Houtje

Je bedoelt in het peleton PP ; Ik heb vandaag de 50-grens bereikt

Over positief gesproken Zie mijn bericht onderaan het draadje "heeft de een het moeilijker dan de ander" daar heb ik mijn reactie op Bino p.o. (per ongeluk) neergepletterd. Ik zit vandaag op dag 50!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! B) Ik heb de Refusal de deur uit gedaan ik heb zo'n angst dat ik een dezer dagen bv. iets eet waar alcohol inzit dat ik het niet weet en dan doodziek word terwijl ik niet drink. Ik moet het maar doen met EIGEN MOTIVATIE als ik het niet zelf kan (ja Fleur) met Campral dan moet ik maar meer mijn best doen. Volgens de Tactus is het wel vreemd dat ik dat uur vóór het eten nog zo'n enorme trek heb maar ja ik nu moet ik gaan "oefenen" met de trek toelaten (hoe omarm je een krokodil). liefs voor allen EN VOLHOUDEN HE

Hoi Mathilde, Nou ik zal verder maar niets over vandaag vertellen maar mijn dochter zei : mam, zó hard heb je nog nooit geschreeuwd". Dus.... loop ik tegen mezelf aan en de rest. Wat verstandige besluiten genomen. Eén daarvan is dat ik stop met de Refusal, ik vind het leven met de angst ook niet prettig, als ik het op wiskracht en Campral niet red, dan maar niet. Bovendien had ik het een paar dagen op proef

Lieve Gerda, Zop hoe een laaaaaaaaaaaaaaaaaang verhaal? Nou dan moet je toch echt eens terugbladeren beste meid. Eén of meer A-4-tjes zijn hier toch niet ongebruikelijk als we ons hart uitstorten. En dat is nou net zo heerlijk, je kunt altijd je verhaal kwijt en het lucht heerlijk op. Vooral als anderen daar dan weer op reageren, met dat heb ik óók of hoe dat jij dat nou in die-en-die-situatie. Ik begrijp dat je al heel wat hebt meegemaakt als je in de verslavingszorg hebt gezeten, maar het is heel positief dat je schrijft dat je daar ook veel geleerd hebt. Alcohol blijft altijd een moeilijke vijand om te bestrijden, maar we doen allemaal ons best. Er is sinds een maand of zo (dames, vermoord me niet als het niet zo is) o nee zeg maar drie weken toen Piggelmee er bij kwam, die woont namelijk in Frankrijk (nou ja dat zégt ze maar ze kan ook in Duivendrek drie hoog achter zitten maar dat maakt ook niet uit) een soort fietsclub ontstaan met een aantal mensen die "meedoen" aan de Tour de France. Eerst gingen we op weg naar Piggelmee, nou ja hoe het precies zat weet ik niet meer hoor. Zeker in de war van de Spa Rood (mijn lijfdrank) maar ja ik ben dan ook van de broodjes, chocolade, reparatiewerkzaamheden aan je fiets en het samen met PietjePuk ook wel PP genoemd uitdelen van de gele trui, de groene trui, en de bolletjestrui na het weekend. Omdat we bolletjes zo saai vonden hebben we besloten een vrijwilliger aan te wijzen die die bolletjes verplicht moet punniken. Echt, we lachen ons af en toe dood gewoon. Je ziet dan bv. een melding van Emma : "help, ik lig aan de rand van het ravijn, mij fiets is erin gepletterd" (maar dan in beschaafde Emma-taal) ik ben maar een mécanichien natuurlijk, en degene die die week het sterkst is (meestal Fleur die houdt het al maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaanden vol) die heeft een maffe fiets joh, met een clowns-stuur en een mandje voorop met bloemetjes, ze houdt nl. van tuinieren roept het het peleton tot kalmte en stuurt de gereedsschaps-aanhangwagen, dat ben ik dan, met allemaal Houten onderdelen, even naar Emma voor reparatie. Soms komt er een wedstrijdverslag van Piggelmee in Frankrijk die ziet ons naderen aan de Mont Ventoux en roept dan als een echte speaker om wie er voorligt. Helaas hebben we ook 2 ijzervreters in ons gezegschap, Frank en BinoRosa (wij mogen Bino zeggen, toch Bien?) die wel 4 avonden per week in het krachthonk zitten en dan trots alle meters bier die passeren weten af te wimpelen (nou ja, dat zeggen ze ..... niet boos worden jongens, geintje) dus die zetten we op de tandem en dan mogen diegenen die het effe moeilijk hebben meepeddelen. De gele trui is Vorige Week naar Mathilde gegaan, die is vanuit het dal van een col van de 7e categorie helemaal in haar eentje naar de top gefietst, dat vinden we wel een prijs waard. Mathilde was er blij mee, ze had deze week wéér de gele trui wegens aanzienlijk uniek gedrag (zoek maar uit wat) en kreeg een zak Chocotoffs. Daar was ze weer niet blij mee, sommige mensen zijn ook gewoon niet beleefd zeg. Nou ja voor deze keer mocht ze haar prijs inruilen voor een zak drop (normaal wordt er over de uitslag niet gecorrespondeerd). Heb je al een idee wat voor soort fiets je wil? Ikke wel, ik zie nl. een stethoscoop, dus het lijkt mij dat jij voortaan de medische verzorging doet van het peleton dan kan ik me met de techniek van de fietsen bezighouden.

