An

Orleando: kom.. we gaan er gewoon voor. Hier moet je nu even doorheen. Je kon het eerder dus nu ook. Ik doe met je mee vandaag ok?!

Ik ga ook slapen, val harstikke om van de slaap, welterusten allemaal. En .... lekker niet gedronken... het gaat kei goed. Morgen weer.

Dani: Wat kunnen mensen toch beesten zijn, het is schandalig. Geen ander woord voor. Daar sta je dan als ouder. Ik hoop dat de dader gepakt wordt en flink moet boeten voor zijn daden en never nooit meer de titel 'hulpverlener' mag krijgen!!!!!!!!!!!!

Corinne: je hebt daar veel tijd en energie ingestoken. En waarom zou je zoon jou haten. Het eerste wat in me opkomt is de vraag: snapte zoontje de ernst en diepgang van het woord??? Mijn man haatte zijn moeder vroeger als kind ook. Nu zegt hij dat het ging omdat hij iets niet mocht. Hij heeft nooit stilgestaan bij dit zwaarwegende woord. Op volwassen leeftijd ging iedere dag naar zijn moeder. Goed dat deze gevoelens toch naar boven komen. Je hoeft je er niet voor te schamen. Jou treft geen blaam en je was een goede moeder voor hem met waarschijnlijk de regels die nodig zijn voor de opvoeding. Jou man, was de grote afwezige, die zeer leuk is omdat hij niet heel de dag hoeft te zeggen wat wel of niet mag. Wat zijn we toch bang voor de nare herinneringen. We verwerken ze niet. Wat doen we met een dikke etterbult? Zorgen dat het open geraakt, inderdaad de etter en pus moet eruit. Er zal een litteken achterblijven. Maar een litteken waar je trots op mag zijn, want het is genezen en de pijn is weg. Maar durven we nu eindelijk door die pijn heen te gaan. Fruitvlieg: 'ik vind het heerlijk om dronken te zijn', nou ik vind het VRESELIJK om dronken te zijn. Dit zijn niet helpende gedachten. Floortje: probeer dat ook eens hier op het forum, open te zijn. NIet voor ons, maar voor jezelf. Op het moment dat je het met anderen deelt is het n.l. geen geheim meer. VAnavond drink ik niet.

Corinne: voor anderen verknallen? Waarom zijn we op dit forum? omdat we het zelf wel redden allemaal? Nee we redden het zelf niet, dus hebben we elkaar nodig. Het is een kunst om juist nare gevoelens toch te omschrijven. In z'n algemeenheid, zonder details. Ik merk dat het me goed doet. Het gaat niet om futiliteiten, maar over het 'grote gevoel'. Ben benieuwd wat jou nu zo teneerdrukt. Wellicht kunnen we je hier toch verder helpen in je gedachten. Idem eigenlijk voor Tina. Ik vond het ook zwaar 'balansen' , maar zonder deze stappen komen we niet verder. We gaan dan alweer snel mooi weer spelen. Dat mooie weer komt vanzelf wel... eerst even die regenwolken lang laten komen. En laat het maar regenen. Kan heel gezond zijn.

Hoi allemaal, Ben nog steeds bezig een balans op te maken. Ik schreef over mijn alcohol misbruik. Opvallend is dat ik weinig emoties verwerk in het geheel. Voor mij toch het grootste probleem, niet stil blijven staan bij mijn emoties. Dit is ondergronds het grootste struikelblok voor mij. Door het niet erkennen van mijn emoties ontstaat er een soort opeenhoping van onverwerkte emoties. Die emoties hoeven niet persee negatief te zijn. Het hoopt op en dan 'moet het eruit'. Maar hoe, en van wat? Verwarring, onrust,angst, stress. Als ik kijk in de spiegel, zie ik mezelf weer. Augustus vorig jaar keek ik in de spiegel en zag iemand anders. Iemand die weer aan het wegzakken was. Een treurig, angstig, onzeker mens, die haar ziel en zaligheid aan het verkwanselen was aan 'vriendje JWW' . Ik wil geen slaafje meer van JWW zijn, omdat ik vrij wil zijn. Vrij kunnen gaan en staan. JWW maakt me momenteel wijs dat ik zonder hem niet gelukkig kan zijn. Nou, vanmorgen, toen ik even van JWW bevrijd was en uit het zicht was van mijn bijna ex, heb ik heerlijk genoten! Zo! En JWW, ik wil je vandaag OOK NIET MEER ZIEN en al helemaal niet aan je denken. Vandaag drink ik niet.

Tja: hoe flessen te ontkurken ZONDER geluid te maken. Dat is een kunst apart. Lasagna eten we vanavond. Ben ik me aan het uisloven, vier schalen, loopt er een om me heen te zeuren dat die liever patates wil. GRRrrrrrrrrrrrr............

Har: helemaal zelf geschreven? wauw. Bliksem: in ieder geval van HARTE welkom!! moet nu weg en zal straks reageren bij wie is wie.

