Houtje

Blacky, Dat zou kunnen maar Bob en Babette zijn volgens mij ook de namen van de "voorgangers" van Suske en Wiske (of Wiske en Suske dan....)

Vanaf vrijdag 14 december 2001 gaat de campagne Bob van start. Bob staat voor Bewust onbeschonken bestuurder. Het idee van de campagne is afkomstig uit België. Bob is daar al een groot succes. Het idee van de campagne is dat vrienden of vriendinnen die een avondje gaan stappen van te voren een Bob uitkiezen.<br><br>De campagne wordt aan het publiek aangeboden door de ministeries van Volksgezondheid en Verkeer en Waterstaat i.s.m. 3VO, Koninklijke Horeca Nederland en de branchevereniging Alcohol.<br><br>Dus wie is vanavond de Bob? Aldus het Internet. Een andere bron zegt dat "Bob" gewoon een fantasie naam is. Ik ben er trots op tegenwoordig dat ik ALTIJD de Bob ben. Safi, Nou............dat was een illusie helaas. Heb een beetje moeilijke morgen gehad, ruzie met Zoon die flink aan het puberen is, waardoor hij om 1200 in zijn hoogslaper lag te huilen van woede, en ik snikkend beneden de Senseo aan het bedienen was. Een fraai stel maar volgens deskundigen een uiterst normaal beeld. Ik ben wel nog met Dochter gezellig erop uit geweest, op de fiets, neus in de zon, naar de bieb. Alle boodschappen gedaan, en bij het voetballen soep en broodjes gegeten. Al met al had ik het me léuker voorgesteld, maar tja, zo is het leven.......

Blacky, De Bob (Bewust Onbeschonken Bestuurder) KOMT ZELFS UIT BELGIË wist je dat? Maar het was zo'n groot succes dat Nederland het heeft overgenomen....... Ma(thilde)....fijne week en je eerlijkst eigenste sleutelhanger stuur ik in cyberspace aan je op. Alvast een hele dikke knuffel namens de rest van de mensheid dat jij deze taak op je wilt nemen (((((( ))))))

Hee Mathilde, Ik heb nog een sleutelhanger voor je met BOB erop. Zouden ze die begrijpen in Ierland?

Hey ahoy iedereen Ik kom nog even een afzakkertje-spa-rood halen want ik was verhinderd bij lunch en diner. Heb een soort dubbele werkdag achter de rug, begon met een bezoek aan de garage, toen naar de lichttherapie, toen weer naar huis, dochter tussen de middag die iets moest met ingewikkelde kleren voor een optreden, daarna het huis gedaan en de bedden, een paniekaanval gehad en overleefd, o ja dat was de tweede, vanmorgen had ik er ook al een...... vanavond snel gekookt, en daarna nog een grote strijk gedaan bij de tv. Dus daarom ben ik zo laat...... Maar jullie hebben een leuk feest gehad en we schakelen naadloos door naar het volgende feest van Benthe met Jip en Janke sjampanje. Ik stuur Benthe, ga maar klaarzitten Beee, om 00.00 uur een dikke cyberknuffel ((((((( ))))))) dan kun je je vast voorbereiden. Met Japanse zoutjes, beter voor de lijn (ik ben nog steeds 5 kilo kwijt van de 6 en wil dat zo lang moooooooooooooooooooooooooooogelijk zo houden). Ik ga nu even broodjes maken voor Zoon & Mijzelve, morgen naar mijn lieve cursisten en computerles geven. En Mathilde, leuk als je weer meeschrijft, je bent ten slotte één van mijn maatjes van het eerste uur zo ongeveer.

Ik ga ook slapen, morgen in de auto met één oog (van de auto) kijken of hij nog opgelapt kan worden , mijn strijkboutjes werk afleven en naar het :light: bakkie tuffen voor wat meer energie. Toch voel ik me minder waardeloos dan begin van de week. Laat de wens alstublieft de vader van de waarheid zijn !!!!! Truste allemaal, ik heb voor mijn gevoel een 48 uurs dienst gedraaid....... Mijn bed is al lekker warmpjes.

Nou dat proefwerk van morgen heb ik maar afgeschreven. Zoon moet maar melden dat hij ziek is geweest (in mijn boosheid riep ik dat hij maar moest zeggen dat hij per ongeluk op deze - zeer hoge - brugklas is gekomen en gewoon eigenlijk heel dom is en naar de laagste middelbare school moet. Ook vreselijk voor je kind om dat te horen). Hij zit op het tweetalig onderwijs, klinkt leuk, maar valt best tegen en Frans ligt hem totaal niet. Ik ben meer dan 2 uur bezig geweest om uit te leggen wat 1e 2e en 3e persoon is enkelvoud en meervoud en dan nog het werkwoord erbij stampen en hij zegt rustig als ik vraag wat is: jullie zijn>> il parle ipv vous êtes daar word ik helemaal krieg van. Dus gooi dat porceleinen ideaalbeeld van Houtje maar gauw weg.

