Senna33

Bedankt voor jullie reacties en het welkom heten! Dit forum, andermans verhalen, en het delen van mijn probleem lucht al iets op. Naar de huisarts durf ik nog niet aan, dat zou weer een verwijzing naar de verslavingszorg voor mijn volgende verslaving betekenen. Ik hoop het op eigen kracht te kunnen. Mijn echtgenoot is hier inderdaad ook klaar mee. We werken beiden en in het weekend is er gewoon telkens ruzie omdat ik zo onredelijk word. Gisteren heeft hij alles weggegooid. Hij gaf te kennen dat ik hem hiermee ook straf. Hij lust met mate iets. Maar door mijn probleem kan er niets in huis zijn of koud staan. En hij heeft gelijk natuurlijk. Gisteren heeft hij zelfs het woord ‘time out’ laten vallen.Ik kom net terug van boodschappen doen en tussen mijn boodschappen zit ook een fles wijn. Voorgenomen dat dit mijn laatste is ! Morgen ben ik ook weer aan het werk. Reden genoeg om het rustiger aan te doen. Al met al, ik vind het een vreselijke situatie

Ik drink trouwens nog niet zo heel lang. Maar wel teveel. Een, soms twee flessen wijn op een dag. En als er sterkte drank is heeft dat mijn voorkeur. Zon kwart, tot halve fles gaat er makkelijk in dan. Ik heb de rem niet. Als ik gedronken heb kan ik ook beter van mijn telefoon afblijven. Eenmaal nuchter kijk ik (en dat klinkt wat overdreven maar zo voelt het wel) met zenuwen op mijn telefoon om te kijken wat ik nu weer heb gestuurd of gebeld. Uiteindelijk dan toch weer een hele ‘verademing’ als blijkt dat ik mij in dat opzicht wel gedragen heb. Herkent iemand dit? Diazepam en drank gaan niet samen, dat weet ik. Ik slik het niet als ik bijvoorbeeld gedronken heb, of van plan ben dit te doen. Ik wil van die afhankelijkheid af. Lichamelijk moet dit in principe nog wel kunnen. Geestelijk afhankelijk ben ik helaas wel. Dat kan ik hardop zeggen

Goedemorgen, Ik wil er zo graag mee stoppen. Vooral de uitschieters in het weekend vind ik vreselijk. Ik merk zelfs dat een fles wijn net niet genoeg meer is om mij lekker genoeg te voelen. Ik word dan wakker met nadorst en geef hieraan toe door flink wat fris te drinken. Gevolg dat ik wakker lig met een misselijk opgeblazen gevoel. Gisteravond voor het laatst gedronken. Iets in mij zegt ik lust nu na mijn koffie wel een glaasje. Tot mijn ergernis zie ik dat mijn echtgenoot alles heeft weggegooid. En nu zit io vreselijk te tobben, met de gedachte of ik straks met boodschappen doen gewoon een nieuwe fles zal halen. Wat een gevecht tussen zucht en verstand

Goedemorgen mede forummers, Na een tijdje meegelezen te hebben, heb ik zojuist ook een account aangemaakt. Ik hoop dat het oplucht mijn verhaal te delen, of het neer te zetten. Ik ben in het verleden met succes ambulant afgekickt van drugs (ghb) Deze methode bestond uit een benzodiazepine detox inclusief afbouw. Ik ben gelukkig nog steeds van die troep af. Maar ben elke keer toch meer gaan drinken, op momenten dat het kon. Nu drink ik al een tijdje op de dagen dat ik vrij ben (en niet de deur uit hoef) en in de weekenden is het helemaal raak. Ik maak dan ruzie met mijn partner, drank maakt mij zo onredelijk. Ook slik ik diazepam een kleine week of zes, gemiddeld 5 Mg op een dag. Ik voel mij telkens vreselijk schuldig hierover. En ook maak ik mij lichtjes zorgen over de diazepam. Het neemt mijn angsten weg, dit is de reden waarom ik her gebruik. Ik weet dondersgoed dat ik verslavings gevoelig ben. Wat ik graag wil? Diazepam afbouwen / stoppen, net zoals mijn drinkgedrag. En mijn verhaal met jullie delen. Groetjes Senna