bibelle

ik kom nog even gedag zeggen, goed gewerkt, maar doodmoe, ik kruip er vroeg in, morgen weer een dag vroeg op. tot morgen, bibelle

dag anjo, heftig hoor, maar goed dat je het er uit gooit; omdat we allemaal tegen hetzelfde probleem aanlopen, geeft het toch niet als jij er anders in staat dan ziza? onze problemen en geschiedenis zijn allemaal anders, maar we hebben dezelfde zelfmedicatie gezocht, ontdekt dat dat ons niet helpt, maar verder in de put duwt, en we willen er van af. doe het alsjeblieft op je eigen manier en je eigen tijd, je eigen tempo! je bent goed! ik kom vanavond nog even, ik moet nu naar iemand toe die op me zit te wachten via het werk. tot later vanavond!

thuis na een drukke werkdag; soms lijkt alles mis te lopen, en hebben medewerkers een slecht humeur bovendien, en dat terwijl het weer een plaatje is. maar we zullen de zon wel ontwend zijn na al die lange grijze dagen, en weten we niet meer hoe we genieten moeten; ik kreeg er zelf ook een slechte bui van, al die sombere en geïrriteerde gezichten. ik ga eerst maar koken en een hapje eten, daarna lees ik wel wat jullie vanmiddag geschreven hebben, en kom dan nog even terug. wie ook nog gaat eten: eet smakelijk!

oei, eigenlijk al te laat, maar nu was ik al weer bijna vergeten om lucas en maria te feliciteren met de eerste volle week adb en ndb! goed hoor, en na dag 8 komt vast ook 9. groeten!

even naar buiten geweest, en genoten van de zon, en de moeders met kinderwagens, en de bejaarden op het bankje voor ons gebouw. jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had: dus maar zo, om niet te vergeten dat het goed is zo:

ha die marieke, de aanhouder wint dus toch, en nu maar volhouden, je grenzen goed bewaken, fijn dat de politie nu ingrijpt en bonnen uitdeelt. dat werkt bij de meeste mensen goed. blijf je de recorder aanzetten als het weer gebeurt? hopelijk zijn ze niet al te hardleers, en kun je eindelijk van je tuin genieten. ik wens je vandaag een stille, zonnige dag toe

ziza, je bent een .......... (positief maar onparlementair woord) met zo'n gezin!

voor mieke en knuffie: hebben jullie een beetje kunnen slapen, na alle emoties van gisteren? vanmorgen vroeg was ik dat nog vergeten te vragen, het was ook ineens bijna 9 uur, dus dat werd hollen. ik ga zo nog even naar buiten, zelf ook genieten, zodra de secretaresse terug is van haar boodschappen. ik moet zelf ook nog langs de super, ik ben benieiuwd hoe hard de flessen in rij 3 staan te schreeuwen. misschien kan ik beter oordopjes indoen (haha), ik geef mijn aandacht dan maar liever aan jullie. even lekker op de fiets, uitwaaien, want wat je een ander aanraadt, moet je zelf toch ook maar doen! tot later!

bambam, ook jouw verhaal is heel eerlijk, en moedig. ik snap dat je hoopt dat zonder drank alles anders gaat worden; dat herken ik. en ook dat dat nog lang niet altijd zo voelt. maar laat deze zonnige dag niet voorbij gaan in de vlakte. ook als je er niet helemaal van geniet, wordt je lijf er wel beter van, als je buiten in de zon loopt (moet ik nodig zeggen, achter een piepklein raampje onder de tl-balken). ook als je je vlak voelt kun je de zon op je vel voelen schijnen en de wind in de haren, en de vogels horen fluiten. sla het op, en geniet later van de herinnering eraan. dus toch een hele fijne dag gewenst!

middagpauze, secratresse gaat boodschappen doen, kan ik gauw even kmen piepen. ziza, wat een verhaal, wat goed man, dat je zo naar jezelf kan kijken! en je moet ook wel een stevig gezin achter je hebben als je het zo beschrijft. kennelijk heb je nog andere kwaliteiten en vele positieve kanten, die het de moeite waarde maken om met jou samen een gezin te vormen. heb jij elke donderdag een papa-dag? je hebt me weer behoorlijk aan het denken gezet! (over mezelf dan bedoel ik) groeten en geniet van de zon!

negen uur, tijd om op de fiets te klimmen en aan het werk te gaan, liefs voor allemaal!

