bibelle

@ hama of stiekem, of uit elkaar........ zijn dat echt de enige twee mogelijkheden? als je vriendin een alcoholistische moeder heeft, dan kent ze de verschijnselen echt wel, en is ze kennelijk zo lief, of zo bang, om jou niet te confronteren met je gedrag. maar als jullie echt veel om elkaar geven, dan zal ze blij zijn als je eerlijk bent, en je helpen om andere keuzes te maken, dan je moeder heeft gedaan. als je zo doorgaat komt het toch uit, en over 21 jaar -ik denk aan mezelf- heb je veel meer lichamelijke schade opgelopen. dus.... de keuze is aan jou veel sterkte p.s. als je nu al veel gedronken hebt, lees deze dagdraad dan morgen nog eens door, voor je de eerste van de tripple baco's inschenkt

@ knuffie, ik zie het voor me, jij met je kindjes, roept warme herinneringen op, toen ze zo klein waren dronk ik nog niet ik heb ook uren lang aan bedjes gezeten, en nu zijn ze zo lang dat ze op me neerkijken (lichamelijk dan), en zeggen: hé, kleintje! ook dat is lief, maar van een ander soort.2 van de drie kennen mijn probleem; de derde heeft het zo moeilijk met zichzlef, die vertel ik het maar niet, anders heeft hij er nog een last bij. of er ooit kleinkindertjes komen? ikdenk het niet. geef je jouw kindjes een heel zacht knuffeltje van mij? :sun: :sun: en neem er zelf ook eentje: en vooruit ook maar eentje voor je ventje: liefs bibelle

@ hama, ja, die eerste, zeker als het een gewoonte is, moet het kunnen om die te laten staan. en die zij, is dat je moeder, je vriendin, je dochter? als ze niks merkt, dan drinkje dus stiekem? als je het durft te delen, kun je ook steun vragen.........

hoeveel er nog kapot gaat, dat bepaal jij zelf! niet met zelfverwijt, maar door morgen gewoon de eerste te laten staan. en door bij je zelf na te gaan waarom je drinkt, waarom neem je die eerste?

en o ja, hama, ik vind het grappig om bij de 'meiden' gerekend te worden, ik ben 61.

natuurlijk lukt het je hama, misschien nog niet meteen, maar het zit er aan te komen, reken maar, want je speelt al met de gedachte, daarom ben je hier, je gaat je gewoon aan ons optrekken, niet omdat wij zo goed zijn, maar omdat je dat diep in je hart wilt. en zodra je het genoeg wilt, dan gaat het lukken. een aantal van ons hebben goede ervaringen met de internet-behandeling, of met de AA, of andere zelfhulpgroepen, meestal werkt een combinatie van 2 methodes heel goed, heb ik ontdekt uit alle forum-bijdragen. morgen een nieuwe dag hama, met nieuwe kansen, je zult het zien, groetjes van bibelle

ha marieke, jij ook nog wakker; ja dat baantjes zwemmen heeft ook iets verslavends, maar het geldt bij mj ook dat de verslaving pas begint als ik de eerste baan heb genomen; ik moet me altijd over de drempel heenworstelen (en dat terwijl het zwembad rolstoel vriendelijk is, maar je begrijpt wel wat ik bedoel) soms probeer ik het te combineren met werken: dan ga ik driekwartier eerder de deur uit, en dan eerst een half uurtje het water in, dan kom ik wel erg chlorig op mijn werk. en eerlijk gezegd, deze winter had ikmeestal geen zin om zo vroeg al de deur uit te gaan. zo'n kennis die me 's avonds overhaalt werkt beter. ik zwem ook het liefs in open water, maar dat kan niet bij ons in de buurt

gezellig, knuffie, nog even iemand om mee te praten. hoe is het nu? nog 3 nachten hè? nachtjes klinkt alsof het aftellen voor je verjaardag is, maar dit is vast een stuk zwaarder. ik hoop toch dat je slapen kunt. heb je overdag afleiding, moet je nog werken, of met huishouden of gezin druk zijn? ik hoop het maar dat het zo nu en dan uit je gedachten is.

dag allemaal, ik ben weer terug van weg geweest. na het eten belde een kennis of ik zin had mee te gaan zwemmen, baantjes trekken; ik heb 42 x 25 m = net iets meer dan een kilometer erop zitten, daarna nog lang zitten kletsen bij haar thuis, gezellig, ze drinkt uit principe alleen kruidenthee's, dus ook nog eens heel veilig bij haar. is er nog iemand wakker?

