KayLeigh

Ik hing eens aan een kapstok gelijk een stinkende oude jas en dacht zowaar werkelijk dat dit het dan ook was ik ging mijn blik verruimen iets doen aan al die puinen en die ouwe nepbontjas de jas dacht dat hij mij was hij wilde delegeren hij wilde mijn leven regeren en ik was zo stom dacht dat ik niet anders kon zo ooit begonnen zo ooit het schijngevecht gewonnen en als u vraagt naar een moraal vertel ik u mijn verhaal maar liever doe ik dat niet zie graag dat men mij ontziet omdat ik hunker, telkens weer maar: dat ene glas neem ik niet meer Voor Fleur. Dank je wel!!

Dank Heel soms even back to the roots hier. Niet alleen voor mezelf maar ook voor alle anderen. Ben zo trots op allen die hier de moed hebben te posten op t forum. Niet opgeven, je staat zelden alleen. Ik koester alle PB tjes, en echt elke dag! Liefs KL

Lieve allen, spontaan vandaag terug op het "oude honk". Voelt goed. De strijd zal nooit echt over zijn Dat besef deed me vaak pijn Hier te spreken over mijn hoogmoed Deed mij heel erg goed Erkenning van het probleem Was voor mij stap 1 Helaas nadien nog soms gevallen Beschamend lopen lallen Mijn geheim altijd ontkent Terwijl iedereen weet wie je bent Een leuke meid maar pas op Met drank zet ze alles op zijn kop Black out's en blauwe plekken ten spijt Soms ben ik de weg weer kwijt Tegen beter weten in Komt soms ineens die zin Dan zegt die stem in mij Neem een glas, je hoort erbij Ik kan het meestal goed weerstaan Deels ook door mijn nieuwe baan Soms moet ik van anderen horen Hoe ik de strijd heb verloren Die schaamte grijpt me aan Toch ga ik de strijd weer aan Een terugval is geen hopeloze zaak Omdat ik er het beste van maak Maanden keurig droog gestaan Toch weer eens in de fout gedaan Gelukkig hervind ik weer de moed Ik weet meestal gaat het goed Ik leef met bezinning Trots op elke overwinning Die terugval, eens per jaar Weet je, dat is niet raar Het geeft maar weer eens aan Tot hoe ver je kan gaan Het is een hele vage grens Maar ik ben ook maar een mens Aan een ieder die die leest Die ook in de hel is geweest Zeg ik: geef niet op Ook al steekt het soms de kop Ik ben trots op alle goede dagen Ik kon de verleiding lang verdragen Dit jaar weer een frisse start Ik heb het lot nog niet getart Ergens komt weer die kracht Op momenten dat je het niet verwacht Drie mensen hebben de strijd verloren Hun stemmen zal ik nooit meer horen Hun herinnering geeft me kracht Meer dan ik ooit had gedacht Ik wil een ander leven Probeer daar dagelijks naar te streven Het lukt me bijna elke keer En zo niet: probeer ik het weer... Dit wilde ik even kwijt. Veel liefs aan allen hier!! KayLeigh

Lux Aeterna Howard Hanson Unknown22 wat bijzonder, zo jong, te refereren aan een componist van dit werk uit 1926. Veel succes. En echt anoniem zijn valt niet mee. Maar beter trots op hulp dan anoniem de werkelijkheid ontduiken/verzuipen. t Is maar wat je wilt... Liefs en alle goeds, KL

Hallo allen even een momentje genomen om mee te lezen. Wat een heerlijke zondag! Ik was al vroeg op, blij en fris. De was wappert in de zon en alle post zit in de mappen. Gisteren een groot feest gehad en ik kreeg het ene glas na het andere. Ik vrees dat die schitterende plant naast mijn tafel binnenkort de geest gaat geven, haha. Ik ben vroeg weggegaan, hopelijk onopgemerkt. Ik heb een geweldig gesprek gehad met een mij onbekende man en vrouw. Al 18 jaar getrouwd en hun huwelijk heeft op klappen gestaan door hun beider drinkgedrag. Hij was daar zo open en eerlijk over, ik kreeg bijna tranen in mijn ogen. De kritiek van hun twee kinderen, 11 en 15 waren de eye-opener. Zij voelde zich enorm ellendig en ze staan nu 3 jaar "droog". Dat vond ik geweldig. Ze waren trots op hun glas tonic-on-the-rocks!! Ik ben nog te onzeker om rond te bazuinen dat ik (weer) aan het stoppen ben, vandaar mijn wijn in de plant. Maar thuis dacht ik: wie hou ik voor de gek? Wat een strijd.... maar ik blijf het proberen.... Liefs, KL