Hé Mathilde Dat je nou geen Chocotoffs lust is niet zo erg (ik vreet me plaatsvervangend aan de wijn gewoon helemaal rond) en dan krijg je gewoon de ge-ijkte zak drop, okee? Ik mis onze boys ook, je wilt met die strakgetrainde lijven toch NIETS anders dan een gepunnikte string lijkt me..... ik kan me wel een paar mensen voorstellen die ik erin zou willen zien rondlopen (wegens de anonimiteit ga ik hier nu verder niet op in). Ik had vandaag een uitje en had mijn eigen Crodino bij me, dat spul is het enige wat een beetje lijkt op een aperitief, en een fles Amé heb ik gisteren ergens laten liggen (ik weet niet weer waar, te beneveld, hahahahah geintje). Hoe doen onze dappere dodo's Piggelmee en Fleur dat eigenlijk, vooral Piggelmee aangezien ze ongeveer tussen de wijnflessen wóónt en Fleur omdat ze al maanden standhoudt (of inmiddels een jaar?) Vandaar de aanmoedigingsprijs: ik weet het PP we geven iedereen een blanco trui (lekker strak kunnen we al die vetrollen zien van het snoepen althans bij mij wel) en dan kun je iedere week een punnikje verdienen net als de chips (heet dat zo?) bij de AA. De jongens vallen dan af want die drinken af en toe. Nou ja die krijgen dan een apart regime. Ik punnik wel, ik heb zo'n punnikklos die helemaal versleten is van het punniken (toen ik stopte met roken) vond ik wel ff makkelijker dan drinken zeg. Maar goed, tot op vandaag is het (nog) gelukt. Ik heb nog twee oude vragen: wat is jullie alternatief (Crodino, ik was vergeten dat het bestond, liters Spa Rood, dat wist ik al, Aimé, de smoes van de medicijnen, eerlijk melden (Wauw, Mathilde, Wauw!!!! die trui is echt verdiend), en toen? verder ja? bleef het stil..... Ook ben ik nog steeds ook zoek naar personen die Refusal gebruiken en hun ervaring hiermee. Je schijnt er na één glas doorhéén te kunnen drinken, dat kan toch niet de bedoeling zijn? Ik slik 250 mg per dag. Mijn motivatie is in de ochtende OK dus ik neem het trouw, de Campral ook maar daar merk ik weinig van. En wat doe je als je een acute emotionele ervaring hebt en je snakt naar een glas wijn? Of een intense ervaring, Piggelmee schreef er laatst iets over maar dat is nog niet goed uit de verf ge komen, dus kom op meis, je kan toch nooit slapen, WE WANT ANSWERS !!!!! En ik ga nog één zorgpolis doorspitten (wat een ellende, weten jullie het al: ik zoek een verzekering die ook de alternatieve geneeswijze met Bach-bloesem en kinesiologie vergoedt) ik zoek me suf. De groetens en slaap allemaal jullie welverdiende weekendrust. Het is god-zij-dank weer voorbij (zicht). liefs uit een erg wakker houten

Graag gedaan hoor. En ik meen het echt. Ik weet hoe het voelt dus de volgende keer mag ik en dan wil ik MINIMAAL NET ZO'N HARTVERWARMENDE REACTIES, OKEE?????

