Radeloos

[Bas19]

Hoi mensen,

ik ben nieuw op dit forum. Ik wil zo graag mijn verhaal kwijt maar in mijn omgeving kan ik nergens echt steun vinden. Daarom even mijn verhaal:

Afgelopen zomer is mijn moeder begonnen met drinken. Het begon met kleine beetjes maar dit werd beetje bij beetje opgebouwd tot 1, 2 ,3 flessen per dag... tot er een moment kwam dat ze voor me stond en in elkaar zakte.. een hartstilstand... ik was compleet de weg kwijt en ik kon nog net om hulp schreeuwen.. dat beeld van hoe zij gereanimeerd werd raak ik nooit meer kwijt... ze heeft het gelukkig gered maar de wonden bij mij zijn nog steeds erg, erg diep. Ze is 2 weken na het voorval opgenomen op de psychiatrie. Ze had gezworen het nooit meer aan te raken. De eerste periode na het ontslag uit het ziekenhuis was voor mij ook een enorme opluchting.. tot afgelopen kerst.. toen begon het verhaal van voor af aan. Weer drinken, en niet zon beetje ook en in combinatie met de lorazepam. Ik lig na 1 zo'n tablet 2 dagen bewusteloos op bed, maar zij kan er makkelijk 10 per dag slikken en dan nog is het effect van rustig worden ( ze omschrijft haar probleem als continu onrustig zijn) niehil. Maar goed, kerst voorbij (weer een trauma erbij) en het ging een stukje beter, zolang ze de medicatie maar had. J.l februari, weer het zelfde liedje, alcohol in combinatie met de lorazepam.. dit keer weer een opname in het ziekenhuis.. en weer kreeg ik te horen: ''Ik wil het nooit meer zien, ik kan er wel van kotsen'' het werd voor mij minder geloofwaardig... het was een soort deja vu.. maar haar woorden, ondersteund door een hoop tranen brachten mij toch aan het twijfelen.. misschien meent ze het dit keer echt! Maar helaas, op dit moment is het weer helemaal mis.. lege mini flesjes wijn zijn overal in het huis te vinden.. op de gekste plaatsen.. en ik kan er gewoon niet mee omgaan.. ik kan dagenlang janken maar het haalt allemaal niets uit... zij is de enige die er wat aan kan doen maar volgens mij WIL ze gewoon niet anders en vind ze het wel goed zo. Mijn vader kan er ook moeilijk mee omgaan.. maar die neemt wat meer afstand.. ik kan dat gewoon niet en voor mijn gevoel steekt er iedere 5 minuten iemand mij een dolk in het hart... zo kan ik het, het beste omschrijven. Mijn grootste angst is dat ze er een einde aan maakt, dat ze op een gegeven moment zo radeloos en ''onrustig'' is dat ze het licht aan het eind van de tunnel niet meer ziet. Ze zegt dat ze het nooit van haar leven zal doen..... maar waar heb ik dit eerder gehoord?

[CPAS]

Beste Bas,

Dit klinkt inderdaad als een noodkreet. Ook namens je moeder uit je deze kreet.
Is je moeder ook onderbehanding bij een verslavingsarts van de verslavingszorg?
Lorazepam klinkt mij in de oren als een anti-depressivum. Middelen die in wisselwerking met alcoholgebruik rare effecten kunnen geven.

Kijk op dit forum zitten over het algemeen mensen die zelf alcoholist zijn en hun gebruik willen minderen dan wel stoppen. Mensen dus die voor zichzelf al hebben vastgesteld dat het zo niet langer kan en ze hulp nodig hebben.

Je moeder heeft dus al enige keren aangegeven te willen stoppen, maar zij is niet bij machte dat zelf te doen. Zij heeft daar hulp en begeleiding bij nodig.

Zijn jullie hiermee al naar de huisarts geweest?
Als ik je verhaal zo lees, zou het een optie zijn dat zij zich laat opnemen in de detox van een verslavingskliniek, gevolgd door intensieve begeleiding thuis.

Maar pas daarbij op want niet alles wordt vergoed door ziekenfondsen en de AWBZ.

Kijk in ieder geval op de homepage van deze site onder "En zij dan?" en lees vervolgens de info voor partners en kinderen. Wellicht dat je via die weg kun horen wat jij en je vader eventueel kunnen ondernemen.

