Quitert

Hoi Blacky, Quitert is Rotterdams/Engelse slang voor opgeven. Zoals gozert, laters en meer van dat gebrabbel. Bedankt!

Hallo Tapas, Ik weet nog niet helemaal hoe de Quote optie werkt, maar ik wilde het laatste stukje van je quoten over doen wat er van je verwacht wordt. Ik heb hier zelf altijd moeite mee gehad en dat zal ik misschien ook wel weer krijgen. Altijt maar overal aanwezig moeten zijn en "erbij willen horen". Socializen en m'n lever kapot drinken om het maar extra gezellig te hebben! Onzin achteraf gezien natuurlijk, maar op die fase in m'n leven voor mij erg belangrijk. Ik ben van huis uit een introvert figuur en de feesten en het drinken heeft mij losgemaakt en dat wilde ik ook zelf, maar introverte mensen kunnen ook heel leuk en aardig zijn. Daar hoeft geen drank aan te pas te komen. Mijn liefde voor muziek is ook moeilijk te combineren met niet drinken dacht ik altijd het hoorde erbij. Nu sta ik daar wel anders tegenover denk ik je kan immers ook genieten zonder je biertje denk ik. Klink er misschien nog wat onzeker over, maar wat wil je als je niks anders gewend bent! Bedankt!

quote: Originally posted by: tapas Nee An, jij bent niet vervelend, ik denk dat het met de thuiskomst van je man te maken heeft. Eventjes heb je kunnen proeven aan je vrijheid en nu moet je weer inleveren, tenminste zo is het altijd gegaan. Hou jezelf niet voor de gek dat jij gezellig moet zijn omdat je man weer thuis is... als dat niet zo voelt dan is dat niet zo, dat zijn verwachtingen die je van jezelf hebt hoe het zou moeten gaan. Maar als je je gevoel volgt dan voelt dat dus niet zo, en je gevoel liegt niet. Lastig is het wel, het is dus tijd om eens goed je relatie onder de loep te nemen. Wat wil jij in je relatie en in hoeverre kan je man je daarin tegemoet komen. Wat verwacht hij en in hoeverre kan en wil jij hem daarin tegemoet komen. Keuzes maken, je eigen leven gaan leiden naast het leven samen. Geen dingen meer doen die je niet wilt maar toch doet omdat je denkt dat het zo hoort of omdat je denkt dat dat van je verwacht wordt. poeh, verwarrend he An!!

Hallo Druppeltje, Ik ben nog niet zolang aangemeld bij dit forum, maar ben wel al een tijd bezig om van het voor ons allen zo gemene goedje af te komen. Ik lees heel veel en vind het niet altijd makkelijk om me te mengen in discussies omdat ik niet per se contact hoef te hebben om mijn probleem op te lossen. Het lezen en praten met mijn begeleider bij de Bouman helpt mij voldoende, daarbij hou ik een soort van dagschrift bij waar ik elke avond voor het slapen mijn dag in beschrijf. Dit helpt mij goed! Als ik jou verhaal lees kan ik behoorlijk emotioneel worden. Dit soort dingen in het leven zijn voor heel veel mensen ontzettend pijnlijk en emotioneel en ik kan begrijpen dat je jezelf heel erg hebt willen verdoven voor de rest van je leven misschien wel. Als ik dit verhaal en andere verhalen lees is mijn verhaal peanuts! Ik ben niet gaan drinken omdat ik dierbaren ben verloren of omdat het in de familie zit. Ik heb gewoon 15 jaar lang gefeest en heb daar een vervelende verslaving aan over gehouden. Oke ik heb wel een hele goede vriend verloren door zelfmoord. Dit heeft ontzettend veel impakt op me gehad waardoor ik extra veel ben gaan drinken nadat het gebeurd was voor een lange tijd. Het was ook allemaal heel dichtbij lettelijk en figuurlijk. Hij was pas 23 en we waren een week daarvoor nog naar Engeland geweest, zijn en mijn favorite place to be. We deelden dezelfde muziek en dranksmaak en daar is Engeland (Londen) bij uitstek geschikt voor. Hij heeft de week daarna niet meer mogen meemaken helaas. Het is gebeurd voor m'n deur met ontzettend veel bombarie. Hij was al psychotisch, maar was uitbehandeld> Volgens mij ben je daarvoor nooit uitbehandeld maar goed. Hij heeft zichzelf met 2 Krissen in de zij gestoken en is toen van 3 hoog naar beneden gesprongen recht tegenover mijn huis. Nadat ik was meegeweest naar het ziekenhuis en hij was overleden ben ik op straat ingestort en heb iemand een taxi moeten laten bellen om me thuis te krijgen. Na opgevangen te zijn ben ik daarna direkt drank gaan halen en heb het op een zuipen gezet voor een hele lange tijd. Ik was daarvoor dus ook al veel aan het drinken maar dit heeft tijdelijk weer een extra zet gegeven om nog meer te drinken. Ik was toen rond de 25 en ben nu 34. Ik ben een laatbloeier, was er nooit vroeg bij met drank. Pas toen ik opmezelf ging wonen in de stad kwam de verleiding om de hoek. Overal cafe's en nachtwinkels met drank. Jaar lang behandeling gehad en op 25 juni terugval gehad. Ben nu bezig om heel hard te werken aan mezelf en zelfkennis op te doen. Het liegen tegen m'n vriendin heeft haar en mij zoveel pijn gedaan, dat wil ik nooit meer. Zij betekent voor mij zoveel! Ik wil een kind en oud met haar worden. We zijn nu tijdelijk (hoop ik) uit elkaar en spreken elkaar alleen via telefoon/mail. Voor dit moment is dat beter, dat besef ik ook hoe moeilijk ik en m'n vriendin het ook vinden om elkaar niet te zien. Ik heb veel respect voor het feit dat jij dit allemaal op papier durft te zetten en hoop echt dat je voor altijd nuchter blijft hoe moeilijk de momenten ook worden. Hou vol alsjeblieft! En laat die mensen maar denken die kennen je achtergrond helemaal niet of willen het niet begrijpen Sterkte Text

