Hallo medeforummaatjes! Ik stel mezelf even voor ik ben een dame van 29 jaar. Tot de leeftijd van 26 jaar heb ik nooit alcohol genuttigd. Mijn broer is overleden met een verkeersaccident en toen wij klein waren dronk papa 2x maar jaar maar dan vrij veel. Vandaar dat ik eigenlijk anti alcohol was/ben. Nu toen ik 26 was heb ik mijn huidige vriend leren kennen. Het begon gezellig met een pintje voor tv.. maar al snel voelde ik dat ik eens een druppel gedronken had ik niet kon stoppen. Na een half jaartje werd het rode wodka.. snel zat maar mijn vriend lust dit niet dus gingen we over op gewone wodka. Ik wil graag stoppen dagelijk drink ik een halve fles wodka leeg. Enkel thuis.. niet op cafe of dergelijk. Ook soms een fles cava. Mijn vriend vind me gevaarlijk bezig. Hij is bang. Elke keer als hij niet thuis is drink ik. Soms stop ik 10 dagen maar zweten schuldgevoelens schaamte huilen. Ook nu was ik weer gestopt tot dinsdag dan moest mijn vriend opgenomen worden in het ziekenhuis. Ik heb hem weggedaan ben thuisgekomen en beginnen drinken... normaal om 19u zou ik terug gaan naar het ziekenhuis. Dan kwam hij terug van OK. Op weg naar de wagen ben ik gevallen. Omstaanderen hadden een ziekenwagen gebeld en de rest weet ik niet meer. Ik werd wakker in de cel?! Ook een gsm had ik niet bij. Ik kon niemand verwittigen. Ook heb ik hierover gelogen tegen ouders en vriend :(. Om 3uur in de nacht mocht ik doorgaan uit de cel. Thuisgekomen terug aan de drank. Om 11u mijn vriend gaan halen in het ziekenhuis. Hij zag meteen dat ik gedronken had. Ik ben naar de huisarts gegaan heb het probleem uitgelegd en ik neem nu Campral, iemand ervaringen mee? De zin in alcohol is enorm. Beven zweten schaamte schuldgevoelens.. ik wil echt stoppen.
