Vie

En nu ga ik even wachten omdat Dar vast en zeker gaat vertellen hoe haar dag is verlopen.

Sailor we zijn in de grond allemaal neanderthalers hoor, daar komen we immers vandaan. Hoe ben jij hier terecht gekomen? In het algemeen: ik heb pret vandaag. Leuke kaart van mijn zus gekregen, prettige, informatieve mails, werk afgekregen wat af moest en betaald gekregen voor werk wat eerder al af was. En ook om met jullie te communiceren doet me goed. kortom, een fijne dag.

Snow, het klinkt misschien hard, maar wordt het niet eens tijd dat jouw zoon keihard op zijn eigen smoeltje valt? Het is toch eigenlijk van de gekke dat jij maar zit te regelen en doen, en hij totaal niet meewerkt? Jij hebt ook op een gegeven moment moeten leren op je pootjes te staan. Helemaal zelf. Toen was er ook geen vangnet voor je, toch? Laat hem toch de kans om zelf zijn stommiteiten te begaan, van je eigen fouten leer je het meest. Of vind jij dat anders?

Soothe jij kijkt beter dan ik, Meiske haar voorsteldraad was al weer wat naar beneden gezakt. Nog steeds ongeduldig, ikke dus! Verbeterpuntje voor mezelf. Houtje, moet je niet een was gaan strijken? Maar doe het dan niet zoals ik, ineens van allerlei andere dingen gaan doen en plotseling een tamelijk verbrande geur ruiken.

Meiske (wat een lieve naam) je hebt in ieder geval deze draad gevonden. Wat goed van je dat je al zo lang niet drinkt, en dat nog zonder hulp ook. Wat voor hulp heb je nu gezocht? Als je wil kan je je even wat meer voorstellen op het topic "wie is wie", dan weten wij ook beter wie we in ons midden verwelkomen. Hoeft niet! Ik hoop dat je hulp ondervindt van onze gezamenlijke ervaringen, en van jou kunnen we vast ook wel wat leren.

Albertientje het is niet off topic hoor. Jeetje, moet je dat allemaal naar binnen werken? En als je het weer uitspuugt heeft het natuurlijk ook weinig zin. Veel beterschap en sterkte! P.S. weet je zeker dat je het nog een dag aanziet? Zou je niet even je huisarts bellen, of de betreffende afdeling van het ziekenhuis waar ze je dit alles hebben voorgeschreven? Albertientje dit is NIET normaal!

Oh ja Noa, ook fijn dat jij nog even op mijn opmerking in gaat. Ja, ik snap het, en ik begrijp ook dat je de "fout" bij jezelf legt. Trouwens daar is op zich niks mis mee, want wat je zelf "verkeerd" doet kan je ook zelf weer goed maken. Zullen er nu voortaan minder of geen flessen bij je in huis rondslingeren? Ik vind het toch al een prestatie van je dat je drie weken niet gedronken hebt met wel flessen in huis.

Tine ik vond het fijn om jouw verhaal te lezen en ik begrijp je ambivalentie. Bij mij komt het blije steeds meer naar boven. Ik bedoelde je beslist niet aan te vallen dat je ineens weer weg was, maar voelde mezelf een beetje lullig, juist omdat jouw omschrijving me zo aangreep. Leuk dat je dan later nog reageert. Noa drie weken! In ieder geval heb ik weer een mooi wit plafond.

Oh blijkbaar zit ik tegen mezelf te kletsen, want Tine zet iets neer dat mij aangrijpt en is weer weg. Ik ga me bemoeien met het verven van een plafond.

Tine het klinkt me helemaal niet raar om te lezen. Natuurlijk sta je op een bepaalde manier stil als je drinkt, hoeveel er ook om je heen gebeurt. Ik vind het heel mooi hoe jij jouw proces beschrijft. Het is best spannend hè, nuchter met jezelf verder gaan. Dat kleine meisje zit nog steeds in je, maar ook die volwassen vrouw die je inmiddels bent geworden, maar dan een beetje ongemerkt door de drank. Wat vind jij het opvallendste aan jezelf, hoe je toen was en hoe je nu weer bent?

