Kappen met de firma list en bedrog vergde even wat inspanning Het wennen aan het nieuwe en soms lege leven, tijd. Maar de tijd genomen, kwam er een sluimerend weten kwam langzaam aan de oppervlakte drijven. Brak de tijd aan om verder te kijken. Waar lag de botlle-neck. Een vraag. Een antwoord. . Erkennen in misselijkheid en pijn. Doordrongen van een feit. Een huwelijk was voorbij. Het was een doorbreken van een leven in gewoonte Drinkend denken in de waan van verlossing vrij te zijn Maar de zo benoemde vrijheid keerde zich tegen mij Krampachtig vasthouden aan dat wat allang niet meer werkte Er gewoon niet meer was. Pas toen ik de drank kon loslaten, zag ik werkelijk wat ik altijd had bedoeld en voor mezelf verzwegen. Leven vanuit mijn basis, mijn pure ik, die allang daar was en altijd is geweest Met drank was daar een ongelooflijk grote angst voor. Niet langer verstoppertje spelen voor de feiten. Mijn waarheid. Door te voelen wat is echt, de angst verklaard tot niets. Het gaat erom dat aan de sprong wordt begonnen. Vanuit een kracht, verzameld uit de oer. Een aanloop, dan zet je af: LOS! Er blijkt geen weg terug. Wel een vaste grond weer onder de voeten na een lange zweefvlucht. Prima. Beter. Het licht in de ogen. Zie je bij jezelf. Veilig aan de overkant geland. Het is als spetterend en verheugd wakker worden na een nacht vol dromen over afwachting in alles verterende en trieste passiviteit. Ik verwonder me over mijn leven. Ben oprecht weer blij. Mezelf. In eerlijkheid. Vertrouwen. Alcohol de baas? Weer baas over mij! Met losse handen!