Doorzoek de gemeenschap

Van de week op de opleiding een nieuw woordje geleerd dat heel kernachtig weergeeft wat ik bij mezelf zo waarneem, zeker in de tijd van actieve verslaving. Dat wil ik graag even delen en ben benieuwd hoe jullie dit zien. Of dat jullie wellicht aanvullende informatie hierover hebben. Locus of control Heb je iets buiten jezelf nodig of mag je vertrouwen dat alles in jezelf zit wat nodig is om precies de mooie persoon te zijn die je bent. Hier op ADB heb ik veel verhalen gelezen die gemeenschappelijk hebben dat wat er overkomt buiten ons zelf gezocht wordt. Het leven dat ons overkomt..... en/of waar we een stuurloos schip/slachtoffer in zijn. Per levensgebied kan de locus of control verschillen. Iemand kan bijvoorbeeld op het gebied van het opvoeden van zijn kinderen een interne locus of control hebben en op het gebied van werk of relaties een externe locus of control. Ik had/heb dit op vele gebieden denk ik (gehad). Ik was saai zonder drank, voor ontspanning had ik drank nodig of een joint. In de 6jarige relatie in het verleden was zij mijn alles en mijn manier om gezien en geliefd te worden was heel erg focussen op de ander met aandacht en zorgzaamheid.....eigenlijk om zo indirect hopelijk de aandacht zorgzaamheid en liefde terug te krijgen die ik mezelf niet gaf. Het ontwikkelen van een interne of externe locus of control hangt samen met het ervaren en het ontwikkelen van de eigen individualiteit in de kindertijd. Zie voor het uitgebreide verhaal over hechting dit stuk, de paragraaf over ontstaan van een locus of control (gaat over codependentie maar is net zo goed van toepassing op drank) Mensen met onveilige hechting missen op vlakken de basis te vertrouwen op zichzelf. Jezelf in wezen niet goed genoeg vinden, nonacceptatie van jezelf. En dan extern iets zoeken om dat gat (in je hart) te dichten (liefde, drugs..... ) Mijn leegte werd minder toen ik echt ging voelen ik ben helemaal goed zoals ik ben. Niet het zoeken naar iets om dat gevoel te dichten wat er niet is. Een geliefde drugs drank. Over leegte en acceptatie dit iets wat spiritueel stuk wat heel goed weergeeft hoe ik leegte/eenzaamheid/niet goed genoeg zijn ervaar en hoe ook hier acceptatie voor mij de sleutel is. Het boek Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz is voor mij de eyeopener geweest om wat betreft mijn zoeken naar een relatie eens echt te zien wat ik in wezen aan het doen was. Ik bleef in bijna alles vasthouden aan de overtuiging van niet goed genoeg zijn en zocht iemand om gelukkig te worden. Hoe langer ik gestopt ben met drinken of krampachtig een ander zoek om via de ander mij samen wel goed genoeg te vinden of mij inbeeld dat ik van alles moet gebruiken om wel een goed fysiek te hebben etc..... merk ik dat het echt om een positief zelfbeeld draait en dat je zelf bepaalt hoe je kiest naar jezelf te kijken. Echt in alles open en eerlijk naar mezelf kijken. Mijn mooie en minder mooie kanten. Dat alles er mag zijn. Dat ik nu zie hoe ik alleen maar ongelukkig werd van dat via externe bron trachten het gevoel van leegte op te vullen. In de spiegel kijken valt niet altijd mee, echt eerlijk zijn over dat ik ook onhebbelijke kanten heb. Ik schrijf het verkeerd eigenlijk. Ik verbind het oordeel onhebbelijk aan kanten van mezelf terwijl in wezen alle kanten er gewoon zijn. Het is wat het is.... ben wie ik ben. Het gaat hierbij voor mezelf steeds minder om ADB maar om acceptatie. Te vertrouwen op mijn eigen kunnen want dat vertrouwen blijk ook ik waard te zijn. Zelluf kunnen en doen. Nu is het weer een lange tekst terwijl de reden dat ik het deel juist is dat ik locus of control zo kort en krachtig mijn verslavingsgedrag vind verklaren.