albertina

Ik zie niets.

Jaja, snel je bericht aanpassen, ondeugd.

Sux6 vandaag Caro.

Hannah? die koffie kwam wel even uit een andere hoek hoor.

Helaas niet, anders had ik hem wel op mezelf toegepast.;)

Hahahaha, Trees, Hannah, Henk, Caro, wat zijn we weer vroeg, hier een leker bakkie koffie voor jullie.

Joehoeeee, Net terug van de 2e ronde soll. gesprek. Ik ben aangenomen, echter ik doe het niet. Wel kunnen onderhandelen over het salaris, wat mij wordt aangeboden vind ik belachelijk, zeker omdat ik een goede opleiding heb en erg veel ervaring. Ik wil daar natuurlijk niemand mee voor het hoofd stoten, zeker omdat ik weet dat het voor velen hier al lastig genoeg is om rond te komen. Ik vind het wel jammer de instantie en het werk, spraken mij erg aan. Dus wat nu volgt, nieuwe ronden, nieuwe kansen. Nu ga ik van de zon genieten.

Even een slingertje voor Albert en Tine, : Nu ben ik er vandoor, geniet van het mooie weer allemaal.

Mogguh, even koffie pakken, lang geslapen. :$

Sailor, je zit op het draadje van gisteren. Lieve mensen, ik ga aan het werk, maak er een mooie dag van. Bezint eer ge begint, laat de 1e staan!

Goedemogen lieve mensen, allereerst Freacky en Sara, Welkom! Marieke, ik ben geschrokken van je verhaal. Huiselijk geweld, en als ik het goed lees ook weer drank in het spel. Probeer ook eens naar je zelf te kijken, het klinkt niet aardig maar het komt mij voor dat je de schuld bij andere neerlegt. Huiselijk geweld is uit den boze, dat mag en kan niet. In je berichtjes lees ik vaak dat je boos bent om alles wat je overkomt. Ga eens echt kijken wat je eraan kunt doen. Blijf niet hangen in deze situatie. Verander wat je kan veranderen. Veel KMW. Gister heb ik een prettige dag gehad, erg druk, dat wel. Toch ben ik erg blij dat ik de 1e stap heb gezet in het contact naar mijn zus. We zijn er nog niet, maar het geeft een goed gevoel elkaar weer gezien en gespoken te hebben. Na de confrontatie elkaar weer te zien, was mijn angst voorbij. Voor nu is het even goed. De rest komt wel, stapje voor stapje. Mijn Paps heeft genoten van zijn verjaardag, een drukke boel, veel bezoek, het was erg gezellig. S'avonds gegeten met zus en partner ,Het was ontspannen en prettig geen verwijten over en weer. Toen wij naar huis gingen kon ik zien dat hij erg blij was dat er weer een voorzichtig begin is gemaakt in het contact met mijn zus. Dus al met al een waardevolle dag.

Zo, er staan 3 quiches in de oven, de drumstickjes onder de gril. Ik heb nu al honger, hahahaha, quote: -------------------------------------------------------------------------------- Originally posted by: sailor wingchum,snap geen jota van je verhalen! ben je een paar weekjes "uit logeren" in het heineken-hotel of zo? -------------------------------------------------------------------------------- Hahahahaha, ik kan het niet laten Sailor, je kan leuk uit de hoek komen. :$

verkeerde draadje.

Ha, Henk, lekker hoor, alleen de volgende keer zonder melk.

Hoi, het is niet zo netjes om met jezelf te beginnen. Maar soms is het even zo. Nou Tapas, kom op bikkel, even wat minder mag best hoor! Hulp vragen is niets mis mee. Ik heb een mega drukke dag achter de rug. Morgen mijn paps jarig en ik verwacht toch wel zo'n 40 mensen. Taarten besteld. Alles geregeld voor de Brunch, ingekocht 'dus. Het leek mij een goed plan de avond met mijn zus, schoonzus en mijn kliene familie door te brengen. Dus Sushi besteld. dan kunnen we er hopelijk een relaxte avond van maken en wie weet een voorzichtig nieuw begin. In elk geval, ik heb mijn best gedaan, ben best nerveus voor de avond. Maar wat ik nooit zal vergeten is dat Rudy mij geleerd heeft de angst in de ogen te kijken en jezelf af te vragen of je angsten wel reeel zij n. Dat ga ik morgen doen. Wish me luck.

Caro, zet 'm op vandaag. Je instelling zou wel eens wonderen kunnen verrichten. Ik zal voor je duimen.

