renzells

Mooi Lady Jane! En vast heel waar ook. En dat ik dat kind nog in me heb dat wéét ik gelukkig wel. In mijn vak als theaterdocent voor kinderen en jongeren en als schrijver mag ik gelukkig héél veel spelen, ook zonder alcohol. Nu nog even zorgen dat ik me weer sterk genoeg ga voelen. Ook nuchter. En dat ik van die kloterige afhankelijkheid af kom. Jullie opbeurende woorden sterken me hierin. Dank!

Dank je Bob! Je hebt gelijk, natuurlijk. Ik heb mezelf ook écht proberen te vertellen dat het niet erg was gisteren, dat ik best een baaldag mocht hebben. Er kwam alleen nog bij dat ik probeerde te schrijven en heen enkele inspiratie vond, nul. Daar was ik pissig over, want ik had gepland DE HELE DAG te werken aan mijn verhalenbundel. Het mislukte sporten erbovenop maakte het lastig te relativeren. Maar ik wéét dat je gelijk hebt, en dat het niet erg is als het soms allemaal even niet lukt. Wat betreft het familiefeest: ik heb gelukkig aan mijn tante al doorgegeven dat ik even geen alcohol drink. Zij zorgt voor gemberbier en Heineken 0.0. Vind ik allebei lekker dus dat komt wel goed! Vind het vooral lastig om al die familieleden te spreken die ik heel lang niet heb gezien. Voel me oncomfortabel zonder alcohol. Minder veilig. Gek en stom, maar wel waar helaas. Alcohol maakt dat ik me zekerder voel in dat soort situaties. Gelukkig zijn de kindjes van mijn zus er ook, altijd een goede afleiding; kleine kinderen waarmee gespeeld moet worden.

Wow, bijzonder om te lezen. Ik vind dat echt nog mogelijk voorstelbaar. Maar het kán dus. Dank jullie wel voor het delen! Eerst maar eens deze nieuwe dag doorkomen. Gisteren was echt een baaldag. Sporten uiteindelijk niet meer gedaan toen bleek dat zoonlief mijn fiets had en ik moest lopen, waardoor ik mijn les niet meer kon halen. Dat bleek een dusdanig grote tegenslag dat ik er niet tegen opgewassen was. Huilend en totaal futloos onverrichter zaken weer thuisgekomen (nadat ik de wandeling wél al begonnen was), de handdoek in de ring gegooid en de rest van de dag series gekeken tot ik om tien uur naar bed ben gegaan. Maar.... niét gedronken! Nieuwe ronde nieuwe kansen zullen we maar zeggen. Vandaag een familiefeest. Jeej. Eens zien hoe we ons daar in godsnaam doorheen zullen slaan. Nu eerst eens wat andere topics lezen. Dank jullie wel!

Dank!! Wie weet heb ik de moed straks. Goed om te lezen dat het kán! Kon je het toen ook al echt zo ervaren? Ik vind het nog best moeilijk voorstelbaar.

Klopt. Ik haat echte dronkenschap en ben niet iemand die drie flessen wijn wrgtikt. Dan lig ik kotsend op de plee. Maar ik ben helaas wel heeeeeel vaak aangeschoten. Elke dag eigenlijk. Of in ieder geval elke dag een beetje. Dat kleine, lichte roesje dat zo lekker verdooft, dat zoek ik graag op. En die zorgt ervoor dat ik, zelfs als ik me grieperig voel, mijn wijntje zelden laat staan. Dus ja, ik geloof wel dat we van een verslaving kunnen spreken.

@Bob Dank voor je inspirerende verhaal. Ik weet nog niet of ik daar al ben, maar neem het zeker in overweging. Eerst nog maar even dag voor dag, tot aan 16 augustus. En dan, wie weet, zomaar langer.

True that. Er is vast nog genoeg zelfonderzoek te doen hier! Ik denk dat ik alcohol vooral gebruik(te) om wat kalmte in mijn hectische, drukke hoofd te creëren. De boel een beetje te kunnen dempen. En toegegeven, soms ook om angsten tegen te gaan. Dus voor ik iets spannends moest doen. Voor sommige mensen hier op dit forum vast een welbekend 'medicijn'. En juist dát deel van het drinken, het drinken als medicijn, voelt héél erg als een verslaving. Niet zo zeer dat wijntje in de kroeg met een vriendin. Maarrrr.... sporten it is. Vandaag voor de vierde keer op rij en ik heb de hele komende weel al volgepland. Iedere dag een les. Houdt me van de straat zeg maar. Bijkomend voordeel van het niet drinken is dat sporten misschien ook makkelijker resultaat oplevert, als je niet dagelijks 1000 of weet ik veel hoeveel calorieën aan alcohol nuttigt naast het eten.

