Mai

Integendeel mevrouw Victualia, ik stel het erg op prijs. Je begint me al aardig te kennen....

Niet in slaap gevallen... Klaas kwam thuis van opnames, even besproken en dingen over de dag gedeeld. Fijn dat het zo kan. Had absoluut niet gekund als ik nog had gedronken. Merk dat ik zelfs zonuendan in staat ben, een langer verhaal van hem aan te horen.. Zou wel ongeveer kunnen gaan slapen nu. Maarja, vanmiddag weer een megadut gehad! Nog evn een boekje lezen zo, en jullie stand-by bij me in bed! Zou die Ouwe Amsterdammer zijn computer al gefixed hebben....

Kan heel spannend zijn, Floor! Maar zelfs in alle saaiheid is dat een super mooi cadeau! Ik ervaar het hier ook zo. De drank staat niet meer tussen ons in. We vechten beide voor de toekomst. Mooi Floor, je gaat als een speer!

Ach ja, de bijna saaiste vrouw van Nederland.... Meid wat doe jij veel! het resultaat van een beter leven. Fijn te horen dat je zo goed gaat, Anna! Voldaan gevoel moet dat geven. Ik teken er voor!

Goed nieuws Corinne! Ik ben blij dat het je wat beter gaat!

By the way, ik lig lekker in bed, met het nwe laptopje van Klaas. Het zal wellicht één van de laatste duurdere dingen zijn, die we aan konden schaffen. Ik maak er maar dankbaar gebruik van. Het is tenslotte goed voor mijn herstel, wat de laatste tijd flink vordert..... Mocht ik plotseling heel lang niets zeggen, dan kan het zijn dat ik in slaap ben gevallen.... Of iemand moet even een goede mop of een spannend verhaal vertellen..

Alle nieuwe mensen, hallo en welkom! Voor mij was het forum een eerste belangrijke stap voorwaarts. Ik had voor de zoveelste keer mijzelf voorgenomen om te stoppen. Alles liep spaak, kon alleen de dag nog maar aan omdat ik wist dat ik 's avonds weer los mocht. Dat deed ik altijd tot ik er meestal letterlijk bij neerviel, en mijn roes uit kon slapen. om de volgende dag te knokken voor mijn leven, naar mijn werk te gaan, waar ik dankzij mijn roekeloze leven mee moest stoppen. Om voor de kinderen te zorgen en alles te doen waarvan ik nog ergens wist dat het moest. Mijn relatie heeft behoorlijke blauwe plekken opgelopen en we zijn menigmaal van plan geweest ermee te kappen. Oorzaak; drank. Kan ik nu zeggen. (wist toen trouwens heel zeker bijna van niet...). Houd jezelf niet langer voor de gek! De enige opossing om uit de negatieve spiraal te komen, is te stoppen met drinken. Het is inderdaad zoal Floortje zegt om te beginnen met het per dag te doen. Desnoods per uur. Kijk niet te ver vooruit. Laat de trek langskomen, zit het uit. Neem veel rust en drink water en kruidenthee. Je leven opnieuw leren leven komt later. Zorg eerst dat het gif je lichaam uit kan. En neem de tijd. Succes! En hou vol! Groetjes, Marjo.

Stel je voor, dat je tegen jezelf zegt, dit naderende onveilige weekend drink ik niet. Ik zoek een veilige plek (hier, in je hoofd, thuis) voor mezelf. Ik doe het niet. Door de bagger, lieslaarzen aan! Dan mág je maandag weer... Stel het maar even als verbod. Soms kun je even niet anders! Nou en! Mooi haar Carolien! Ben jij dat? Het filmje doet het hier niet goed, hij stopt steeds. Maar ik kreeg een leuk beeld voorgeschoteld....

Dan zal ik het wel zijn geweest, die een positieve gedachtenspurt had... Nou, doe je voordeel ermee, en drink niet! Kijken we morgen weer hoe het is bevallen! Ist wat? Je hoeft de alcohol ook niet de baas te worden. De verslaving moet je loslaten! Wees niet bang, An!

Niet doen, An! Neem die eerste nou niet. Morgen weer lekker fris op de fiets!!! Weet je nog, hoe je gisteren zei hoe lekker je dat vond. een totaal ander mens! Denk daar even aan, hoe je na die eerste en...tigste morgen op de fiets zit! Kop op, hou vol. Je gaat superrrrr!!!

