Soothe

Spud, de meningen over "de nieuwe huisstijl" zijn verdeeld. Ik vind het ook wel leuk. !!!!!!!!!!!!!! Dag Spud!!!!!!!!!!! Wat een mooie uitroep tekens.

Kohtje, Ik snap je. Druk gedenk, oei daar kan ik wat van. Ik luister naar een Engelse Suite van Bach, dat heeft een rustgevende werking. Het contrapunt dwingt tot concentratie en dan laat ik mezelf los. Kohtje, ik ga wat doen. Een groet.

Hoi Spud. Mooi hier hè.

Kohtje, ik ben nogal impulsief, dan inventariseer ik niet eerst. maar...ik snap de hoge bedoeling.

Aicha, ik zag je nu pas. is het nu gelukt? Wat voor Firewall heb je?

Ook kort. Hier ligt Poot, hij is dood.

Desi, mijn complimenten. Van het begin maak ik de struggle mee. Blij dat je goed gaat. De drank dus! Verders blijft het werken. Ook ik kan beter. De drank uit de weg Desi en dan alles doen wat noddig is om droog te blijven. Een groet en een

Kohtje zegt heel terecht. Er is niet zoiets als een eigendomsrecht. Getouwtrek om kinderen maakt veel stuk.

Toen mijn ouders uit elkaar gingen, ging mijn vader naar Duitsland. Hij stuurde kaarten en brieven voor mij, zelfs een uitnodiging. Ma heeft dat altijd achter gehouden. Ik hield van Ma, maar had ook een Pappie. Nog ben ik een beetje boos op Ma. Ze is dood nu, maar het was niet aardig. Ja, ik nam het haar kwalijk! Inmiddels zijn de scherpe kantjes eraf.

Hannah, Het ging me net door merg en ben toen de jongste zei ik kan wel een weekje bij pap terecht en ik kom terug bij jou!!!!!!!! Kijk dat is mooi: ik kom terug bij jou. Ze hebben toch ook een Pappie, dat kan je niet zomaar uitbannen. Maar...ze komt terug, dus tel je zegeningen.

Kindergedachten Het regent - o, wat regent het! Ik hoor het uit mijn warmen bed, Ik hoor den regen zingen, - Het regent, regent dat het giet - Dat niemand daar nou iets van ziet, Van al die donkere dingen! Het ruist en regent en het spat - Nou worden alle bomen nat En plast het in de sloten, - Het regent óver- óveral - ! O hé! - daar loopt het zeker al Bij straaltjes uit de goten! Wat is dat gek en leuk geluid! Wat is het lekker om dat uit Je donker bed te horen: - 't Is of de regen samen praat, Of dat een kerel buiten staat Te fluistren aan je oren. Nou druipt het in dat open gras - Nou zal er wel een grote plas Op alle wegen komen, - Nou lopen nergens mensen meer - Verbeel je eens in zo een weer - ! Daar wou ik wel van dromen. En vroeg, morge' in den zonneschijn, Als dan de blaadjes zilver zijn, Met droppeltjes bepereld - Dan doe ik toch mijn eigen zin: - Dan loop ik héél - en héél ver in Die schoongeworden wereld! C.S. Adama van Scheltema

Aicha, het staat er toch. Je bent al op het forum. Even rechtsklikken en opslaan. ik dacht duidelijk te zijn. Dan hoef je toch niet naar Google terug. Ga maar in mijn huisje rommelen. groet.

Aicha hoi, Ik snap je niet. Je bent er toch. Dan kan je toch de start pagina van Tactive in de favorieten zetten. Van de favorieten een pictogram op het buraeublad of in de werkbalkfavorieten. ( bij explorer 9) Dan keer je toch zo weer terug! Opnieuw inloggen, daar kom je niet onderuit.

De Moeder van Geerten Gossaert Hij sprak en zeide In 't zaal zich wendend: Vaarwel, o moeder, Nooit keer ik weer... En door de lanen Zag zij hem gaan en Sprak geen vervloeking maar weende zeer. Sprak geen vervloeking Doch, bijna blijde, Beval den maagden: Laat immermeer De zetels staan en De lampen aan en De poort geopend, de slotbrug neer. En toen, na jaren, Melaatsch een zwerver Ter poorte klaagde: Uw zoon keert weer... Zag zij hem aan en Vond geen tranen Voor zoveel vreugde geen tranen meer.