En hier dan je vriendin in Houten: Heb daar soms om de moeilijke momenten te benoemen. JA HALLO WIE NIET IK BEN GEEN PSYCH JIJ OOK NIET MAAR WE KUNNEN ER WEL SAMEN OVER KLETSEN. En als je wilt dat iemand die op het forum zit in iedergeval even kijkt. En reageert, al was het maar "een gelezen" berichtje. IK DENK DAT DAT INMIDDELS WEL GEBEURD IS Kennen jullie dat gevoel dat alle hoop en alle toekomst verwachtingen weg zijn. Enkel nog maar staren in een diep gat. Weten dat het morgen weer dag wordt. Weten dat het over een week anders is. Maar alleen op dit moment is het niet meer voelbaar. Dan lijkt het zo uitzichtloos. Vind ik ooit nog een baan, is er nog een werkgever die me wil? Vind ik ooit nog eens iemand om van te houden? Ben ik niet alleen maar bezig met aan de zijlijn toekijken hoe een ander z'n leven leeft en ik juich en moedig aan. Maar mijn leven gaat geheel geen kant uit. IK HEB WEL EENS DE SLOOT IN WILLEN RIJDEN EN DACHT DAN MOET IK EERST DE BUURVROUW BELLEN WANT KIND MOET HAAR FLESJE NOG ...... Vrienden trouwen, krijgen kinderen, maken carriëre, maken spannende reizen. Kopen weer eens een groter huis, verbouwen weer eens wat. Krijgen nog meer kinderen. School en alles wat daarbij komt. Huwelijkproblemen, het weer oplossen, kids met hun sores. VRIENDEN GAAN OOK SCHEIDEN, KRIJGEN MISKRAMEN, WORDEN PUTJESSCHEPPERS, GAAN OP ZUIPREIS NAAR CALLELLA, LEUK VOOR DIE OUDERS. NIET IEDEREEN HEEFT SUCCES MET AANDELEN SOMS MOETEN ZE HUN HUIS VERKOPEN. DE OUDERS LIGGEN WAKKER VAN HUN VERMEENDE DRUGS- EN ALCOHOL (HAHA) GEBRUIK EN DE VERKEERDE VRIENDJES EN VRIENDINNETJES. Soms voel ik me net alsof een van de "Dementors" uit Harry Potter me te pakken heeft gehad. Er is zo totaal niks. Zoek het in de kleine dingen. Ja, ik weet het. Ik heb een mooie binnenwereld. Maar ik ben de hoop kwijt dat het ooit allemaal leuker gaat worden. En ja ook, als ik het zelf niet oppak gebeurd er niks. Maar soms ben ik de moed zo kwijt. Ik vind het erg lastig zo zonder baan en zonder partner of gezin. Voor wie besta ik? Het verhaal van "kind nog kraai". SIMPEL JE BENT GEMAAKT OMDAT EEN HOGERE MACHT BESLOOT DAT DAT GOED WAS. WAAR JE OOK IN GELOOFT, MAAKT NIET UIT. En het even zo opschrijven maakt het wel weer beter. Ik was vandaag in een verzorgingshuis bij demente mensen. En dan word ik zo vreselijk bang dat ik daar ooit alleen eindig. Niemand die dan de beslissing voor me neemt dat het nu wel genoeg is. Niemand die dan nog weet wat ik ooit ben geweest. En dan bedenk ik dat het beter is om nu een leven te hebben wat misschien niet zo gezond is maar dat ik niet zo nodig heel lang hoef te leven. Ik heb een lieve familie en best wat vrienden maar die worden ook ouder, hebben ook wat meer hulp nodig. En ik geef zoveel ik kan. Maar dan denk ik heel egoistisch, en ik dan? En ik dan als ik straks oud en hulpbehoevend ben? M'n nichtjes? Dat wil je ze toch niet aandoen? Wat doen we met tante met de feestdagen? Alsjeblieft niet! IK NEEM TANTE EMMA WEL MEE ACHTER OP MIJN ROLLATOR MET DRAADLOOS TOETSENBORD, GEEN PUNT IK HEB DAN EEN CONTINUE SATELLIET VIA MIJN ROLLATOR MET PC. Het is de tijd van terug kijken, van wat heb je dit jaar bereikt en gedaan. En ik ben helemaal nergens gekomen. En de hoop op een beter jaar is er (even) ook niet. NOU WE HEBBEN HIER HELE GOEIE DINGEN VAN JE GELEZEN EN JE HOORT BIJ DE DIE-HARD CLUB HIER DUS ONZIN WORDT NIET GEACCEPTEERD. Tot sprekens

Mee eens maar deze week gaat het om een zak overheerlijke CHOKOTOFFS als Mathilde die lust komen ze naar haar toe, okee? Dan heb ik vóór de kerst nog zelf-gebreide en met punniksel versierde sjaals in de aanbieding vol de coolste volhouders Kika en Fleur, de bouwers, Toni en De Boys (maar die krijgen stringes met punniksel op goeie plaatsen) en de aanmoedigingsprijs gaat naar Emma (een gepukkikte streng om te tellen als het glas jouw in de ogen kijkt en je wilt niet terugkijken, het niet-kerkelijke alternatief voor de rozenkrans. Als organisatoren nemen wij een zak kleuren drop en gaan samen zitten tellen en uitwisselen, okee?