Dank allen! Mee eens dat het niet uitmaakt of je valt, De kunst blijft altijd opstaan. En dat doe ik elke dag, hoe dan ook. Ik zal proberen weer een beetje mee te doen. Ben helaas niet zo heel goed in verwoorden van de dagelijkse beslommeringen, gewoon omdat het niet zo boeiend is voor mij. Excuus aan allen die er zeker een grote troost uit putten, we zijn allemaal anders, nietwaar. Na een tijd inderdaad terugval had Javier Guzman ook... Tasseke dank je wel voor je welkom. Fijn dat ik niet als enige aan hoogmoedswaazin leed... Gaat best oke maar zoals ik ooit schreef hier: het lichaam vergeet nooit. We houden contact. De grote strijd is gestreden nooit meer terug naar af, dat niet. Ann ook dank. Is Houtje hier nog wel eens? Je ziet, ik lees niet alles echt helemaal. Punt winst: voetbal niet in de kroeg beleefd dus ik ben trots en blij. KL x x x

Marjo dank je Je reactie was so great xxx liefs KL

Cathy56 welke zin raakte je? Vond je reactie zo lief. KayLeigh XX

Je kunt stelen Je kunt liegen Je kunt sjoemelen Je kunt bedriegen De grootste leugen kan je niet bevatten De ergste waarheid is je te bezatten De onnoemelijke grenzeloze pijn Dat je niet bent wie je wilt zijn Er zijn wegen en zijn wensen Er zijn heel erg veel verschillende mensen Er zijn leugens, zo snel Er is een waarheid, die achterhaalt ze wel Er bestaat een moraal Achter ieders unieke verhaal Dus kom op voor jezelf, da's wat ik zeg Doe je dat niet, dan heb je pech Er is geen lot om te beamen Alleen de schaamte, dat voelen we samen Mijn hart zegt: stop, mijn lijf schreeuwt: niet Die strijd deed mij veel verdriet Het gaat niet om een eer Alleen om: ik wil niet meer Ik wil niet meer, gelijk een zot Ik wil niet meer, wil niet kapot Aanschouwend in het ochtendgloren Beseffend alles te hebben verloren Ik wil zoveel, als ik maar elke dag Zonder die hunkering leven mag Wil dat ik het verleden wissen kon Schone start bij de zuivere bron Spijt om wat ik ooit begon De droom spat uit als een ballon Er is hoop, er is leven Zoveel respect te vergeven Blijft niet aan het verleden kleven Stop je roes de schuld te geven Ook ik ben bang, elke dag Dat die borrel weer niet mag Al zet de strijd mijn leven op zijn kop Ja, geloof me, JA, ik stop! Dus liefs als je dit leest Wees net als mij ook zeer bevreest Maar geloof er komt een dag Dat genieten zonder drank mag Ik ga me niet wagen Op antwoord van al uw vragen Ik ken de antwoorden namelijk niet Maar zeg: leef, leef, leef en geniet! Alle goeds en liefs aan allen die worstelen net als ik... Vulneratus Nec Victus KayLeigh

Mooi gezegd. Hoewel ik erg goed kan dansen... dat dan weer wel. Ik hing eens aan een kapstok gelijk een stinkende oude jas en dacht zowaar werkelijk dat dit het dan ook was ik ging mijn blik verruimen iets doen aan al die puinen en die ouwe nepbontjas de jas dacht dat hij mij was hij wilde delegeren hij wilde mijn leven regeren en ik was zo stom dacht dat ik niet anders kon zo ooit begonnen zo ooit het schijngevecht gewonnen en als u vraagt naar een moraal vertel ik u mijn verhaal maar liever doe ik dat niet zie graag dat men mij ontziet omdat ik hunker, telkens weer dat ene glas neem ik niet meer Tot ooit...

