Mai

Salty, dat herken ik ook heel goed! Ik vond mezelf ook waardeloos, zeker niet iemand om van te houden. Geef het tijd meis, en huil al je verdriet en strijd er maar uit! Het leven zonder roes zal je doen inzien dat je wél dat mens bent om van te houden!

Hier Har! KABOEIIIINK!!!!! Slaap zacht....

Salty, dat is mooi! Een goed gesprek. Het probleem onderkend. Aangemeld voor de internetbehandeling. Stoppen met drinken.. Je bent dus een vrouw om van te houden! Zet 'm op!

Dat weet ik niet.. het was wel een beer van een vent

En... Ik heb eindelijk een afspraak bij de fysio! Woensdagochtend om half 8!!! AAAAaaaaarggghhh!!!

Duhuu.. Scheeltje!

Tina, wat heb je mooi geschreven! Het ontroerde me zo, toen ik het las. Vaak komen we tot belangrijke zaken als we de tijd loslaten en opgaan in de natuur. Ik kan me het gevoel wat je had heel goed voorstellen. Het niet terugwillen. Loslaten is moeilijk. Maar jij bent erop je eigen manier achter gekomen, op een moment dat voor jou de tijd daar rijp voor was! Goed joh! Tapas, meestal vind ik het niet zo moeilijk om me een mening te vormen over iets. Wél om die te behouden. Door andere invloeden en anders denken wil ik nog wel eens van mening veranderen. Dat botst soms met mensen die dat anders zien. Mijn beste vriendin bijvoorbeeld vind het ook vreselijk als ik blijkbaar weer eens anders over zaken denk. Voor haar is een mening veel belangrijker om ergens voor te staan. En op die manier haar persoonlijkheid uit te dragen. Ik kom steeds dichterbij... De C lijkt wel op Common sence die ik gisteren gebruikte. De wijze raad.. Ferry, wat je zegt. Vééél makkelijker Soothe, Bijna opgebrand? Woman, tsja wat een onzin! Daarom laat ik dat eerste glas tnt staan. Nou hop! Bek op het stuur en trappen! Anjo, je bestijgt bergen om tot een goede zingeving te komen. Kinderen loslaten... Als ze zo met je omgaan, zou je zeggen dat het je wat makkelijker wordt gemaakt. Helaas. Geef niet op om voor jezelf te kiezen. In mijn ogen doe je het nog steeds hartstikke goed. Ik ben het met je standpunt eens dat je zelf in balans moet zijn als je voor de klas staat met jongeren voor wie je een voorbeeld bent.... Wing, rustig blijven en niet drinken. Goed idee! Ik heb wat afgesnaaid de eerste tijd. Trouwens nu nog wel... Pem, alleen vandaag niet. Ik zou zeggen, probeer het eens! Je klinkt iig vastbesloten het gesprek nuchter aan te gaan. Daarna ook niet vieren of vergeten met een glas. Een kopje thee misschien. En denk aan je rust. Tijn, reuze knap van jou!!! Hou vol hoor, je doet het voor Tijn! Scholeke, ik ben blij dat je je vriendin hebt gebeld. Hartstikke mooi dat zij ervan weet, en je bij haar terecht kan. Geef je vriend wat tijd om aan de nieuwe Scholeke te wennen. Hou vol hoor!

Niet proberen, maar doen!

Het hoofd weer in galop.. Ssshhht.... Gooshe Frabba... Ik ga op de bank zitten. Verplicht stoppen met denken. Ik loop de hoofdzaak voorbij. Mensen die het pad hier naartoe hebben gevonden, wil ik heel veel succes wensen met het stoppen van drinken! Het wordt écht beter als je het voor langere tijd probeert!

Oeps! dat krijg je hè als je verder niets te doen hebt. Zal ik het paard er maar bij roepen...

Ha! Daar had je me aan het lachen An! Misschien moeten we het over humor hebben... Zou ik weer te snel willen? Ik doe maar weer eens een tijdje rustig aan geloof ik!

Tuurlijk, dat schreef ik ook al. Iedereen heeft een eigen mening. Ik bewonderde mensen ook vaak om hun vasthouden aan hun eigen mening. Vastberaden. Alleen ben ik bang dat als het teveel die kant opgaat dat het dan halsstarrig wordt. En dat vind ik geen leuke eigenschap. Ben je bereid je mening bij te sturen? Ja, ik denk de meeste mensen wel. Maar altijd klaar voraan klaar staan met je eigen mening. Dat hoeft voor mij niet zo. Niet meer. Ik denk hier gister en vandaag hardop, het houd me bezig. dat blijkt...

