Even voorstellen - dag 6 alcoholvrij erg zwaar

[Nouky]

Goedemorgen @Dune,

Haha, dankjewel. 😊

Klopt, ik realiseer me ook dat ik er nog niet ben. Maar wilde aangeven dat als ik dit forum niet had gevonden, ik gegarandeerd allang was teruggevallen.

Daarom heb ik me ook aangemeld bij verslavingszorg, om handvatten te krijgen voor op moeilijke momenten (die er 100% zeker aankomen).

Fijne dag!

[Dune]

@Nouky goed bezig!!!!!! Trost mag je zijn op jezelf, koe bij de horens vatten, en gaaaaan. 😍

[Kruidenthee]

Wow Nouky, je bent goed bezig!

 

Het werkt als je er aan werkt.

[Dune]

@Nouky was even benieuwd hoe het nu met je gaat 

[Dewiwest]

Op 16-8-2024 om 19:16 zei Nouky:

Hallo allemaal,

Ik ben een 49 jarige vrouw met een bipolaire stoornis en kamp al jaren met depressies. Om mijn leven wat ‘gezelliger’ te maken ben ik van gelegenheidsdrinker naar een gewoonte drinker gegaan. Ik had me op een gegeven moment aangewend om tijdens het koken een wijntje te drinken, maar dat werden er al snel meer. Uiteindelijk dronk ik elke avond (ook als ik niet hoefde te koken) en soms startte ik al overdag. Ik had nu tenminste wel weer iets waar ik me op kon verheugen en was eigenlijk ook niet van plan om hiermee te stoppen, totdat mijn lichaam begon te protesteren. Ik had bijna dagelijks diarree en voelde me regelmatig slap in mijn armen en benen. Het duurde even voordat ik doorhad dat dit wel eens van de alcohol kon komen, maar toen ik met name ‘s avonds en ‘s nachts een vervelend gevoel begon te krijgen rechtsboven in mijn buik, schrok ik en werd ik bang dat ik mijn lever aan het kapot drinken was.

Dus flink gaan googelen en zo kwam ik ook op dit forum terecht en heb al veel gelezen hier, wat erg helpend is. 
Ik ben nu aan mijn zesde dag alcoholvrij bezig en lichamelijk voel ik me wel beter, maar mentaal alleen maar slechter. Ik heb ontzettend veel last van craving en op dit moment sta ik op het punt om toch maar weer een wijntje te drinken. En vraag ik mij af of het wel zo problematisch was dat ik moet stoppen… 
Ik schonk mijn glazen natuurlijk flink vol, en heb eens afgemeten hoeveel ik daadwerkelijk dronk. Dat was dus gemiddeld een liter per dag, 7 dagen per week. “Is dat echt teveel?” vraag ik mij nu af. Maar het feit dat ik er zo naar snak, betekent toch dat ik al een behoorlijke afhankelijkheid heb opgebouwd.

Ik vraag me af of ik dit ga volhouden omdat ik ook ben gestopt in de hoop dat mijn depressie wat minder zou worden, maar die lijkt nu alleen maar erger te worden.

Ik hoop dat ik hier mensen tegenkom met soortgelijke ervaringen en dat ik uit dit forum kracht kan putten om niet op te geven.

Sorry voor mijn lang verhaal.

 

 

wat heftig hoe gaat het nu met je ?

Wat een herkenbaar verhaal

ik ben  een vrouw van 43 

bipolair en drink ook ong een liter wijn per dag.

met alle klachten van dien 

nu op dag 7 van het stoppen.

na maanden depressief voel ik me deze week wel iets lichter.

maar de

donkere gedachtes zijn er nog steeds.

ook herkenbaar elke keer weer de gedachten is het wel nodig is erg herkenbaar.

dewi 

[Nouky]

@Dewi Wat goed dat je ook al 7 dagen bent gestopt!

Die eerste week was een hel voor mij en heb toen heel veel steun hier gezocht en adviezen gekregen die ik heb opgevolgd en die hebben mij ontzettend geholpen.