Ook dank voor je mooie woorden. Wat een eer dat ik je hart raak. De opgemelde zeer mooie en ware zin is van Marcel Derkse via Mindfullness. -bronvermelding, nietwaar. Was ik vergeten. Vulneratus nec victus!

In mijn hoogmoed dacht ik het allemaal wel eens te benoemen in 2008. En feitelijk zat ik er niet eens zo gek ver naast. En dan: die enorme terugval. Toch!! Na al die tijd. Natuurlijk zeg je tegen jezelf, althans, ik: ach, het is aanvaardbaar... het gaat wel. En natuurlijk slaat de smid op het gloeiende ijzer in je hoofd. Keihard. En moest ik denken aan mijn eerste aanmeding hier. Hemel, ik leek een puber voor een eerste zoen. Doodeng. Iemand gaf mij hier een hand, symbolisch, in de vorm van een pb.(persoonlijk bericht) Ik hoop dat zij nog af en toe hier leest, want ik ben het nooit vergeten! Dank je wel!! Je weet wel dat ik jou bedoel. In de donkere krochten van mijn ziel is die waakvlam. Ik weet niet waaraan ik de moed heb te danken. Want verder heb ik mezelf en mijn omgeving onrecht aan gedaan. Vandaag kreeg ik bloemen. Ja, echt. iemand die ik niet eens ken, persoonlijk dan, stuurde mij een mooi boeket. Ik had die persoon geholpen. Dat weet ik ook wel, maar ik was blij verrast. Is er dan toch iemand blij met mij? Ik schoot in de lach en natuurlijk is er altijd iemand blij met je. En toen dacht ik: hier, op dit forum, schreef iemand mij in 2008 een mooi bericht. En ik was en ben daar zo dankbaar voor. Deze terugval mag hoop ik ook over gaan. Mijn liefste vijand (Connie Palmen/IM) zal me toch zeker op een dag verlaten... Ik weet het niet zeker, want ik ken mezelf. Hoe ver kan je kronkelen, om de brij heen draaien, ontkennen, slijmerig en drekkerig zijn. Ik zeg je:te lang. Helaas. Maar: zolang de zon opkomt en ik niet wakker word onder een brug gloort er hoop aan de horizon. Ik heb nog een ding te melden aan die lieve persoon, die ik niet wil noemen. Deze zin is voor jou en heeft mij enorm geholpen, ondanks alles: De echte pijn is het afwijzen van de werkelijkheid zoals deze zich manifesteert. De kern van mijn wezen en ik denk, van vele anderen. Ik dank velen tevens voor het feit, dat ze mij verdragen. Morgen "de beuk erin" want opgeven? Nee, nooit!! Alle liefs aan allen die worstelen, KayLeigh

Hoi Agnes, welkom. Hoop doet leven maar er zijn dingen die uiteindelijk jij voor jezelf moet beslissen, onafhankelijk van je man. Het is tenslotte jouw lichaam en jouw keuze. Niet echt simpel maar ik wens je er veel succes mee en weet dat je niet de enige bent. Ook een bezoekster van dit forum, KayLeigh.

Hey gaya, succes met je besluit. Laat hier af en toe weten hoe het gaat. En lees mee. KayLeigh.

Dank voor de lieve prive berichten als reactie op dit verhaal van mij. Ik ben blij en dankbaar. En verbaasd. Zoveel mensen die echt goed bezig zijn. Fantastisch! KayLeigh

Hallo Anja, ik ben blij dat je deze site hebt gevonden en je verhaal doet. Ik ben ook vrij nieuw hier. Wat ik wel weet, is dat je hier lekker kunt meelezen en eventueel ook actief kunt zijn. Ik ben erg benieuw naar je verhaal over die spoedopname en denk met mij wel vele anderen. Als je een keer tijd en goed gevoel kunt vinden, schrijf het eens op bij Ditjes en datjes. Wie weet wie je ermee heplt. Succes, KayLeigh