Pippi: ach creatieve ideeen genoeg, hebben we er nog meer nodig?? We kunnen het nu toepassen met de m&m 's of bonbons (heeeeee Charlie

Trees: mij overviel het vanmiddag ook ineens, niet willen, maar eigenlijk wel willen. Zo floepte het in mijn kop. We waren op bezoek en toen waren we aan het fantaseren over de zomer en toen zei iemand: ja lekker op het terras met een wijntje................ We moeten toepassen wat we hebben geleerd. De helpende gedachten. Op het laatst was het zo erg dat voordat ik bezoek kreeg aan de jenever zat. Ik moest erg opletten, want anders had het bezoek niks meer. Maarja er stond nog whiskey en wodka. Het idee... dat ik moest opletten dat niet alle flessen leeg waren... crazy. Maar goed. Het was onmogelijk bezoek te ontvangen voor de nodige borrels. Ik was daar zo ontzettend zenuwachtig voor. Totdat het natuurlijk een keer flink mis ging. Een van de laatste heftige momenten. Maar het was een traumatische ervaring. Het huis zat vol mensen en ik nam telkens maar een borrel in de hoop me maar beter te voelen. Ik dacht, eentje en dan gaat het wel beter. Maar ik voelde me steeds beroerder worden. Er trok een soort mist op. Ik ben toen naar mijn slaapkamer gegaan en werd daar helemaal panisch. Op een gegeven moment stond heel de familie boven en mij maar vragen wat er aan de hand was. Uiteindelijk zijn ze allemaal naar huis gegaan. Er is nooit meer naar gevraagd en nooit meer over gesproken. Het draaide , het draaide en dacht dat ik dood ging. Niks kon ik eraan doen. Ik zakte net niet weg in bewusteloosheid, maar mijn ogen kon ik ook niet echt open houden. En dan even kunnen slapen en dan weer helemaal panisch wakker worden. Terwijl ik dit schrijf denk ik: ja maar je kan toch minder drinken, je moet gewoon niet zoveel drinken. Ik weet gewoon dat ik dit niet kan. Kate je schreef dat je bij internetbehandeling de keuze kreeg, minderen of stoppen. Mij overviel dat, beangstigend, een keuze. Juist deze keuze is schijnbaar voor mij heeeeel belangrijk geweest. Ze hadden kunnen zeggen: 'An jij mag nooit meer drinken, je moet naar 0'. Wellicht had ik dat ook wel gedaan voor een tijdje, maar had dan nog niks geleerd. Ik heb nu geleerd, door te denken dat het misschien toch mogelijk zou zijn om drie dagen in de week 2 glazen te drinken. Heb het serieus geprobeerd. Glas 1 wordt zeer weloverwogen en rustig ingeschonken. Ik kijk ernaar. Neem een nipje, want ik moet immers uren over die twee glazen doen. Na het nipje denk ik, mm gewoon even een flinke slok dan merk ik tenminste iets. Dus een flinke slok. Sjemig, glas is al half leeg en ik mag nog maar een glas. Glas 2 volgt veel te snel. Schenk het in het doe kloek, kloek. Daarna is mijn verstand verdwenen. Want het moet kloek, kloek, kloek en zuipen. Fles leeg. zo snel? Nee, voor mij is het een lachertje die twee glazen. Trees ik schrijf heel dit verhaal ook voor mij. Want onze hersens zijn ergens niet meer normaal. Wij kunnen het gewoon niet, we hebben lang genoeg geprobeerd. Vandaag drink ik niet, ben genezen na mijn eigen schrijven. Wat is het toch een zooi.

Haha Houtje: ja ja, terugvaldeskundige!! Samen staan we sterk... we gaan ervoor en laten de eerste staan vandaag. Hoppaa.

Orleando: Ik zou hoogstens boos kunnen zijn op die r@t drank, die zooi, die zo'n lieve Orleando te pakken neemt &%$#@* Laat je niet meer grijpen Orleando, die engerd, gemenerik, bluchhchchch.... thee is een goed plan.

Tina: Veel herkenning in je verhaal. Ook ik kwam er gisteren ineens toe om mijn verhaal op te schrijven. De hel ja... dat was het. Langzaam dringt het weer tot mijn brein door, dat ik dit nooit meer wil meemaken. Tina we gaan er voor, we willen niet meer! Voel me gister en vandaag ook beter dan dat ik me lang heb gevoeld. En hoop dat dit even mag duren ook voor jou. Rosan: eet smakelijk!

Q, jij ook het allerbeste. Volgens mij ga jij altijd zo laat naar bed. Pfff... ik lig er meestal heel vroeg in.

Ha Q: kon niet slapen en nu zie ik dat jij er bent. Zomaar klaarwakker ineens.

Marjo: mooi geschreven... en nu ga ik echt slapen, morgen weer heel vroeg op . Welterusten allemaal.

Rosan: prima, laten we het glas maar staan. Ik ga ook zo slapen.

