Patronen doorbreken…

[Anoniem2000]

Goedeavond, 

Mijn lieve vriend en mijn moeder waar ik erg van hou en goed mee ben zijn beide ernstig verslaafd aan alcohol… en soms drugs.. Ik drink zelf wel maar, met mate en heb geen probleem met alcohol, wel ben ik een feest beest dus misschien zelf ook eens over gaan nadenken. Ik vraag ik me af wat ik moet doen. Ik kan vaak heel boos worden op ze omdat ze beide een heel verleden hebben met klinieken en hulp, maar het toch niet lukt. Het zijn echt door zetters wat dat betreft maar ik geef de hoop op, ik wil verder met mijn leven en wil me eigenlijk zo veel mogelijk distantiëren van hen omdat ik zelf pas 23 ben en ik er mentaal zo moe van word. Ook vraag ik me af waarom ik voor de tweede keer zo verzeild raak in een relatie met iemand die zo’n heftig probleem heeft, ik heb al eens eerder een vriendje gehad met een verslaving van drank en drugs en ik wil nu dit patroon door breken dat ik eens echt gelukkig kan worden met en ook vooral zonder een partner. Want moet ik er bij vertellen, als ik single ben ga ik toch vaak uit verveling of niet weten waar ik me mee bezig moet houden naar feestjes waar veel drank en drugs in het spel is. Ik ben een jaar samen met mijn vriend maar ik ben niet gelukkig, we houden van elkaar en hebben eigenlijk echt doelen die we samen willen bereiken en zijn nog erg verliefd maar ik weet dat er iets niet klopt.. Als hij drinkt en er komt drugs bij is het foute boel, hij word niet fysiek naar mij maar gaat juist de stad in, waar door ik ook weg ga, spookt nare dingen uit ook met andere vrouwen en is daarna 3 dagen kapot. Hij heeft hele hoge pieken, en hele, hele diepe dalen..  Ik ben al bezig met een appartement te vinden maar het is lastig particulier. Thuis kan ik ook niet wonen omdat mijn moeder precies in hetzelfde probleem zit. Ook hebben mijn moeder en ik beide een hond en die kunnen niet met elkaar over weg. Als mijn moeder drinkt word ze vaak heel verdrietig en agressief. Mijn vriend en mijn moeder zijn allebei hele sterke karakters en je hoeft ze ook niks te vertellen, zo koppig.
 

Maar goed..  Ik sta op het moment vast en weet niet wat ik moet doen. Zij nemen geen stappen maar ik weet wel dat ik zelf wel hulp wil en nodig heb om hier ooit uit te komen. 
 

Ik lees graag jullie reacties. 
 

[MijnGerrit]

Hallo Anoniem2000,

Wat goed dat je met jezelf in gesprek bent gegaan over de situatie die je beschrijft. En nog beter dat je op zoek bent gegaan naar ondersteuning.

Het is een lastige situatie en je lijkt beiden niet te kunnen motiveren en helpen om aan einde aan hun gebruik te maken. De enige die je wel goed kunt helpen, ben je zelf. Je zou voor jezelf in beeld kunnen brengen, in welke situaties je boos wordt op hen en wat er vooral belastend voor je is. Als je dat weet, kun je je daar misschien (gedeeltelijk) aan onttrekken. Voorbeeld: als je moeder om vijf uur ‘s middags begint met drinken, dan kom je alleen nog maar ‘s ochtends of vroeg in de middag. Ook dat is het patroon doorbreken, zoals je het zelf al benoemt.

En waarom je weer een vriend met een drank- en drugsprobleem hebt gevonden? Er wordt wel gezegd dat het meespeelt dat je iets herkent in iemand, dat het vertrouwd aanvoelt…

Er is in deze afdeling van het forum wel het een en ander geschreven, maar het is niet druk. Misschien kun je al wat tips en nuttige informatie vinden als je hier wat leest. Verder zijn er specifieke zelfhulpgroepen voor “naasten” van mensen met een (alcohol)verslaving. Op www.al-anon.nl kun je informatie over deze groepen vinden. Bij Intact zelfhulpgroepen ben je ook welkom en zit je vaak met andere naasten en met mensen “in herstel” (gestopt met middelen gebruiken). Op https://www.tactus.nl/overzicht-intact/contactgegevens-intact-groepen/ vind je waar die zitten. Intact biedt ook cursussen voor naasten aan, die erop gericht zijn hoe je zelf overeind blijft in de omgang met mensen met een verslaving. Op https://www.tactus.nl/overzicht-intact/herstel vind je daar informatie over; de cursus heet Kracht langs de lijn.

Als je je grenzen gaat stellen in je omgang met je moeder en je vriend en daar ook aan vasthoudt, dan moet dat je gaan helpen. Het kan wel betekenen dat je relatie met hen langzaamaan verandert. Ze hebben dan de keuze om met jou mee te veranderen, of niet. In beide gevallen kun je daarmee verder, moet je daarmee verder dan. Niet leuk allemaal.

Ik wens je sterkte. En wijsheid. En geduld.