Akelei, Veel weten we niet. Er spelen onbewuste processen mee waar we mischien nooit achter komen. Het is altijd goed om even terug te zitten en je af te vragen, wat is er gaande, maar vaak is dat volstrekt onduidelijk. Trauma's uit de jeugd, een vreemde opvoeding etc, kunnen raakvlakken in het heden hebben, waar we weinig van snappen. Ik hoef ook niet alles te weten. Soms kan de deksel beter op het potje blijven. Ik ben gestopt zonder in zelfanalyses te vervallen. Het niet drinken is zeker te doen, en ik schaar me aan Tapas haar zijde dat leven zonder angst, schaamte en schuld beter is. Ook hier zijn wat restverschijnselen. Stoppen is goed te doen. Maar heftige situaties kunnen tot mega proporties uitvergroot worden. De grote verdoving is immers weg. En daar moeten we mee omgaan. In deze, heb ik misschien ook nog een beetje therapie nodig. Ik kijk het nog even aan. Iemand kan tien jaar droogstaan, op een feestje stoppen ze een biertje toe, en men kan voor de bijl gaan. Hoe komt dat? Toch iets van een verandering in de hersenen, waardoor we gevoelig blijven. Dus waakzaamheid! Groet.