Ik zit nu op mijn 19e dag en merk zoveel positieve veranderingen zowel lichamelijk, maar vooral de mentale veranderingen zijn me nog veel meer waard.

Ik heb sinds jaren weer zin om op te staan ‘s morgens en bel veel vaker met mijn familie, mijn dochter is veel liever tegen me (waarschijnlijk omdat ik nu iets anders uitstraal) mensen op straat zijn vriendelijker.
Maar de grootste overwinning die ik heb geboekt deze week is dat ik me lid heb gemaakt bij Meet5 (een app) waar je allerlei activiteiten met mensen kunt doen, zonder verplichtingen. 
Ik heb namelijk door mijn ziektebeloop geen vrienden (haakten altijd af tijdens mijn episodes, wat ik ook volledig begrijp) en aangezien ik nu nog minstens 4 weken ziek thuis zit, dacht ik: “doe eens gek, lekker uit mijn comfortzone”) en het was zo ontzettend leuk, ik voelde me welkom en volledig geaccepteerd.
Ik had me aangemeld voor een wandeling en als ik nu de foto’s terugzie springen de tranen in mijn ogen dat IK daarbij hoorde. 
Ik was wel een beetje bang toen we na afloop een drankje gingen doen, waarbij zich 3 leden een speciaal biertje bestelden. Maar dat ging me eigenlijk heel goed af.

Ik heb echt nooit geweten dat ik depressief bleef door de alcohol. 
Ik heb het gevoel dat ik nu pas leef!

Dus Dewi houd vol! Misschien duurt het bij jou iets langer voordat je de voordelen gaat merken, maar ik schrijf nog elke dag in mijn dagboek op wat ik aan verbeteringen opmerk, hoe klein ook! En die lijst wordt nog steeds langer.

Als je het moeilijk hebt, schrijf en lees hier en luister naar de podcast ‘Eerlijk over alcohol’, was ook erg verhelderend voor mij.

Kom op, ook wij bipo’s 😉 kunnen zonder alcohol!

Sterkte en verder liefs 😘

[Nouky]

@Dune Wat lief dat je even informeert! 😊

Het gaat echt in een stijgende lijn. Ik merk dat ik vooral last heb van craving als ik emoties voel, blij, boos, verdrietig, maar dan zeg ik tegen mezelf: “Ik mag me nu gewoon zo voelen, ik onderga het gewoon en er komen ook weer andere momenten”. 
En eigenlijk zijn die emoties sneller verdwenen dan met de alcohol.

Ik heb nog geen oproep gekregen voor een intake bij verslavingszorg, maar ik pak dat zeker aan, ondanks dat ik nu denk dat het wel goed gaat. Al is het om het te kunnen blijven volhouden in de toekomst.
En als ik verder ben in dit proces dan ga ik ook nog stoppen met vapen, maar dat doe ik nu nog even op de momenten dat ik het moeilijk heb.

Hoe gaat het met jou?

[lady jane]

wat fijn je zo positief te lezen @Nouky

1 uur geleden zei Nouky:

Ik merk dat ik vooral last heb van craving als ik emoties voel, blij, boos, verdrietig,

dat is niet zo vreemd, want eerder verdoofde je juist die emoties met drank, dus ik zie dat een beetje als de psychische afkickverschijnselen.
En dat je deze emoties weer voelt is een grote winst. Je voelt dus weer, mag voelen en hoeft niet meer te verdoven.
Het maakt je weer een kompleter mens. Kijk eens hoe dat bij baby's gaat; al die emoties kunnen binnen 1/2 uur de revue passeren en aan soms moeiteloos in elkaar over.
En tussendoor, of juist erna komt er rust/vrede/tevredenheid/ klein geluk
Het leven staat er bol van soms. 

