Vie

Corinne ik zat jou ook te plagen, jij kan soms zo lekker direct reageren. Blacky fijn dat je bijeenkomst zo goed was, en we zien elkaar morgen wel weer, ik stap ook mijn bed in.

Dotske, ik ken de verschijnselen, dat je eigenlijk heel normaal overkomt maar eigenlijk laddertjezat bent, als ze je de alcoholproef zouden afnemen. Wat de afkickverschijnselen betreft, ik ben nu zelf twee weken op weg. Het was en is niet echt gemakkelijk, zeg maar ronduit moeilijk af en toe, maar elke dag dat je niet drinkt krijg je er een beetje zelfvertrouwen bij. Heb je je aangemeld voor de internetbehandeling? Daar krijg je ook veel meer informatie over de lichamelijke verschijnselen. Met je huisarts praten is ook een heel goed idee. Kijk maar rond en praat en lees mee. Nogmaals welkom hier en weet je: het gaat je lukken!

Sandra welterusten. Corinne, ik ben een notoire rekenkneus en geen pabostudent, haha, ik weet nog net dat 1 + 1 euuuhh, drie is ofzo. Dotske ik ga even je wie-is-wie lezen, alvast welkom!

Sandra voor mij werkte het ook niet, maar het heeft geloof ik wel een heleboel mensen van het roken afgeholpen. Over roddelende collega's: ik weet het niet, toen ik nog niet thuis werkte werd ik op zulke momenten altijd prettig oostindisch doof. Maar aan de andere kant, wie hoort er nou niet graag eens een fijne roddel? Maar er zijn verschillen natuurlijk, je hebt roddelen en vals roddelen.

Corinne jij bent vast heel goed in rekenen.... hihi! Maar succes met het stoppen, zodra ik wat zekerder in mijn schoenen sta wat de alcohol betreft, ga ik daar ook aan werken. Alweer een rouwproces. Helena heeft gelijk, dat boek van Allan Carr kan je er heel goed bij helpen. Heb je het al eens gelezen?

Helena, als Allan Carr jou zo goed heeft geholpen met stoppen met roken, hij heeft ook een boek geschreven over stoppen met drinken. Hoe krijg jij het voor elkaar om als ex-rookster nog wel trek te hebben in alcohol? Nee dat is geen kritiek, maar voor mij zijn die dingen zo met elkaar verbonden. Ik kan wel roken zonder te drinken maar beslist niet drinken zonder te roken.

Heej, ik had even de laatste blz gemist, even bijgelezen. Fitnessen: top zeg. Ja dat kan ik me voorstellen dat je nog de tranen in je ogen kan krijgen om je hond. Ik heb eens iemand gekwetst, het is al heel lang geleden. Dat heeft me nooit lekker gezeten. Laatst heb ik aan haar gevraagd of ze zich dat nog herinnerde. We hebben het toen uitgepraat en dat was heel goed om te doen, maar jij kan niet meer sorry zeggen tegen je hond. Maar die heeft je vast allang vergeven hoor! Wat ik trouwens grappig vond tijdens het etentje was dat het niemand opviel dat ik glaasjes water dronk, terwijl ik nog maar een paar weken geleden om dit tijdstip bijzonder "lollig" zou zijn geweest.

Kleding kopen, ik haat het. Tenzij ik toevallig in de stad loop en gewoon iets leuks zie, maar dat is heel zeldzaam. Nu heb ik een oudere zus (de schat) die nogal jojoot met haar gewicht. Als ze weer eens is aangekomen baalt ze van al haar te kleine kleren, die ik dan krijg. Laat ze nou ook nog mijn smaak hebben. Count your blessings, nietwaar?

Zo, de vega-haggis was een succes, ook de jonge gast van 7 smulde ervan. Nu wel een beetje last van een gremlin. De spanning van een etentje geven, heb ik het wel goed gedaan, vonden ze het wel gezellig enzovoort. Ik ben ook zo'n chaotische gastvrouw, vergeet ik servetjes te halen, dan maar een rol wc-papier op tafel. Maar ik ben toch veel te lui om nu nog in de regen naar de avondwinkel te gaan. En geen zin om morgen spijt te hebben. Onderschat trouwens het hebben van katten niet, ook die hebben veel zorg nodig. Voor de loebas heb ik inmiddels een veel beter thuis gevonden dan mijn flat, iemand met een boerderij met een lap grond erbij.

Zie jullie vanavond nogmisschien, nu straks even etentje met vega-haggis, benieuwd of het goed is gelukt. Jullie een fijne avond.