Stien, Ik lees je noodkreet. Het klinkt als of je lekker in je bed moet kruipen, met een pot thee of een lekkere fles sap of limonade en een goed boek of lekker tv kijken en morgen weer verder kijken. Ach kijk nou, die raad geldt natuurlijk ook weer voor mezelve......

In mijn eigen Murphy's Law kan het altijd nog erger. O ja morgen als ik die strijk wegbreng -- op weg naar de lichttherapie -- moet ik ook nog langs de garage omdat ik (nou ja mijn auto) opeens maar één koplamp blijk te hebben die het doet. Dat wordt lekker hyperen bij dat :light: gebakje.......

Nou nou Kaia om in de lijn van jouw verhaal te blijven, die avontuurlijke reis die jij ons ex-drinkers voorspiegelt is af en toe wel érg bochtig zoals ik vandaag weer merkte. Ik had een bijzonder stressvolle ochtend en dan gaat 's avonds ook nog eens alles mis, ggrrrrroooooaaaaahhhhhmmmmmm!!!!!!

Nok nok nok Hier nog even het klopje van Houtje. Tja, Water, herkenbaarheid, ik geef les aan volwassen cursisten als die een beetje goochem gaan zitten googelen hebben ze me zó gevonden. Of een nieuwsgierige ouder van de school van mijn kinderen...... Dus zal ik wel/niet vertellen waar ik mee zit......altijd weer de vraag....... Ik heb het monster van de verantwoordelijkheid misschien té diep in de ogen gekeken, en vandaag heeft ie terug gegrepen. Zoon zit op de middelbare school sinds een maand en ik mag me nergens mee bemoeien, wat een drama. Dat gaat dus morgen met een proefwerk Frans écht gloeiend fout. Gelukkig is er over een week weer een proefwerk, maar toch, de woordjes die hij moet kennen zitten er voor geen meter in en daar kwam ik om 7 uur achter, terwijl Dochter nog van de hockey gehaald moest, mijn strijkservice-leverancier een enorme Ikea-tas bracht (zeker van vorige week opgespaard???? toen ik ziek was????) en de vraag of de overhemden (9 stuks) morgen klaar kunnen zijn. Nou ze zijn klaar hoor. Dochter is van de hockey gehaald en ik heb ook nog eten in mekaar gesmeten maar één verkeerd woord of één kind dat geen tanden poetst kan me tot waanzin drijven. Vreselijk toch. Toen brak nog een rekje in de koelkast (15 jaar oud !!!!) af waar ik net al mijn troepjes in bewaarde, grrrrrr. Ik heb een 19 jaar oude keuken, in een huurhuis notabene, mijn voor-huurder heeft op eigen kosten een inbouwkeuken laten plaatsen, leuk hoor, die heb ik overgenomen voor 1700 euro, maar met apparaten, die nu de één na de ander de geest geven. Leuk, leuk, leuk. Inbouwapp. zijn hartstikke duur!!!! Toen pakte ik tegen de opkomende trek een zak japanse zoutjes, low-calorie ivm de lijn, die barstte open op mijn buro, alles onder de zoutjes, katten erop natuurlijk ,ggggggrrrrrrrooooooaaaaaawwwwwhhhhh!!!!!!!

Ik weet eigenlijk waar dit verhaal nou op moet slaan, behalve dat het op mij slaat. Ik wilde eigenlijk aansluiten bij Tapas, over dat drinken en die onzekerheid (killing !!!!) of je zo rot voelen (more killing !!!!) of er niet bij passen (even more killing !!!) het buitenbeentje zijn....... Tja, Tapas, ik HAD alles. Een mooi huis, een man die over het algemeen door de buitenwacht "leuk" werd gevonden, een baan op niveau, een auto, een schattige peuter en toen nog een baby. Maar je kan ook minder hebben (een uitkering, een huurhuis, alleen zijn met twee kids, het leven maar gewoon een moeilijke zaak vinden) en toch voor je gevoel dan wél recht overeind staan. Snappie?

