Dag lieve allemaal,
Na lang nadenken toch een profiel aangemaakt; voel de behoefte om mij met mensen te omringen die het begrijpen. Voor andere is het zo lastig en daardoor eenzaam ook.
ivm een terugval in mijn burn-out en niet kunnen slapen heb ik in september 2020 een week lang Lorazepam geslikt. Daarna direct gestopt had totaal geen weet en kreeg allerlei vage klachten; met als gevolg dat ik in december niet meer de straat op durfde voelde me overal onveilig want kreeg bij minste geringste de heftigste hoofdpijnen.
Aangezien ik in februari vader werd van een tweeling op advies van familie besloten te starten met sertraline welke door de huisarts tijdens de opstart werd geadviseerd met 2x10mg Oxazepam. Enkel en alleen als ik het nodig had. Ik kreeg weer super vage klachten waarna de psychiater adviseerde ga de Oxazepam maar even 4-6 weken structureel slikken totdat je op niveau met je sertraline zit.
Tot ik uiteindelijk begin maart op dit forum kwam en zoveel herkenning las dat ik dacht; * het is toch die troep! Daarna heb ik met kleine stappen in 6-8 weken afgebouwd. Uiteindelijk heb ik 08 april de laatste restje PAM geslikt en gezegd nooit en nooit meer die troep!
de vreemdste klachten zijn voorbij gekomen. De klachten die ik nu nog heb zijn; gigantische druk tussen mijn ogen, gecombineerd met niet tegen prikkels kunnen (vooral schermen), vermoeidheid maar vooral het gevoel alsof mijn ontspan knop niet werkt. Als er prikkels zijn slaat mijn nek, kaak en hoofd vast en komt die druk op mijn voorhoofd. Dan moet ik echt 2 uur rusten en voel ik langzamerhand met een soort knars geluid dat mijn schedel ontspant. Aan het begin van de dag lukt mijn lichaam dit nog beetje zelfstandig maar naarmate de dag vordert wordt de spam of control steeds korter. Daarnaast heb ik onwijze schokken als ik ontspan, vlieg door mijn bed heen en oorsuizingen in de nacht.
Twee weken geleden voelde ik ineens dat ik mijn diepe slaap terug kreeg, ik kon wielrennen, voelde alsof ineens mijn lijf weer inspande en ontspande, en nu lig ik er weer 1,5 week af met die bovenstaande klachten.
Ik ben nu al sinds 08 april zonder en ben dus 3 maanden echt zonder, daarvoor 4 weken kleine beetjes geslikt. Zijn dit nog steeds de afkickverschijnselen? En is het normaal dat je ineens denkt ahhh ik ben er, en dan weer er compleet af ligt? Het is voor mij maar ook mijn gezin soms zo niet te begrijpen. Met een kleine tweeling is wat stabiliteit fijn.
De osteopaat had verhoogde activiteit in mijn cranial gebied gevoeld; wat hierop kan duiden.
ben benieuwd naar jullie ervaringen en/of die vreemde up en downs en klachten erbij horen.