Ja leuk hè Jane, dat vogelspul. Heb je nestkastjes opgehangen? Zo, een zeer verhelderend gesprek met de HA gehad. Ik heb een nogal bont verleden van psychen en anti-depressiva, maar niets sloeg echt aan. De laatste jaren dacht ik, vooruit maar, die depressies, blijkbaar zit ik zo in elkaar en zal ik er mee moeten leren leven. Nu hoorde ik de laatste tijd van diverse kanten veel goeds over ritalin. Dus even gloorde er een gedachte: zou het misschien? Mijn HA staat er niet afwijzend tegenover, maar waarschuwt me wel dat ik dan weer door die hele molen van onderzoeken heen moet. Ik geloof niet dat ik dat nog wil. Het geeft wel wat rust en acceptatie.

Bibberdagje voor jou dan Dar! Veel sterkte. Kom je later nog vertellen hoe het gegaan is?

Heel goede morgen. Hannah hoe zou het dan zitten met al die mensen die de dag niet beginnen met hun mail nazien? Die juf brengt jullie wel in een lastige situatie zeg. Hihi, misschien is die leerkracht zelf wel geheelonthouder, zit 'ie straks met evenveel flessen wijn als er leerlingen zijn... 't zal je overkomen. Hmmm, koffie.

Oh, nog even Dar, als je graag snel wil beginnen met de internetbehandeling, Brijder heeft iets soortgelijks en dan kan je van de week al aan de slag. Het enige wat zij vragen is dat je toestemming geeft om je huisarts in kennis te stellen van je deelname en het nummer van je ziektekostenverzekering. Sorry Tactussen, maar dit vernam ik van een mailvriendin. Truste!

En nu hop naar bed, want morgen om 8 uur bij de huisarts zijn. Welterusten en tot de volgende keer. En goede dromen.

't Was maar een grapje hoor Trees, van het verschil tussen crypto en sudoku. Ik vind cijfers ook nietszeggend. Maar mijn lief bijvoorbeeld maakt graag sudoku's en is verder toch een veel socialer mens dan ik. Snow ik heb zelf nog geen hulpmiddelen geslikt maar het lijkt me echt onzin om refusal af te doen als een middel dat je niet vanuit jezelf slikt. Nee, geen wonder dat ze in klinieken geen refusal geven. Daar moet je al toestemming vragen om je neus buiten de deur te steken, en dat nog onder begeleiding, laat staan dat je kan drinken. Lijkt me geen fijne site Dar, als je niet eens kan aangeven dat je niet meer drinkt. Als je iets per internet wil doen, heb je dan Annazorg al geprobeerd?

Sudoku's Dar? Ik snap er geen cijfer van. Trouwens ze gaan ook nergens over (sorry sudoku-makers) maar als je een crypto hebt opgelost, heb je taal voor je liggen en met een sudoku alleen maar wat levenloze cijfers. Hihi, ik zit te pesten hoor, ieder haar/zijn voorkeur. Ik hou gewoon meer van taal.

Zo, ik zou nog even komen kijken. Dar, cryptogrammengenote! Ik vind frietjes van een Bels frietkot ook het lekkerst, maar ja, daar fiets je nou eenmaal niet elke dag heen.... Noa, goed van jou dat je met je vriend hebt gesproken. Toch zijn wij verslavingsgevoeligen erg geneigd om de schuld bij onszelf te leggen. Vaak heel verstandig, want wat je zelf "verkeerd" doet, kan je zelf ook weer goed maken. Toch vind ik een zeker inzicht van nature van een partner niet verkeerd. Zonder dat je uitputtend van alles uit moet leggen. Verder heb ik een bak aardbeien gekocht die echt zoet en vol van zon zijn, niet van die waterdingen. Dus ik eet me het schompus aan aardbeien. Tja we blijven ergens aan verslaafd hè.

Ja, hodgkin is een vrij "onschuldige" soort van kanker Rapilos. Ik ben dan ook bijna niet bang geweest. De chemo was wel onprettig, maar niet erger dan zeg maar, een paar keer een flinke griep. Ik heb me nooit bang gevoeld dat ik het loodje zou leggen. Gewoon omdat ik wist dat dat niet zou gebeuren. En weet je? Van wat ik zo lees van jou heb jij het zelfde. Jij laat je er niet onder krijgen. En nu moet ik er vandoor, maar ik kom vanavond even kijken hoe het verder met jullie gaat.

