Houtje

Proficiat Jennifer, en niet te ver vooruit kijken. Alleen vandáág hè.

Goedemorgen, Ik heb me toch liggen dromen vannacht, zo druk weer in mijn hoofd. Stapt net een 12-jarige met een prachtig regenpak IN haar tas, op de fiets in de stromende regen. Wat doe je dan?

Zo g'navond allen, Na een drukke dag nog een zinvolle AA-meeting gehad, gaat het kaarsje hier langzaam uit. Ik ga in bed nog lezen in een boek wat hier wel bekend is: De Kracht van het Nu (Eckhart Tollie). Ik sluit af en wens jullie mooie dromen in een rustige nacht vol verkwikkende slaap . (Wat meer kan eens mens zich wensen zou je zeggen?)

Ik zie Rudy * Hallo Rudy, hoe maakt U het?* en denk gelijk: o ja vanavond ook nog aa. Ben een beetje gesloopt maar ik ga tóch. Té leuke mensen die teveel interessante dingen te melden hebben.

Hallo weer en goedemiddag! Vanmorgen keihard gewerkt met mijn "bemoeizuchtige" het is een schat maar ze is zo genadeloos in het doorprikken van allerlei patronen. Ik heb maar een potje zitten blèren. Daarna was ik kapót en ben mijn nest ingedoken (ook al zo'n uitdrukking). Net zoals veel mensen uit Rotterdam e.o. even "op bed" gaan liggen en ik altijd "in bed". Affijn ik heb twee uur in coma gelegen en werd wakker gebeld door.......mijn Ex (helaas, de prins op het witte paard fase heb ik met hem al gehad). Hij belde een uur eerder ook al en toen zei ik "ik slaap man hoor je dat niet bel later maar". Klokslag 4 uur belde hij "je moet er toch uit voor de kids". Ik geloof dat ik voortaan Onze Oma Vie maar bel of ze een liedje voor me wil zingen om rustig wakker te worden . Ik ren nog gauw even naar de winkel om wat pizza's te scoren, het eten is in Huize Houtje weer bar en boos gesteld.

Ach Tas, wat naar en verdrietig nou. Je wist van ellende gewoon niet waar heen te gaan. Gelukkig zijn je ouders er. Waren ze een beetje lief voor je? Ja meis, het is héél lang vreselijk moeilijk. Als er "IETS ERGS" gebeurt, emotioneel, vooral met negatieve emoties, dan is terugval zo makkelijk. Kun je dan niet iemand bellen, waar je even je hart kan luchten? Ik weet dat de AA een hulplijn heeft, 24 uur per dag. En je kan een telefonische SOS bellen. Dan ben je het kwijt ipv dat je het doorslikt de ellende met wat wijn. Goh, ik zit met tranen in mijn ogen, ik vind het zo naar voor je.

Ach, mijn arme dochter had gisteravond mega-huilbui over haar woordjes Frans, die moesten om 21 uur nog "erin". En ik had al met mijn lease-dochter het hele weekend zitten blokken! (haar vader had er niet de rust voor om het goed uit te leggen). * en mijn eigen dochter had bij haar vader ook niets gedaan, die was te druk...... Kortom Huize Houtje wordt Huize Huiswerk Houtje. Niet erg. Doe het met liefde. Maar dan denk ik ja........ik ben ook druk hoor.

Haha haha Linde! Dat hebben zelfs die van mij nog niet verzonnen: hun eigen rooster maken! Dat zouden ze dan wel moeilijk moeten doen, ik haal het van de site van school. Onze school is sowieso erg streng met verzuim en ziekte en werkt met blauwe kaarten als je je ziek hebt gemeld, moeten de ouders bellen dat de ll veilig thuis is maar liever nog persoonlijk komen ophalen. Dan aan het begin van het jaar moet ik een handtekeningen kaart invullen die ze bewaren. Als ik zoon of dochter's ziekmelding accordeer met de blauwe kaart checken ze de handtekening. Voor verlof kan ik een groene kaart invullen. En voor een gemist proefwerk (met reden, bv. ziekte) moet er dit jaar ook een kaart komen, een gele. Als er een uur uitvalt, ook al is het het laatste, morgen de bruggers en 2e klassers niet naar huis maar gaan ze aan een project werken in een speciaal lokaal onder begeleiding. Zo kunnen ze in de eerste twee jaar nooit gaan zwerven door het winkelcentrum of zo. Op te laat komen staan ook strenge straffen. Elke keer te laat is een uur nablijven in het "straflokaal". Tenzij er een reden is. Het geeft wel een veilig gevoel.