Hallo allemaal, Ten eerste Piggelmee van harte met haar 3 weken en 1 dagen (het lijkt wel een zwangerschaps of zoiets nou ja laat maar Houten bazelt weer) Houten zit op 47 dagen na vandaag (er kan weinig meer gebeuren we gaan zo meteen eten) maar..... ik had het knap moeilijk dit weekend. Gisteren onverwachts uitgenodigd voor een etentje, nou de wijnen vlogen over tafel, iedereen stomverbaasd dat ik aan de (gore) jus d'orange zat geef mij dan maar spa rood. Wil je echt niet? Meid één glaasje dan? Kom nou, dat is niks voor jou .... Godzijdank aan de Refusal en de angst om dood neer te vallen. Toen nog eten, weer de nodige flessen, koffie en likeur, brrrrrrrrrrrrrr. ik vond het niet makkelijk, ik had bijna gezegd geef mij maar een sigaret (ik rook al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren niet meer). Ellende. Om half twee sjagrijnig in bed. Sjagrijnig wakker midden in de nacht nou ja 8 uur zondagmorgen, mijn jongste ernstig ziek. Okee, breng maar. Dag planning, dag sauna, dag eigen tijd. Het arme schaap moest huilen toen ze me zag. Dus goed gedaan. Wat een weekend. Waarom is dat nou zo moeilijk? Ik heb al 6 weken niet gedronken. Is mijn motivatie niet goed? Ben ik een een mislukt tiep? Gatverdamme. Zo wordt het leven nooit meer fun. o wacht even geef die hamer van Bino en Frank eens aan: daar gaan we: - 47 x 3 euro minimaal (de pizzaboer van Emma erbij) is 141 euro !!!!!!!! - mijn gezicht is veel beter zonder dikke ogen - ik ben zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk (not, helaas) - ik val niet om 7 uur om op de bank zogenaamd van mijn werk - LAST BUT LEAST IK BEN EERLIJK NAAR MIJZELF EN MIJN GEZONDHEID (tikje brakerig maar je moet wat toch?) Kom vanavond terug om jullie hersenspinsel te analyseren. Liefs en een pakkerd uit Houten voor jullie allemaal.

Nou heb ik een heel verhaal geschreven en is het weg !!!!!!!!!!!!!!!!!! Hebben jului dat ook wel eens? shit.

bedankt voor de tip Fleur je hebt altijd van die goeie tips

ik red me ook wel met keukenwekker en libelle

Ja sorry hoor af en toe schiet ik qua gevoel voor serieus even uit de bocht. Ja de huisarts dacht aan een griepje, het is er wel een van de gemeenste soort, een week lang sudderen en dan opeen KOTS BRAAK SPUUG KIJK UIT VAN ONDEREN!!!!!!!!! en meer van die dingen. Voordeel: Je bent niet dood- en doodziek en hebt tijd om in je bedje (mijn heerlijk, zachte warme bedje, waar ik het dons dan om mij heen stapel als ware ik een slak in een huisje) te liggen, slapen af en toe een kotsje, vooruit, ik heb 2 dagen liggen genieten van de rust. Mijn internist is eigenlijk een psychiater mag dat ook Piggelmee? Die zeide verstandig ende wijs: (lezen met bromstem): "Meiske meiske wat wil je nou? In je eentje het leven leuk maken (voor de toehoorder van de fijnere details: ik ben alleenstaand) én Sinterklaas spelen én Zwarte Piet spelen én bij alle kadootjes wat leuks maken EN DAN VIND JIJ HET GEK DAT JE JE BEROERD VOELT? als alles achter de rug is". In gewone-mensen-land schijnt dat gewoon post-sinterklaas-stress te heten. Ergo, dus en daarom kom ik volgende week wéér bij hem, heb ik nog een zaaaaaaaaaaaaaaalig verslavend pilletje gekregen wat ik in mijn slakkenhuis achterover sla en dan ga ik heeerlijk slakkerig slapen. Helaas kreeg ik dat maar voor drie dagen. Gelukkig zag ik er dermate slecht uit (je zult zeggen gelukkig???) dat mijn kinderen en passant door 2 moeders werden meegenomen, geamuseerd en gevoederd, en ze konden na het douchen meteen hun nest in. Zaalig. En nou ben ik weer fit en levendig, ik had jullie al gewaarschuwd!!! Maar goed, ik heb nog met die man overlegd over mijn alcohol-gebruik, althans het NIET-alcoholgebruik dus. Mijn depressies worden waarschijnlijk niet echt in negatieve zin heel erg vreselijk beïnvloed door een flesje wijn per dag (nou ja zeg maar een liter laten we maar eerlijk zijn). Toch is het erg ongezond voor me, omdat ik medicijnen voor die depressies gebruik die niet echt lekker gaan met drank en af en toe heb ik ook een geheugenstoring (PERRON 2, GRAAG ASSISTENTIE OP PERRON 2, ER STAAT EEN LOCOMOTIEF MET 2 KINDERTJES MET EEN MOTORISCHE GEHEUGENSTORING) en dus ordinair gaten in mijn herineering. En soms ben ik zo moe dat ik om 7 uur in slaap val. Dus ik wil toch echt stoppen met die wijn/dat wijntje. Dus naast de Campral waarvan ik verder weinig merk helaas vooral in mijn moeilijk uurtje vóór het eten heb ik ook Refusal nu dus ik wáág het niet om te drinken, je schijnt verschrikkelijk maar dan ook verschrikkelijk ziek te worden. Dat neem ik omdat ik écht een half jaar of misschien wel een jaar alcoholvrij wil zijn. Ja, de nullijn dus. Sinds 28 oktober toch mooi 45 dagen volgehouden. Mag ik nederig jullie felicitaties in ontvangst nemen behalve die van Fleur die is al een half jaar droog... ------------------------- Houten gaat ervoor, per dag, en soms per uur

