Vie

Gem, de herfst komt er aan, dus het is toch geen tijd voor een tuinfeest. Benauwt het je ineens een beetje? Als de tijd daar is gebeurt het, of misschien niet, maar het is wel grappig om er over te spreken.

Knalfeest! De mand voorop de motor is groot genoeg voor twee honden. Als ze elkaar tenminste niet de mand uitknokken. Tapas hoe is nou je receptie verlopen, heb je nog genetwerkt?

Als je bij me achterop durft Gem... en watjes in je oren want het gaat van pof-pof-pof... En onderweg zeg ik tegen jou: Zo, en jij nu zelf even rijden hè? Wedden dat je verkocht bent en je motorrijbewijs gaat halen? Safi ik denk dan aan een mousse van het een of ander, plus zelfgemaakt vruchtenijs.

Wat voor toetje Safi?

Safi, Calvinisten zijn van oorsprong doemdenkers (en dat is generalisatie hoor) die nooit kunnen geloven dat geluk zomaar op hun weg komt. Altijd moet daar zwaar voor betaald worden, of liever nog, "geboet". (Want het leven is lijden.... Robert Long) Ik schreef het een beetje spottend hoor, het is gewoon dat ik nog niet meteen durf te geloven in al deze voorspoed, terwijl ik aan de andere kant denk, stomme sodemieter dat je bent, geniet er nou eens een keer van! (Pssst: stomme sodemieter die Ik ben dan, hè?) Ja, Humanitas hebben we hier ook, als mijn nieuwe leerlingen me niet teveel last bezorgen zal ik eens zien of ik verder nog voor iemand iets kan betekenen. Dank voor de tip. Aangepast op vormfout.

Zeg Tolie, alles goed met jou?

Safi dat vind ik zo treffend, iets voor een ander doen kan je nog veel beter laten voelen dan alle kadootjes die je jezelf geeft. (Al moet je die ook niet vergeten.) Maar iets voor een ander doen IS een kadootje aan jezelf geven. Straks ga ik nog met eenzame bejaarden achterop de motor door het land crossen. Hoe ben je daar eigenlijk aan gekomen, die dame met wie je wandelt met de hond? Was dat een soort buddy-project? Verder: ik ben een calvinist-pur-sang. Was op zoek naar een stalling voor de motor, stomtoevallig heeft hier iemand in de buurt een garage vrij. Wat kost dat, vroeg ik. Niks, als ik bereid ben om tijdens hun vakanties voor hun katten te zorgen. Heb ineens zo'n angstig idee: jemig, wat gaat het me ineens voor de wind, als dat maar goed blijft gaan! Enfin, zo hou je altijd wat. Als er niks te vrezen valt....

Prettig dat je je weer even meldt Anjo. Als je van je af wil praten, hier zijn luisterende oren. Klinkt niet goed, dat je denkt iedereen te verliezen van wie je houdt.

Het bezoek komt pas later, tegen de tijd dat het vuurwerk begint, als hun auto tegen die tijd tenminste is gemaakt. Enige opluchting mijnerzijds, koken vind ik leuk maar niet voor meer dan vier mensen. Recept: kook de maiskolven in water met een blokje bouillon en een flinke schep suiker. Kook de sperciebonen en laat uitlekken + afkoelen. Maak een saus van de yoghurt, knoflook, zout, wat citroensap, koriander en peper, meng met de spercies. Heb je niet nog ergens een verdwaalde paprika in de koelkast? Ook erg lekker door deze sperciebonensalade. Bak het vlees. Schik op een bord met de maiskolven. Over de kolven nog wat zout en boter. Van de komkommer kun je nog een aparte salade maken, of tot morgen bewaren voor een maaltijdsla met hardgekookt ei, gebakken champignons en van alles wat je nog in de koelkast vindt. Sh*t, ik vergeet zelf yoghurt mee te nemen, bedankt voor de tip, hihi, kan ik weer terug.

Zo, net terug van de boodschappen (vergat uit te loggen). Lees de kreet van Anjo. Hoop dat je de volgende keer niet alleen help zegt en dan uitlogt, Anjo. Ik vind het naar als je je rot voelt, maar je hebt hier te maken met mensen die ook gevoelens hebben, ook al zitten ze voor elkaar onzichtbaar achter een scherm. Tapas, ben benieuwd hoe Tapas het vindt op de droge receptie. Succes met het netwerken!

Hee Kaia, hoe gaat het met jou?

Safi het was een grapje, ik zie je gewoon met gretige ogen in huis rondkijken of er nog wat lekkers te eten valt dat op moet, en dan zie je je man...

quote: Originally posted by: safidepafi ...is het in huis...dan moet het op Da's heel gevaarlijk voor je man, Safi!

