Har

Ha, goedemorgen frummels Jen, suc6 vandaag hé? Laat je niet gek maken..KMW @Igor, ook weer van de partij @Smikkie: werk ze!

Zal ff wat over mijn dag gisteren vertellen. Na 6 weken wachten bericht gehad dat ik mijn intake begint op 13-12 (intake MD). Mooi, kan dus aan de slag. Heb al heel wat info ingeleverd over mijzelf...aardig wat op papier gezet de laatste 1 1/2 jaar. Hou een dagboek bij, waarin staat hoe ik omga met depressie en manie. Nou ja, dagboek, het is meer een overzicht wat ik elke dag bijhoud..geeft me houvast en ik kan precies terugvinden hoe ik gereageerd heb op bepaalde situaties; wat ik gedaan heb op een dag; hoe ik geslapen heb en hoelang; de mate van assertiviteit/alertheid/emoties/hoe ik me mentaal en fysiek voel/evt. stressfact./eetlust/hoe vaak ik mijn ontspanningsoef. heb gedaan en ik laat ruimte om zo nodig bijzonderheden toe te lichten. Mijn eigen life-chard. Aan tijd kost me dat maar 5 minuten doorgaans en ik heb er veel aan om dat allemaal te registreren. Leef met uitersten dus het is goed om daar een rode draad in te ontdekken. Heb er verschillende gevonden wat samenhang betreft. Trouwens heel bijzonder dat ik nu al vanaf 10-7 in een hypomane fase zit...dat is 4 maanden! De langste periode in mijn leven dat ik me goed voel...stabiel ben, actief ben en een goed humeur heb..fantastisch! De afgelopen 2 jaar is dat maar rond de 7 weken geweest. Ben er erg blij mee ook al biedt het geen garanties voor de toekomst. De depressie kan zomaar weer toeslaan, hoeft geen aanleiding voor te zijn..zijn zuiver de stoffies in de hersenen die dan van + naar - gaan. Die omslag duurt bij mij meestal maar 2 dagen, hooguit 3. Als jullie interesse hebben kan ik dat overzicht (blanco) hier plaatsen...lijkt me, dat als je met herstel bezig bent van alcohol, je er ook wat aan kunt hebben. Enfin, gisterenavond naar een voorlichtingsavond geweest van het GGZE. Ze geven voorlichting over de stoornis van mijn lief waarbij ook de partner betrokken wordt. Goed initiatief..voor hun nog in de testfase, dus ze zijn blij met de reacties die wij erop geven. Voor haar gaat dit vooraf aan de therapie die ze gaat krijgen. Verder gisteren nieuws gehad over iemand van de groep MD, die er donderdagavond weer bij is. Gelukkig! Heeft een flinke terugval gehad met alcohol. Zo zie je, het ligt erg dicht bij elkaar, verslaving en stoornis. Verder mijn werk gedaan. Ik verbaas me erover dat ik steeds meer energie krijg, heeft natuurlijk te maken met de lange periode waarin ik me nu al goed voel.

Hee Adam, je hebt je gisteren niet afgemeld op het dagpact. Nog contact gehad met Haddock? Hoe is het met je, laat je iets weten? Er is gisteren over veel issues geschreven..écht een interessante draad weer, mooi om te lezen de ondersteuning die er is Ga eerst effe de krant lezen en daarna peinzen waarover te schrijven, waarop te reageren..

Chips, moet ik alweer de koffie zetten...gaap..ptooooeeet (snuit de neus) ...prfftbwap..(laat een scheet) :$ Pjwwwii :moon: ..zo, de radio staat aan..Arrow Jazz. Brrrwwwauw (het Senseoapparaat)...hé,hé...krieschhh(de aangeschoven stoel)...plof, ik zit. Nou kom maar op gefrummelden..schuif aan, en let maar niet op mij hoor...kan zijn dat je geen zin hebt om te kletsen; tis nog zo vroeg. Pak een bakkie

Pfff...over mijn dronken zijn, schrijf ik later wel eens. Tis al weer 9 uur! Aan de slag! Frummels, ga sterk!