Oh ja, Henk waar ik benieuwd naar was, heb je nog een antwoord gekregen op die uitnodiging van die vriendin die vroeg of je een borrel kwam drinken? En op wat jij toen zei? Marieke ik weet 1 ding: mensen die me systematisch pijn doen, doen mij eigenlijk geen pijn, ze leven gewoon hun leven. Waar ik me pijn aan doe is steeds weer mijn hand leggen op die hete kachel! Je mama is er niet om tegen jou te zeggen: Marieke, niet je handje op die kachel leggen! Je zal het echt zelf moeten doen.

Ja Rapilos, februari dit jaar ben ik schoon verklaard van kankercellen. De eerste tien jaar moet ik nog wel regelmatig op controle, maar ik ga er van uit dat het niet meer terug komt. En ik snap helemaal wat je bedoelt met die medelijdende blikken. Het lijkt dan net alsof je die mensen moet gaan troosten, terwijl je zelf al zorgen genoeg aan je hoofd hebt. En ja, het is goed bedoeld natuurlijk. Weten zij veel? Het is best moeilijk om om te gaan met een vriend(in) die een ernstige ziekte heeft. Veel mensen weten gewoon niet wat ze moeten zeggen. Ze beseffen niet goed dat je nog steeds dezelfde bent. Maar dat kan je ze niet aanrekenen. Vind jij dat ook?

Rapilos ik log nog even in. Ik ben blij dat je je goed voelt. Ik weet nog van de tijd dat ik hodgkin had, dat ik helemaal niet wilde dat mensen mee zaten te leven. Wel heel erg lief, maar ik wilde gewoon Vie zijn, geen ziektegeval. Marjo fijn dat je zo genoten hebt van je eigen auto en het zand en alles wat er verder op je pad kwam.

Ja, nou, Marieke, natuurlijk is dat zo, rationeel gezien, maar de pijn is er niet minder om. En ja, grappig dat jij het ook kan omdraaien naar iemand die smoor op jou is maar voor wie jij niet veel voelt. En nou moeten jullie maar weer wat praten hoor, want ik ben veel te erg aanwezig. Het is ook zo boeiend hier!

Ja, en dat vind ik zo prettig aan groter groeien, Rapilos! Jij ook? Hoe gaat het vandaag echt met jou? Henk ik zit de hele dag al te denken aan een nieuw bed. Hè! Je brengt me ineens op luxe problemen. Linde weet je, ik snap jou wel, deels. Tenminste ik kan je niet aan den lijve snappen want ik heb geen kinderen. En eigenlijk ben ik daar zo blij om, want stel dat ik ze die drankjaren had aangedaan. Dus jouw schuldgevoel begrijp ik. Ik ben zo blij dat ik een soort tweede kans heb met de kleinkinderen van mijn man. En die zijn nog maar tussen de 1 en de 5, dus alle moeilijkheden die nog kunnen komen, ken ik niet. Linde het enige dat je kan doen voor je kinderen en jezelf is leren van jezelf te houden, geen drank meer (deed je toch al niet) en jezelf zijn. Of wat denk jij?

Ik ken mijn man al sinds mijn 14e hoor Rapilos, dus zo vreselijk fris is het nou ook weer niet. Alleen waren we in de tussentijd allebei met andere relaties bezig. Hij was mijn eerste grote liefde en dat is hij nog steeds, maar dat neemt niet weg dat ik het fijn vind om mijn eigen dingen te kunnen doen. Als je begin 20 bent en je gaat trouwen dan heb je nog die droom van "alles samen". Maar nu zeg ik: als ik het niet zo kan doen met veel tijd voor mezelf, gaat het toch mis, dus dan sluit je vanzelf compromissen. En hij denkt daar ook zo over. Marieke, wat lijkt me dat erg, een onbereikbare liefde. En die dan nog voor je neus met zijn vriendin rondloopt. Ik hoop dat het slijt en dat je weer plezier in je leven kan vinden.