Ach Gaby,
wat een ontzettend triest bericht.
Woorden zijn dan soms nietszeggend,
het gevoel van onmacht overheerst.
Verdriet en de vraag woorom hij?
Gaby, helaas kan ik me al te goed voorstellen
hoe je je voelt.
Toch, probeer de tijd die jullie samen nog
gegeven is zo goed mogelijk te benutten.
Mijn ervaring is dat dat heel belangrijk is,
belangrijk voor later, als hij er echt niet meer is.
Gebruik de tijd die jullie nog rest om goed afscheid van elkaar
te nemen, de dingen te doen die jullie samen
nog willen doen en bespreek met hem
wat je nog wilt bespreken.
Ik heb het als helend ervaren dat te kunnen doen
toen mijn moeder ongeneeslijk ziek was.
Wij hebben, hoe moeilijk het vaak ook was
echt afscheid van elkaar kunnen nemen.
En daar ben ik nu, zoveel jaren later nog steeds
dankbaar voor.
Meisje, ik wens je alle kracht van de wereld toe
en schroom niet om hier je verdriet en onmacht
te delen.