Flips, de mateloosheid waarmee je dingen tot je neemt die niet goed voor je zijn, kun je omzetten in een zelfde mateloosheid om dingen te doen die wel goed voor je zijn. Die eigenschap heb je nou eenmaal, daar moet je danmaar mee leven. Het is maar welke kant je met deze nogal ontembare eigenschap op wil gaan. Destructief of constructief. 't Is als een wild, prachtig paard: het kan je vertrappelen of... je kan er op rijden!

Safi, ik hoop toch dat het een leidende draad wordt en geen lijdensdraad... Wat je vertelt over je (misplaatste) schuldgevoel maakt heel wat in me los. Ik heb wel verteld over die heel goeie vriend van me die vorig jaar is gestorven aan de gevolgen van alcohol. Het is nog steeds moeilijk om mezelf niet te verwijten: had ik meer, anders, beter...? Nee, dat had ik niet. Het was zijn keuze. Aan de andere kant zijn er nu mensen die stomverbaasd op mijn drankverleden reageren. Ik was zo'n thuisdrinkster, dus niet veel mensen hebben er iets van gemerkt. En nu zeggen ze, waarom heb je ons niets verteld, had het maar verteld, dan hadden we je kunnen helpen. Nee, dat hadden ze dus ook niet, het was mijn keuze. Beseft jouw lief hoe dicht hij langs het randje is gelopen?

Xienix, goed van je dat je je eerste alleen-avond zo goed hebt doorstaan. Ben je een beetje over je relatiebreukwoede heen? Veel plezier met de nieuwe design van je wc. An, nee, de gasten weten dat niet uit zichzelf, dat ze geen alcohol krijgen. Ik heb het ze verteld. Gewoon, dat ik vond dat ik teveel dronk en niet meer wil drinken. Dat ik er geen moeite mee heb als zij wel in mijn bijzijn drinken, maar dat ze, wat overgebleven is, weer mee naar huis moeten nemen. Tot dusver nog niet echt lastige vragen gekregen. De meeste mensen zeggen dat zij ook niet zo nodig hoeven en doen mee met mijn watertjes een theetjes. En wie er wel wat wil drinken neemt het dan ook later weer braaf mee. Als ze het dreigen te vergeten maak ik er een grapje van: hee hee, vergeet je niet wat? Eén keer zei iemand geërgerd: Nou zeg, ben je zo verslaafd dat je bang bent dat je er wat van gaat drinken? Mijn antwoord was: Ja inderdaad. Daar had hij niet van terug. Dit is trouwens niet van het begin af aan zo geweest hoor. Na een paar weken droog had ik het nog niet aan mijn vriend durven vertellen. Met aanmoediging van veel mensen op het forum heb ik het tenslotte wel verteld, en zijn reaktie was heel leuk. Toen dat hek eenmaal van de dam was, heb ik het gewoon aan iedereen die het aanging verteld. Gewoon heel plain, zonder verder op de hele problematiek in te gaan. Wel zo gemakkelijk!

Goeiemorgen, ik ga maar even verder op deze dagdraad, zie wel waar het uitkomt. RJB, dat lijkt me ook iets waar je weinig mee kan, zoals je Geliefde er nu op reageert. Blijkbaar moet zij nog heel wat angst en pijn kwijt. Dit zal toch wel verminderen zodra ze merkt dat ze je weer kan vertrouwen? Ze kan natuurlijk ook bij een lotgenotengroep gaan zoals Al Anon (bestaat ook op internet) waar ze kan leren om op een positieve manier, zonder jullie relatie onder druk te zetten, met haar wantrouwen en pijn om te gaan. Delta, welkom terug, je missie is geslaagd, mijn felicitaties!

Truste Tapestry, ik zat er ook net an te denken om eens in bed te duiken. Morgen een drukke dag met eters die allemaal naar het vuurwerk van de Havendagen willen komen kijken. Ik woon op zo'n leuke locatie vanwaar uit je dat gemakkelijk kan zien. Nog geen idee wat ik ze ga voorzetten.

