tasseke

maar is dat geen proces van jezelf opnieuw leren kennen? opnieuw vertrouwen in mensen krijgen? dat ik net begon op het forum, was ik behoorlijk in mijzelf gekeerd, ik kon wel reageren op berichtjes maar qua gevoel hield ik mijzelf altijd op de vlakte, ik had geen warme gevoelens en zeker niet in staat om vriendschappen te onderhouden. nu ben ik een tijdje verder en bemerk ik dat ik wel weer betrokken ben en dat ik mensen toelaat in mijn gevoel. ik sta daar nu meer open voor. ben nog steeds wel gesloten maar heb meer aandacht voor anderen en daardoor voel ik me ook niet zo alleen meer.

ja, dat is exact wat ik bedoel! kan soms erg prettig zijn maar ook beangstigend. kwestie van gewoon uitzitten

ikzelf heb gisteren de gehele dag in een lege cocon gehangen, raar gevoel zelf mijn gedachten stonden stil. voor vandaag laat ik emile ratelband maar weer toe, het wordt tijd voor actie! hoe ik het ook draai of keer het komt er toch op neer dat ik actie moet ondernemen, ales maar puntgewijs afhandelen!

logisch dat je bang bent! maar dat doe je goed, gewoon de gedachten verleggen en voor je het weet is het tijd.

he orleando!!!! ik ben er weer! deze doos dacht dat ze een afspraak had maar dat is morgen pas. nou ja, ik ben in ieder geval gewassen, aangekleed en vol met power (nog een uurtje dan) hoe laat moet je heen?

goedemorgen allemaal, Houtje alles goed? doe je rustig aan? en is tina veilig bij je aangekomen? ik moet weer rennen voor een afsrpaak en ben vanmiddag weer terug maar ik log even snel in voor orleando, lieverd, heel veel sterkte vandaag in ziekenhuis, hopelijk valt het mee en laat je niet leiden door angst!! knuffie tas

heel veel rust!!! moeders kwam langs en die wist wat met de grijnzende koekepan te doen, ze heeft me net achtergelaten met de beker ijs en een warme pot thee. heerlijk als je verwend wordt, zo ik ga niemandsland induiken vanavond. ik doe nog steeds niets, ik voel me zo leeg dat ik mijzelf niet eens schuldig voel. misschien tot straks en anders tot morgen!!!

ik zit nu naar de koekepan te kijken!!! doe nog steeds niets, en kabouters durven niet binnen te komen. ga even van plaats verwisselen, de koekepan begint nu te grijnzen

ik zit de hele middag al een beetje te mijmeren.... eigenlijk gewoon niets aan het doen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat als je stappen naar voren wil zetten DAN MOET JE WERKEN! laat ik daar nu helemaal geen zin, puf, motivatie voor hebben. ik heb een bak citroenijs en die ga ik helemaal opeten en ondertussen zwelgen in de leegte! morgen weer een dag!

geniet even lekker van de kinderen! het leidt je af

har, heb je al eens contact gezocht met het paranormaal instituut te Utrecht? deze doen onderzoek naar dit soort dingen maar kan je ook doorsturen naar speciale mensen die jou het een en ander kan leren. dit soort ervaring kunnen kan je leventje behoorlijk ontwrichten als je niet weet wat er gebeurt en ho je ermee moet omgaan.

zo bordje leeggegeten, buikkie rond. het was eigenlijk ter voorbereiding op het schaatsen vanmiddag, maar het dooit!!!! toch nog maar een paar dagen wachten!

ik weet wel wat ik ga eten, het moet niet gekker worden, maar de zuurkool met speklapjes van gisteravond staat NU in magnetron!! hmmm, beejte vroeg maar wat zou het!