Hei ho, hei ho, Het werk is gedaan we kunnen weer, we kunnen weer, naar huis toe gaan hei ho hei ho de dokter was tevree hij zei, hij zei, 't ligt niet aan mij neem fijn wat wijn hei ho, hei ho ik zei dat wil ik niet hij zei, hij zei, prik jij maar bloed dat doet je goed hei ho, hei ho, mijn bloed is dus okee we nemen dus, we nemen dus een spaaaaaaaa of twee hei ho, hei ho, en ook wat Refusal dat helpt je echt, dat helpt je echt bij de..... Campral

Hartstikke goed Rob dat je blijft schrijven op dit forum. Ik ben bijna klaar met de internettherapie dus dan komt er weer een plaatsje vrij! Maar zoals ik al eerder zei, ik denk niet dat de internettherapie genoeg voor je is. Willen ze je bij De Grift niet behandelen of misschien hebben ze wel niet in de gaten hoe (sorry hoor dat ik het zo bot zeg) hard je hulp nodig hebt? Als jij maar blijft drinken, kan je lijf niet goed ontgiften joh. Natuurlijk is het moeilijk de verleiding te weerstaan als iedereen om je heen een pilsje pakt. Dat vinden we allemaal heel moeilijk. Is er niet iemand in je omgeving, je vriendin bij voorbeeld, of je huisarts, die eens voor je kan bellen naar De Grift? Maar blijven schrijven hoor, wij staan achter je en weten hoe moeilijk het is !!!! Doei en tot schrijfs

Hallo allemaal, Ik wil graag van jullie weten WIE er medicatie gebruikt ter ondersteuning van de psychotherapie (bij Tactus, de AA of ergens anders) om "de drank de baas te worden". Waarom? Ik ben nu 45 dagen "droog" (vanaf 28 oktober, reken maar na) en heb ontzettend last van hunkering naar mijn wijntje tussen pak 'm beet half 5 en 6 uur 's middags. Na het avond-eten is het over en drink ik vrolijk mijn Spaatjes Rood of Cola Light. Omdat ik bang ben dat ik het niet vol kon houden om zo'n mini-flesje wijn te drinken (wat op zich wel mocht omdat ik me er dan positief op verheugde, ik heb het helemaal besproken met Tactus) maar heb angst om uit de bocht te vliegen nu mijn relatie eergisteren (woendag) plotsklaps is uitgegaan en een heleboel toekomstperspectief is weggeslagen...... wil ik me niet verdrinken in drank. Gelukkig was ik de dag daarvoor al gestart met Refusal, nou erger kan het niet.Je schijnt dan echt NIET te kunnen drinken, dus dan maar niet. Ik neem die troep meteen 's ochtends dan weet ik gewoon dat ik niet mag drinken, anders word ik doodziek. Maar nou hoor ik weer dat sommige mensen er "doorheen" drinken dat kan toch helemaal niet? Het is een goede stok achter de deur, wat zeg ik, een hele wigwam die naar binnenstort als je de deur opendoet (hetgeen ik niet van plan ben). Je krijgt wel een gore smaak in je mond, maar ja, dat krijg je van drank ook hè??? En ik slik Campral, 6 tabletten per dag (gaat goed, heb nu wat minder darmklachten dan eerst). Gek genoeg heb ik na het plotseling stoppen met drinken (ik drong standaard één fles witte wijn per dag), wel een liter natuurlijk, hoeveel glazen zijn dat eigenlijk?????) amper klachten gehad zoals omschreven (trillen, beestjes zien, nervositeit) maar ik voel me nog steeds niet beter dan toen ik stopte mét drank drinken. Ik weet niet hoe lang dat duurt maar misschien is dit mijn straf dat ik me niet beter voel terwijl ik toch echt al 45 dagen droog ben (min 3 x 2 glazen, maar dat kan het niet wezen),

Dank Bino, maar dat kun je toch moeilijk op school uitleggen op die manier en aan je eigen kinderen? :$ Ik doe het anders: ik zeg dat ik nieuwe medicijnen tegen migraine heb waarbij ik absoluut niet mag drinken, werkt ook. Is niet helemaal eerlijk, maar helpt wel. Aangezien ik sinds kort ook Refusal slik heb ik geen zin om dood neer te vallen van een kersenbonbon (bij wijze van spreken dan).