mijn laatste stukje voor ik ga koken is voor jullie allemaal: ik heb vandaag veel nagelezen, en op velen gereageerd, maar op alles kan niet, dan wordt de tijd weer een chaos (zie boven); dus als ik je "vergeten" ben, komt wellicht na een volgend berichtje op het forum. ik ben hoe dan ook blij met alle berichten, en dolblij dat ik twee weken geleden hiermee begonnen ben. nog even kort: @ lucas en maria: ga zo door! @ ariel: ik durf niet te vliegen, anders kwam ik vast van jouw zon genieten, en misschien wel samen naar de sportschool (?) @ kohtje: wil het nog lukken met ndb? @ femke en water: lukt het adb weer? @ sneeuwwitje-marion: hoe was het bij de tandarts vandaag. k heb vrijdag gebeld, maar hi is op wintersport, durfde ik eindelijk, moet ik nog een keer de telefoon pakken als hij terug is. @iedereen: groetjes van bibelle, tot vanavond nog wel even, denk ik. .

dag anna, ook op jou wilde ik nog even reageren. je schreef op zaterdag dat je de alcohol nodig had om het leven vol te houden, maar dat je door de alcohol niet meer zag dat het ook mogelijk zou moeten zijn om het léven te veranderen. dat was een schot in mijn roos, want ook ik dacht dat alcohol het leven wel dragelijk zou maken. al die chaos om me heen, me overkomen, maar ook wel zelf opgeroepen. zo'n rommelige tijdsindeling, met werk vaak op afroep, zodat ik nooit weet of en wanneer ik onverwacht aan de slag moet, naast de meer gebruikelijk in te plannen klussen. leuk werk, maar erg onvoorspelbaar. alcohol bracht in het begin ontspanning, maar in plaats van structuur, bracht het chaos en slavernij. nu zie ik in dat alcohol niet helpt het dragelijk te maken, maar dat ik het leven zelf moet gaan structureren. samen met de opmerkingen van rosie zet het me behoorlijk aan het denken. dank je wel.

bedankt rosie, een schema zou zeker helpen, maar mijn werk is geen enkele week gelijk, heel veel wisselende tijden en dagen. de enige middag die ik vast houd is de middag die ik bij mijn demente moeder ben, want ik weet niet hoe lang dr. alzheimer haar nog bij ons laat blijven. maar een lijstje met wat er nog gedaan moet worden is misschien wel een goed idee. dat doet me ineens denken aan mijn oma: die had een leitje met een griffel, waarop ze de dingen schreef. (die oma van mijn kruissteekrandje in de uitzwaaier, sinds ik met adb ben begonnen moet ik steeds vaker aan haar denken, hoe komt dat toch? geen idee, maar wel leuk, want zij was een van de liefste mensen uit mijn jeugd) ik ga het zeker met z'n lijstje proberen groetjes, bibelle

dag ziza, ik wilde nog even reageren op je stukje van zaterdag (en ook op die van vele andere keren), ik vind het fijn dat je zo positief schrijft over het 12-stappen-plan en de Hogere Macht in je leven, over gebed en meditatie en zo. voor mij werkt dat denk ik anders, maar het is goed te weten dat elke stap in de goede richting je op weg helpt. ook ik ervaar wel veel steun van die HM, al vind ik hem/haar/het niet in de AA of het BB. ik ben misschien meer van de CC. bedankt dus voor je vele stukjes .

mick, anjo, ziza, yansee, houtje en anderen, jullie schreven in de laatste dagen uitgebreid over het dromen over alcohol (en drugs); toen ik dat gisteren las, dacht ik opgelucht: nou dáár heb ik dan geen last van. en ja hoor: hoogmoed komt voor de val, ik heb vannacht net zo'n soort droom gehad. maar gelukkig zaten jullie verhalen bij het wakker worden al op het randje van het bed: "dit overkomt velen van ons, bibelle, dus jou ook, geeft niet, hoort bij de verwerking". bedankt dat jullie al hulp boden nog voor dat ik die nodig had. kanjers zijn jullie allemaal! .