Nok nok nok. Het klopje van Houtje. Ik zat gisteren en vandaag mee te lezen, en tja, eigenlijk merk ik steeds vaker, dat dezelfde thema's (of variaties op een thema) aan de orde komen. Das helemaal niet erg, ik vind het wel prettig en een soort van vertrouwd (ja ja ik trek die warme quilt nog maar eens even flink aan, zonder zonnetje is het best fris). Ik ben ook een wiebelig maar vooral depressief tiep helaas, sinds ik me kan herinneren (toen ik 10 was) liep ik al naar school met de vraag in mijn kop waarom ik op deze wereld was/ben. Toch heb ik e.e.a. bereikt, al weet ik niet goed hoe ik dat moet zeggen. Toen ik nog getrouwd was, was mijn leven nog veel onrustiger, ook door de A natuurlijk. Eerlijk is eerlijk, dat heeft de boel natuurlijk niet verbeterd. Maar gisteren of vandaag las ik iets in de zin van "eerlijker naar jezelf" (geloof ik) en dat wil ik van harte onderschrijven. Ik vind het een zeer zware verantwoordelijkheid, alleenstaand, afgekeurd, niet echt meedraaien in de maatschappij, toch proberen mee te doen voor je kids, maar ik sta er nét niet echt in, zeg maar met één teen hang ik in de maatschappij en de rest ligt er buiten. Tja, het is niet anders. Maar die vreselijk zware verantwoordelijkheid is (als ik het zo mag vergelijken) voor mij soms een soort lelijk dier, dat ik vroeger niet aankeek. Ik draaide mijn hoofd weg (en nam nog een glaasje). Nu sta ik oog in oog met het kreng. Ik word er niet vrolijk van. Maar ik voel me wel eerlijker, toegewijder, meer verantwoordelijk, zeg maar volwassen. Ik sta nu recht overeind, in plaats van ingedoken in een hoekje met mijn wijntje (denk er maar een fles bij hoor, doe maar een literfles hoor) ik zet mijn handen in mijn zij, ik sta met twee benen op de grond en kijk het kreng aan en heb zo iets van: houd effe rekening met MIJ, ik sta hier ook nog en MIJ mep je niet zomaar meer omver. Ik heb niet het lef om het beest te lijf te gaan (misschien na morgen, mijn derde lichtgebakje) maar jongens, ik ben er en ik STA ER. Ja, in mijn eigen wereldje tel ik wel mee, in mijn vrijwilligerswerk word ik serieus genomen. Op school ook, ik doe eigenlijk minder dan vroeger, maar dat deed ik meer uit misplaatst schuldgevoel naar de maatschappij, die mijn uitkering betaalt. En voor mijn kinderen compenseerde ik mijn falen (want zo ervaarde -- of is het ervoer?-- ik het wel, dat ik mijn verantwoordelijkheid niet recht in de ogen durfde te kijken) met ander overmatig gedrag. Dat is nu ook een stukje minder. Natuurlijk, ik moet voor twéé personen ouder en opvoeder spelen, én vader én moeder en dat is verdomd lastig, maar met de beperkingen die ik heb, denk ik (gut nee hè ik ga mezelf toch geen compliment geven, neeeeeeeee help !!!!) ....... laat ik het anders zeggen: ik doe mijn uiterste best mét de beperkingen die ik heb om toch een (vol)waardig mens, moeder, vriend, vriendin, collega, forumgenoot?, te zijn.

Nok nok nok Het klopje van Houtje. RJB bedankt voor je reaktie. Ik vond het zelf ook een verhaal dat me zelf aansprak. Een mooi wam web dat zo dicht wordt als een quilt. Kaia, ook bedankt. Tapas, Rustig aan dan breekt het lijntje niet. Ik kom maar even kijken, heb mijn programma voor overdag bijna erop zitten en ga nu doorschakelen naar de avond, kijken of ik nog een mooie zijden sterke draad kan oppikken voor mijn web of quilt. Vanavond moet ik weer weg, zeer vervelend, ik heb er een hekel aan om 's avonds weg te gaan, maar binnenkort zal ik ook op één avond in de week weer gaan werken, dus het is niet anders. Vroeger zag ik er nooit tegenop (het roekeloze van de alco vrees ik).