Een gat in je hart, en dan? Hoe los je dat op? Bino en Frank met hun hamer, ik moet er niet aan denken. Of Who-ever, de gedachte alleen al. Ik heb genoeg slaag gehad in mijn leven en ben geestelijk/emotioneel vreselijk verwaarloosd. Ik denk dat dat een gat oplevert, je hebt niet genoeg positieve input gehad voor jezelf, om te leren van jezelf te houden.(in de periode dat je "gevormd" wordt, dus van klein kind tot vroeg-volwassene). Weten jullie hoe het voelt als je eigenlijk alleen nog maar dood wilt en de wereld beter af is zónder jou? Dat je erover na denkt om dat op een zo net mogelijke manier te doen zodat de achterblijvers zo weinig mogelijk hoeven op te ruimen? Nee hè dat weten jullie niet. Kun je iemand dat kwalijk nemen? Nee, dat kan niet. Je kan proberen je volwassen leven anders in te richten, zodat je wél de liefde krijgt die jij, die dit nu leest, en ik, die dit nu opschrijft, zo vreselijk hard nodig hebben. Ik ga dit verder niet uitleggen want wie het wel snapt heeft geen uitleg nodig, en wie het niet snapt, zal het ook niet gáán snappen door deze uitleg. Je snakt naar liefde, waardering en aandacht en dus leer je jezelf een mechanisme aan, om anderen dingen te "geven" aan anderen en dingen voor anderen te "doen" uit een soort nood/hundering naar waardering en liefde en aandacht. DAAROM HEB IK DAT GAT IN MIJN LIJF. Dus je wordt nóg zorgzamer dan je al was. Je wil het allerbeste van de hele wereld zijn en kijk, dat bevalt wel, dus je wordt een perfectionist. Je ziet ook donders goed waar anderen steken laten vallen, dus je wordt kritisch. En zo, dames en heren hiero op dit forum, komt er een tijd dat je dit allemaal niet meer op kan brengen en denkt: het kost me téveel moeite en het levert toch niet op wat ik wilde (nl. dat iemand mij liefheeft en waardeert) dus je denkt "ze zijn zonder mij eigenlijk beter af". Weten jullie hoe het voelt als je dan wakker wordt in het ziekenhuis met een slang hier en een infuus dáár? Je bent boos, WOEDEND, boos boos boos boos boos boos boos boos woedend boos. Waarom? Omdat die mensen alles hebben gedaan om jou leven te redden terwijl JIJ DAT NOU JUIST NIET WILDE. Jij wilde niet meer leven, omdat leven zo'n pijn doet (René Diekstra heeft dat uiterst pakkend omschreven in het boek "als leven pijn doet"). Die pijn, die blauwe plekken op je ziel, voelen als een gat. En hoeméér mensen om je heen gezellig gaan doen (december, kerst en al die ellende) hoe pijnlijker de blauwe plek wordt want als het ware ramt er steeds een betonnen kerstbal tegenaan. En daarom drink je, terwijl je weet dat het eigenlijk niet goed voor je is, maar je VOELT de pijn dan niet zo. Dus ben ik al jaren in therapie aan het werken (zonder hamer maar met een liefdevolle aanpak) om te leren leven met dat gat. Zo, je kan wel zien dat Houten weer beter is. En nog een waarschuwing: ik ben het hele weekend alleen thuis, dus koop maar vast een 29" beeldscherm om mijn postings te kunnen lezen want het geheel maakt wel wat los. Tótdat de moderator ingrijpt zullen jullie het ermee moeten doen. Allez jongens, wie herkent dit en graag een briljante oplossing erbij dan kan ik me meteen afmelden. In verband met de TIC's heb ik de Houtense Zwabberdoelen maar weer bijgesteld. Ik beschouw de paar dagen dat ik 2 glaasjes gedronken heb echter NIET als verloren, de Tactus ook niet, dus ik zit op dag 45 vandaag. Omdat ik nog zo'n last heb om 1600-1700 uur (craving) slik ik de maximale hoeveelheid Campral en inmiddels ook Refusal, zodat ik niet naar drank durf te kijken (erg moeilijk dit weekend, helemaal alleeen thuis). Er komt ook geen drank in dit huis in. Wie durft hierop te reageren?

