Soothe hier, Mijn koffertje (ook wel valies) Corinne kan het weten, deed mij denken aan dit mooie gedicht, van de vlaming Jan van nijlen. Bericht aan de reizigers Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen, dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen. Zit rustig en geduldig naast het open raam: gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam. Zoek in 't verleden weer uw frisse kinderogen, kijk nonchalant en scherp, droomrig en opgetogen. Al wat ge groeien ziet op 't zwarte voorjaarsland, wees overtuigd: het werd alleen voor u geplant. Laat handelsreizigers over de filmcensuur hun woordje zeggen: God glimlacht en kiest zijn uur. Groet minzaam de stationschefs achter hun groen hekken, want zonder hun signaal zou nooit één trein vertrekken. En als de trein niet voort wil, zeer ten detrimente van uwe lust en hoop en zuurbetaalde centen, blijf kalm en open uw valies; put uit zijn voorraad en ge ondervindt dat nooit een enkel uur te loor gaat En arriveert de trein in een vreemdsoortig oord, waarvan ge in uw bestaan de naam nooit hebt gehoord, dan is het doel bereikt, dan leert gij eerst wat reizen betekent voor de dolaards en de ware wijzen... Wees vooral niet verbaasd dat, langs gewone bomen, een doodgewone trein u voert naar 't hart van Rome. In 1931 afzonderlijk verschenen als rijmprent