[Dune]

@Nouky wat ben je goed bezig! Bewondering voor jou! De voordelen stapelen zich op, ik heb wel eens gedacht: waarom is dat niet verslavend!? Want eigenlijk zijn die vele malen beter dan de roes, toch? 
 

mijn pad is wat meer bobbelig, zeg maar, nu al bijna 2 weken droog. Vele droge perioden gehad, maar ook terug vallen, die me niks goeds brachten. Ik blijf vechten, want alles is beter dan drank.

ga jij vooral zo door, en schrijf zoveel je wil, want ook jouw verhaal is een inspiratie voor mij ❤️

[Nouky]

@Dune nou ik denk dat je daar de spijker op zijn kop slaat!
Voor mij is alles wat goed en lekker voelt, verslavend. 
Sommigen raken verslaafd aan sport, helaas heb ik dat nog niet ontdekt. Jaren geleden ging ik 3x per week hardlopen en kreeg nooit dat bekende euforische gevoel wat de meesten ervaren daarbij. En toen ik op zo’n 8km zat moest ik stoppen door een knieblessure wat helaas altijd een zwakke plek is gebleven.

Maar de wandeling van afgelopen woensdag (ondanks dat het maar 13 km was) heeft me blijkbaar toch zo’n goed gevoel gegeven dat ik me opnieuw heb aangemeld voor een wandeling.
De spanning van nieuwe mensen ontmoeten, grenzen verleggen, uit je schulp kruipen, maken misschien ook stofjes aan die verslavend kunnen zijn. Al is het de kick van “Yes, I did it!” en vooral de reacties van mensen om mij heen die dan zeggen: “Wat knap!. Ik weet niet of ik dat zou durven. Nooit verwacht van jou”. 
Dat is voer voor mijn uitgehongerde zelfvertrouwen en dat absorbeer ik volledig.

Eigenlijk vind ik het niet erg dat ik verslaafd ben, want als ik dat niet al die jaren had gedaan had ik ook nooit het verschil.geweten tussen constant verdoofd zijn en echt leven en voelen. Dan wist ik niet beter.

Daarbij denk ik dat als je altijd in het donker hebt gezeten, een beetje schemering al verlichtend is. 😘

Ik vind het ontzettend knap dat je weer twee weken niet hebt gedronken, het lijkt mij namelijk veel moeilijker om na een terugval weer de kracht te vinden om te stoppen. Dat is voor mij ook wel een stok achter de deur om het vol te blijven houden.

@lady jane schreef in haar eerste reactie: “als je het nu opgeeft, ga je het alsnog later moeten doen” en dat was voor mij een echte eyeopener, waardoor ik dacht “ik kan maar beter volhouden anders moet ik dadelijk weer helemaal vanaf nul beginnen”.
 

[Dune]

@Nouky alles ok met je?

[Nouky]

@Dune Ja hoor, gelukkig nog steeds niet gedronken.

Vannacht een crisis hier bij mij in de flat met mijn bovenbuurman, waardoor ik tot 3.30u nog op was ivm politie en ambulance, wat normaalgesproken echt een reden was om het op een drinken te zetten, maar heb het niet gedaan en nu voel ik me ondanks die korte nacht toch nog fris in mijn hoofd.

Ik ga morgen en woensdag weer deelnemen aan een wandeling via Meet5, dus op dit moment zit ik nog in de goeie flow.

Hoe gaat het met jou?

 

 

[Dune]

@Nouky wat goed van je! Ik herken het wel hoor, altijd een rede die drinken rechtvaardigt (in je hoofd) de poes is jarig, de poes id dood….

maar je hebt voor jezelf gekozen, goed gedaan!

bij mij gaat het goed, ga stug door met mijn plan, en dat lukt met een steuntje in de rug. Met alleen wilskracht red ik het echt niet. Dat is me pijnlijk duidelijk geworden. dus neem ik alle hulp aan die ik kan krijgen.

veel plezier met de wandeling 

[Nouky]

@Dune Goed bezig! 💪

En fijn dat je extra hulp in hebt geschakeld.

Haha, moest wel lachen toen je schreef “Poes is jarig, poes is dood” Heel herkenbaar, zo van “ach, nu mag het wel, want…” en dan trek ik de lade met ‘goede redenen’ open en pak ik er de eerste de beste eruit! 😅