Dankjewel Ziza, dat had ik me gerealiseerd. De centjes zijn niet zo'n probleem maar wel mijn impulsieve neiging om af en toe de boel de boel te laten en een paar dagen weg te gaan. Ik denk er goed over na. Niet alleen voor mezelf maar ook voor de hond, of die hier mee gediend is. Heeee, maar dit is voor anderen vast niet interessant, hoe gaat het met jullie? Safi vind je het leuk, dat bezoek van je moeder en je zus? Beetje opgeruimd vandaag?

Weet ik Safi, ik heb eerder een hond gehad, een Drentse Patrijshond, maar toen woonde ik niet midden in de stad. Ik werk aan huis dus tijd heb ik er wel voor. Ha, ik krijg net een berichtje van mijn Tactusbegeleidster dat het juist heel goed voor me zal zijn om een hond te nemen. Maar goed, ik heb nog een paar weken de tijd om er over na te denken.

Hihi Blacky, ik zie me al met dat bakbeest op schoot, die is zwaarder dan ik. Oh je vroeg nog of die kennis na de kliniek weer naar huis komt. Ja, dat is de vraag. Het ziet er niet zo best uit. Dus als ik die hond in huis neem hou ik er wel rekening mee dat het voor de rest van zijn leven is.

Dankje Google-Safi. Ik had ook al zitten Googlen. De weegschaal staat nog steeds in het midden. Ik kan hem zowel veel goeds als verkeerds geven. Ik kom er nog wel achter, het wordt me vast in een droom gezegd, zoals gewoonlijk. Heeee, was jij niet aan het stofzuigen Blacky? Staat die nu te loeien terwijl jij weer achter de pc bent gekropen, haha. Nee lijkt me echt confronterend, zo'n cliënte, maar goed dat het jou steviger in je schoenen doet staan.

Ja, laat weten Blacky wat die Aime Duval (arme duvel?) allemaal deed of niet deed. Succes met de huishoudklussen. Zwaar, zo'n cliënte, kun je daar goed mee om gaan? Wat je eigen gevoelens betreft bedoel ik.

Ja Safi, hoe stom kan een mens zijn. Alles in je lijf en je leven schreeuwt dat het anders moet... Waarom is het zo veel gemakkelijker om anderen raad te geven dan je eigen raad zelf op te volgen? Alarm. Hou me tegen. Een kennis moet naar een kliniek en kan haar bloedhond niet meenemen. Het is een schat en ik liet hem de laatste tijd al uit omdat zij het niet meer kon. Als ik hem niet neem moet hij naar het asiel. Ik heb twee katten en momenteel ook nog een kattenlogeetje, dus het gekrijs en geblaas is al niet van de lucht. Okee, dat logeetje gaat over drie weken weer naar huis. Ik heb ontzettend veel zin in de hond, lekker wandelen, maar voorlopig even in dubio: dat bakbeest op mijn flatje, is dat verantwoord voor het dier zelf?

Gelukkig dat je weer schrijft Charlie, de vorige keer was je zo pertinent met zeggen dat we ons er niet mee mochten bemoeien. Het is soms veel moeilijker om de hulp van je vrienden in te roepen dan je zogenaamd sterk te houden. Hulde dat je er weer bent. Safi, zeker heb ik blackouts gehad, vooral toen ik er ook nog antidepressiva bij slikte. Hele stukken zijn weg en zijn me later verteld, wat ik allemaal flikte. Ik kan er nog een rooie kop van krijgen. Heb jij beter gedaan, ondanks al je gebruik toch nog anderen bijstaan. Ik was alleen maar vreselijk aan het feesten en beesten. Ik maak het nu hoop ik een beetje goed door Nederlandse les te geven aan VMBO-kinderen die niet zo goed kunnen meekomen met het Nederlands, een paar avonden in de week. Ja nu met de zomervakantie even niet, maar in september weer wel.

Safi ik heb twee jaar als leerlingverpleegkundige gewerkt in het Deltaziekenhuis hier bij Rotterdam (tegenwoordig Bouman-en-nog-wat) en daar heb ik heel wat korsakov-patiënten meegemaakt. In die tijd dacht ik daar nog niet zo over na, wist ik veel, het was gewoon een verschijnsel dat je diende te bestuderen. En ondertussen maar met mijn collega's in de kroeg hangen. Ik heb zelfs mijn scriptie over het syndroom van korsakov gemaakt. Ver van je bed op dat moment, alleen maar theorie. En toen naar Schotland, zelf een kroeg runnen, haha. En nu merk ik zelf dat ik soms last heb met mijn korte-termijn-geheugen. Kwetsbaar, zeker, maar ook heel sterk. Daar kan ik elke dag nog dankbaar voor zijn, dat helende vermogen van de geest en het lichaam.