Als broekie, nieuw op deze site, heb ik me suf gelezen. Heb erg leuke reactie gekregen op mijn aanmelding. Ik heb veel respect voor deelnemers. Ik mis alleen zoiets als de krachten werkelijk bundelen. En met die krachten bedoel ik de werkelijke ervaringen. Maar mogelijk is mij veel ontgaan. Waarom wil iemand zijn of haar kracht niet bundelen? Waarom geeft niemand de inside bloot van de drang? Daar gaat het toch om, die drang? Omdat die drang fake is? Een schuilkelder vol excuses? Hoe erg ook... het blijft surrogaat. Wie heeft zin en moed om af en toe iets toe te voegen en iets te melden waarom DIE DRANG, WAAROM DIE ANGST. Wat hebben we hier als grote gemene factor? Het moet wel meer zijn dan drank. Daar gaat een verhaal aan vooraf. Ik lees mensen met moed, met hoop, met perspectief, met verwachtingen. Wie wil die uitdaging aan gaan? Ik ga spijt krijgen maar ik ga nu voor. En nee, niet in gebed. Maar wel in pijn, angst, geslagen worden, verkracht, miskent, genegeerd voor promotie, dood van geliefden, en zo voort. Maar ook de verrukking van het leven in al haar aspecten. Diepgang, euforie, verlangen, winst, liefde, nederigheid, en die hoop. Die drang tot hoop. Die drang die een ieder van ons alleen voor zichzelf kent en de weg weet en zal vinden. En nee, ik ben niet ziek, niet in mijn hoofd en niet in mijn lijf, nog niet,... Ik wil vechten, graag zelfs, voor mezelf en de mensen die er werkelijk toe doen. Met opgeheven hoofd. Met alle trots die in me zit. Want zekerheden worden niet geschonken en die zoek ik niet. Ik zoek het ijkpunt in mezelf en de kleine wereld om me heen. Als fiere vrouw, als trotse moeder en als ijverige werkende alleenstaande kostwinster. En ik hoef niemand een rad voor ogen te draaien, ook mezelf niet. Ik wil alleen de krachten bundelen door ervaring. en mocht dat een loze droom zijn, dan heb ik de wens uitgesproken en geloof ik nog steeds dat in ieder mens iets moois en goeds en sterks zit. Ja, ook in jou, die dit nu leest. En je hoeft niet te reageren om je te realiseren, dat ieder mens uniek is. Dus doe daar iets mee. Dat doe ik ook. Elke dag weer,... Liefs en kracht, kayLeigh

Hey Chachelpa, was even in de gelegenheid in te loggen. Je bent bevlogen van mijn antwoorden? Moet dat ik zien als een compliment? Als je dat meent, dank je wel!! Meen echt niet dat ik de wijsheid in pacht heb namelijk. Schrijf hier af en toe een riedeltje uit mijn hart, gewoon omdat ik het durf. Wel leuk dat er een nieuw lid reageert. Vertel anders eens iets over jezelf, als je wilt. Dat probeer ik ook. Per slot van rekening zitten we hier allemaal op zoek naar onze waarheden, neem ik aan. Ik ga eens kijken op de ditjes en datjes site.