Oh, dacht al. Een Adam valt niet om hoor...man, je was er het Eerst. Uit jouw rib kwam toch Eva? Maaruh, sterkte hè...en laat je de wereldproblemen voor wat ze zijn? Er zijn al genoeg zorgen in je familie lees ik..oprecht sterkte met je naasten

Adam? Wat is er aan de hand?

Beste stoppers, wat goed dat er een Dagpact is...sluit je aan en neem de 1e niet. Het is zoo de moeite waard...drank verdooft alleen maar of geeft je illusies...nooit zie je door te drinken écht de waarheid, een bedwelmde waarheid hooguit maar die kun je niet omzetten in daden! Ga nuchter voor je kracht, die zit in ieder mens taalvoutje

@Kohtje: Goed om je weer eens te lezen. Het EGO...je zet me aan het denken; mijn ego/arrogantie is enorm geweest toen ik nog dronk...bah, krijg er een nare bijsmaak van in de mond :$ Ga er zo wat over schrijven. @Rudy: Opvoeding.. ja, heb iemand ooit eens horen zeggen dat wij slachtoffers van slachtoffers zijn en dat is waar. Ouders kunnen de neiging hebben je zo te vormen, zoals ze zelf gevormd zijn. Als daar geloof bij komt of een andere sterke overtuiging dan zit je onder de knoet..niet vreemd, dat veel schrijvers en een zekere cabaretier (Freek), een zware last hebben te dragen en zich nooit ècht los hebben kunnen maken. Wat is die Freek tegenwoordig een irritante vent af en toe...zelfgenoegzaamheid druipt ervan af, maar ik zie toch ook zijn onzekerheid. En hoe velen zijn gevallen voor de drank; tja, drank geeft inspiratie...de illusie dat je je los kunt maken van de werkelijkheid. Maar je blijft vastzitten aan een kabel die er nog altijd is. Mooi dat je je daarvan los hebt kunnen maken Rudy. Ook ik, heb heel wat te verduren gehad van mijn ouders. Ze leven beide niet meer...moeder is veel te vroeg gestorven in "83, vader in 2003. Gelukkig heb ik ze kunnen vergeven...zij hebben mij ook veel willen vergeven, maar dat is mijn vader niet echt gelukt. Hij heeft letterlijk gezegd, dat hij niet van mij hield in een tijd dat ik niet dronk. Mijn jongste zus is toen enorm boos op hem geworden...zal het nooit vergeten..en mij raakte het niet, dacht ik op dat moment maar natuurlijk was dat wel zo, bleek later. Was in shock op dat moment Heb het om kunnen zetten en mijn gedicht voor kunnen lezen op zijn begrafenis, wat ging over de afstand die er tussen ons was. Ik had hem op moeten volgen...mijn bedje was gespreid maar ik stapte er niet in..dat kon de man niet verkroppen. Zijn foto hangt hier aan de muur...praat soms nog met hem en weet dat het nu goed is. Ik voel me bevrijd, hij ook ongetwijfeld.