Nok Nok Nok Het klopje van Houtje. Tjonge jonge jonge wat een discussie. Ik heb het gevoel dat ik naar een herhaling van zetten kijk, echt waar. Volgens mij zijn we het allemaal eens, de een wil minderen (welkom) de ander wil stoppen (welkom) de derde zegt vandaag ik wil blijven drinken (óók welkom). Durf je open te stellen en je angsten en onzekerheden hier neer te leggen. Niemand rekent iemand af, niemand is wijzer/slimmer dan een ander. Niemand weet het beter. Mijn grootste angst (die me weerhoudt van mijn oude gedrag) in in goot terecht te komen (in lompen gehuld met een winkelkarretje als enige bezitting gevuld met witte wijn en mijn kinderen in een weeshuis of zoiets vreselijks ) dus ik blijf hier schrijven, lijnen uitgooien, lijnen inhalen, tot dat een dicht geweven web van een sterk soort stof om mij heen zit voor als ik het zelf even niet meer weet. Alleen vandaag weet ik hoe de dag eruit ziet, morgen zie ik het wel weer. Anders had ik nooit, nooit NOOIT zover kunnen komen. Vraag uit de evaluatie van mijn internetbegeleider: had je verwacht ooit zover te komen? Huh, watte? Ehhhh, nee. NEVER EVER. En nooit was het mij in mijn eentje gelukt. Never. Daarom trek ik toch elke dag even aan het web, kijken of het nog stevig is. Als je arm gebroken is krijg je toch ook gips erom als externe protectie? Nou, misschien zijn jullie het gips voor mijn ziekte. En dat er veel nieuwen zijn vind ik juist ook inspiratie geven, mensen die samen mééweven aan dit web, het wordt een prachtige warme quilt die we samen maken en waar we ons in kunnen wikkelen. En nu ga ik erweer vandoor. Ik heb braaf een drie kwartier voor de lichtbak zitten lezen, nu weer thuis, en nu weer op de fiets, naar de sportgebeuren, een uurtje fitness, dan de laatste boodschappen en op tijd weer thuis voor de kids. Op de fiets zal ik aan jullie denken en je een cyberspace draadje sturen van een ultra-sterk materiaal voor ons web dat een quilt aan het worden is. Misschien kom ik vanavond nog even langs, maar ik kom altijd weer terug. Onkruid hè. 't is verdraaid jammer dat ik het zelf zeg, das niet mijn gewoonte, maar mijn schrijfstel sterkt zelf mijzelf. Wie zei dat dat we onze eigen therapeut aan het worden waren?

Ook goede morgen. Ik voel me beter dan gistermorgen (hoe snel zou dat werken die therapie?) Ik houd het vandaag droog !!!!!

Houtje moet morgen verder lezen, haar bedje is al warm en om 7.15 uur moet ik eruit. Dat is niets vergeleken bij al die nachtploegen hier maar voor een moeilijk mens als ik moeilijk zat. Welterusten !

Ik kén dat liedje maar van wie is het ook alweer?

Fijn dat het beter gaat Cal zie je wel dat die betonnen rozen helpen !!!! Tapas, zoals jij je donderdag hebt heb ik mijn vrijdag, altijd een dag om waakzaam te zijn !

Cal, Ik heb vorige week ook zo'n nare middag gehad en het forum heeft me erdoor heen gesleept. Ik heb speciale betonnen rozen voor dit soort gelegenheden waarmee je fantastisch naar gremlins en andere spookfiguren kan meppen hier is er een voor jou van bikkelhard beton en meppen maar en links en rechts en links en rechts en water drinken en thee zetten en links en rechts .......... ik duim voor je !

Nok nok nok Het klopje van Houtje...... ik kom nog even kijken (piepen zou Knuf zeggen) want ik ga zo naar bed. Ik wil goed deze week doorkomen maar voel dat ik nog niet de oude ben. Iedereen (Zoon en Dochter) zijn weer naar school vandaag, maar ik ben met rijden-wachten-lichttherapie van 45 minuten - rijden wel de hele ochtend onder de pannen. Ik ben maar erg blij dat de praktijk waar ik het doe geen wachtlijst heeft, want dat hoor ik van andere mensen die gewoon bij de Riagg (hier in Midden-Nederland heet dat Altrecht) op een wachtlijst staan. Ik heb een pietsie-ietsie irritatie aan mijn ogen maar dat mag geen naam hebben. Niet aan mijn ogen echt maar ietsie erachter. Vanavond op tijd in bed. Hopelijk een beetje goed slapen. Het is jammer dat ik niet minder nachtmerries heb nu ik NIET MEER drink. *typfoutje

Hello hier miss shine herself, Dat krijg je van dat licht-gebak (huh? gebak waar je lichter van wordt > WAAAAAAR???????) Ik ben druk aan het koken en zo. Latersssssssss!!!!!!!!

Ik ga in bed nog even kijken over de discussie over opvoeden en opwarmen, ik heb mijn elektrieken matras aanstaan, ben de laatste tijd (sinds ik niet meer drink) echt een kouwkleum, kouwe voeten, kouwe benen, dus nu zet ik even mijn bed aan voor ik naar bed ga en dan is het lekker warm om in te kruipen...... Ik wens jullie allemaal een goeie nacht toe. Ik meld me morgen ik denk ná de lichtbak weer.

Ja met 6 dagen spuug en je-weet-wel lukt dat wel om zoveel af te vallen, ik weet dat ik het er zo weer bij eet misschien in een week, maar als het ff wat langer duurt zou ik het prima vinden............

Goh Beee, hoe laat moet je?