Hey hjanet/Henk, prima reactie voor een eerste op dit forum. Het is voor mij ook allemaal nieuw. Het woord, 'sociale drinker' zegt veel. Net als 'gezelligheidsroker'. Alsof roken zo gezellig is. (nope dus en ik rook ook, helaas) Alcoholisme is een ziekte. Helemaal mee eens. En ik ken vele mensen, die het zien als een sociaal geaccepteerd iets. En, eerlijk gezegd, heb ik de beste zakelijke deals gesloten bij een lunch met alcohol of op de wekelijkse vrijdagmiddagborrel. Het is verdringen of verdrinken, vind ik persoonlijk een hele goeie veelzeggende zin! Want het lichaam vergeet nooit. Goed dat je bent gestopt en ik hoop dat jij je 'levenslang' kunt volhouden. Alcoholisme schijnt levenslang te zijn, mede doordat het lichaam niets vergeet. Zelfs als je niet meer drinkt blijf je alcoholist. Vreselijk idee trouwens. En natuurlijk werkt van je af schrijven therapeutisch. En natuurlijk heeft ieder zo zijn reden om zijn of haar hoofd letterlijk af en toe stil te willen leggen. Ik ben zelf ook bezig met mijn zoektocht. Het kan altijd beter en slechter. Wat ik niet begreep uit jouw verhaal is, dat kennelijk niemand in jouw omgeving door had dat je teveel dronk. Viel het dan wel mee of had iedereen een bord voor zijn kop? Of is het toch weer dat predikaat 'sociaal drinken'? Ik meen dat het beeld wat heerst nog steeds is, dat als mensen gewoon werken en een ogenschijnlijk normaal leven leiden, niet gezien worden als alcoholist. Dat is meer een zwerver in de goot, die zijn soep gaat halen bij Het leger des heils en slaapt onder een brug. Voor velen heel anders dan zakelijk dronken worden of op een feest. Ik ben er persoonlijk nog niet helemaal uit hoe het met mij zit maar werk er hard aan. Ik wens je veel succes en wijsheid. En mezelf ook. KayLeigh

Hey An, zelfonderzoek, ja. Maar ik zou liegen als ik zeg dat ik niet weet hoe het zit met mezelf. Ik vrees dat zoiets voor meerdere mensen zal gelden. Je weet voor jezelf dat er iets niet goed zit, zoals Heleen al schreef. Dat heb ik zeker zo ervaren. The knock out baco's zijn dus van de baan. De black outs ook, bijna dan, ahum. Oh, die black outs, vreselijk! De pijn die ik probeer te verdrinken was een slap excuus voor mezelf. Even die rust in je kop, even niets hoeven. Maar de klap komt keihard terug op termijn. Nets als de schaamte waarover ik al sprak. Maar ik probeer heel voorzichtig regels aan mezelf te stellen, pas sinds kort. Niet meer verdoezelen (een vol glas achter een foto lijstje zetten of zo) maar minderen. Ik ben wel onrustiger, soms beetje narrig. Als de tijd om is en de gestelde hoeveelheid op, moet ik me beheersen om niet naar de kroeg te rennen. Of om vrienden te bezoeken, waar de volle flessen staan. Ik geef het eerlijk toe... en zelfs dat is al een overwinning. Wat heb ik gewonnen de korte tijd dat ik oefen? Niet veel, maar wel een begin. Zoals vandaag, een zeer drukke dag met veel kunst en vliegwerk. Al om half een mijn eerste glas gekregen bij een zakenlunch. Niet gedaan! Zag verbaasde blikken maar de opdracht is binnen. Pas bij het koken thuis mijn eerste wijntje ingeschonken. Geen triomf hoor. Ook mijn grens is zo wispelturig als het bi-metaal in een knipperlichtje, haha. Jij schrijft, als ik goed tussen de regels doorleest, dat jij je er eigenlijk wel van bewust bent dat je in oud gedrag gaat terugvallen. Wat is toch die conditionering? Wat maakt ons bang? Dat antwoord weet ik van mezelf en is denk is de essentie van ieders persoonlijke verhaal hier. De angst, de pijn en daardoor het excuus: de zwakte. Nu nog een weg vinden uit die cirkel. Dank voor je reactie! En veel sterkte. KayLeigh.