Het is niet leuk om alcoholist te zijn en om dat gegeven onder ogen te zien. Maar het te beseffen is stap 1 naar herstel. Hulp is nodig.

Ik hoop je hiermee een beetje op weg te hebben gebracht en wens je veel sterkte toe.

[Bas19]

Hey Corinne,

bedankt voor je antwoord. Ze is onder behandeling bij tactus, maar voor mijn gevoel te weinig (1x in de 2 weken) en ze verzint steeds wel iets om eronder uit te komen. En als je begint over opname en detox dan wil ze er niets van horen. '' Moet ik zeker bij al die gekken zitten, die 's nachts de broek van hen gat trekken'' Slaat natuurlijk helemaal nergens op maar dat is het beeld wat zij heeft en je kunt er op inpraten wat je wil maar het gaat het ene oor in en t andere net zo hard weer uit. Op dit moment heb ik voor mijzelf de keuze gemaakt om te gaan voor mijn leven en niet continu te letten op wat zij doet, maar dat is erg zwaar. Ze is ook onder behandeling bij een psychiater, maar die word ''de pillendokter'' genoemd. zegt genoeg lijkt me. Lorazepam word verstrekt alsof het snoepjes zijn.

Maar goed, wat je zegt klopt. Ze moet eerst zelf inzien dat het een probleem is, maar dat besef mag nu langzaam aan wel eens te komen toch? na een hartstilstand en 2 opnames...? Ik weet echt niet wat ik moet doen, confronteren, medeleven tonen etc etc. Ik heb alles geprobeerd.. maar het helpt allemaal niets.


Groetjes,

Bas

[terrelou]

Hallo Bas19,wat vind ik dat erg.Ik ben ook moeder van 3 kinderen met schoonkinderen.
Ik heb m'n eigen ook aangemeld om minder te drinken.Ik was pas zo ziek dat ik niet naar m'n werk kon.
Nu heb ik jouw verhaal gelezen,en nu ben ik zo blij dat ik tot inzicht ben gekomen!
Want dat besef ik nu wel dat je je naaste veel verdriet doet.Maar Bas blijf je moeder ondersteunen aub,anders gaat het helemaal verkeerd.
heel veel sterkte Bas voor jouw en je moeder.

[Lindi]

Beste Bas,

Mijn vader dronk vroeger erg veel en mijn moeder heeft een psychiatrische ziekte. Ik heb me toen vreselijk alleen voelen staan met al mijn zorgen en ben er pas jaren later achtergekomen dat er veel meer mensen zijn zoals jij en ik en dat er ook hulp is. Ik heb zelf 4 jaar bij een Al-Anon groep gezeten, eentje speciaal voor volwassen kinderen van alcoholisten. Ik heb daar enorm veel aan gehad. Ik heb er zoveel steun ondervonden en geleerd over alcholisme en wat het met gezinsleden doet. Zoals je hier ook wel kunt lezen: alcoholisme is een ziekte. Het je niet kunnen houden aan beloften is een veelvoorkomend verschijnsel die bij deze ziekte hoort. Mijn ervaring is dat alle pogingen die ik of andere gezinsleden hebben ondernomen om mijn vader te doen stoppen niet zijn gelukt. Dit is de ervaring van veel familieleden. Iemand moet het zelf doen. En als je de verhalen hier leest zul je begrijpen dat het verschrikkelijk moeilijk is. Uiteindelijk is mijn vader zelf gestopt, gelukkig. Zowel mijn vader als mijn moeder hebben momenten gehad dat ze er een einde aan wilden maken. Dat was een vreselijk besef en ook vreselijk om aan te moeten zien bij je ouders: zulk destructief gedrag.

[charlie]

Bas, weet je wat ook wel wil helpen?? Elke fles die je vind gewoon op het aanrecht zetten, zonder iets te zeggen. Deed mn man ook. Is heel confronterend! Heel veel sterkte!!