Wou dit eerst onder mijn oude kennismaking plaatsen, maar zet het maar even bovenaan voor de duidelijkheid. Mijn levensverhaal, korte versie Heb vooral de laatste 2 jaar veel bijgeleerd en dat heeft te maken met een gevallen kwartje, het resultaat is dat ik mijn emoties veel beter de baas ben en elke nieuwe dag, de plaats geef die het verdiend: NU. Eindelijk heb ik ontdekt waarom ik het al in mijn vroege jaren, toen drank nog geen rol speelde, en de tijd daarna mét drank, zo moeilijk heb gehad. Ik slingerde van emotie naar emotie omdat alles wat ik beleefde knalhard binnenkwam. Ik had geen verweer en dat maakt het bewandelen van een levensweg uitermate gecompliceerd. Vandaar de vele woorden, de eerste tijd hier op het forum, waarin ik letterlijk mijn denken beschreef. Ik was er nog niet uit! Nu wel. Mijn emoties ben ik de baas....niet altijd natuurlijk...maar als ik met een situatie geconfronteerd word, maak ik tegenwoordig doorgaans pas op de plaats. Ik kan nu overdenken hoe er mee om te gaan, voordat ik reageer. Inzichten van anderen hier, helpen mij daar ook bij, merk ik nu. Ik kan deze laten bezinken en dat is voor het eerst in mijn leven. Voorheen kon ik dat niet, omdat al snel informatie die op mij afkwam in aanwezige chaos belandde. Ik kon niet goed werkelijk contact maken met de ander...het virtuele hier, heeft dat nog versterkt...want ik miste daarbij een gezicht of lichaamshouding, die wat meer duidelijkheid kon geven. Al de contacten, in het echte leven, waren voor mij moeilijk. In groepen kon ik me al helemaal niet begeven omdat het was, of er verschillende radiozenders tegelijk aanstonden...hetzelfde volume...kon niet afstemmen op 1 zender. Ik was voor de ander dan ook moeilijk te bereiken....omdat, ik zelfs in 1 op 1 contact vooral bezig was, verstoord door allerlei misplaatste associaties, zuiver te horen waar het om ging! Ik heb heel wat aan therapie gedaan...ook in de tijd dat ik dronk...om nu eindelijk eens te leren met mijzelf om te gaan. Uit psychologische onderzoeken die ik moest ondergaan voordat ik in een re-integratie traject terecht kon komen, bleek dat ik een behoorlijk probleem had met focussen. Er werd geconcludeerd dat ik naast mijn alcoholprobleem wel eens een ADD of ADHD stoornis zou kunnen hebben. Mijn vele stemmingwisselingen werden ook besproken, maar omdat ik toen nog dronk, weet ik dat allemaal aan mijn drankprobleem. Dat bleek later te kort door de bocht te zijn, maar dat werd pas duidelijk toen ik me werkelijk langere periodes aaneen beter ging voelen en daardoor het kabaal en de achtergrondruis uit mijn hoofd verdween. Ik bevond me in die goede periodes werkelijk in het nu! Kon goed focussen en voor het eerst viel me op dat ik alles veel te gehaast deed...ik leek wel een stuiterbal en daardoor ontging me het belangrijkste: doe maar 1 ding tegelijk!! Nee, het liefst 10 dingen tegelijk doen en uit schuldgevoel (korte drank episodes kwamen elk jaar vanaf 2008 tot mijn stop in 2010, wel 1 of 2 keer voor) weer helemaal terug naar af, alsof ik gewoon door had gedronken Vanaf begin 2010 begon zich overduidelijk een patroon af te tekenen: 5 weken depressief, 7 weken hypomanisch. Toen werd door mij en de psycholoog al snel de juiste diagnose gesteld: MD-rapid cycling. Wat een openbaring en opluchting was dat, Rudy! Ik kon er niets aan doen dat ik telkens weer in een depressie belandde! Weg schuldgevoel drank en weg drinken! Dat stond ineens als een huis! Vanaf dat moment kon ik pas echt aan de slag en ging ik met hulp van haar mijn gedrag bijsturen. Cognitieve therapie, zelfhulpgroep MD, vrijwilligerswerk waarbij ik mezelf niet voorbijliep, een goed ritme rust/activiteit en sporten. Toen ik de diagnose aan mijn familie meedeelde viel ook bij hun het kwartje...veel van mijn gedrag werd verklaarbaar! Het contact nu is dan ook beter dan het ooit geweest is maar in depressieve periodes neem ik afstand. Omdat die voorspelbaar zijn, stel ik mijn afspraken daarop in. Ik moet me niet forceren. Wat niet kan, kan niet! Het is een behoorlijke handicap...een ernstige aandoening zelfs...maar ik heb me nog nooit beter gevoeld dan de laatste 2 jaar, Rudy. In mijn goede periodes komt er ook werkelijk iets tot stand. Mijn denken is dan helder en ik doe de dingen in gepaste mate. Veel discipline kan ik daarin opbrengen...vooral mijn ontspanningsoefeningen helpen me daarbij en....wat het allerbelangrijkste is, ik kom niet meer in de verleiding om te drinken! Peins er niet over, zelfs niet in een zware depressie. Wonderbaarlijk dat het grijpen naar de fles absoluut geen uitweg meer voor me is...ik gruw van de gedachte zelfs. De suïcidale gedachtes...die horen er nu eenmaal bij, worden immers veroorzaakt in mijn hersenen....het zijn NIET mijn emoties. Ik kan het scheiden. Ik leef, ik beleef en ik ben, samen met mijn partner die me goed begrijpt en met mijn aandoening om kan gaan. Voor het eerst in mijn leven kan ik nu werkelijk een relatie aangaan, met alles erop en eraan, for better and for worse, 24-7. Als de omstandigheden dat toelaten -ga ik verder niet op in- dan gaan we onder 1 dak en willen we onze sterke band bevestigen. Stap voor stap, want ook mijn partner heeft haar pakkie aan. En drank? Vandaag hou ik het droog want ik bewonder de kwaliteit van het leven. De refusal neem ik niet uit angst voor terugval Rudy, ik neem het omdat ik de deur voor eens en voor altijd dicht wil houden...juist in mijn stemmingswisselingen. Als de nood toch aan de man komt, weet ik wat me te doen staat Rudy, op zeker...dat heb ik geleerd van het succesvol doorstaan van mijn depressies. Ben ze haast dankbaar, die depressies en de ellende van het drinken..omdat de schaduw laat zien waar het licht is. Groet Harrie