Ik heb het natuurlijk weer veel te vaag omschreven.. Ik vraag me af of we soms niet teveel waarde hechten aan onze EIGEN mening. Daar worstel ik wel enigszinds mee, ja. En ja, An. Ik heb nog veel te leren. Maar doordat ik niet meer drink, sta ik daar wel meer open voor. Scholeke, het is moeilijk hoor. Maar je mag niet opgeven, je krijgt er zoveel vor terug!

Trouwens, een groot voorbeeld van velen hier op het forum, doet niet anders. Mensen noemen het meelullen, meelopen... Een negatieve klank. Ik noem het openstaan voor anderen en bereid zijn om mijn eigen starheid te laten varen. Meebuigen... Nou ben ik via Judas, Hitler en Boeddah tot hier gekomen. Ik zou er nog wel dagen over willen praten. Maar dat zal ik jullie niet aandoen. Ik stel een vraag. Wat is jou mening waard, als je daardoor niet bereid bent om naar anderen te luisteren. Is het altijd hebben van een mening wel zo nobel en zo goed als wij graag willen denken. (Hitler had ook een sterke eigen mening..). Wat hebben mening en waarheid met elkaar van doen? Een mening is EEN waarheid toch? WIE of WAT heeft de waarheid in pacht? Is het hebben van standvastige mening ook niet een vorm van Macht?

En Har, je hebt niet goed gelezen! Ik zei dat je denken beter aan een paard kunt overlaten. Want DIE heeft een groter hoofd!!

Ik ben trouwens nog niet helemaal klaar met gisteren. De vraag was natuurlijk, heb je een eigen mening? (of lul je zomaar wat met idereen mee?). De vraag leek in het algemeen gesteld. Maar deed mij gelijk schudden op mijn grondvesten. Ik voelde mij aangesproken (en zoals bleek wel meer mensen) Natuurlijk heb ik een eigen mening. Die heeft iedereen. De vraag had dus eigenlijk moeten zijn: Durf je altijd eerlijk voor je eigen mening uit te komen? Durf je eerlijk naar jezelf te kijken? Durf je standvastig en ten allen tijden achter je standpunten te staan? Ben je echt wie ik denk dat je bent en zoals je je voordoet? Het antwoord daarop is voor mij niet gemakkelijk te verwoorden. Het antwoord gaat ook niet alleen over een eigen mening hebben. Het antwoord gaat over het uitdragen van een mening. Over de manier waarop en over eerlijk zijn. Gisteren heb ik vooral antwoord gegeven over mijn eerlijk zijn. Daarvoor heb ik mijn nek uitgestoken/de hand in eigen boezem gestopt... Ergens een mening over hebben. Daar ga ik eigenlijk vrij laconiek mee om. Het is maar een mening, niet de enige en zeker niet altijd de juiste. De meeste botsingen worden veroorzaakt door meningen die vasthoudend en als onwrikbaar standpunt worden neergezet. Bijna als enige waarheid. Ik ga daar anders mee om. Wik de voors en de tegens. En vind overal wel wat in. Daaruit probeer ik mijn eigen mening te vormen. Hoe ik denk over een bepaald mens of over een bepaald standpunt. Omdat er in het algemeen zo'n hoge waarde wordt toegekend aan een eigen mening, denk ik wel eens te snel dat ik hem heb, en plaats hem vervolgens. (er zit een innerlijke drang die tot aansporen maant, het wordt verwacht...) In veel gevallen geef ik waarschijnlijk te snel mijn mening. Zonder dat ik daar voldoende over heb nagedacht. Ondertussen denk ik voort, en schaaf die "mening" hier en daar wat bij.. Voor mij zelf is het dan al duidelijk. Ik ben immers alweer een stukje verder in het denken. Nl. dat het niet altijd zo hoeft te zjn als je in eerste instantie dacht. Door me te proberen in een ander te verplaatsen, gebeurt het vaker dat ik denk, het is te hard, te eenzijdig, ik stoot er mensen mee voor de kop... Daar gaat het dikwijls fout. Want voor de ander ben ik dan onduidelijk. Kom ik op mijn mening terug. Lijkt het of ik van twee walletjes eet en van het ene op het andere been huppel. Huppelen doe ik. Want ik kom er meer en meer achter, dat ik inderdaad een positief ingesteld mens ben. Ik luister en kijk. Hoor de argumenten van anderen. En kan me daar in verplaatsen. Wat IK dus zou moeten doen, is minder snel mijn mening geven. Misschien eens een tijdje meningloos door het leven gaan. Dat past beter bij mij. Even voor me houden wat ik denk en dat niet meteen vastleggen als een mening. In dat geval hoef ik er niet op terug te komen en mijn mening te herzien. Want daar kunnen mensen met een sterke eigen mening wel eens heel erg maf van worden. Daardoor kan het gebeuren dat je niet serieus wordt genomen en als labiel en karakterloos wordt neergezet. Ik ben een wispelturig persoon, altijd geweest. En misschien blijf ik dat ook wel een tijdje Want ik vind het eigenlijk wel knap dat ik op meerder manieren naar een "probleem" durf te kijken, en mijn mening te ontwikkelen. Ik heb gisteren als enige mijn nek uitgestoken. Het kan zijn dat er daardoor mensen zijn, die mij nu met de nek aankijken. Dat kan. Is het starheid of angst? Ik weet het niet. Ik ben gaan drinken om mijn waardeloze gevoelens naar mijzelf de kop in te drukken. Nu ik een tijdje nuchter ben, kom ik er steeds meer achter dat ik er wel mag zijn. Dat ik daar niet iedereen blij mee maak hoort erbij. Het hele verhaal kan dus op het ene sleutelwoord terug worden gebracht: ACCEPTATIE (en nu eens onderbouwd op mijn manier.. Die niet slechter of beter is dan die van iemand anders.)