Bedankt Spud. Spud was 1 van m'n favoriete personages in Train spotting! Misschien bij jij ook zo geweest ik weet het niet, maar ik vind het een goede naam. Ik heb in het begin van mijn relatie inderdaad niet overal over gesproken, maar dat ging juist al lange tijd stukken beter. We praten heel veel nu. En net nu mijn vriendin echt haar vertrouwen in mij had opgebouwd verpest ik het weer en is alles in 1 keer weg! Daar baal ik enorm van en spijt mij verschrikkelijk. We hebben ontzettend veel gepraat en gehuild (per telefoon) nadat het gebeurd was. Wat haar het meeste pijn doet is dat ik gelogen heb tijdens m'n terugval. Lopen liegen om mezelf er uit te praten terwijl het zoooo doorzichtig was. Ik was boos op haar terwijl zij in paniek was en overstuur. Ik voelde me onbegrepen op dat moment en was ook boos op mezelf. Ik wil juist heel graag met haar samenzijn en vind elke dag zonder haar erg moeilijk nu. We zijn dus voorlopig uit elkaar. Ik heb deze tijd nodig om me te concentreren op m'n probleem en zij om zichzelf te herpakken en te gaan uitvinden of ze dit nog wel wil. Wil ze nog met iemand verder en kinderen krijgen die misschien bij problemen weer het cafe in vlucht? Ik kan me het heel goed voorstellen, maar ik weet ook dat ik er helemaal klaar mee ben en dat ik echt wil! Ik ben moe van het altijd maar overal bij willen zijn en meedoen. Dat heeft me uiteindelijk alcoholist gemaakt. Al dat gefeest heeft me onbewust meegetrokken in meer drinken ook als ik me niet goed voelde. Veel vrienden uit die tijd kunnen het wel handelen, maar ik blijkbaar niet. Ik heb gelukkig wel veel steun en kan altijd bij de meeste aankloppen als ik het ff niet meer zie zitten of zomaar uiteraard. Vind het heftig om te lezen dat het samenwonen bij jou juist geleid heeft tot meer drinken. Is ook wel moeilijk als je iemand in de buurt hebt die dat ook doet. Dat is wel heftig als je elkaars verslaving in stand houd dan kan je inderdaad beter (hoe moeilijk ook) stoppen met de relatie. Ik heb ook een vriendin gehad die behoorlijk kon drinken, maar ik ging daar toch altijd weer overheen, omdat ik dacht dat het allemaal oke was. Uiteindelijk is het toch door o.a. m'n drankgebruik en verwante zaken uit gegaan. Dit wil ik niet weer meemaken, want dan zal toch echt blijken dat ik niet de geschikte persoon ben voor "relatieland" denk ik. Bedankt, Dennis

Hallo ik ben Dennis en ik heb een alcoholprobleem. Ik ben zo'n 15 jaar al een feest drinker in de weekenden geweest met regelmatig ook verschuivingen van het drinkgedrag naar doordeweekse dagen. Heb zo'n anderhalf jaar bij de Bouman gezeten voor 1 op 1 therapie met een afgesproken "tax"van eenheden in m'n alcohol gebruik. Dit is in die periode van de behandeling erg goed gegaan en heb ik weer een hoop zelfvertrouwen opgebouwd. Mijn vriendin die ik sinds twee jaar ken heeft mij nog met een staartje meegemaakt van hoe ik was met alcohol. Ik heb haar vertrouwen in die tijd voor een heel stuk teruggewonnen, maar eigenlijk nooit genoeg. Er was altijd een wantrouwen en tikje paranoide bij haar te merken. Ik kan me dit ook goed voorstellen als je iemand heel leuk vind, maar je twijfelt over zijn alcohol gebruik moet je keuzes maken. Op woensdag 25 juni 2008 heb ik een terrugval gehad net nu we gingen samenwonen en verhuizen. Ik wil graag o.a met hulp van ervaringen van andere mensen op dit forum erachter zien te komen hoe ik dit kan doen in zo'n fijne en belangrijke periode in m'n leven. Ben ik bang om iets een plekje van mezelf kwijt te raken? Ik weet het niet, ik weet wel dat ik het niet met opzet gedaan heb. De drank is groter dan mij en de drank en mijn zwakte heeft het in dit geval veroorzaakt. Ik wil stoppen en echt helemaal niet meer drinken! Heavy stuff meteen al bij de kennismaking. Dennis