Hoe doen jullie dat met sociale angsten in contacten?

[Iris]

Vanavond heb ik mijn vuurdoop gehad. Ben voor het eerst sinds ik gestopt ben met drinken bij een vriendin op bezoek geweest waar ik normaal gesproken áltijd mee dronk, stevig ook. Zij dronk wel maar op zich kon ik dat best handelen. Daarna zijn we gaan kijken naar huizen voor mij. Daar werden we uitgenodigd om binnen te kijken en ook daar werd flink gedronken. Vriendin nam ook een biertje. Ik gelukkig niet. Toen we weer bij haar thuis waren werden we uitgenodigd om bij kennissen een biertje te komen drinken. Tja zo gaat dat in mijn sociale omgeving en normaal deed ik dus ook wel degelijk mee. Qua drank is het dus goed gegaan vandaag maar mijn hemel wat vind het moeilijk. Moeilijk om sociaal mee te doen. Ik voelde me op het laatst dood ongelukkig. Voelde me er niet meer thuis. Ik weet ook weer even heel goed waarom ik dronk. En daardoor ook waar ik aan wil werken. Ik wil me graag oke voelen zonder drank. Gewoon de rustige ik, kunnen accepteren.

Mijn vraag is dan ook:

Hoe doen jullie dat?

[AgnesC]

Iris,
Al bij het lezen van je eerste berichtje heb ik het gevoel dat wij erg op 1 lijn zitten maar misschien zie ik het verkeerd.

Ik ben wel wat ouder (47 jaar) en heb me ook net voorgesteld op de site. Waar het op neer komt is dat ik wel dagelijks drink waardoor mijn gemiddeld op een fles wijn per dag komt ( 7 flessen per week) Tegen het einde van de dag ben ik niet dronken en heb ik geen kater de volgende morgen ( dat had jij dan misschien weer wel) maar ik wordt wakker met een ontzettende dorst en het besef dat er weer een fles wijn doorheen is gegaan gisteren. Da's niet goed voor mijn lichaam en dan heb ik het niet over de Kcal die het met zich mee brengt.

Ik herken heel erg de sociale factoren. Op mijn verenigingsavond verwacht ook iedereen dat ik een wijntje of wat nuttig. Mijn vriendin is precies hetzelfde als ik dus dat remt ook al niet. Ik heb wel eens geprobeert om een avond aan de fris te zitten maar dan is zo'n avond heel anders.
Het lieft zou ik gewoon minderen tot een acceptabel niveau van 1 avond per weekend en/of binnen de norm blijven van 10 eenheden per week met 2 alcohol vrije avonden maar ik vind het heel lastig.
Waar ik heel standvastig was v.w.b. het laten staan van eten toen ik af wilde vallen of het starten met sporten etc. als de drank in het spel is is het verschrikkelijk moeilijk.

Ik wil het ook heel graag kunnen dus wat ik nu probeer is het 1e drankje zo lang mogelijk uitstellen en een glas water nemen na/ bij elke alcoholische versnapering. Maar ik moet ook eerlijk toegeven dat ik per vandaag (weer) heb besloten dat ik moet veranderen want bovenstaande adviezen paste ik zelf ook al niet meer toe.

Ik wens je veel sterkte Iris ! Ik hoop echt dat we een manier vinden.
Agnes

[Iris]

Hoi Agnes,

Bedankt voor je reactie.

Ook ik heb wel dagelijks gedronken. Alleen deed ik dat de laatste jaren niet meer. Toch was dat achteraf gezien veel te veel. Te veel, omdat ik dat vind. En vooral omdat ik het niet bij een paar glazen kan houden. Net als jij probeerde is dat wel, en dat lukte dan ook wel een tijdje maar naar verloop van tijd werd het altijd weer méér en méér. Zoveel dat ik vaak niet eens meer wist hoe zo'n avond was geëindigd. Of iig was ik dan vaak vlagen van de avond kwijt. De schaamte die daarbij kwam kijken vond ik ook verschrikkelijk. Ik weet voor mezelf dus dat ik niet meer moet drinken. Het is dan idd alles of niets. En nu kies ik voor niets.
Maar ik vind het wel ontzettend pijnlijk. Pijnlijk om te merken dat mijn sociale contacten eigenlijk niet meer in mijn leven passen. Geen steun. Ik moet (wil?) daarin keuzes gaan maken en dat vind ik beangstigend. Toch wil ik niet eindigen zoals ik dat al zo vaak heb gezien in mijn familie. En ik wil helemaal niet hoeven drinken om me onder de mensen te kunnen/durven bewegen. Ik zit in therapie om daar mee om te leren gaan maar als ik daarbij dan wel ga drinken, heeft dat natuurlijk weinig zin.

Ik hoop ook dat jij voor jezelf een manier gaat vinden om er goed mee om te kunnen gaan. Voor mij is dat dus, niet meer drinken. "Gewoon" helemaal niet meer. en daarbij leren hoe ik het dan wel kan doen, hoe ik dan wel onder de mensen durf te komen.