Goedemorgen! Heb prima geslapen, lang leve vroeg erin-vroeg eruit. Ga gauw brood maken. Brengt iemand even koffie in mijn keukentje? Voor wie gaat werken: een fijne dag!

Wat bedoel je? Ze heten Gremlins maar dat wist je al. Als je gaat drinken, vermeerderen ze zich, en blijft er ergens ééntje ergens hangen in het huis van je geest.

En er was een vraag over roken gisteren, daar ben ik in 2003 mee gestopt (weer). De eerste keer in 1994 bij mijn zwangerschap, in de echtscheiding in 2002 weer begonnen, maar gauw! de knop weer gevonden en omgezet, want het brengt me niets en kost alleen geld. Het is een rookgordijn, wat me het uitzicht belemmert. Ik kijk liever vrij naar buiten! En don't worry over je ramen en gordijnen, van koken wordt alles vies en vet, dus lappen blijft en wassen ook. Gelukkig maar .

Ik moet An bedanken, die was de aanleiding. Het borrelde er zó ineens uit ik accepteer gewoon dat er typfouten instaan. Ik ga er niets meer aan veranderen. Zo wil ik niet meer leven: alles blijven veranderen tot in de perfectie. Dan blijf je achteruit leven eigenlijk, hé da's een mooie "achteruit leven". En ik wil vóóruit! En ha! whatever iemand hier wat van vind, mijn hoofdpijn is ineens weg. Ik voel me blij en opgelucht en energiek. Alleen jammer dat ik nu niet meteen effe de kamer ga witten. Huh! Ah joh, kan ook in de herfstvakantie, het huis loopt niet weg. En wie morgen stofzuigt ipv vandaag neemt het stof van morgen ook vast mee .

En kennen jullie het verschijnsel sub-assertiviteit? Dat kan lijken (door ingehouden emoties als irritatie, woede, onmacht) tot "agressief" gedrag. Dat hoeft niet letterlijk gewelddadig te zijn, maar op een gegeven moment word je zó bang dat je uit angst gaat schreeuwen (om een vergelijking te maken). Die angst-prikkel is de oorzaak. Het is een belangrijk obstakel in mijn leven. Ik ben mijn hele leven bang geweest. Bang om het niet goed te doen, bang om te kort te schieten, bang voor een onvoldoende op school, bang voor proefwerken, en examens. Ik heb faalangst ontwikkeld en ben vanuit die faalangst een enorme perfectionist geworden. Daar ben ik letterlijk op kapot gegaan. Het heeft me de kop gekost. Hoewel ik perfect functioneerde op mijn werk en lovende kritieken kreeg was het niet zo. Uit angst om op mijn werk tekort te schieten, een fout te maken, of te zeggen dat ik het ergens niet mee eens was, ging ik overpresteren. En ben ik over de kop gegaan. Om dezelfde reden, om het grote bozen monster van de angst niet meer in de ogen te hoeven kijken, ben ik ook gaan drinken. En roken hoorde daar ook bij. Sinds ik niet meer drink, is er enorm veel veranderd. Op 25 oktober 2005 was ik met de internetbehandeling zover, dat ik de knop "durfde" om te draaien. Who cares, dat ik daarna wel eens, uit angst voor alles wat me aan het overkomen was en is, de fout ben ingegaan? Ieder moment in dat groeiproces, heb ik opnieuw de knop "omgezet". Om zo te leren houden. Ja, een leerproces, dat is het. Ik wéét niet eens meer wanneer ik voor het laatst gedronken heb. Het is heel lang geleden. Het dondert niet. Ik reken mezelf niet meer erop af en heb er geen angst meer voor. En ook niet als me hier wordt gevraagd hoe ik dan wel of niet of niet reken of met mezelf omga. Dat is niet aan de orde noch van belang. Het zijn allemaal stappen geweest op weg naar mijn nieuwe leven. Dagelijks loop ik op een nieuwe weg, hak overhangde bossen takken weg, overwin nieuwe bergen en overleef nieuwe dalen. Moeilijk is het, en soms is het donker in het oerwoud. En wil je gaan liggen en je ogen dichtdoen voor de beren op je weg. Maar er zijn wegen die leiden met een bochtje om de beren heen. Een nieuw paadje, zelf gehakt! Als ik hier ben, op dit forum, en ik lees herkenning, dan word ik blij. Als ik iemand die net gestopt is, een tip mag geven, dan word ik blij. Als ik iemand die het moeilijk heeft, kan zeggen we gaan elke dag een sms-je sturen , dan word ik blij. En door die blijdschap wordt het lichter in het woud. Soms regent het, soms schijnt de zon. Zo gaat dat ,in het leven. Steeds vaker denk ik: ik kan nú reageren en rustig zeggen wat ik eigenlijk vind, denk of wil. Dat zijn de momenten dat ik kan gaan liggen in de zon. Ik heb er gisteren weer wat meegemaakt, en ben er blij mee en dankbaar voor. De kracht van dit forum, zit erin en blijft erin, om te doen van Rudy zegt: delen is helen. We zijn allemaal mensen, met misschien een terugval, of een overwinning. Leren van elkaar, elkaar een hand toesteken en samen elkaar het hakmes aangeven maakt het makkelijker. Iedereen moet zijn eigen weg banen. Maar helemaal alleen zijn, dat hoeft niet. Daarvoor is er hier een plekje. Voor mij betekent dat plekje, dat ik niet meer van anst hoef te schreeuwen. Ik mag er gewoon zijn. Met fouten, mislukkingen én overwinningen. Die zijn er gelukkig steeds meer. Pas toen ik durfde te stoppen met drinken, kon ik die nieuwe weg inslaan. Daarvoor wilde ik iedereen bedanken. Maar nu heb ik het wat uitgebreider uitgelegd, hoe het voor mij een beetje werkt.