dag moesje, ik zag bij het nalezen van de draadjes dat jij mooie dingen gezegd hebt over het kijken naar de pijn; dat vind ik erg moeilijk, maar ik denk wel dat je gelijk heb, als ik kijk naar de puinhopen van mijn leven, dan is er veel pijn. pijn om wat mij is aangedaan toen ik nog heel jong was, en pijn om wat ik anderen heb aangedaan omdat ik daarmee niet heb leren omgaan; pijn om alles wat verdronken is. dat zinnetje van jou is wel een eye-opener: ik doe mijn ogen open voor de pijn. ik ga er vanavond maar eens voor zitten. bedankt, groeten van bibelle

dag rosie, en toen viel de site bij mij uit, en ik kon hem niet terugvinden. eerst dus maar even naar mijn zieke buurman geweest. zijn dochter uit het buitenland komt nu toch over voor zijn operatie. ik ben zo blij voor hem. alleen in hetzelfde ziekenhuis liggen waar kortgeleden je vrouw overleed.... en dan geopereerd moeten worden aan een soortgellijke kwaal, dat maakt me wel stil, hoor. wat een goed plan heb jij opgesteld, ik vind het knap dat je zo lijn brengt in je leven. ik zelf ben nogal chaotisch van aard, en toen ik nog dronk (wat klinkt dat goed, trouwens: drónk) had ik vaak niet eens door wat een puinhoop ik van mijn huishouden, mijn gezin, mijn werk en mijn vriendschappen maakte. nu zie ik de ravage pas goed, en jouw stuk helpt me bij het denken over hoe ik het zelf weer wat op de rails moet gaan krijgen. ik doe het vast anders en op mijn eigen manier, want het is ook mijn eigen puinhoop. maar de hint neem ik zeker mee. ik had nog een grote multomap liggen en die heb ik maar meteen bestempeld als nadenk-map. ik denk dat ik vanavond maar vast eens een lijstje ga maken met alle puin, zodat ik later kan gaan ordenen waar ik het eerste aan moet gaan beginnen. dus duizendmaal dank voor je stuk, rosie ps ik kreeg een mailtje met een roos van een vriendin, het schijnt vandaag internationale vriendendag te zijn. daarom dus nog maar een voor iedereen op dit forum. veel liefs voor al mijn adb vrienden en vriendinnen

rosie, dat is heel wat wat je aan het forum, en dus ook aan ons en aan mij toevertrouwd hebt. je bent een kanjer (vond ik al, maar nu helemaal!) ik heb het even uitgeprint, en ik ga het zo even rustig op de bank lezen, zo'n grote tekst op het scherm doet me duizelen, maar daarna zal ik erop reageren, hoor. tot straks. liefs, bibelle

ariel, goed dat je onderscheid maakt tussen stilte en leegte. stilte is inderdaad heel belangrijk. misschien kun je leegte wel vullen door stil te zijn (oei oei, dat is een diepe, die er zo maar uitrolt, moet ik zelf ook maar eens over na denken)

lucas, wat goed dat je op dit moment in je leven je gezin voor laat gaan op je carrière. maria en je knulletje mogen trots op je zijn.

visje, wat een mooie tekst, al heb ik wel moeite met engels lezen, maar ik begreep toch wel de strekking (vulnerable is toch zoiets als kwetsbaar, hè, sorry ik heb hier geen engels woordenboek meer, aan een van de kinderen uitgeleend en nooit terug gekregen/gevraagd) hoe dan ook, erg mooi! bedankt.

rudy, bedankt voor je uitgebreide bericht, vooral je zinnetje "ik kreeg er innerlijke vrijheid voor terug" spreekt me heel erg aan. je schrijft ook dat je los bent van je ouders, bedoel je daarmee dat je met hen hebt gebroken, of dat je innerlijk vrij bent van wat ze je hebben opgelegd? ik mis de mijne heel erg, de ene verloor ik aan de dood, de andere aan dr alzheimer uw wil geschiede, moeilijk hoor.......... maar inderdaad beter dan de fles of het blikje

na de vorige keer, toen ik het weerbericht van twan niet op waarde had geschat, en dus kletsnat was geregend, heb ik voor ik vandaag boodschappen ging doen even gekeken op www:/buienradar.nl om te zien waar de buien hingen. heel dichtbij dus, en dus koos ik maar voor de auto. ik was nog geen 5 minuten onderwg of de hagelstenen vielen kletterend op mijn schuifdakje. voortaan neem ik twan zeer serieus! bedankt voor je dagelijkse weerbericht! .

lucas, dat is een fijn bericht, een opsteker! (grapje)

ik ga ook boodschappen doen, de vuilniszakken hoeven niet naar buiten (we hebben een stortkoker), maar wel het glas naar de glasbak. wat is mijn "glastas" lekker licht!!!!!!!!!! hoe zou dat nou komen?

ja visje, het kwam zo maar bij me boven, door het thema van moesje en mick, die ik dus heel dankbaar ben, want daarmee kan ik weer een poosje vooruit; ik denk dat ik mijn uitzwaaier steeds zal aanpassen aan de fase waarin ik zit in het afleren van het drinken. jij ook een fijne dag gewenst.