Hallo iedereen,
Nou, ben nieuw hier dus aangenaam! Alhoewel, helemaal nieuw niet, want ik heb ooit in 2007 het online programma gevolgd. En omdat ik helaas in een lange terugval zit besloot ik om toch maar weer eens een bezoekje te brengen aan deze site. Helaas is er op dit moment geen online programma dus vandaar dat ik me hier op het forum meld.
Ik ben een vrouw van 33 en worstel al sinds m'n eerste drankje met alcohol. Ik was een jaar of 13-14 en toen ik het voor de eerste keer probeerde was ik direct verkocht. Ook zat er van begin af aan geen rem op en was ik altijd degene die over alle grenzen ging waar de meeste mensen om heen stopte. Ik greep alle momenten aan om te drinken en na een paar jaar kwam er ook crisisgedrag bij. In mezelf snijden, soort van psychoses en doordraaien, alle emoties alle kanten op en vertoonde extreem gedrag en belandde in mijn erge fases bijna non stop in gevaarlijke situaties of wilde mezelf vanalles aandoen. Vaak opgenomen geweest op de crisisdienst, ook vanwege een traumatisch verleden en uiteindelijk besloten om me op te laten nemen voor een detox. Nou, lang verhaal kort,.. Drie detoxen nodig gehad en daarna de knop om kunnen zetten en de alcohol volledig laten staan. Ik was toen 27. In het begin vreselijk moeilijk maar de jaren die volgden heb ik als heel fijn ervaren en was er niet meer zo mee bezig. Zelfs niet met stress momenten en problemen. Ik vond een hele leuke baan, kreeg hobbies en verwerkte m'n verleden in hoeverre dat kon. Voelde me geen verslaafde meer, niet psychiatrisch en identificeerde me er ook niet meer mee. Was echt klaar voor me en die tijd lag achter me.
Tot op een paar maanden geleden,.. Corona brak uit en verloor m'n baan. Alle structuur viel weg, m'n wereld die ik in al die jaren had opgebouwd was er ineens niet meer. En ja hoor, het begon met dat ene drankje. Lekker hoor en vermaakte me prima zo af en toe een avondje doorzakken. Heerlijk dansen, muziek op, grote opruiming houden en dat soort dingen. De alcohol gaf me net dat beetje extra energie en gaf wat glans aan m'n dag. Het was eerst een keer of drie, vier per week. Maar al gauw werd het dagelijks. En nog probeerde ik mezelf onder controle te houden, wat ook wel lukte en hield het bij een stuk of vijf. Maar ineens sloeg ik door. Ging van een paar biertjes over naar wodka en toen was het hek van de dam. Ik dronk het zo makkelijk weg en de katers leken wel wat minder heftig,.. Dus het werden er al snel meer en meer en m'n tolerantie bleef toenemen. Ineens waren het geen drie drankjes waar ik lekker even los op kon gaan, maar was het op de klok kijken of het al een aanvaardbare tijd was en dan binnen een paar uur 15 wodka naar binnen shotten. Kon me nog wel redelijk goed houden qua gedrag, alhoewel ik me de dag erna toch wel altijd ergens voor schaamde. Hele verhalen appen naar mensen, gesprekken niet kunnen herinneren en dat soort dingen. Tot op gisteren en toen ging het best wel mis. In mezelf gesneden en controle kwijt. Niet zo heftig als tien jaar geleden maar toch,.. Het zit dus nog wel degelijk in me. Ben er heel erg van geschrokken ook en vind het vreselijk wat er is gebeurd. Zo lang goed voor mezelf gezorgd en dan nog zo laten gaan. M'n grens is bereikt, ik moet hier mee stoppen want anders loopt het uit de hand. Ben verdorie in de 30 en geen puber/jongvolwassenen meer. Ik merk dat ik m'n hobbies niet meer doe, afspraken zeg ik steeds vaker af en begin alles te vermijden. Het is klaar nu, ik moet hier mee stoppen anders gaat het mis met me. Vanochtend kwamen de boodschappen van AH en blijkbaar nog een fles wodka bij de bestelling. Was vandaag zo gaar en wist van dit kan niet meer verder zo.. Maar die fles in de kast kon ik niet negeren en heb dus toch maar wat gedronken vanmiddag. Snel wat gegeten en daarna enigzins controle er over gehad. Heb ook pijn aan m'n maag, zit iets niet goed daar merk ik. Maar goed, het is denk ik wel duidelijk zo. Ik heb me aangemeld hier en ben volop aan het lezen. Herken zoveel en dat is fijn. Ben niet alleen en ik weet dat ik het kan. Alleen die echte knop op nu, het is zo'n worsteling. Er is nooit een laatste of dat ene drankje, het is gewoon nooit genoeg als je verslaafd bent. Ik hoop dat ik radicaal de knoop kan doorhakken nu!
Zo, dat was m'n verhaal in grote lijnen. Bedankt voor het lezen in ieder geval, lucht al wat op nu ik dit allemaal even van me af kon typen!