Jaaa, dank jullie wel! Ik weet het ik weet het, het is een serieuze verslaving, zelfs als je niét per se elke dag doordrinkt tot je lam bent. Ik wil dat ook zeker niet bagatelliseren. Misschien is het inderdaad een goed idee om na mijn weekje vakantie meteen wéér te stoppen, en dan voor een paar maanden. Om inderdaad écht eens even de stekker eruit te trekken. Stom hè, dat ik dan per se die vakantie nog wil hebben om toch gewoon lekker dat wijntje te drinken?! Maar toch is het zo. Ik vind dit een straf: vrij zijn, zomervakantie hebben, om dan nuchter thuis te zitten. Ook al sport ik me gek, zie ik allerlei prachtige films, probeer ik mezelf met van alles en nog wat bezig te houden.... Pfff.... Ik wéét dat het onzin is, maar het voelt nog wel zo helaas. Dag voor dag en stap voor stap maar. Vandaag maar eens in de avond sporten, zodat een deel van de avond weer voorbij is. Zucht. Dank jullie wel!

Hoi. Ik ben 'renzells' en vandaag is mijn vijfde dag zonder alcohol. Ik heb ruim 14 jaar dagelijks gedronken, op een enkele dag na, wanneer ik écht ziek was bv. Soms een fles (wijn), soms minder, maar meestal toch wel twee à drie alcoholische consumties of meer. Ik voel eerlijk gezegd nog steeds dat ik zou willen minderen en niet helemaal stoppen. Maar ik heb mezelf nu, voor het eerst sinds mijn zwangerschap, ruim 14 jaar geleden, gedwongen om even nuchter te zijn. Met dat plan liep ik al langer rond. Mijn man is ook gestopt, maar die doet dat altijd 1 of 2 keer per jaar. Die is het al iets beter gewend. Het stoppen lukte me voorheen niet, want er is altijd wel een reden om te deinken, nietwaar? Dus ik ben best trots op deze vijf dagen en ga het niet-drinken in íeder geval volhouden tot mijn weekje vakantie op 16 augustus. Op vakantie wil ik gewoon kunnen drinken. Daarna wil ik naar 4 tot 5 dagen per week niét en in het weekend wel. Ik lees daar weinig positieve verhalen over op dit forum, maar toch hoop en denk ik dat het voor mij best een reële optie is. Belangrijkste reden hiervoor is dat ik nooit iemand ben geweest die echt doorzuipt (in tegenstelling tot mijn man, die kent geen natuurlijke rem, zoals ik). Ik drink nooit (of zelden) door tot dronkenschap en voel daardoor dat, hoewel ik absoluut verslaafd ben, ik ook best wel grip heb op mijn drankgebruik. Minder dan ik zou willen weliswaar, want tot voor kort lukte een paar dagen stoppen me dus niet, maar minderen lukt vaak prima. In ieder geval voor een periode. Dus misschien is het naïef, maar ik hoop en denk dat minderen voor mij uiteindelijk toch een prettig alternatief is. Ik vind een wijntje drinken gewoon wél echt gezellig. Dronken zijn niet, maar dat ben ik ook zelden. Een beetje aangeschoten zijn zo nu en dan vind ik heerlijk en ik hoop dat ik dat niet helemaal overboord hoef te gooien. Dat zou ik écht jammer vinden! Voor ik zo ver ben, wil ik me echter eerst sterk genoeg voelen om het nuchter zijn gewoon even vol te houden. Om er niet van in de stress te raken, maar om er oké mee te zijn en in te zien dat nuchterheid ook een prima staat van zijn is. Merk vooral dat ik ontzettend moe ben! Echt brak gewoon, koppijn en shit, het lijkt wel alsof ik verdorie met een kater rondloop!! Ik sport wel dagelijks en eet behoorlijk gezond, al vind ik het lastig om 's avonds helemaal geen 'traktatie' meer te krijgen, dus eet ik nu suikervrije dropjes. Verder heb ik vandaag wat extra vitamine B gehaald en ook multivitaminen. Las dat dat kan helpen met de vermoeidheid. Nog tips? Of ervaringen van mensen die het wél is gelukt om te minderen? Ben benieuwd! Dank alvast!