Ja Helena, dat ken ik heel goed, dat groothouden. Is heel moeilijk af te leren hè? Jij houdt je groot, niks aan de hand, ik kan het allemaal aan.... Nou, dat vind ik het leuke hier, je hoeft je echt niet groot te houden, je mag zomaar klein zijn en door je mand vallen, want onder die mand staat een trampoline. Is jou VERWETEN dat je nooit klaagt? De meeste mensen wordt verweten dat ze juist wel klagen. Misschien kan het zijn dat jou verweten wordt dat je jezelf niet openstelt? Succes in de zandbak! Van twee kleuters kan je soms best wat oppikken, wat die voor wijsheden kunnen vertellen.....

Helena ik vind dat prachtig beschreven, "alsof dat monstertje doorheeft...." Ja dan gaat 'ie extra hard terugvechten, dat rotbeest. Het lukt je, heus, als je het wil. Je wil echt niet weten wat ik de afgelopen 10 jaar door mijn keel heb gegoten en mij is het ook al 14 dagen gelukt. Ik dacht dat het nooit zou gaan, "forever lost" enzo. En het is beslist heel heel erg moeilijk. Wat mij betreft omdat die eerste tijd helemaal niet leuk is, nog steeds niet. Het lijkt soms net of je in je zomerhemdje op een ijskoude poolvlakte staat, zo kwetsbaar en alleen, alsof de poolwind dwars door je ziel waait. Dan wil je wel een verwarmende, troostende slok nemen. Ik trek me op aan de mensen hier die het al langer volhouden en ook aan mijn mede-nieuwelingen op het forum, die het ook lastig hebben maar doorzetten, en soms ook niet, maar vallen hoort er blijkbaar bij. Dat geeft mij alleen maar het idee dat ik tenminste menselijk ben en ook mijn zwaktes mag hebben. Vandaag maar niet, morgen zie ik wel verder, wat jij?

Hoi Fauve, dat is altijd een heel goed idee, jezelf eens lekker laten verwennen, je voelt je daarna vast beter. Dat ben je waard! Helena ik hou ook absoluut niet van live-recepties, meestal nogal aangeschoten gebral en oh jongens wat zijn we toch lollig. Maar hier kun je tenminste even nadenken over je woorden en hoef je niet ontzettend orgineel te zijn. En je kent hier nu ondertussen toch al een aantal mensen?

Ja Helena, ik zat vanmorgen ook te denken waar Tolie is gebleven. Ik ben trouwens ook nog maar een groentje op het forum hoor. En soms weet ik van de oudgedienden ook niet waar het allemaal over gaat. Tja, je haakt gewoon in op een gesprek dat jou aanspreekt. Het is net een receptie maar dan zonder de wijn en het bier. Je loopt van groepje naar groepje en waar je een interessant gesprek hebt, blijf je even praten. Soms serieus, soms hilarisch, soms zomaar gewoon dingen van de dag. Zo zie ik het. En hoe gaat het met jou? Safi, dankjewel voor het kaasrecept, ga ik doen.

Fauve dat is niet zo'n goed bericht, begrijp dat je baalt. Maar vallen en opstaan, toch? Elke dag weer een kans. Ik vond jouw naam zo leuk omdat ik dan altijd dacht aan een verfransing van "foof". "Ze foof (fuifde), maar nu niet meer". Nou, een enkel keertje dan nog.... Maar een Fauve is inderdaad mooi.

Goeiemorgen iedereen, Ziza, dankjewel voor je uitleg van gisteren, heb de laatste berichten nog even doorgelezen vanmorgen. Wat fijn voor je dat je leven nu zoveel beter is. En veel plezier met de meiden vandaag.

Anna, over dat spaans benauwd, doet me trouwens denken aan dat radioberichtje van vanmorgen dat Safi schreef (en ik quote heel vrij hoor): De meeste mensen zijn zo druk bezig met bedenken hoe anderen over hen denken, dat ze niet meer zien dat de meeste mensen net zo druk bezig zijn om te bedenken hoe anderen over hen denken. Fauve, ik weet niet meer goed of jij een minderaarster of stopster bent, jammer van de wijntjes en vervelend dat je zo'n vermoeiende dag had. Gelukkig heb je lekker gekookt en gegeten en morgen weer met frisse moed....