Op een aalscholver Aalscholvers denken allemaal: “Kun je nog scholven, scholf dan aal.” Doch door de golven diep bedolven wil weinig aal zich laten scholven. Zo scholft zo 'n beest zich uit de naad terwijl het woord niet eens bestaat.

De tuinman en de dood Een Perzisch Edelman: Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik, Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik! Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot, Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood. Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan, Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!' - Van middag -lang reeds was hij heengespoed- Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet. 'Waarom,' zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt, 'Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?' Glimlachend antwoordt hij: 'Geen dreiging was 't, Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast, Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan, Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.' --------------------------------------------------- uit: Verzameld Werk van P.N. van Eyck (1887-1954)

Bolletje, ik speel hem iedere maand. Maar aangezien het het lijdensverhaal van Christus is, naar Matthäus evangelie, wordt het in het land rond de paas (de opstanding) het meest uitgevoerd. De uitvoering in de Naarder kerk is nu al geboekt. Als ik rond Pasen ga, misschien wil je dat ook eens life meemaken. Een ware happening. Gaan we met z'n drietjes. Hou het warm Bolletje. Groet.

Voor de nuance. ---------------------------------------------------------------------------------------------- Mijn Heer, voorwaar een dag uit duizenden: ziek en beschonken, bespot en bedrogen. - Gij weet: Uw goedheid doet mij duizelen, maar zou het af en toe wat minder mogen. J.P Rawie.

Met God heb ik helemaal niets. De Matthäus is ook mooi, 'hemelse" muziek bij een mooi sprookje. Ik zie dit gescheiden. Dus nu een heel mooi vers van de priester dichter Gezelle. Guido Gezelle O! ’t ruisen van het ranke riet παραροδανον δοναχηα Hom. Il. XVIII, 576 O! ’t ruisen van het ranke riet! o wist ik toch uw droevig lied! wanneer de wind voorbij u voert en buigend uwe halmen roert, gij buigt, ootmoedig nijgend, neer, staat op en buigt ootmoedig weer, en zingt al buigen ’t droevig lied, dat ik beminne, o ranke riet! O! ’t ruisen van het ranke riet! hoe dikwijls, dikwijls zat ik niet nabij den stillen waterboord, alleen en van geen mens gestoord, en lonkte ’t rimplend water na, en sloeg uw zwakke stafjes ga, en luisterde op het lieve lied, dat gij mij zongt, o ruisend riet! O! ’t ruisen van het ranke riet! hoe menig mens aanschouwt u niet en hoort uw’ zingend’ harmonij, doch luistert niet en gaat voorbij! voorbij alwaar hem ’t herte jaagt, voorbij waar klinkend goud hem plaagt; maar uw geluid verstaat hij niet, o mijn beminde ruisend riet! Nochtans, o ruisend ranke riet, uw stem is zo verachtelijk niet! God schiep den stroom, God schiep uw stam, God zeide: ‘Waait! . . .’ en ’t windje kwam, en ’t windje woei, en wabberde om uw stam, die op en neder klom! God luisterde . . . en uw droevig lied behaagde God, o ruisend riet! O neen toch, ranke ruisend riet, mijn ziel misacht uw tale niet; mijn ziel, die van den zelven God ’t gevoel ontving, op zijn gebod, ’t gevoel dat uw geruis verstaat, wanneer gij op en neder gaat: o neen, o neen toch, ranke riet, mijn ziel misacht uw tale niet! O! ’t ruisen van het ranke riet! weergalleme in mijn droevig lied, en klagend kome ’t voor uw voet, Gij, die ons beiden leven doet! o Gij, die zelf de kranke taal bemint van enen rieten staal, verwerp toch ook mijn klachte niet: ik! arme, kranke, klagend riet! Uit: Dichtoefeningen (1858)

Doe ik, dank.

Zeker Kate. Mijn gemoedstoestand kan helaas beter. Ben er mee bezig. Ik kies toch voor de alcoholvrije weg. Naturel alles aangaan. Nogmaals all the best.

Kate, ik zag je naam staan en dacht, het zal toch niet. Maar wie schetst mijn vebazing, een prachtig bericht. Altijd gedacht Kate gaat het waarmaken. Fijn Kate. Vooruit dan, een knuf. Ssttt "Je gelooft ook nooit wat". Groet, ook aan mannie.

Alas, moet met koken verder.

door wie of wat Spike?

Zeer nevelig Albert. Weet zeker dat ik het heb gezien. Bericht bewerkt.