Scholeke, waar ik in het begin veel aan heb gehad, was de herkenning op dit forum. Je bent niet de enige! Hier hoef je je niet te schamen. Je klinkt een beetje reddeloos. Geen wonder hoor... de drank maakt van jou een bang, onzeker en afhankelijk persoon. Ga op zoek naar je innerlijke kracht. Want die heb je, die heeft iedereen! Stop met drinken en langzaamaan zul je je beter voelen, en meer in balans met de persoon die je bent, achter dit alcoholgordijn. Het is een goed tip om het per dag te doen. Vandaag drink ik niet! Niet te ver vooruit kijken. Stel prioriteiten. De drank eruit is nu het belangrijkste, de rest komt later wel! Succes en hou je taai!

Dat kan ook, Pip! Ik zit ook anders in elkaar. Hoe? Dat probeer ik nog steeds uit te vogelen.. Vandaar opnieuw beginnen, met mezelf. Jullie zijn me te lief. Ik zou het met iedereen eens willen zijn. Maar dat kan blijkbaar niet Heb het gister geprobeerd heel erg bij mezelf te houden. En dat is vooruitgang denk ik... Even wennen hoor, meer niet! Ik zou je voor geen goud willen missen. Maar oeh! Ruzies. Dan schiet ik volledig in de stress... Maar joh, uiteindelijk kan ik nuchter meer aan, en durf ik iig weer te leren. In plaats van de kop in het zand te steken! Ik hoop dat ik een beetje werd begrepen. Nou ja, opnieuw beginnnen... Laat ik met jullie en jou gewoon doorgaan. Okay? Nuchter weer gaan leven is moeilijker dan ik dacht. Maar eigenlijk veel beter. Ik kom weer ergens. Al blijf ik voorlopig dicht bij huis.. Daarom ben ik hier, samen leren is veel leuker dan alleen te knokken! Strakke knutsel en in hiele dikke tút! (ook voor Tina, Har en Soothe en anderen...)

Ja hè? Zo voelt het niet. Meer als van voren af aan beginnen. Ietwat verward. Het zal met de tijd goed komen.

Goedemorgen! Lang geslapen. Wakker worden. Maar.. géén kater!

Hier het oppermutsje nog even. Alles weer gestabiliseerd en genormaliseerd. Krimpende hersenen... Ik vóel het soms gewoon. Kwam jullie nog even welterusten wensen, na deze woelige dag. Heb vanaf blz 5 bijgelezen. Vond het een machtige samenvatting van An! Verder lees ik hier eigenlijk alleen maar kanjers. In meer of mindere mate van gebruik.. Kijken of ik mezelf morgen nog terug durf te lezen. Nu niet meer, heb er de hele avond over gedaan om hier te komen. (traagheid van het apparaat). En.. ik kan het niet laten, ondanks mezelf, een knutseltje voor Pip.

