Happydepeppie

Enorm bedankt voor alle gelukwensen. Ik wens jullie ook héél erg veel kracht en doorzettingsvermogen toe. ....het komt goed! Na een drukke, overvol geplande dag, kwam ik nu net een beetje hyper thuis. VALKUIL, ALARM! .....normaal voel ik alle spanning van me afglijden samen met m'n eerste slok wijn. Tja, en nu dan maar een berichtje hier typen tijdens het drinken van een (laffe) kop thee. ....ook lekker ...

.....dat komt, vast! Alles wat je momenteel voelt en gaat voelen is nu tenminste echt. Niet verzwakt of misschien wel heftiger vanwege de alcohol. Ik ben voor mijzelf erg benieuwd wat er op m'n pad gaat komen. ...ik kan het händelen...dat staat vast.

Inderdaad, m'n kinderen. Ik betrek ze er best wel bij....laat ze zien hoe moeilijk ik het heb en vertel ook mijn bevindingen hoe goed ik me nu voel. Zij hebben mij de afgelopen jaren zoveel zien drinken en dachten dat dat normaal was. Pas toen mijn man zijn zorgen uitte merkten ze dat het niet normaal was....en toen er spanningen tussen mij en mijn man kwamen merkten ze wat een verraderlijk spul alcohol eigenlijk is ... en nu mogen ze dit ook zien. Ik ben er niet trots op dat ik mijn kinderen deze kant van mijzelf moest laten meemaken....maar ik denk dat ze er een wijze les uit kunnen trekken. Alcohol is niet ontschuldig en kan je leven en je lichaam verzieken.

Hallo, ik ben Happydepeppie (...niet altijd hoor) ik ben een vrouw van 46 jaar, heb een man en twee tienerdochters en ik ben nu 8 dagen lang gestopt met drinken. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik alleen in januari zou stoppen, maar het gaat zo goed dat ik er nu toch over denk er helemaal mee te gaan stoppen. Ik drink zeker al 5 jaar lang vrijwel dagelijks. Elke avond een fles wijn en soms nog meer. In het verleden ben ik wel bij het Bouwmanhuis onder behandeling geweest, maar dat heeft me maar weinig opgeleverd. Ik bleef toch drinken, kwam er niet eens eerlijk voor uit, werd geloofd en op een dag was het klaar...ik kon weer op mijzelf verder (...zonde van hun tijd en mijn tijd) Het was gewoonweg te eng om te stoppen, ik vond niks meer boeiend en had nergens meer zin in en alles voelde leeg en saai. Het ritueel om na een dag werken op de bank te ploffen en te bedenken "dat ik het nu wel heb verdiend" was teveel in m'n leven doorgedrongen. .....en nu, zomaar, besloot ik met Oud en Nieuw te stoppen. Geen voorafgaand dieptepunt, geen boek gelezen..... opeens vond ik het welletjes ...en het gaat goed! Eerste 2 dagen voelde ik me euforisch en trots. De dagen daarna waren heel moeilijk.. alle emoties kwamen hartstikke hard binnen, angsten, verdriet, onzekerheid. Resultaat: huilen, chagrijnig onrustig. Maar op de één of andere manier sterkte dit me alleen maar om door te zetten. Want het is toch eigenlijk absurt dat ik mijzelf zo afhankelijk van iets had laten worden? De afgelopen dagen word ik standaard met een barstende koppijn wakker. Drink ik niet.. .voelt het in de ochtend alsnog als een kater! Maar ik weet dat ik aan het ontgiften ben ...mijn handen beven tenminste niet meer en dat was veel irritanter. Ik zorg dat ik veel werk om handen heb, het huis wordt steeds schoner....en het was altijd een bende. Alles wat de afgelopen jaren is versloft pak ik nu op. Voorlopig werkt dat het beste tegen het hunkeren. Het "de beste wensen toewensen" en een verjaardag heb ik al doorstaan en ik ben best trots op mijzelf. In slaap komen is niet gemakkelijk maar als ik eenmaal slaap dan ben ik weg tot de wekjer gaat. Héérlijk, niet meer 4 x per nacht wakker en mijzelf vol schuldgevoel voor de zoveelste keer tevergeefs voornemen om morgen écht te stoppen. De goede nachten geven me ook meer energie om dingen te onderemen overdag. Het énige wat ik nu mis is gelijkgestemden die begrijpen wat ik doormaak. Behalve mijn man en kinderen weet niemand hoe erg het was. Mijn familie en vrienden wil ik dus niet teveel lastigvallen met mijn verhalen. ....wie weet kan ik ook wat voor anderen betekenen in de vorm van moed inspreken, peptalk en troost. Ik gun dit zoveel anderen!