Gem we doen allemaal ons beste best, voor onszelf en ook voor anderen. Heel naar dat jij en jouw dochter niet goed kunnen communiceren momenteel, maar jij hebt wel een grote stap gezet. Van mij

Corinne wat lief van je dat je na je eerste werkweek toch nog de energie vindt om aan ons allen een woordje te schrijven. Over auto-of motorrijden: ik heb jarenlang niet durven rijden, te bang voor mijn eigen bibberigheid en onzekerheid. Ook als het me eens lukte om een paar dagen nuchter te blijven. Mijn autorijbewijs heeft indertijd mijn vader voor me betaald toen ik 18 werd. Ik wilde eigenlijk saxofoonlessen, maar woonde toen nog bij mijn oom en tante, die dat helemaal niet zagen zitten. Kreeg toen van mijn vader een soort strippenkaart voor rijlessen, met de mededeling: je oom en tante hebben liever dat je buiten herrie met een auto maakt dan binnen met een saxofoon. De eerste keer dat ik een stuur in mijn handen had, dacht ik: ja, dat is het. Dit is niet alleen maar een middel om ergens naar toe te kunnen reizen, dit is werkelijk een stuur in handen. Vandaar vandaag mijn wow-gevoel: het is niet alleen zomaar die motor, het is ook weer een stuur in handen. Waarom zou je het niet doen, Corinne, je rijbewijs halen? En die saxofoonlessen, daar zit ik nog steeds aan te denken, dus wie weet.

Gem, die overrijd ik gewoon, zo'n stomme gremlin. En eventueel jouw gremlin ook. Gewoon doen joh, je motorrijbewijs halen. Mijn moeder was 65 toen ze haar vliegbrevet haalde. Soms kan iets heel geks doen zo goed voor jezelf werken. Waarom zou je het niet doen, je motorrijbewijs halen? Heel duur is het niet. En wat het vliegbrevet betreft Haddock, zodra ik die Chevvie heb volgt er vast ook nog wel een vliegtuigje. Als ik moest kiezen tussen een Snoek of een Bel Air zou ik een identiteitscrisis krijgen, vrees ik. Trouwens ik moet er heel eerlijk bij zeggen, ik wil niet opscheppen, dat ik deze motor alleen maar heb kunnen kopen omdat ik een erfenisje heb gekregen. Condoleances zijn niet nodig, want het was van een oom die ik nauwelijks kende. Tapas, wat een tweestrijd met die computers. Ga er eens een nachtje lekker over slapen, strek je uit op de bank met de diertjes bovenop je of naast je, kijk iets doms op tv en maak je hoofd leeg. Vaak komt het juiste idee niet als je er heel erg aan zit te denken, maar juist als je aan iets heel anders denkt.

Tja, Fatboy, mijn lief heeft ook een heel klein beetje een buik, ik hou er wel van. Het was vanmiddag met de eerste rit zo'n goed gevoel, net of er weer van alles voor me ligt, en de afgelopen drankjaren wegvielen. Zo'n Yesssss!-gevoel. Je zou haast zeggen, alcohollers aller landen, haalt uw motorrijbewijs en ga tuffen over de wegen. Zie je ineens half Nederland en België op motors rondcrossen, en dan maar van elkaar denken: hee, ook al een herstellende alcoholist!

Haddock, het is een Fatboy, in zwart en chroom. Beetje door de vorige eigenaar zelf aangepast. Maar ja, dat wisten we al hè, zo zie jij ook niets in een Chevvie Bel Air, en dat wordt mijn volgende project, wedden? Dank voor de felicitaties. Haha, vanmorgen schreef ik nog dat ik me zo loom en sloom voelde en nu ben ik juist een beetje hyper geworden, ik blijf maar even veilig hier hangen. Voor wie er de nachtwacht heeft, prettig werken.

Mensen, ik heb vanmiddag een meidendroom van mezelf waargemaakt. Ik heb een ouwe Harley gekocht. Heb het de afgelopen uren al aan de halve wereld uitgekrijst. Zo lang over gedacht en zo lang gewild, maar altijd met dat idee van: ja ja, je bent toch de hele tijd te zat om er op te gaan rijden. En vanmiddag wist ik ineens dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Het is juist een van de ontzettend goeie redenen om niet te drinken. Al moet ik er eerlijk bij zeggen dat ik zo blij was toen de koop eenmaal rond was, dat ik echt even die ouwe behoefte voelde om er een fles wijn overheen te gieten, over de feestvreugde bedoel ik. Ben maar gauw gaan mailen en bellen om al die emotie kwijt te raken. Zeg ik hoop niet dat ik rauw over sommige overdenkingen heenval. Voor mij is deze aktie zo duidelijk een teken dat ik mijn leven ga leven zoals IK dat wil, niet geleid door drank! (Reaktie van een goede vriend: "Zo zo meisje, ben je aan je midlifecrisis begonnen? Hihi)

Blacky jij krijgt het wel voor je kiezen de laatste dagen, eerst je "chair" en nu weer deze kennis. Ik hoop dat jouw jonge katjes jou troost geven, en misschien wij ook wel een beetje. Een knuffel voor jou.