Jannie123

Hoi Kayleigh, Welkom! Goed verhaal en goed dat je het deelt op het forum, ondanks de situatie! Het is helaas allemaal erg herkenbaar. Zoals de waarde voor geld verliezen, maar ook het jezelf steeds minder permitteren om maar je gokken te kunnen financieren. Mijzelf heeft het erg geholpen om het uit te spreken dat ik een gokprobleem had. Zoals je zegt, daarvoor had ik vaak. Ik mag toch zelf wel bepalen waar ik mn geld aan uitgeef. Hierdoor wordt het zo'n gewoonte dat je het niet eens als een verslaving gaat zien en dat je het toch wel onder controle hebt. Mij hebben de verhalen op het forum ook erg geholpen en doet het nog steeds. Geeft mij kracht om gokvrij te blijven (nu 46 dagen). Ik ben wel vaker dat geweest, maar het voelt voor mij nu echt als. Nu is het klaar en de knop is om. Waarbij ik in het verleden het wel zei, maar toch de ruimte open liet om het nog te kunnen doen! Ik blijf er wel aan denken, zoals dat ik voetbal uitslagen bekijk, of kijk wat de beurs doet, maar het geeft mij vooralsnog niet direct de drang om ook wat te gaan doen. Zoals je zegt die gewoonte moet uit je systeem. Succes en je kunt het! :-)

Hi All, Ook ik heb een gokverslaving en ben ik dat pas sinds kort echt onder ogen gaan zien (na vele jaren in meer en mindere mate). Na meerdere malen geld lenen bij mijn ouders met smoesjes en aangeven dat het nu toch echt de laatste keer is, heb ik bij 1 van de laatste keren ook beloofd aan vrouw en ouders om met een psycholoog te gaan praten. Hierbij was 1 van de eerste opdrachten om open kaart te spelen (aangezien ik het tijdens de gesprekken met de psycholoog gewoon door bleef doen). ondanks dat dit een zwaar moment was (schaamte), heeft mij dit zoveel gebracht. door het te benoemen, zie ik ook de ernst in en wil ik ook vechten tegen de verslaving. Waarbij ik eerst het niet direct als vijand zag omdat ik er altijd omheen draaide. Ook door er voor uit te komen, is er meer begrip en is er een gesprek over. Hoef ik het niet meer alleen te verwerken. Bijkomend is dus dat ik veel minder het gevoel heb om te gokken. Mijn gokken bestond voornamelijk uit voetbalwedstrijden en "beleggen" waarbij het vooral om zeer kortlopende opties ging (alles of niets). Ik kijk af en toe nog wel naar de koersen of wat een quote is, maar voel niet de drang om te beleggen. Wat ook erg heeft geholpen is dit forum, om te zien dat je niet alleen bent. Daarom deel ik dit ook, om hier onderdeel van te zijn en in de toekomst te kunnen posten om andere mensen te kunnen helpen. Het heeft mij ook doen beseffen, dat het niet uitmaakte of ik zou winnen. De winst zou ik sowieso weer gaan verspelen, er is geen bedrag waarbij ik zou stoppen. Kortom de keuze is nu gewoon stoppen! Ik blijf nog met de psycholoog in gesprek, waar de achterliggende drang vandaan kwam, al is dat soms lastig omdat ikzelf het gevoel uitschakelde zodra ik bezig was en ik het nu dus niet meer doe en kan herbeleven. Iedereen wees sterk! inmiddels 33 dagen gokvrij, and counting :-)