Ja, en eigenlijk zeggen we allemaal hetzelfde. ook jij Har en Ziza. We moeten nu met onszelf en ons eigen leven uit de voeten. En om dat te kunnen moet je de angst loslaten... Ik herkende (helaas) veel in je verhaal over je jeugd. Maar, ik probeer nu te zeggen; hé ik leef nú. Deal er maar mee. Baan je een weg door de angst, zodat je verder kan! Bedankt voor je verhaal Har! Ziza, jij ook!

Hoi! Heel de middag liggen pitten opde bank.... van 1 tot half 4! Schrok me rot toen ik wakker werd. Maar niet ernstiger voor mezelf gemaakt dan het was. Niet! Daarna met zoon en zijn vriendje wel een uur lang op "mijn plekje" de hond laten zwemmen en allemaal gekke filmpjes gemaakt met mijn mobieltje. ik heb zo gelachen om die 9-jarige jochies! Ik wilde net op Houtje reageren met de gedachte dat Safi het juist andersom bedoelde, toen ik las, dat dat al was gebeurd. Zo moet je het zien hoor Hout! Het is oervervelend (meer dan dat) om je zo ontieglijk rot te voelen. ik hoop voor je dat het straks wat beter zal gaan, als de medicatie aan elkaar is gewend. Sterkte! Ik lees nog even wat mee.. Dank je Carolien, soms kan ik het opeens heel helder in mijn hoofd bekijken! Da's wel fijn!

Shool's out! Ik ben er van tussen.... Vanmiddag een dut op de bank en.... Stofzuigen!!!;) Doeiii!!!!

Eerst ikke zélf, dames!. Dan de rest! De hond verhaart al minder erg

Alles kost tijd Pippi, die moet ik mezelf gunnen!!!!

Nog een leuk wetenswaardigheidje; na 7 maanden niet drinken, ben ik 7 kilo afgevallen.... Laterssss! Er is vandaag wat te doen!

BamBam gratulations!!!!!!

Ik denk dat je gelijk hebt Orleando. Alles kost tijd, en die moet je jezelf gunnen. Wat betreft dat jaar, daar ben ik ook veel mee bezig. Ik denk dat er na een jaar al behoorlijk wat is veranderd, maar ook dat het daarna doorgaat. Vandaag precies 7 maanden niet gedronken. Zit in de gevarenzone, weet ik van vorige pogingen. Eerst de zomer door. Dan de winter door. Pas volgend jaar rond deze tijd wil ik de balans opmaken. Als het goed is ben ik dan langer dan 1,5 jaar alcoholvrij. Het voelt goed. En ik weet zeker dat het nog jaren kan duren eer ik mijzelf weer neem zoals ik ben. Maar het gevoel dat het wel de moeite waard moet zijn, komt nu steeds een beetje sterker door.... Hou vol, en gun jezelf de tijd! Schrijf zoveel als je wilt, het helpt!!!!! Pippi, wat een bak! Ik hoop dat de examencommissie dit echt door de vingers ziet. Het zou wel erg sneu zijn, als hij voor z'n enthousiasme wordt gestraft......

Wilde inderdaad nog wel even op Orleando reageren. Ik vind het ongelooflijk knap van je, Orleando, dat je deze stap hebt durven nemen. Je hebt een grote angst overwonnen en ontdekt dat je dat kan! Zoals je schreef heb je er veel aan gehad, dat kan alleen als je er zelf open voor staat! Dat is goed. Nu kan het alleen maar beter gaan. Ik hoop dat je de moed kunt op brengen om door te gaan, en te werken aan je verleden, heden en toekomst! Doe het op je eigen manier en op je eigen tempo. Neem de tijd die je nodig hebt. Het komt goed!!! Een roos voor je moed en girlpower!!