Mijn posting hoort bij een ander draadje nl. de oorzaak dus daar ga ik heen, lieve kijkbuiskinderen. Ik zal daar mijn reactie geven.

Zo serieuzerds, Volgens Tactus zit het zó (een antwoord op mijn vraag m.b.t. craving, waar ik nog steeds zo'n last van heb na 4 uur - half 5 's middags). Het zou te maken hebben met je werkzaamheden, maar ik lag in bed (buikgriep en dacht: ik voel me hondsberoerd, maar een borrel zou ik wel lusten, kijk op mijn wekker is het 16.11 uur, precies op tijd dus). Het zit volgens mij dieper dan alleen in de keuken rommelen. Daarom ben ik sinds dit weekend op weer terug op de nul-lijn. Tactus: "Hoelang craving blijft bestaan is moeilijk te zeggen. De één heeft er wat meer en langer last van dan de ander. Wat echter wel zo is, en dat geldt voor iedereen, elke keer dat je niet toegeeft aan de trek heeft als gevolg dat de trek de volgende keer minder heftig zal gaan. Dit heeft te maken met het conditioneringsprincipe. Trek is een lichamelijke reactie, je lijf stelt zich in feite in op een hoeveelheid alcohol die eraan komt. Want zo heeft je lijf dat geleerd. Iedere keer dat je niet toegeeft aan de trek, wen je je lichaam aan de nieuwe, alcoholvrije sitatie. Dat je veel trek kreeg toen je op het forum over je drankverleden schreef, is misschien wel heel goed. Je hebt een trekmoment weerstaan en dat betekent dus weer een stapje voorwaards. Op de website staat hierover ook wat geschreven, zie: 'Zin in drinken." Tot zover de visie van Tactus. Hoe heette dat stofje ook al weer wat als afkorting T.I.C. heeft en dat je deed hunkeren naar de drank? Tolerantie ..... dinges? Nee het was iets anders. Ik kan het niet vinden op Internet. O ja Emma, je bericht doorkruiste net het mijne: Ik ken dat "ijzeren doorzetten". Heeft dat niet ook te maken met "jezelf" bewijzen, dat je het allemaal "makkelijk" aankan. Ik heb de laatste jaren veel te maken gehad met weigerachtigheid van mijn lijf, en gewoon op de fiets, gewoon koken enne..... gewoon doordrinken hè dan is het allemaal wel te doen. Wanneer gaan wij luisteren naar ons lijf vóórdat het gaat schreeuwen? Ik moest overigens wel vreselijk lachen, ik ben ook zo'n type dat 2,5 uur na een knie-operatie weer staat te klussen onder het motto "handig die pinnen om mijn schroevedraaier aan te hangen" maar het is natuurlijk wel roofbouw.

De kerstboom staat nu alleen de ballen nog

ja hoor altijd in voor goede tips

Nou dat schept dan een band had Emma dat ook niet? Ik ga even teruglezen. Wat vind je van de redenering? Wat ik me ook nog bedacht (rustig in mijn bedje) is de koppeling met Hoog-Sensitieve Personen. Kennen jullie die term? Zoals dat verhaal van Emma die zo'n baby in haar armen krijgt gedrukt die dan meteen rustig is maar de spanning neemt ze zelf over en heeft er last van. Ik kan dus ook vreselijke piekerbuien enschulgevoelgens krijgen over de problemen van anderen. Niet over mijn eigen kinderen (daar heb ik weer heel andere piekerbuien over) maar juist over mensen die ik bv. op mijn werk tegenkom of anderszin (voor mijn part mijn buren, of iemand die ik op straat ontmoet) ik wil ze dan helpen, ondersteunen, een oplossing verzinnen. Fleur zei een keer: zorg je wel goed voor jezelf, Houten? Het antwoord is nee, maar daar heb je minder last van als je om 16.30 uur het ritueel mag starten en de dagelijkse fles wijn openen. Zoals ik al zei, knap ik daar reuze van op, als ik maar niet te snel en teveel drink en veel water erbij. Het gaat bij mij zelfs zóver dat ik laatst een mevrouw tegenkwam (hoogbejaard) die klaagde dat ze nooit meer buiten kwam, en dat ik zelfs aanbood om haar mee te nemen naar de markt gewoon omdat haar kinderen haar verwaarloosden enz. Ik heb vroeger thuis geleerd dat je je dient op te offeren, wegcijferen voor een ander (en dat vanuit de kerk notabene) en dat je dan pas, als je dat lang genoeg doet, een soort spaarboekje volhebt, wat kansgeeft voor toegang tot de hemelpoort. Aangezien ik met hemel, hel en vagevuur ben opgevoed (en dat krijg je er niet meer uit) spaar ik me helemaal suf aan zegeltjes (= goede daden voor een ander). Roept dit iets op of is dit volstrekte nonsens voor jullie? Ben benieuwd, ook naar de reactie van de jongens.