Waar baggeren niet goed voor is. Men kan in de hoogste bomen klimmen, maar vangt geen vis. Daarvoor moet je de diepte in. Baggeren. Hoi, ik ben Margreeth, 40 jaar en alcoholist. Ik heb gelogen en bedrogen en werd de judas van het forum. De eerste 20 jaren van mijn leven, werd mij oa geleerd, wie A zegt, moet ook B zeggen... De 20 jaar daarna, heb ik me daar aan gehouden. Begin je met zuipen... ga dan door. 's Nachts een vrouw, overdag een vrouw. Vorig jaar kwam ik hier op het forum. Een feest van herkenning. Al snel kwam ik in mijn favoriete deel. Achter de schemerige schermen. Eenmaal daar, dacht ik, wie A zegt... Moet ook B zeggen. Ook al voelde het niet altijd goed, zo had ik me voorgesteld, De Judas was geschapen, ik lulde mee. Want.. Wie A zegt... Wie stopt met drinken, zal de diepte in moeten. Baggeren... En ik hoop dat ik nu eindelijk bij C uitkom.. Common Sense.

Pippi, ik vind je een goed mens. Ik heb je nooit in een kwaad daglicht willen stellen. Dat dit toch is gebeurd, ligt aan mijn onduidelijkheid. Dat spijt me echt. Ik wilde dat ik wat meer van jouw "guts" had. Nu sluit ik even af. Want wie is er weer de klos? Juist. De hond.

Ik dacht altijd dat ik een medestander nodig had. Dat dat fijn zou zijn. dat het zo "hoort". Ook achter de schermen durfde ik mijn mening niet altijd eerlijk te geven. Ik denk niet zwart-wit. Hoe ik het ook probeer, het lukt me niet. Ik zie overal wel een waarheid in. En misschien is dat nog niet eens zo verkeerd. Ik denk dat ik het liefst alleen ben met mijn eigen gedachten. Alleen ik, begrijpt mij volkomen. Nou ja, zou ik willen. Met drank probeerde ik mij altijd naar een ander te vormen, liet mezelf alleen. Had liever niet meer een uitesproken mening. Teveel op mijn bek gevallen denk ik. Zonder drank (nog maar net natuurlijk), ging ik door in oud gedrag. Ben wel altijd bereid geweest om te leren. Vind dat moeilijk. Ook eerlijk zijn vind ik vaak moeilijk. Om me bloot te geven. Dat is uiteindelijk wel het streven, want juist hierdoor kan ik leren. Niet meer bang te zijn om op mijn bek te gaan... Zo grijs denken als ik zelf wil. Dat kan ik alleen bereiken als ik niet meer drink. Stapje voor stapje verder komen. En zonuendan eens hard vallen. Ik raap mezelf wel weer op. Ik heb de schoen aangetrokken, hij wringt. Moet hem nog even inlopen denk ik, zoals de verkoper al zei!

Ik moest er weer even over nadenken, Pip. Houtje, ik me op een zeker moment vreselijk aan je geërgerd. Ik vond het not done, omdat op het forum te melden. Je reactie destijds op mijn tekening vond ik zeer overtrokken. Ik voelde echter wel dat het gemeend was, en vanuit Houtje kwam. Daarover heb ik achter de schermen met Pippi geroddeld. Dat spijt me. Ik heb me laten meeslepen om een bepaalde richting uit te denken. Dat wil ik niet meer. Dus daarom meld ik het hier. Sorry! Ik vind het nog steeds knap van je dat je ondanks alles hier toch weer komt schrijven. datr verdient respect. Vie, ik heb me destijd een beetje hulpeloos, laf en niet duidelijk toe naar jou opgesteld. Heb zelfs even op het eiland Ban mogen vertoeven. Het was niet eerlijk, om me zo met de negatieve stroom die uitmondde in een hetze, mee te laten sleuren. Ook van jou vind ik het erg knap dat je jezelf hier weer laat zien. petje af! Ik heb me niet altijd eerlijk opgesteld. Daarvan ben ik me pijnlijk bewust. Mijn excuses aan iedereen die ik hiermee heb gekwetst. Achter de schermen roddelen, zal ik niet meer doen. Dat heb ik ervan geleerd. Ik hoop dat dat genoeg kan zijn voor jullie. Liefs, Margreeth.