 jaar en 9 maanden geleden!

Waaruit volgend mijn tip: betrap jezelf op achterdeurgedachten, doe alles om die deur tijdig dicht/op slot te krijgen (direkt hier komen en het bloot op tafel leggen bijvoorbeeld heeft mij erg goed geholpen bij het herformuleren van m'n stopbesluit), want 1 kiertje is al genoeg om de hele kamer te verzuipen!

Proficiat trouwens met je 2 weken vrij, hou vol en er komt een tijd dat het verder en verder en verder op de achtergrond geraakt, en daarmee de ruimte geeft aan heel veel andere, constructiever dingen om op de voorgrond te mogen zijn, in zoveel opzichten een nieuw bewustzijn, en daarvoor voel ik alleen maar heel veel dankbaarheid!

Gun jezelf de tijd, elke dag opnieuw, elke nieuwe situatie, keer op keer; de investering verdient zich dubbel en dwars terug, op manieren die je je toen je nog dronk niet eens voor kon stellen. Ik ben een zeer verslavingsgevoelig persoontje, wat ik kan kan jij ook!!! Gewoon doén en niet toegeven aan momenten (wel erkennen dat ze er zijn, ze daarmee een andere, transformerende vorm van aandacht geven)... achteraf krijg je daar nooit spijt van, integendeel!

Keep 'm going & liefs,
Kaia

[aurelie]

Hoi, fijn dat dit apart draadje er is, ik ben bezig met stoppen, dus eerlijk gezegd vind ik het soms erg moeilijk Ik stop met dus met die ellendige terugvallen
De winter is gevaarlijk voor mij en ook thuis komen na het werk
Gisteren had ik de 'achterdeur gedachten' en dus gedronken en te nog te veel, natuurlijk, ik dacht een glaasje om gezellig te zitten en als aperitiefje, wel niet dus
Zeker ook feestjes en iets gaan drinken zijn moeilijke momenten en ik denk ook dat ik nog moeilijk om kan met gebeurtenissen die niet tof ea waren, ik begin erover te piekeren en dan neem ik een glas. Ik heb dus nog veel werk aan de winkel en op het moment zie ik het niet goed zitten.
Wel, jullie zijn goed bezig, volhouden, ik begin vandaag weer opnieuw en met vele tranen

Sterkte

[Houtje]

Ik heb twee keer geprobeerd te stoppen, in 2003 en 2004 en dat lukt voor mijn gevoel vrij aardig. Na ongeveer 3 maanden (en de tweede keer twee maanden) dacht ik "nou weet ik dat ik zonder kan dus die éne kan ook wel". Mooi niet dus, na 1-2 weken zat ik op mijn oude taks. Dat ik een béétje kan drinken, was een denkfout, die ik moest leren kennen.

Het is een grote denkfout gebleken. Mijn remblokjes zijn kapot, helemaal aan gort. Voor mij is één teveel en tien te weinig (maar tegen die tijd hang ik al k*tsend boven de pot omdat ik totaal geen alcohol meer gewend ben).

De wens om "sociaal" te kunnen drinken, heb ik los moeten laten. Wat is er trouwens "sociaal" aan een béétje drinken?
Vooral de marteling van jezelf lijkt me is a-sociaal. Niet omdat je zo moeilijk kan ophouden, maar juist omdat je niet kan ophouden. Dat betekent een terugval, spijt, ellende, zelfverwijten, schuldgevoel, hou op!!!
Waar ik dat ervaren en geleerd heb? Hier, in de loop van bijna 4 jaar (ik was aangemeld met een andere naam in oktober 2005) van alle ervaringsverhalen, van alle mensen die ik voorbij heb zien komen, van alles wat hier gebeurd is.

En wat het gebruik van alcohol betreft:
Ik ben net een beetje aan het gevoel gewend, dat ik, na bijna 30 jaar alcohol gebruik en 25 jaar alcohol-misbruik, weer een beetje recht in de spiegel kan kijken, en een verantwoordelijk mens zie die haar taken en gedoetje redelijk op een rijtje heeft. Mijn lichaam is nog steeds aan het veranderen. Ongelofelijk, terwijl ik al 4 jaar niet drink. Eerst dronk ik me gek aan koffie, toen cola, en nu alleen nog maar water. Mijn smaak is gigantisch veranderd. Ik houd weer van subtiele smaken.