Mooi gezegd Joann, ik heb ook maar één zus en ja dan is de spoeling dun. Uiteindelijk komt alles in het leven op jezelf aan. Vriendscahppen komen en gaan ook, toch leer je uit elke vrienschap weer iets. Zelf kan ik wel op een fijne jeugd terugkijken, er was bij ons altijd wel wat te beleven. Mijn zus en ik waren echte pubers, mijn ouders hebben wat te stellen gehad met ons. Wel was alles bespreekbaar en mogelijk, voor toen geldende normen ben ik erg vrij opgevoed. Heb dat ook met volle teugen van alles kunnen genieten. Feesten, vakanties, gezelligheid thuis, het was regelmatig de zoete inval bij ons. Ik voel voor mezelf dat ik een héél stabiele basis heb gehad. en dat is fijn.

Het boek, respect voor de openhartige verhalen. Bij het éne verhaal veel herkenning, bij het andere totaal niet. Sommigen zijn van ver gekomen en ik ben dan blij te lezen dat het nu goed met jullie gaat. Wel was ik verrast te zien dat er forum stukjes zijn geplaatst. Tapas, complimenten voor je prachtige foto''s Tot slot wil ik nog even zeggen dat ik het erg jammer vind dat er geredigeerd is in de teksten. Wat natuurlijk niet wegneemt dat het jullie alle 10, stuk voor stuk een hoop werk en kracht heeft gekost. Waarvoor dank.

Lieverds bedankt! het helpt al zoveel als er begrip en herkenning is. Dan voel ik melef niet helemaal alleen staan in mijn verdiet. Joann, ik weet niet wat het is, voorlopig laat ik dat ook rusten. Fijn dat je zus je grootste fan is. Rapilos, wat een naar bericht voor je schoonzoon. Een zorg, een gezin onderhouden en dan geen werk. Sterkte.

Ik weet niet of ik dat nog wel weer wil Dar. De tijd zal het leren. Dinsdag is mijn vader jarig en dan zien wij elkaar weer voor het eerst na zeer lange tijd. Ik heb wel aangegeven het erg lastig te vinden. Maar je kan elkaar ook niet blijven ontlopen. Mijn zus en ik hebben ook hele goede jaren gehad. Sinds het overlijden van mijn moeder is onze relatie heel wisselend geworden, tijden goed en dan weer niets.

Nee hoor dat hoeft niet. Ik ben gewoon erg verdrietig over het gesprek met mijn zus. Het is hard binnen gekomen.

ik kom gewoon maar even schrijven, voel me zo vreselijk verdrietig. Weet niet zo goed wat ik ermee moet.

Floor, ik kan het niet nalaten te reageren. Hoe vaak heb je al niet te kennen gegeven niet meer te schrijven? Je herkent bij jezelf je vraag om negatieve aandacht. Doe er iets mee, houd op jezelf in een slachtofferrol te plaatsen. Daar is niemand bij gebaat, jijzelf al helemaal niet Schrijf of schrijf niet. Maar kom niet steeds aan met hetzelfde verhaal.

Dhendro, ik heb even geen tekst. Wel erg veel respect voor je openheid.

Goedemorgen, ik las het draadje van gisteren en ben er verdrietig van. Waarom? Helaas ken ik het gevoel depressie maar al te goed. Ik ken ook het gevoel wat Corinne zo mooi omschreef, een levenslustig iemand die dan ernstig ziek wordt. Dan vraag ik mij af, waarom hij of zij? En mij overvalt dan ook het gevoel dat ik hun plaats zou willen innemen. En, nee je krijgt geen kaartje bloemetje of medeleven. Je moet je er maar overheen zetten. Van de week heb ik na een half jaar geen contact te hebben gehad, mijn zus weer gesproken. Ook van haar kreeg ik te horen dat zij niet met mijn buien en nukken om kan gaan. Wel benoemde ze dat het haar met anderen wel lukt, bij mij kan zij er niet mee omgaan. Het is hard om te horen, ik zie mezelf helemaal niet als een nukkig persoon, wel als iemand die haar grensen moet bewaken. Een depressie doormaken is keihard werken, keihard werken om toch nog het positieve uit het leven te halen. Keihard werken om je grenzen te bepalen en leren hoe ermee te leven. Lichamelijke ziekte is erg, toch is een depressie ook een ziekte, helaas niet zichtbaar aan de buitenkant. En zeker niet door iedereen begrepen. Helaas!