Maar Bor, verschrikkelijk!! Dat wens je je grootste vijand nog niet toe, een kapot koffiezetapparaat Ha, ga eerst eens bijlezen, het 2e bakkie, en mijn pijp opsteken.

@Apple: Wat fijn dat het zo precies past! Ik vond ook veel herkenning in wat jij schreef en we blijken dus overeenkomsten te hebben. Goed dat je ermee aan de slag gaat, suc6 ! @Madelief: jij hebt me het weekje wel achter de rug, heavy! Fijn dat je er weer nuchter voor wilt gaan..ik hoop dat je een goed gesprek hebt. @Diesel: niet kapot te krijgen dat motortje van jou Altijd leuk je te lezen... Oh, ik zal wat ik gisteren heb geschreven bij Wie is Wie plaatsen...mooi dat het jullie zo geraakt heeft en bedankt voor de reacties Heeft mij ook goed gedaan om het te schrijven, moest even een traantje wegpinken.

Ook goedemorgen, wil jullie nog lezen...maar eerst koffie!!!!!!! Heb me toch geslapen...19.30 moest ik naar bed, viel om! Ik dacht dat wordt een vroegertje maar nee, heb tot 6.00 aan een ruk geslapen...gelukkig. Was nodig maar wel jammer, had gisteren nog op enkele mensen willen reageren 's avonds, doe dat nu vandaag. Wat was het lekker gisteren buiten...we zijn de hele middag aan de wandel geweest...lekker in de

Ga een beetje rusten. 3 1/2 uur zit ik al achter de 19 inch. Latersssss

Nog 24 nachies slapen Mark, hou vol man. Dan maak je een goede start daar!

Krèk=precies. Kom jij uit een Nijmeegs ei? Zijn er daar meer van?

Krèk, Shahire..dat is Brabants

@Kirky: mooi getekend hoor die vlinder. Wat je zegt, blijven oefenen voordat je aan exposities kunt gaan denken. Kan er geen hout van, tekenen/schilderen..heb het wel geprobeerd. Beeldhouwen is mijn ding. Mijn eerste échte is nog niet af...maar gaat zeker af komen. Zal een fotootje bij Tips en Adviezen plaatsen van het behaalde resultaat tot nu toe.