[Lindi]

mijn computer doet raar en ik moest effe opnieuw opstarten. weer verder:
Kiezen voor jezelf, voor je eigen leven dat is een heel goede keuze van je! niet alleen voor jezelf, ook voor je moeder. ik heb ook veel gehad aan AA-ers die me duidelijk maakte dat ik niet helpen kan met het besluit om te stoppen, dat bezorgde familie hen ook niet kon overhalen te stoppen. zelf je evenwicht zien te vinden is het beste wat je haar kunt bieden. ik kan je een AlAnon groep echt van harte aanbevelen - wellicht is er een in je buurt? in een goede groep zijn altijd mensen die je begrijpen en helpen. mogelijk kan je ook info vinden over ACA (Adult Children of Alcoholics) of Alateen (is voor tieners, maar ik lees de literatuur ervan nog steeds. Beide maken onderdeel uit van AlAnon. Als je 't moeilijk kan vinden geef me dan maar een seintje, dan kan ik het wel voor je uitzoeken.
veel sterkte!!!

[Bas19]

Dank jullie wel voor de reacties. Dit is wat ik wou, mensen met ervaringen die tips voor me hadden. K heb er nu al een paar en die ga ik ook zeker uitzoeken. Maar terrelou, tuurlijk wil ik mn moeder blijven steunen, maar ik moet me ook realiseren dat ik haar hulpverlener niet ben. Dat is iets waar ik in het verleden een fout mee heb gemaakt, IK was het klankbord... en dat heeft zoveel energie uit mij getrokken dat ik op een gegeven moment ook depressief was, want ik wist ook niet meer wat ik er mee aan moest. Ik probeer haar nu wel te steunen, daar niet van, maar ik wil zo graag afstand nemen. Ik wil niet iedere seconde van de dag op haar letten, dat kan ook niet. Ik heb nu een week vakantie.. maar zo zie ik het niet, ik zie het als een week vol stress en spanningen. Ik zal zoveel mogelijk afleiding zoeken, maar er komt een moment dat ik wederom geconfronteerd word met het hier en nu. Met een zwaar bezopen moeder die de realitieit niet meer onder ogen heeft en die reacties geeft die totaal nergens op slaan. Dat vind ik zo moeilijk..

Groeten,

Bas

[Lindi]

Bas, je lijkt me prima op weg! met zorgen maken, haar in de gaten houden, ouder van je moeder zijn wordt je zelf ziek en daarmee help je haar zeker niet. met goed voor jezelf zorg en haar accepteren zoals ze is, proberen te begrijpen wat de ziekte alcoholisme inhoud wel. ik heb een prachtige folder van AA, Brief aan mijn familie of zo heet

[Lindi]

(ging ' ie weer)
Die heeft me van veel schuldgevoel afgeholpen bij het afstand nemen. Loslaten in liefde heb ik het wel eens iemand horen noemen.

[charlie]

Ja Bas, geniet gewoon lekker van je vakantie en probeer je niet teveel van je moeder aan te trekken, hoe moeilijk dit ook is.
Alcoholisten zijn egoistisch, beloven van alles, maar als puntje bij paaltje komt....Zoek idd hulp bij AlAnon, je moeder moet het zelf willen, hulp, pas dan is er mss kans dat ze er wat aan gaat doen!!
Je kunt haar mss op deze site wijzen??

[Bas19]

Ja naja, prima op weg... dat weet ik niet.. ik probeer het.. maar het is heel, heel zwaar. Maar als het moet dan moet het. Ik weet dat ik niets aan de situatie kan veranderen. Druk uitoefenen,confronteren, rustig met haar praten en alle andere 10 miljoen dingen die ik heb geprobeerd werken gewoon niet. Vanavond lag ergens een lege wijnfles die mijn vader vandaag had gehaald... maar nee hoor.. had zij niet gedaan.. want die lag er al veel langer. Ja.. vast! Dat liegen doet zo ontzettend veel pijn... je BLOEDEIGEN moeder die je glashard staat voor te liegen... en dan heb ik soms zoiets.. stik er maar in.. en heb ik de neiging om haar zo een paar flessen drank voor te zetten en te zeggen: HIER! dit wil je toch zo graag, succes ermee en val niet te hard. Maar ik weet zeker dat, dat ook geen effect heeft. En zo blijf ik toch stiekem piekeren over dingen die effect zouden KUNNEN hebben... maar als ik realistisch ben... dan weet ik dat het geen effect heeft.

Groeten,

Bas

[Bas19]

Lindi,

Zou je me die folder eens willen laten lezen?