Kate, mee eens !

Goede...middag dierbare forumgenoten. Dierbaar ja. Ik heb dezelfde ervaring als Corinne. Van een stiekume thuisdrinker zonder contacten eigenlijk ben ik erg veranderd en heb me opengesteld. Dit forum heeft me daarbij heel erg geholpen. Dank daarvoor aan iedereen! Valentine, Je vroeg gisteren hoe ik aan zoveel was en strijk kom. Haha, dat zal iedere moeder met 2 puberkids hier wel weten. De helft van de was is bij mij kleding, maar ze trekken ook wel eens wat uit de kast, en smijten het op de grond en dan gooide ik het maar in de was voor de zekerheid. Dat doe ik niet meer. Het is veel, heel veel sportkleding. Maar die hoef je niet te strijken. Maar ik heb een haat-liefde verhouding met strijken. Ik heb er geen zin in. Maar als ik het doe, ruim ik met de stapeltjes linnengoed (mijn linnenkast is mijn trots ja) ook de berg indrukken en emoties in mijn hoofd netjes op stapeltjes en strijk ze glad. Een hulpverlener heeft het wel eens "therapeutisch strijken" genoemd, het schijnt echt te bestaan! Daarom maak ik van de knoedel afgehaalde was allemaal keurige pakjes en stapeltjes en die strijk ik dus. En gestreken beddegoed, daar zijn wij allemaal dól op (dat is zooooooo heerlijk). Vandaar!

Zo, net heerlijk gegeten. Zalm met roerbakspinazie en farfalle. Toe trifle van frambozen-ijs. Gekookt met mijn lease-dochter. Die komt nu haar huiswerk maken, gezellig! Ik ga strijken en TV kijken. Werd nog uitgenodigd voor een Blues-avond in het Dorp. Moeilijk, ik wil eigenlijk de strijk en was af en weg hebben. En vroeg naar bed want afgelopen week heeft me flink wat energie gekost. p.s. jullie moeten weer een gewone Ikea catalogus gaan halen, de imprint van het Boj-kastje op mijn rug begint te verdwijnen. Fijne avond allemaal!

Naomi, Ik heb vrede gesloten met mijn moeder vlak voor haar overlijden. Ik vond het moeilijk maar ben er erg blij om.