@Tatum, heftig verhaal, leef met je mee

Grappig dat je dat zegt Diesel....heb tijdens mijn vw. werk in het historisch museum alhier, ooit een catwalk gelopen in prachtige middeleeuwse gewaden. Had er blijkbaar de kop voor.

Originally posted by: Shahire Je emoties veel beter de baas zijn zonder drank....ècht wel dat dit zo is!quote> Ja...dat is echt een voorwaarde. Een ieder moet daarin zijn weg vinden, zelfs met de grootste problemen die er maar kunnen zijn. Zo hard is nu eenmaal het leven, oplossingen voor zaken die niet lopen moeten nu eenmaal gevonden worden. Dat kunnen het omgaan met relaties, werk, kinderen enfin, noem het allemaal maar op, zijn. Geen losse eindjes....niets laten versloffen, en wat niet werkt daar moet Aktie in ondernomen worden.

Marc Goed man!

@Diesel: voordragen? Heb wel aan toneel gedaan maar kon de teksten niet onthouden....kon wél fantasssstisch toneel-spelen, maar dat is weer een ander verhaal

Een hernieuwd goeiemorgen frummels...was nogal preoccupied. Is er nog koffie? Meer korte slapers vandaag hier lees ik. Zou het in de lucht hangen? Tsss, tis de 11e van de 11e, gaan ze hier in het zuiden weer uit hun dak. Begin van het carnavalsseizoen...viert er hier iemand carnaval...droog dan hè?