Ook heel veel sterkte voor jou! Want het op korte termijn niet de makkelijkste weg.

[wyoona]

Hoi Iris en Agnes!

Ik weet niet of jullie deze berichten nog lezen en hoe het nu met jullie gaat maar ik herken dit helemaal!
Ik ben 32 (bijna). Mijn omgeving drinkt ook héél "gezellig" en ik ook. de meesten kunnen wel nét op tijd stoppen, of ook net te laat. Maar ik heb er nu genoeg van. Gelukkig ben ik niet de enige die aan het veranderen is: vrienden gaan steeds vaker met de auto, vriendinnen worden zwanger of willen zwanger worden...Ik ga zoveel mogelijk van deze vrienden afspreken twee-aan-twee, zodat ik solidair mee kan doen met de BOB of moeder-in-spé. Als er meer mensen bij zijn: Zo lang mogelijk het eerste drankje uitstellen, als je begonnen bent afwisselen met water/fris. En tot voor kort dronk ik altijd wel een of twee drankjes (zie bij de "wie is wie" die ik heb ingevuld) bij gelegenheden als ná het sporten, of vóór de film. Nu ga ik althans proberen dan thee of zo te drinken. Na twee wijn voel ik me namelijk toch niet eens zoveel anders meer dan met niets, zo tolerant ben ik geworden. Als ik me toch niet anders voel kan ik beter niets met alcohol drinken! De fronsen en verbaasde blikken van mensen die mij maar al te goed kennen negeer ik hopelijk, maar waarschijnlijk zal ik een soort excuus vertellen zoals dat ik morgen erg veel moet doen of vroeg op moet (waarom in godsnaam, voor wie?). Ik heb een maximum per week voor mezelf gesteld. Eerst telde ik niet eens. Niet zo'n laag muximum, maar anders zou ik meteen al falen.

succes, want inderdaad vrienden met wie je (vroeger) stevig dronk, kunnen nu onbedoeld een belemmering worden, ook als ze niets van jouw goede voornemens weten.

[Kate]

Iris, als ik het goed begrijp heb je moeite om zonder drank sociaal "mee te doen".

Voor mij was drank ook een manier om me onder de mensen wat losser, meer ontspannen en vlotter te kunnen bewegen.
inmiddels heb ik geleerd om dat ook zonder alcohol te doen. Wat mij eigenlijk het meest heeft geholpen is het inzicht dat ik al goed ben zoals ik ben. En dat mensen nou eenmaal verschillen in hun gedrag. Daar is niets mis mee.

Ik mag gewoon mijn eigen rustige zelf zijn. Ik hoef niet dat vlotte spontane mens uit te hangen, want dat ben ik niet. Ik ben rustig en mensen vinden dat vaak wel prettig heb ik gemerkt.
En wat me ook enorm heeft geholpen: stel maar vragen aan anderen. De meeste mensen beginnen dan wel een heel verhaal, vooral met een slok op, en dan kun jij rustig achterover leunen en luisteren. En wat over jezelf vertellen als dat zo uitkomt en je dat wilt.
Dat gaat steeds makkelijker als je het oefent!

En de volgende dag weet je nog alles wat er gezegd is, weet je dat je geen gekke dingen hebt gedaan, en dat je je nergens voor hoeft te schamen.
Dat is uiteindelijk veel prettiger dan zgn losgaan en de feestganger uithangen!
En als mensen dronken worden en tegen me aan gaan brallen ga ik gewoon naar huis, dan is het tijd om te gaan!

Door meditatie en yoga heb ik geleerd om mijn lichaam op elk gewenst moment te kunnen ontspannen. Dat kun je ook oefenen, tijdens moeilijke gesprekken bewust ontspannen. Vroeger durfde ik zowat geen kopje vast te houden tijdens een lastig gesprek. Nu drink ik gewoon thee tijdens sollicitatiegesprekken e.d.

Succes met je therapie, misschien kun je eens iets meer vertellen wat je daarvan geleerd hebt, alleen als je dat wilt natuurlijk.

groetjes Kate

[Vladimir]

Als ik die cirkeltheorie goed begrijp, zit jij nu dus in een sociale omgeving van "drinkebroers".
Daarin vind ik het antwoord van Wyoona zó mooi!
Iris, je zou eens om je heen moeten kijken; wat is het toekomstperspectief van je drinkebroers?
Kans dat ze gaan stoppen en, zoals Wyoona schrijft, het 'rechte pad' induiken?
Of is de kans groter dat ze blijven zuipen totdat ze met de nier- en leverproblemen worden geconfronteerd?

In het eerste geval: wordt voorvechtster, loop vooraan, geef het goede voorbeeld.
Want alcohol is en blijft een sluipend vergif.

In het tweede geval: waarom ben je in deze omgeving gestapt?
Waarom heb je juist deze vrienden uitgekozen?
En weker weten dat het vrienden zijn?
Of zijn het gewoon -ik-wil-niet-alleen-zijn-buddies?