Groetjes

[Lindi]

heb ondertussen gezien dat alanon ook een site heeft en dat je daar ook kunt mailen met gelijkgestemden. telefoonnummers voor ACA staan er ook.
misschien helpt het als je liegen ziet als een onderdeel van de ziekte... je moet er rekening mee houden dat verslaafden regelmatig niet de waarheid spreken.

[CPAS]

En ook niet altijd oprecht zijn naar zichzelf toe.

[Lindi]

bas, ik moet 'm ergens hebben liggen in een zolderhok.
alleen hoe de folder te verzenden? volgens mij kan ik gescande gegevens hier niet inplakken en ik geloof niet dat het de bedoeling is dat je hier persoonlijke gegevens meldt of weet iemand anders hier raad op?? anders bij AA? kan ook wel wat overtypen evt, maar daar gaan een paar dagen overheen...

[charlie]

http://www.al-anon.nl/index.htm

[CPAS]

Lindi,

De naam of de link naar de site kun je opgeven.
Dan hoef je niet zoveel over te typen.

[CPAS]

He, was je zelf al opgekomen.

[Bas19]

Nou, ze word morgen opgenomen bij tactus, crisisopvang. Heeft iemand daar ervaringen mee? want zij heeft het beeld dat er alleen maar asociale mensen zitten die nergens anders terecht kunnen. Kan iemand mij wat informatie geven over het verloop van de opname?

Groetjes

[CPAS]

Beste Bas,

Ik ben blij voor jou en voor haar dat ze wordt opgenomen.
Hoe dat in zijn werk gaat, weet ik niet. Vraag dit even op de ditjes, datjes en dagdraad van vandaag.
Er zijn vast mensen die er iets meer van weten.

[Lindi]

hoi Bas,
Ik hoop van harte dat je moeder baat heeft bij de opname. voor jullie misschien even rust.
de folder staat inderdaad op de index bij AlAnon. Ik weet vrijwel zeker dat de brief opgenomen is in de folder Drie meningen over AlAnon. Mocht je gaan bestellen: een boek waar ik veel aan heb gehad en dat nog altijd op m'n nachtkastje ligt is Dag aan Dag met Alateen.
sterkte

[Bas19]

Hoi mensen,

nou.. daar zit ik dan weer ''radeloos''. Ze zou vandaag op worden genomen bij tactus.. maar wat blijkt.. tactus zit vol. Na een telefoontje met haar psychiater bleek tevens dat ze gelogen had over de medicatie. Ze had verteld dat we op vakantie gingen en dat ze daarom meer medicatie nodig had. Om die reden kreeg ze 4 dagen geleden 150 lorazepam, die nu gewoon OP zijn. Haar psychiater weigerde haar wegens liegen op te nemen en ze werd dus ''gewoon'' weer naar huis gestuurd. Eenmaal thuis begon het liedje van vooraf aan.. krokodillen tranen en de wijn die wij op de meest absurde plekken hadden verstopt was weg! Ik weet gewoon echt niet meer wat ik ermee moet... morgen gaan we proberen via mediant opname af te dwingen.. maar we zitten in t weekend.. dus dat zal wel weer ontzettend lang gaan duren..

Groetjes Bas

[CPAS]

Bas,

Ik ben sprakeloos, wat een domper.
Zo'n psychiater moet toch ook met jullie overleggen van te voren, bovendien zou je verwachten dat zo iemand wel wat leugens gewend is.
Ik wens jullie echt veel sterkte en hoop dat het alsnog lukt haar te laten opnemen.

[Bas19]

Dat is zeker een domper... maar wat kun je eraan doen. Soms denk ik, was ze maar een half jaar weg. Dan hadden mijn vader en ik eindelijk even rust. Het kost mij zoveel energie om constant allert te zijn. EN ik weet dat het niets uitmaakt wat ik doe of zeg, maar toch zegt mijn gevoel dat ik het zo moet doen. Ik denk dat ik mijn hulp ergens anders moet zoeken.. maar die stap is zooo moeilijk. Ik kan het wel, maar dan zal ik keihard moeten zijn, en zo zit ik niet in elkaar... voor mijn gevoel loop ik dan weg voor de problemen, en ik wil juist een rol hebben in het geheel.