Sorry mensen, knal er even tussendoor. Dank voor het delen gisteren, Rudy! Je inspireert me, om ook in een notendop te gaan schrijven, ben benieuwd of me dat lukt Mijn levensverhaal, korte versie Heb vooral de laatste 2 jaar veel bijgeleerd en dat heeft te maken met een gevallen kwartje, het resultaat is dat ik mijn emoties veel beter de baas ben en elke nieuwe dag, de plaats geef die het verdiend: NU. Eindelijk heb ik ontdekt waarom ik het al in mijn vroege jaren, toen drank nog geen rol speelde, en de tijd daarna mét drank, zo moeilijk heb gehad. Ik slingerde van emotie naar emotie omdat alles wat ik beleefde knalhard binnenkwam. Ik had geen verweer en dat maakt het bewandelen van een levensweg uitermate gecompliceerd. Vandaar de vele woorden, de eerste tijd hier op het forum, waarin ik letterlijk mijn denken beschreef. Ik was er nog niet uit! Nu wel. Mijn emoties ben ik de baas....niet altijd natuurlijk...maar als ik met een situatie geconfronteerd word, maak ik tegenwoordig doorgaans pas op de plaats. Ik kan nu overdenken hoe er mee om te gaan, voordat ik reageer. Inzichten van anderen hier, helpen mij daar ook bij, merk ik nu. Ik kan deze laten bezinken en dat is voor het eerst in mijn leven. Voorheen kon ik dat niet, omdat al snel informatie die op mij afkwam in aanwezige chaos belandde. Ik kon niet goed werkelijk contact maken met de ander...het virtuele hier, heeft dat nog versterkt...want ik miste daarbij een gezicht of lichaamshouding, die wat meer duidelijkheid kon geven. Al de contacten, in het echte leven, waren voor mij moeilijk. In groepen kon ik me al helemaal niet begeven omdat het was, of er verschillende radiozenders tegelijk aanstonden...hetzelfde volume...kon niet afstemmen op 1 zender. Ik was voor de ander dan ook moeilijk te bereiken....omdat, ik zelfs in 1 op 1 contact vooral bezig was, verstoord door allerlei misplaatste associaties, zuiver te horen waar het om ging! Ik heb heel wat aan therapie gedaan...ook in de tijd dat ik dronk...om nu eindelijk eens te leren met mijzelf om te gaan. Uit psychologische onderzoeken die ik moest ondergaan voordat ik in een re-integratie traject terecht kon komen, bleek dat ik een behoorlijk probleem had met focussen. Er werd geconcludeerd dat ik naast mijn alcoholprobleem wel eens een ADD of ADHD stoornis zou kunnen hebben. Mijn vele stemmingwisselingen werden ook besproken, maar omdat ik toen nog dronk, weet ik dat allemaal aan mijn drankprobleem. Dat bleek later te kort door de bocht te zijn, maar dat werd pas duidelijk toen ik me werkelijk langere periodes aaneen beter ging voelen en daardoor het kabaal en de achtergrondruis uit mijn hoofd verdween. Ik bevond me in die goede periodes werkelijk in het nu! Kon goed focussen en voor het eerst viel me op dat ik alles veel te gehaast deed...ik leek wel een stuiterbal en daardoor ontging me het belangrijkste: doe maar 1 ding tegelijk!! Nee, het liefst 10 dingen tegelijk doen en uit schuldgevoel (korte drank episodes kwamen elk jaar vanaf 2008 tot mijn stop in 2010, wel 1 of 2 keer voor) weer helemaal terug naar af, alsof ik gewoon door had gedronken Vanaf begin 2010 begon zich overduidelijk een patroon af te tekenen: 5 weken depressief, 7 weken hypomanisch. Toen werd door mij en de psycholoog al snel de juiste diagnose gesteld: MD-rapid cycling. Wat een openbaring en opluchting was dat, Rudy! Ik kon er niets aan doen dat ik telkens weer in een depressie belandde! Weg schuldgevoel drank en weg drinken! Dat stond ineens als een huis! Vanaf dat moment kon ik pas echt aan de slag en ging ik met hulp van haar mijn gedrag bijsturen. Cognitieve therapie, zelfhulpgroep MD, vrijwilligerswerk waarbij ik mezelf niet voorbijliep, een goed ritme rust/activiteit en sporten. Toen ik de diagnose aan mijn familie meedeelde viel ook bij hun het kwartje...veel van mijn gedrag werd verklaarbaar! Het contact nu is dan ook beter dan het ooit geweest is maar in depressieve periodes neem ik afstand. Omdat die voorspelbaar zijn, stel ik mijn afspraken daarop in. Ik moet me niet forceren. Wat niet kan, kan niet! Het is een behoorlijke handicap...een ernstige aandoening zelfs...maar ik heb me nog nooit beter gevoeld dan de laatste 2 jaar, Rudy. In mijn goede periodes komt er ook werkelijk iets tot stand. Mijn denken is dan helder en ik doe de dingen in gepaste mate. Veel discipline kan ik daarin opbrengen...vooral mijn ontspanningsoefeningen helpen me daarbij en....wat het allerbelangrijkste is, ik kom niet meer in de verleiding om te drinken! Peins er niet over, zelfs niet in een zware depressie. Wonderbaarlijk dat het grijpen naar de fles absoluut geen uitweg meer voor me is...ik gruw van de gedachte zelfs. De suïcidale gedachtes...die horen er nu eenmaal bij, worden immers veroorzaakt in mijn hersenen....het zijn NIET mijn emoties. Ik kan het scheiden. Ik leef, ik beleef en ik ben, samen met mijn partner die me goed begrijpt en met mijn aandoening om kan gaan. Voor het eerst in mijn leven kan ik nu werkelijk een relatie aangaan, met alles erop en eraan, for better and for worse, 24-7. Als de omstandigheden dat toelaten -ga ik verder niet op in- dan gaan we onder 1 dak en willen we onze sterke band bevestigen. Stap voor stap, want ook mijn partner heeft haar pakkie aan. En drank? Vandaag hou ik het droog want ik bewonder de kwaliteit van het leven. De refusal neem ik niet uit angst voor terugval Rudy, ik neem het omdat ik de deur voor eens en voor altijd dicht wil houden...juist in mijn stemmingswisselingen. Als de nood toch aan de man komt, weet ik wat me te doen staat Rudy, op zeker...dat heb ik geleerd van het succesvol doorstaan van mijn depressies. Ben ze haast dankbaar, die depressies en de ellende van het drinken..omdat de schaduw laat zien waar het licht is. Groet Harrie