Mike88

@Lente dat vind ik misschien nog wel het fijnste idee op dit moment. Ze heeft mij laten inzien dat het mijn probleem is en ik het zelf op zal moeten lossen... al is het met al haar steun en goede zorgen. Ik voel mij er tot nu toe (maar daar kun je eigenlijk nog niets over zeggen) gelukkig goed. En onze relatie als stok achter de deur voelt voor mij wel fijn. We zijn het er over eens dat we het echt geweldig hebben samen... ze wil zichzelf alleen niet meer afvragen in welke toestand ik uit mijn werk kom of thuis op de bank zit. En hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik het kan begrijpen en hoe meer mij een schuldgevoel bekruipt dat ik het 5 jaar lang heb goed gepraat! Daar ben ik nu meer mee bezig als met mijn verlangens naar bier... zo zal ook dat zijn tijd nodig hebben denk ik.

Bedankt voor de tip Francoise! Ik zal het haar vertellen.

Dank voor al jullie woorden en teksten. Het is inderdaad een behoorlijk probleem. Hier ben ik zelf pas achtergekomen doordat ze deze week ineens weg was. Gelukkig wil ze mij waar mogelijk overal mee helpen en leest ook zij zich in... daar kan ik mij alleen maar gelukkig mee prijzen. Gevoelsmatig is de knop op het moment ook om. Dit is dag 2 zonder alcohol en gelukkig voel ik mij goed. Ze heeft het bewust op deze manier gespeelt in de hoop dat ik een keuze zou maken om het probleem aan te pakken. Ik houd jullie op de hoogte! En om onduidelijkheden te voorkomen; ik bem dankbaar dat mijn vriendin dit doet en ze alles wil doen om mij te steunen en helpen. Ik ben ook zeker niet boos op of teleurgesteld in haar.

Beste allemaal, Ik zou mij graag even voor willen stellen en jullie op de hoogte brengen van mijn situatie. Ben en man van 29 jaar en sinds mijn 16e al een drinker (alleen bier). De laatste jaren wordt het alleen steeds gekker en inmiddels zitten we op mininaal 3 biertjes per dag. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik deze altijd drink op de zaak na werktijd en dan in de auto naar huis rijd. Natuurlijk weet ik zelf ook dat ik hardstikke fout ben en regelmatig zorgt dit voor discussie met mijn vriendin. Al een jaar of 5 beloof ik haar beterschap... ik zal beter mijn best gaan doen en het komt echt wel goed. Tot deze week. Ik kwam thuis en mijn vriendin merkte aan mij dat het weer eens fout was gegaan (woensdag en al de derde keer). Zo erg zelfs dat ik met dubbele tong aan tafel zat. Hierop deelde ze mee dat ze haar tas ging pakken en weg ging omdat ze niet meer kan leven met mijn alcoholgebruik en loze beloftes. Woensdag en donderdag alleen op de bank gezeten (met de nodige biertjes) en gisteren gesmeekt of ze naar huis wilde komen en 0 gedronken. Dat gebeurd trouwens ook nooit meer maar dat ter zijde. Gelukkig kwam ze gisteren thuis waarna we een heel lang en emotioneel gesprek hebben gehad. Ik krijg nog 1 kans en wil deze absoluut pakken... het zal mij niet gebeuren dat mijn biertje gaat winnen van de liefste vrouw op deze wereld. De afspraak is dat ik vanaf gisteren in ieder geval 1 maand niks drink. Daarna gaan we samen kijken naar een plan van aanpak. Ik ben vol goede moed begonnen maar heb ook aangegeven dit verschrikkelijk zwaar te vinden. Thuis als mijn vriendin er is zal het wel lukken, ze steunt mij onvoorwaardelijk. Op het werk is dat erg lastig aangezien de collega waarbij ik blijf hangen ook niet vies is van een biertje. We gaan het allemaal mee maken. Daarom toch ook maar aangemeld op dit forum omdat ik hier fijne tips lees en mijn eigen verhaal van mij af kan schrijven.