Hoi en goedemorgen! Was er vanochtend vroeg uit! (dochter; wat ben jij vroeg mam!) Goed gehumeurd, ontbijt klaar gezet en zonder paniekgevoelens al kwebbelend de dag ingeschoven.... Heerlijk! Tegelijk met de kinderen de deur uitgegaan om hard te lopen. 4km, 25 min. Dik tevreden (niet zozeer over dtijd hoor, meer het gevoel dat ik het kán en me er goed bij voel!). Koffie gedronken met Klaas, gedoucht en met de hond gewandeld. Nu eerst tijd voor hier! Carolien, wat verschrikkelijk mooi voor je vriend en jou! Pippi, je bent écht heel goed bezig. Fijn dat je zoon nog wat liet horen. Rustig aan. Tijd! Safi, je bent goed bezig vrouw! En je man ook! Pff, weer alles gelezen, maar niet in staat overal op te reageren. Vervelend vind ik dat. Heb julie wel allemaal met aandacht gelezen, en vind dat ieder op zijn eigen manier heel goed bezig is! Hou vol en gewoon doorgaan hier blijven schrijven! Rudy, dank je wel! Het doet me goed om van een oude rot te horen dat ik op de goede weg zit. Zo voelt het ook! Ik geloof dat het allemaal begint te werken. Niet drinken, hardlopen en de AD. Ik ben blij! Heb me in jaren niet zo goed en rustig gevoeld. Tapas, ik begrijp wat je bedoelt! Het is soms moeilijk. Maar het wordt steeds makkelijker om je erover heen te zetten En uiteindelijk weet je dat je altijd beter af bent zonder drank! Way to go girl! Hou je taai!!

Was het zo erg? Dan ga ik ook maar eens naar bed! Straks geraak ik nog in een identiteitscrisis...hahaha! Tot morgen! En slaap lekker allemaal

Hee! Ben ik weer! Vanmiddag lekker getutteld. Met z'n vieren (dochter kon niet naar verplichtingen door gekneusde vinger) naar watersportdorp hier in de buurt geweest. Winkel in en uit, ijsje gegeten, bij het water gestaan, om de kerk heen gelopen. Voor het eerst sinds tijden, de rust kunnen opbrengen om ervan te genieten. Het voelde als vakantie!! Har,ik vond de eerste foto het mooist. Nr. twee had ook wel iets, maar een somberige inslag... Wel mooi.

Wat heb ik gehuild, gejankt en geschreeuwd. Me in mezelf opgesloten, als een plank in bed liggen malen en piekeren... overdag als een zombie ddor het leven, en als er iemand kwam (ja, de kinderen), me oppeppen, zodra ze weer weg waren.. Kadoeng!! Ik wist het diep in mijn hart al die tijd. Waarom ik ooit was gaan drinken... Wist ook dat ik geen enkele kans maakte er nu van verschoont te blijven. De zwarte, drukkende, tonnen wegende, alles omvattende depressie kwam weer aan de deur. Gggrrr... Ook dat nog. Ja duhuu. Twee opties; weer opnieuw gaan drinken, dus ontkennen, of accepteren. Heb niet getwijfeld deze keer, ik wilde immers al niet meer drinken ondertussen. Nou ja meestal, soms was het niet mogen. Net als in het begin, ik vaak de zin gebruikte; lieslaarzen aan en baggeren maar. Over dat blubberpad dat langzaam veranderde in een zandpad. Bleek later nog veel blubberdelen te bevatten, maar ook altijd weer zand om even uit te puffen! Anyway.. Inzien dat je een probleem hebt. Alcoholist bent dus. Acceptatie. Het is zo. Er wat aan willen doen. Aktie ondernemen. Ik ben een alcoholist, maar ik wil niet meer drinken. Ik drink vandag niet. Ik zie hoe het gaat, probeer iets anders te gaan doen. Omdraaien. Hardlopen, wandelen, fietsen... Lichamelijk bezig zijn. Ach dit kan ik niet. Zo'n lijstje. Loslaten, de angsten loslaten. Wat kan er mij gebeuren als ik niet meer drink. Wat is er überhaupt nog als ik niet drink. Saai, burgerlijk, niet gezellig, blauwe knoop, niet spontaan, geen enthousiasme... Loslaten! Andersom denken. Hulp zoeken. Het forum. De huisarts. Een psychiater of psycholoog. Bespreekbaar maken van je probleem, én wat je eraan gaat/wilt doen! Medicatie ter ondersteuning, refusal, om het je onmogelijk te maken om te drinken, zodat de rust er is om door te kunnen gaan.... etc. Jezelf en jeprobleem niet meer verstppen, maar het erkennen en bespreken, aktie ondernemen. en onder aktie versta ik ook na 5 maanden je ramen gaan lappen, nadat je daar eerst 5 maanden lang over moest zeuren.... Want dat is de tijd die je jezelf moet gunnen om te herstellen. Stoppen met drinken en herstellen. PUNT. Niet verder denken. Dat is wat ik doe. En omdat ik dat doe, durf ik weer keuzes te maken. Durf ik naar mijn huisarts te gaan om mij te helpen. En omdat ik dat doe, durf ik vandaag stiekum eens over mijn schouder te gluren, om te ontdekken. Ik ga vooruit, het gaat goed! Durf te denken om er niet aan te denken. probeer het je eigen te maken. Heb vertrouwen en de moed om te geloven dat je een bijzonder, uniek en sterk mens bent! Je bent elastisch, je bent flexibel, je kan veranderen. alleen omdat jij dat wilt. Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden. Die dienen zich vazelf wel aan en zijn er plotseling als uitdaging, om opgelost te worden en te ondergaan. Het hoort erbij. Het gaat niet vanzelf. maar dat wil niet zeggen dat het niet kan!!!! En na vallen weer opstaan. maar wie vertrouwen heeft zal een enkel schaafwondje écht wel overleven. de angst loslaten... Sprak de grootste angsthaas wijs; wees niet bang!