Hey Weegschaal/Heleen, ik heb gisteravond nog tot laat vanalles gelezen. Er ging een wereld voor me open en soms best geschrokken. Dank je wel voor je bemoedigende reactie. Wat ontzettend goed van je dat je bent gestopt. Weet je wat me van mezelf het meeste verbaasd: hoe kan je zo verlangen naar iets terwijl je er de rest van je leven nooit naar hebt getaald. Ik ben net over de 40 en drink nu zo n vijf jaar. Ik heb de mazzel dat ik er geen problemen als gewichtstoename van krijg. Ik ben 1.74 en 55 kilo. Ik ben een bewuste eter en geef niet veel om snoepen. Mijn maag gaat eerder op slot bij spanningen. Ik voel me de laatste tijd alleen vermoeider en lustelozer. Dingen, die voorheen vanzelfsprekend waren kosten me nu meer moeite. Het valt me ook op dat steeds meer vriendinnen en collega's meer drinken. Dronken we voorheen een wijntje bij het avondeten, nu beginnen we overdag bij de (zaken)lunch al. Soms schiet de (werk)dag er dan verder bij in. Ik ben me er zeer van bewust, dat ik weet waarom ik drink en mezelf best zwak vind. Ik schaam me er voor. De tijd dat ik het sociaal drinken kon noemen ligt wel achter me. Inmiddels laat ik de baco's staan en drink alleen wijn. Maar te vaak en te veel. Gekke is, een kater heb ik nooit. Maar tot mijn schrik vergeet ik wel eens dingen van de vorige dag. Ik heb een week of twee geleden aanvang genomen met een soort dagboek. Opschrijven hoe je je voelt en hoeveel je drinkt. Was confronterend. Ik ben bewust bezig met naar mezelf kijken. Dat is alvast een stap. Dagelijks posten is ook voor mij niet te doen, maar ik hoop met enige regelmaat op deze site te zijn. Succes met alles! KayLeigh

Hoi Spud, ook dank voor je reactie.

Hey Wingchum, dank voor je snelle reactie. ik zat even te lezen bij ditjes en datjes, om een beetje een beeld te krijgen van deze alcohol de baas site. Kun je me vertellen wat hard en soft liners zijn? Zoiets als grootgebruikers of zo? Over mijn drinken: ik dronk ooit baco's, nu alleen nog wijn. Een kartonnen drie liter tankje van de Hema maak ik wel soldaat in het weekend. Ik heb een ongeluk gehad (nee, niet door drank) en ben erg aan het relativeren geslagen. Had dood kunnen zijn. Ik weet niet of ik moet stoppen of minderen. Minderen lijkt misschien leuk, maar is het haalbaar? Sinds mijn ongeluk drink ik veel meer en ook overdag. Ik rook helaas ook, paar jaar gelden begonnen, oh, ezel die ik ben! Voel me er niet echt gezond and happy bij. Ben recent bij CAD geweest. Weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Heb paar weken dagboek bijgehouden, wat drink, je en wanneer en zo,... Kwam niets uit wat ik niet al wist, eerlijk gezegd. Dus neus ik maar eens verder alhier.

Hallo, KayLeigh hier. Ik zat, als nieuweling, even mee te lezen. Ben best in een shock, ik dacht net als zovelen de enige te zijn, die wel eens de drankplank misslaat. Niet dus! Ik vind het erg eng om te schrijven, maar ik neem aan dat dat zal minderen. Ik wens iedereen op deze forums alle moed en kracht om te doen wat ze moeten doen. Ik loop over van respect.

Hallo, hier een nieuw lid. Zag de uitzending op tv van Alcohol de baas en wilde mee aanmelden om mee te doen. Helaas klikte ik de vragenlijst verkeerd aan en ben uitgesloten van deelname. Mijn eigen schuld want ik had de spelregels over anonimiteit niet goed gelezen. Ben toch benieuwd als niet ervaren forum bezoeker wat mensen alhier voor elkaar kunnen en willen betekenen. Ik ervaar problemen met mezelf. Ik heb nog geen poging gedaan om te stoppen met drinken. Ik ben vast de zoveelste struisvogel met haar kop in het zand. Ik wil echter wel ontdekken hoe het nu zit met die gezelligheids-glaasjes-wijn van mij. Ik ga eerst maar eens rustig lezen hoe het anderen vergaat. Ik hoop op een beetje humor en coulance, schelden is net zoiets als bumperkleven. Volgens de 'media' en enkele testen ben ik een klassiek geval van een gezellige drinkende hoger opgeleide vrouw. Vond ik een vreemde formulering en nogal kortzichtig. Vooralsnog heb ik me echter goed staande kunnen houden, maar voor hoe lang is de vraag. De combinatie met roken is nu niet echt gezond. Ik heb recent iemand verloren aan alcohol en roken (falende lever en hart) en dat zette me wel aan het denken. Zeker als ik jullie zeg dat die persoon net 40 was. Bij deze de eerste stap, vanwaar akte! KayLeigh.