Hengeloer

Lang geleden al hier geweest. Tijd gestopt maar niet succesvol. Vandaag huisarts geweest en te horen gekregen...bloeddruk hoog, cholesterol hoog en te hoge leverwaarden. Ik moet,maar belangrijker..ik wil stoppen. Eerst maar eens een dag. Dan op naar een jaar. Ik dronk 12 flessen bier per dag. Ik wil 0.

Sorry voor het niet reageren. Maar ga toch een aanvulling doen. Ook al is het voor mijzelf om nadien nog een keer te lezen. Tijd zonder alcohol gedaan op eigen kracht tot ik vorige week een terugval had. dat gaf geen fijn gevoel moet ik zeggen. Zeker niet. Afgelopen donderdag thuis aangegeven dat ik het op eigen houtje niet ga redden. Dus de stoute schoenen aangetrokken en ook dezelfde dag een afspraak gemaakt bij de HA. Draai nu een week alcoholvrij met behulp van Antabuse en in het begin Lorazepam. De eerste dagen eigenlijk heel gemakkelijk doorgekomen. Nu naar een week nuchter ontzettend moe. Niet gek als het lichaam begint te herstellen. Overdag is het redelijk goed vol te houden. Maar tegen de avond vooral nog lastig. Niet lichamelijk, ik kan niet drinken, maar geestelijk. Hier krijg ik gelukkig binnenkort ook hulp voor. Dus so far so good.

dank je wel. Nu nog wel moeilijk maar zal daar ook eens goed aan gaan werken

Beste Yana. "En geef ook je werk niet de schuld, als je er niet tegen kunt om desinfecterende alcohol om je heen te hebben dan zoek je ander werk" Dat doe ik ook niet hoor. Mijn vraag was meer wat gebeurd er als ik refusal slik en kom in aanraking met desinfectiemiddel op de huid en in de longen. Maar zal dit zeker ook met mijn huisarts overleggen. Voor de andere tekst. Dank je. Ik schrijf ook hier van me af om het ook voor mijzelf duidelijk te krijgen. Ik overleg met mijn gezin. Maar ach, ik ben een onzekere twijfelkont. Ik wil er zeker wel voor strijden. Het zal tijd nodig hebben. Tijd zal de wonden helen

Ik zal het filmpje van het weekend eens rustig bekijken Sensitief. Voor wat betreft praten. Ik heb woensdag een open en goed gesprek gehad met mijn partner. Maar ook met mijn kinderen. Natuurlijk erg emotioneel en heftig. Maar blij dat ik het gedaan heb. Vanuit mijn kant heb ik aangegeven dat ik het moeilijk vindt om te bepalen of blijven echt beter is of niet. Er is al zoveel kapot. Zowel mijn partner als kinderen hebben aangegeven dat ik nog een laatste kans heb. En natuurlijk wil ik die met beide handen aangrijpen. Maar de twijfel komt nu ik nuchter ben. Blijven of gaan. Zoals door jullie aangegeven kan het heel goed zijn dat, dat het duiveltje alcohol is in mijn achterhoofd. Ik en mijn gezin hebben afgesproken om 1 maart te kijken hoe het er voor staat. En dan voornamelijk hoe zij er in staan. Uiteindelijk ligt de schuld bij mij. En wil ik (niet alleen natuurlijk) een keus maken die het beste is voor mijn gezin. En ja het stoppen valt bijzonder zwaar. Steeds zegt mijn koppie...drinken...moet kunnen. Maar ik strijd en blijf strijden. Voor het noodgeval heb ik refusal liggen van een eerdere poging. Het grootste nadeel is dat, waar ik werk, ik 10-15 keer per dag in contact kom met 70% alcohol om te desinfecteren. En er worden producten gemaakt met alcohol waarbij de lucht vergeven is van alcoholdamp. En dat maakt me huiverig. Heeft iemand hiermee ervaring? Maar ik wil en zal volhouden!!

Dit is mijn eerste keer hier. Ben alcohilst, een gestopte maar dat pas 8 dagen. Langzaam is de drank er bij mij ingeslopen. De echte oorzaak heb ik nog niet kunnen achterhalen maar die zal vanzelf binnen komen. Getrouwd en 2 kinderen die flink te leiden hebben gehad met mijn alcoholmisbruik. Nee geen agressie of wat dan ook. Ik val in slaap na te veel alcohol. Maar ben er lang niet voor hun geweest. Mijn vrouw heeft mij meerdere malen aangegeven...genoeg is genoeg. Gaat het een tijdje goed en hop, toch weer drinken. Dit tot 10 dagen terug. Als ik niet voor 1 maart was gestopt had ze de relatie verbroken hoorde ik vandaag naar een open gesprek. Maar nu slaat bij mij de twijfel toe. Ik heb veel kapot gemaakt en twijfel of ik dit ooit nog wel goed kan maken. Natuurlijk is er ook geen vertrouwen meer met drank, logisch. Maar de twijfel is er. Als ik bij het gezin blijf. Komt het dan ooit nog goed? Of blijft mijn aanwezigheid zorgen voor achterdocht en kunnen zij niet vrijuit leven. Iemand hier ervaring mee? Ik verwijt trouwens mijn gezin niets. Alles in deze is mijn schuld en mijn ex-vriend de drank. Alleen die twijfel of ik niet meer kapot maak als ik blijf maakt me gek. Terwijl mijn gezin zegt, pak de kans je kunt het proberen