tja, daar heb ik ook de hele nacht aan lopen denken, ik doe zo mijn best om het goed te doen en vervolgens wordt ik voor mijn gevoel afgestraft en terug geschopt in de hoek. maar na een nacht rondhobbelen en de zenuwen oproepen ben ik tot de conclusie gekomen dat dat niet erg helpende gedachten zijn. je zit jezelf extra gek te maken, maar het onderzoek blijft hetzelfde, probeer wat te ontspannen en alle lelijke dingen op zij te schuiven. (makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch)

orleando, is het misschien een idee om een brief aan je moeder te schrijven, zodat je je weer herinnert hoe zij zou reageren? misschien helpt en troost dit je

orleando, wat knap dat je direct morgen gaat! natuurlijk ben je bang maar je kan ook niet met die pijn blijven rondlopen. en huilen is niet erg dat mag best!

ik heb nog een ander dillema!! vertelde laatst dat de ganzen van de buurman waren ontsnapt en bood hij vanochtend aan dat ik in het voorjaar wel een jonkie mag hebben. hij heeft nu twee volwassen ganzen en wil graag zijn best doen om jonkies te krijgen achhhh, ik weet het niet! aan de ene kant tuin is groot genoeg en in tegenstelling tot een hond hoef ik de gans niet uit te laten maar bewaakt wel het terrein, andere kant ik kan al niet eens voor mezelf zorgen en dan moet ik ook nog een cursus gaan doen "hoe houd ik ganzen" kan nog nadenken!

hihihi, tja dat kan je zomaar gebeuren "een ongewoon gesprek met God"

gewoon niets vinden dan maar het opzoeken van schaatsen heeft ook wel wat hoor, ik kwam nog de eerste friese doorlopertjes tegen van mijn moeder, kan je nagaan minimaal 55 jaar oud. wat dacht je van de noren van mij vader, echte vikings, gekocht van zijn eerste salaris 76,- gulden, de garantiebon zit nog in de doos nahh, zou ik niet over mijn hart kunnen krijgen om deze nostalgie weg te doen

tja, gewoon de onderzoeken afwachten. of ik zit te wachten op die spanning is een tweede. zo ondertussen de schaatsten aan het passen! als het goed is ben ik straks toch aan de beurt. dochterlief wil toch wel één keer in haar leven schaatsen, ooohhh wat heb ik nu weer gezegd???

tja ik weet alleen nog niet wat ik moet voelen of denken

goedemorgen!! wat is het koud zeg!, ik ben net terug van de HA maar trek weer snel mijn huispakje aan. ik ben vanochtend toch nog naar de HA geweest omdat ik een aantal dingen niet snapte, hoe kan je de uitslag krijgen en wordt er direct een afspraak voor een operatie geregeld? het gegeven overviel mij zo gister dat ik niet helemaal goed heb geluisterd. het is nog helemaal zeker wat het exact is, vrijdag moet ik naar het ziekenhuis voor verdere onderzoeken en de 22e wordt als goed is een biopsie gedaan. pas daarna kunnen ze zeggen wat het is en wat ze gaan doen. ik heb gisteren dus een beetje overdreven, reactie dan want het is nog steeds niet goed! maar goe dik ben blij dat ik het nog even heb nagevraagd.

ok orleando, ik hoor het relaas wel... an, al die mensen die iets van je verwachten, over het algemeen zijn het hun eigen verwachtingen en vergeten zij jou als persoon zijnde... verder, ik ga even afsluiten, dochterlief wil ook op de pc!!!

orleando, jij moest toch gisteren voor de mammo?? we blijven duimen voor elkaar. ivm de relatie en anderen eromheen. zo lang het duidelijk voor jou en je partner is heeft de buitenwereld niets te maken hoe jullie de problemen oplossen. zolang jullie maar open naar elkaar staan en samen de problemen willen oplossen. nu ga ik ermee stoppen hoor, ik ben zelf alleen en stel me nu als een therapeute op, lekker advies van een gezllige alleengaande ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat alleen ook maar alleen is. als er kans is om samen de problemen aan te gaan en de relatie sterker te maken....... doen!!! verliefdheid is meestal van korte duur, daarna blijft het vechten, zoeken, uitproberen en praten om samen het leven leuk te maken.