Hoi allemaal, Ik zit in net-verschoonde pyjama achter de pc, makkelijk als je buikgriep hebt. Vreemd dat verder niemand dat "gat" ervaart (behalve Emma dan). In mijn betoog over drank is wel duidelijk waarom ik ben/gaan/blijven drinken. Onze boys zien dat anders. Is het vrouwelijk geslacht zwakker door hun opvoeding in een bepaalde periode. Ik zoek dat niet als excuus, maar ik merk duidelijk dat ik drank gebruik(te?) om bepaalde nare emoties weg te "spoelen". Ik zal daar wat uitgebreider over schrijven (ik hoor iedereen al kreunen, Houten zit weer achter de PC) maar toch is het voor mij essentieel. Ik ben daar met Tactus ook mee bezig. De buidgriep neemt af, dus ik ben er weer. Op de site van het Trimbos-Instituut vind ik het volgende: Waarom de ene sneller verslaafd raakt aan alcohol, terwijl een andere er schijnbaar goed tegen kan, heeft verschillende oorzaken. Er kunnen persoonlijke factoren meespelen, zoals karakterkenmerken, vooral drinken om spanningen tegen te gaan of psychiatrische problemen. Erfelijkheid kan een rol spelen en ook de invloed van de omgeving telt mee: hoe gemakkelijker er met alcohol wordt omgegaan, hoe groter het risico op misbruik. Kunnen we daar iets mee, Frank, met je hamer, Bino en St. Maarten met hun glansrijke carrière? Ik heb toch ernstig het vermoeden dat je eigen opvoeding (als er ingestampt is dat je waard bent om te bestaan, dat je er recht op hebt, dat je de moeite waard bent.... dat je dan sterker in het leven staat in het algemeen)er mee te maken heeft. Bij mij is dat alles 200% andersom gebeurd, door een paar flink drinkende ouders. Hetgeen in mijn jonge jaren veel meer geaccepteerd werd dan nu, net zoals roken. Bovendien schijnt er ook nog iets genetisch te zijn, maar dat laat ik maar even achterwege. Wat Tactus doet is cognitief-directieve therapie: Oeps moderator, ik hoop dat ik het goed zeg: je eigen gewoontes mbt drank eerst leren zien, dan in kaart brengen, en vervolgens op een andere manier met de aanleiding tot het drank-gedrag/drinken om te gaan".

Gut jongens ik dacht effe kijken of iedereen er nog is. Wat een chaos op het forum. Nou ik zal het nog effe erger maken. Daarna maar eens in overleg met PP (wie biedt zich aan?) ik roep maar wat met zieke kop, voor enige stroomlijn (bv. oorzaken, ervaringen in het verleden, ervaringen nu, omgaan nu, valkuilen en helpende gedachten en een acute nooddraad of zoiets) want we kunnen wel virtueel paracetamol mee sturen die arme moderator. Het lezen is ook een crime en hak-op-tak aan het worden, excuzes voor alle waardevolle bijdrage-levers. Neem er maar een ...... spaatje op! Eén besef heb ik wel (op risico dat ik virtueel in mekaar geslagen wordt, maar weinig kan mij nog deren): ik denk dat de dames in dit schrijvende geheel pakweg geboren zijn tussen half begin/half jaren 50, begin jaren 60, en zijn opgevoegd in de trant van hun eigen moeder's opvoeding (wij kunnen zelf ook geen andere truukjes, al wil je het anders doen, je doet hetzelfde met jouw eigen kids). Dienstbaarheid, begrip, je hart openstellen voor een ander, opofferingsgezindheid, dat zijn de deugden en waarden die je in het "latere" leven nodig zult hebben om een "goed" leven te leiden. Of dat nou zelfredzaamheid is naar je eigen inkomen of naar man en kinders, toch ging het daar altijd om. Dat fnuikt zich. Je krijgt er nl. tegenwoordig niets meer voor terug. Erg kort door de bocht, Emma, maar misschien daardoor een gat in je hart? Als je eenmaal geleerd hebt dat je dat gat kunt vullen met iets anders (drank) kun je naar buiten toe het hele toneelstukje overeind houden, ja, tot het barst. Dit is een harde stelling, maar vooruit, reageer maar. Vitueel schieten en slaan, leef je maar uit. MAAR IK WEL WETEN WAT JULLIE ERVAN DENKEN, OF HET ONZIN IS. Ik ga aan een versterkende bouillon en een kanelly-biscuit, effe mijn race-fiets-broek uitwassen in een sopje, want ik heb een schattige pyjama maar dan denkt iedereen dat ik Fleur ben of onze uitslapende Toni of Emma of who-ever.