Ben d'r uit, hou je vast.... Hoe je het ook doet, maakt niet uit. Als je maar niet drinkt! Klinkt heel flauw, weet ik. Maar was voor mij wel telkens de zin om vol te houden. En dat was het zeker, volhouden. Toen ik 5 dagen niet had gedronken, weet ik nog, toen ik de hond uitliet, ik in huilen uitbarstte. Waar was ik aan begonnen, wat een strijd, en dit was nog maar het begin. Dat bleek later inderdaad. Schreeuwde het hier ook uit van de pijn die ik van binnen voelde. Tot dan was ik na ieder uur en weer een dag, trots op mezelf. Toen pas kwam het besef, ik ben nog lang niet ADB. Ik dacht (hihi) dat ik er al bijna was. En ik kreeg zo'n harde klap, dat mijn leven, als ik de zelf verkozen manier wilde handhaven, nooit meer hetzelfde zou zijn! Boos, woede, emoties zo heftig, ik kon er niets mee. Toch ging ik er iedere keer doorheen, als je maar niet drinkt. Neem ik nu de eerste, dan is het klaar. dan ben ik klaar. Heb ik een keus gemaakt. Het was, en is een soort van afscheid nemen, ik durf voor mezelf zelfs te zeggen, te rouwen. Het besef dat je beste maatje, je elke keer een pootje licht.. Al jaren en jaren achtereen. Tuurlijk geef je dan die zogenaamde vriend het liefst de schuld. Verder durfde ik ook niet te kijken. Maar het was ik die de deur elke keer met een joviale grijns openzwaaide, kom maar binnen! Gezéllig!!! Smak, smak.. Wat een nepmens zeg. Ik meende er geen zak van (heb jarenlang bij het toneel gezeten..). Elke keer opnieuw, meer dan 20 jaar lang. Ook na een tijd van droogte, konden ze opeens weer voor me op de stoep staan, en héé, gastvrij mens als ik ben, zwaaide die deur, soms iets voorzichtiger, maar toch altijd, weer open. Welkom! Okay, wat moest er dan veranderen. Dat was ik, tenminste wie ik dacht die ik was.... Jaaah!! Pfff.. Heb altijd goed kunnen zweten, maar vanaf die dag, wisten de peentjes even niet waar ze het moesten zoeken. En ik, ik doe maar wat. Probeer mezelf te bereiken. Hoe? Door eerst die eerste te laten staan. Daarnaast mijzelf tijd te gunnen. In de zin van, eens kijken wat er zoal aan de oppervlakte tevoorschijn komt. Nou, ik hoef hier niet te melden, dat dat niet altijd even leuk is.. Maar goed, wat je ook doet... De schijnheiligen had ik al uit de boven verdieping gepleurd.. hihi! De eerste laten staan. Accepteren dat je hem wel mág nemen, maar dat dan al het werk tot nu voor niets is gedaan. Voor mijzelf, maar ook (alweer, voor de zoveelste keer...) voor iedereen die in mijn leven, gelukkig, nog dicht bij mij staat. Get, wat dwaal ik weer af... Waar was ik gebleven...

Wat zal ik zeggen... Het kan! Ook ik dacht dat het onmogelijk was. Er blijven moeilijke momenten. Zeker. Toch heeft het met acceptatie te maken. Accepteren dat je die eerste niet kan drinken. In het begin niet teveel willen. ik begin pas nu weer rustig aan de wereld te verkennen. In een kroeg kom ik nog steeds niet. Wel bij evenementen waar veel gedronken wordt. Maar ben op tijd weer weg. Ondertussen ga ik eerst de hond uitlaten. Daarna zal ik proberen uit te leggen hoe het voor mij heeft gewerkt. Tot nu toe...