Zo ik heb een leuk dagje achter de rug. En het wordt nog leuker! Zoon is met de trein naar Venlo, naar een Internet-Game-Vriendje. Hij blijft daar het weekend logeren. Die mensen van het "keurige" gezin hahaha. Dochter heeft gevoetbald ik weet alleen de uitslag (nog) niet. Op weg naar de verzamelplaats in de auto riep het schaap opeens dat ze haar voetbalschoenen vergeten was. Ik heb flink gemekkerd. Daardoor te laat op de verzamelplaats en moest ik haar naar de (uit)wedstrijd brengen terwijl het officieel niet mijn rijbeurt was. Daarna heb ik de middag zoetgebracht op onze jaarlijkse activiteitenmarkt en in onze muziekschool. Ik was van een paar optreden erg onder de indruk. De tranen zitten me toch al hoog dus ik moest ze tegenhouden. Dochter gaat na de voetbal met paps mee voor het weekend (24h). Ik ben geloof ik weekendoppas voor mijn lease-dochter, die wil hier koken en haar huiswerk maken. Best. Prima.

Allereerst Ziza, Ik ben werkelijk GLAD vergeten je gisteren te feliciteren met 4 jaar droog en 4 jaar geen drugs! Hoezee Hoera en Gefeliciteerd ! . Ik vind het een hele prestatie en wil je graag achterna blijven lopen! (maar niet tever graag). Ik ben het helemaal met je eens, het "GET A LIFE" is een mooi credo. Stoppen met drinken is één, maar het volhouden met niet-drinken en invulling geven aan je nieuwe leven is een grote TWEE.

Goedemorgen allemaal, Ben laat voor mijn doen. Was gisteravond "weg" (ik ga 's avonds nooit weg eigenlijk) en dat was heel gezellig. En nu rennen want ik moet nog douchen zelfs. Er wacht dit weekend een bérg strijk niet normaal, ik begrijp er niets van. Later! p.s. heerlijk om gisteravond weer gewoon alleen Spa te drinken en thee, het is zo fijn om nuchter weer naar huis te gaan en naar bed en op te staan.

En nu ga ik slapen want vorige week lag ik tot half 3 wakker. Welterusten allemaal. Om 6.45 gaat hier de wekker weer!

Nou het deed me echt helemaal niets Linde! Ik zei mijn kids hebben op school X gezeten en toen zei hij: mijn dochter ook! En toen dacht ik opeens: ik ken hem! Dat was alles. Het was een fijne avond, intensief maar dat vond ik vorige week ook. We hebben gewerkt aan de zesde en zevende stap, t.w. acceptatie dat je voor de rest van je leven alcoholist bent. Een moeilijke stap. Ik beschouw mijn probleem als een allergie voor alcohol. Ik kan gewoon niet met alco omgaan, en moet dat accepteren (lang verhaal kort).

Tijn, Rudy zegt altijd "delen is helen" en dat heb jij nu aan den lijve moge ondervinden. Ben blij voor je je dat je de "kromheid" van je bestaan inziet. Dat helpt bij het bouwen aan een nieuw leven, op weg naar herstel.

Beter laat dan nooit: Mieke van harte gefeliciteerd! !!!!!!!!! Ik ben net thuis van de nieuwe maandagaovond-uitstap: de AA. Heb gelijk maar getracteerd! (voor gisteren). En het vreselijke der vreselijken :$ is geschied: ik dacht al ik ken die man, en die ken ik dus van school! Okee, en toen? Niets, helemaal niets. We hebben over de tieners gepraat, die inmiddels op de middelbare zitten. Dat was nou mijn jarenlange angst om naar de AA te gaan, dat ik iemand tegenkwam die ik van school kende. Nou zit ik daar wel iets relaxter (maar dat is niet erg nederig) omdat ik al een tijd niet meer drink. Ik wil me er niet verheven door voelen, maar ben er dankbaar voor en blij mee. En realiseer me weer dat de valkuil van de alco maar één armlengte ver weg is.

Emmaroos, Stoppen met drinken is in je eentje verschrikkelijk moeilijk. Kun je geen hulp inschakelen van de huisarts (die kan je helpen met medicatie) of van een instelling? Je kunt je ook opgeven op de site van ADB voor de internet- behandeling, die heeft bij velen hier heel goed geholpen. Alleen is er voor de gratis en anonieme versie wel een wachtlijst. Lees verder eens bij de Tips en Adviezen daar staat vanalles, je moet gewoon even zoeken wat je aanspreekt, om je te helpen met stoppen. En hier blijven schrijven hè. p.s. mooie naam heb je uitgezocht! Allemaal heerlijke ideeën bedankt!