Ik heb de kev! De kev is liefde. Uit liefde laten we elkaar los. We hebben altijd geweten een stukje samen op te huppelen. Het liep anders, het werd zwoegen en baggeren. Ik vocht de verkeerde kant op. Hij wist. En heeft zijn liefde getoond door te wachten tot ik er klaar voor was. Er is vertrouwen, hij kan me met een gerust hart laten gaan. We zijn klaar! En ik kan nu stellig zeggen dat dat de grootste liefdesdaad is die we elkaar nu kunnen geven. Het is goed. Al zal ik hem missen, mijn guitarman. Maar dat mag. Hij blijft voor altijd in mijn hart. Mijn bevrijde hart. Geïndoctrineerd door geloof en leven. Maak ik nu een keus. Ik ga deze klus ook klaren! Positief op weg. Verdriet en pijn hoort erbij. No pain, no gain. Ik voel me dankbaar dat ik in het staartje van deze ochtend buiten in het sprookjesachtige landschap mocht lopen. Mocht huilen en mocht lachen. En ik deel dit een stukje met jullie, omdat ik alles kan toelaten doordat ik er klaar voor was om niet langer te verdoven en te vernietigen. Hart is niet bevroren. De nieuwe jas was te warm. En al had ik in mijn hemd gelopen. Dan was het nog niet gelukt...