Rosan: voordat je hier verder over gaat nadenken zou ik eerst eens proberen een hele lange tijd niks te drinken, zodat al het gif je lichaam uit is. Gemiddeld duurt dit ongeveer een jaar. Het schijnt gewoon zo te zijn dat wanneer je eenmaal overmatig hebt gedronken er in je hersens iets is beschadigd waardoor de remfunctie niet meer goed werkt. Het lichaam is ingesteld op het ontvangen van een bepaalde hoeveelheid alcohol en na het eerste glas krijgen de hersens al het signaal... he alcohol onderweg maar het is nog niet genoeg. Het trekt net zolang totdat je op een bepaald level komt. Alcoholisme bestaat uit een aantal fases. Een van de laatste fases is dat je je helemaal volkiept en maar niet dronken wordt, totdat je in eenkeer bewusteloos neer valt. Gevaarlijke situaties. De rem is dan helemaal naar de knoppen. De inspanning die je moet leveren om 'gecontroleerd' te proberen drinken ga je op een gegeven moment toch verliezen. Misschien zijn er mensen die nergens meer last van hebben na alcoholmisbruik van jaren, maar die ben ik nog niet tegen gekomen. Het is natuurlijk ook afhankelijk van de hoeveelheid je hebt gedronken en hoe lang je dat drinkt. Maar echte verslaving zit in de genen en wanneer die is geactiveerd dan is stoppen die enige optie.

Thil: je klinkt heel moedig in deze zware omstandigheden,dat wil ik je toch zeggen!!! Corinne: vandaag kwam bezoek en moest hun eigen drank meenemen. Er is nu lekker niks in huis. Heb het nu toch wel afgedwongen. Als het bezoek weg is kieper ik resten ook weg. Het steekt, het trekt. Dank je Corinne dat je jouw verhaal wilde vertellen. We weten waar we vandaan komen en daar gaan we dus mooi niet meer naar terug.

Rosan: ik kan niet voor de andere spreken, maar volgens mij ga je niet naar een ADB forum als je gewoon kan drinken.

Vie: smoezen kon ik ook niet meer verzinnen. Ik heb de crisisdienst aan mijn bed gehad.... Maar goed. Ik merk dat ik een hele ontwikkeling meemaak en hier dingen schrijf die ik zelfs bij de AA niet vertelde. Ik praat niet makkelijk over mezelf. Maar nu ik hier zit te schrijven, komen de woorden. Ik heb het nu losgelaten. De angst voor mezelf, de drank. De schuld en spijt naar mijn kinderen en mezelf. Ik laat het nu los.

Corinne: vindt jij het nu moeilijk dit te schrijven, over die jenever? Als je eenmaal aan de sterke drank zit dan is wijn of bier gelijk limonade. Dat is gewoon eng. Ik kwam ook maar niet van dat spul af. Ik dronk het omdat mijn vader het dronk en als hij kwam moest hij een borrel. Ik vulde de fles vaker met water, totdat ik een nieuwe kon kopen. Zo hield ik mezelf voor de gek. Ik vond het ook smerig. Maar het ging me allang niet meer om de smaak. De alcohol, die moest ik.

Vie: wijn of boerenjongens, tja. Sterke drank is levensgevaarlijk. Het drinkt anders en naar eenheden kijk je dan al helemaal niet. Een slok is een slok. Ben maar blij dat je daar nooit aan ben begonnen. Puur vergif.

marieke: ik denk dat dit beter via pb kan? misschien kan ik je helpen of luisteren, schrijf me. Heb wel wat ervaring.

quote: Originally posted by: CPAS Ik kon het mijn kinderen, man, ouders niet aandoen dus restte mij maar een ding en dat was leven. Zo triest, je schrijft precies zoals ik dat toen voelde. Ik word er nu emotioneel onder. Ik kon het mijn man, kinderen en ouders en ... ook niet aandoen. Er waren zoveel mensen afhankelijk van mijn zorg. En oh wat hield ik van al die mensen. Maar een ding was voor mij zeker, ik zou snel dood zijn als ik niet zou stoppen. Die jenever was doodeng. Het lijkt water en dronk het in waterglazen. Ik ben duidelijk met verwerking bezig en afscheid nemen. Ik moet dit weer terug halen om te weten waar ik vandaan kom. Het is TE erg om mezelf weer in de vernieling te helpen. Nog steeds zijn veel mensen afhankelijk van mijn zorg. Ik zou ze het vandaag ook niet aan kunnen doen. Ze zouden denken dat ik niet van ze hield. En dat mogen ze nooit denken. Vorig jaar zomer heb ik voor het laatst sterke drank gedronken. Ik durf het nu pas toe te laten in mijn hersens. Ik kocht het, (kreeg een hele nare mededeling) en dronk het zo op. Alsof het niks was. Ziek ben ik geworden. De volgende weer. Ik kreeg mijn verstand weer terug en dacht..... dit is de grens en ben weer heel hard aan mezelf gaan werken.