Een heleboel dingen zijn ook niet veranderd. Ik ben nog steeds een patiënt die moet uitkijken voor psychosen, maar het gaat stukken beter. Ik heb stukken minder hoofdpijn en slik minder pijnstillers daarvoor. Dat wat me nog wél overkomt, ligt in ieder geval niet aan de drank en dat is een opluchting!

Ik weet een ding zeker, voor mij is alcohol, ook een beetje, geen optie, en ik houd de deur wijd dicht.
Doeiiiiiii rotzooi, ik heb jou niet meer nodig.

De moeilijkste periode was voor mij dagelijks de tijd rond half 5, als ik normaal mijn eerste glas (bel) wijn nam. Die tijd heeft een paar maanden geduurd. Omdat ik in oktober gestopt ben, kwam de winter eraan, met de donkere dag (blèh) en de Kerst. Maar drie maal is hopelijk scheepsrecht, in ieder geval vanaf oktober 2005 lukt het me.

Met het zetten van de keukenwekker heb ik mezelf overwonnen.

Gelukkig is bij mij (o wat ben ik daar blij om) de trek over als ik gegeten heb, dus het eerste halfjaar zaten we soms om half 5 al aan tafel. Verbaasde kinderen.

Ik heb een nieuw ritme gevonden, met om 3 uur eten voorbereiden, als ik tot half 6 wachtte (uitstellen), en ik moest dan nog naar de winkel, vertrouwde ik mezelf niet.

Affijn, ik kan hier eindeloos over doorl*llen, maar het begrip dat ik voor mezelf heb gekregen in de Internettherapie, samen met mijn wil om door te zetten, hebben het gedaan.

Als ik dát loslaat, val ik morgen terug in mijn gedrag van minimaal één liter wijn per dag. En dan is voor mij het afschrikwekkende dat ik dat lange, lange gevecht wéér aan zou moeten gaan om er van af te komen.

Ik heb er zoveel voor terug gekregen, dat ik terugval "niet de moeite waard vind".

[meiske]

Hoi Suffertje of moet ik slimmetje zeggen , dat lijkt er meer op hoor,

Mijn risico momenten zijn s`nacht als ik weer die verschrikkelijke droom krijg,
dan kan ik zomaar weer aan beginnen, maar blijf nu wel sterk (al zeg ik het zelf

2jaar geleden de maanden juni, juli, aug, ben ik 3 mnd gestopd heb het toen alleen geprobeert maar dat lukte niet .

Dit jaar heb ik hulp gezocht en gekregen van de ADB en nu sta ik al vanaf 5 febr. jl droog
in het begin had ik het er verschrikkelijk moeilijk mee en heb wel 4 mnd afkick verschijnselen gehad,
en dat is wel heel erg lang.

Ik dronk dan op het laatst dus vorig jaar Nov. Dec wel 4 flessen wijn per dag en dan de nodige sterke drank ook nog erbij, het ging dus dag en nacht door (erg he) als ik er nu op terug kijk
dan denk ik weleens hoe kreeg ik het voor elkaar.

Als ik nu terug denk aan die verschrikkelijke afkick periode dan zeg ik ik ga nooit meer aan de drank,
maar ja het is maar een hele kleine stap hoor die terugval en dat weet ik donders goed maar ik ben steeds allert op de valkuilen ( word ook geleerd bij de ADB)

Nu ben ik zover dat ik reuze trots ben opmezelf , ik heb hier ook wat neer gezet over mijn trots, en dat heb ik toch maar weer gepresteerd denk ik dan maar , ik heb geen medicijnen gebruikt om er vanaf te blijven , dus wel op eigen kracht gedaan( wat voor mij een heel gevecht opleverde tegen de drank)

iK wens je dan ook heel veel sterkte met jou gevecht tegen de drank

Dikke knuffellllllllllllllll van Meiske