@ rosie: net als de anderen kan ik je niet missen, in die korte tijd heb je mij al zo veel gegeven, dat smaakt naar meer, veel meer! blijf dus als je blieft schrijven als je het aankunt. blijf in elk geval ook lezen, want dan kan ik je elke dag laten weten dat ik je mis! for me for you

dag ferry dat was heftig gisteravond bij de AA; en je verhaal is ook voor mij confronterend. ik ben niet zo'n groepsmens, ik leer veel uit individuele gesprekken, en hier op het forum voel ik me heel veilig. maar je hebt wel gelijk, direct contact is confronterend, en daardoor ook eerlijker en verhelderend, omdat je ook de emoties ziet en hoort. ik durf dat nog niet aan (wel het eerlijk zijn, niet de groep, bedoel ik), maar zodra ik merk dat ik niet meer alleen kan vechten, met jullie hulp op het forum, dan zal het wel moeten. blijf je in elk geval over de AA schrijven? want de ernst van ons probleem komt in jouw berichten (en die van anderen die ook naar de AA gaan) wel over. bedankt hoor!

dag mick, ja het is geweldig om vrouw te zijn. dat had ik vroeger niet durven zeggen, maar nu begint dat terug te komen. het is geweldig om een vrouw te zijn, die niet meer onderdrukt wordt: niet door mannen, niet door werk, niet door slechte herinnenringen, niet door de alcohol, en niet door wat "men" vindt dat ik me voor moet schamen. maar het is een hele strijd om meer mezelf te worden, als mens en als vrouw. liefs, en bedankt voor je verhaal!

en nu maar hopen, anjo, dat je niet langs de oostgrens woont! knap dat je het gered hebt vannacht, en je tranen hebt laten komen. mijn oma zei altijd (daar kom ik weer met mijn oma, maar het was zo'n gouden mensenkind, en ik heb zoveel van haar geleerd, al besefte ik dat veel te laat): "verdriet, dat er niet uitkomt, roest vast" ze liet ons altijd uithuilen groot en klein, meisjes én jongens ("jongens huilen niet" vond ze onzin, "jongens moet je léren om te huilen, dan kunnen ze het wel, ze hebben het ook nodig!") jouw vastgeroeste en verdronken verdriet komt er nu bij stukjes en beetjes uit, met nare dromen en huilen op de bank in de nacht. laat maar komen, dat is geen zelfmedelijden, maar zelfherstel. jouw motto spreekt me aan: het falen zit hem niet in het vallen, maar in het niet opstaan. heel waar, heel mooi, ik heb in mijn nachtkastje een schriftje met "goede gedachten voor in de donkere nacht"". daar ga ik het bij schrijven. bedankt dat je dit met ons wilde delen, anjo, een goede dag met veel zonnestraaltjes toegewenst!

mooi kohtje, spuit elf om elf uur elf. wat ben jij scherp zo laat nog op de avond! welterusten

p.s. ik wil je niet claimen, maar alleen laten weten dat ik je heel erg waardeer!

wat een goede berichten, schreef ik net, maar dat geldt dus niet voor rosie, dat las ik nu pas (ik las uit nieuwsgierigheid naar knuffie en mieke vanavond achterstevoren). niet doen hoor! net als de anderen kan ik je niet missen, in die korte tijd heb je mij al zo veel gegeven, dat smaakt naar meer, veel meer! blijf dus als je blieft schrijven als je het aankunt. blijf in elk geval ook lezen, want dan kan ik je elke dag laten weten dat ik je mis! welterusten, en tot de volgende keer!

net thuis, en met m'n jas nog aan snel de computer aangezet. wat een goede berichten! mieke en knuffie: gefeliciteerd dat jullie grootste angstdromen niet waar bleken te zijn; nu dus op naar de volgende halte: medicijnen voor de een en een OP voor de ander. ik blijf met jullie meeleven hoor! dan hebben alle duimen en de opgestoken kaarsjes ook echt geholpen! misschien ook de HM wel, als die helpt met droog zijn, dan vast ook wel met dit soort levensbelangrijke zaken. voor ieder die vanavond met gremlins vecht, thuis of bij het kaarten in de kroeg: hou vol. en wie wel even wat mag hebben: hou het beperkt tot wat je van te voren van plan was! ik ga naar bed, morgen een dag met veel gesprekken, dan wil ik uitgeslapen zijn. welterusten allemaal!

@lucas: goed van jullie 2, ga zo door! sporten kan inderdaad helpen; ik ken iemand die het als therapie bij depressie moest doen, en daar heel veel baat bij had. groeten @ferry: ik ben één van die nieuwelingen, laat je door mij niet tegenhouden om te schrijven, ik ben ook benieuwd naar jouw verhalen @sabine: goed van je dat je een risicosituatie omzeild heb; goed dat je naar jezelf kunt kijken, en het aan het forum durft toe te vertrouwen. ik heb daar veel steun aan. @mieke: naast je eigen sores ook nog eens het verdriet van je zoon; heel veel sterkte, en het is nooit een nederlaag om hulptroepen te bellen, eerder een teken van zelfinzicht, en dus van kracht! @mick: wat een leuke confrontatie om 2x nee te kunnen invullen; ik zou ook van trots naast mijn schoenen gaan lopen, dus doe dat gerust! je hebt het zelf verdiend. @stien: uitglijden mag, het leven is nu eenmaal spekglad zo nu en dan; maar door naar je woede te kijken, zie je de volgende keer duidelijker waar de bananeschillen zijn neergelegd (door de gremlins waarschijnlijk!) @rosie: fijn dat je er iets aan denkt te kunnen hebben; ik moet binnenkort ook een belangrijke keuze maken, dus ik ga ook maar weer eens zo'n lijst aanleggen; de pot verwijt de ketel.... maar de pot helpt de ketel ook, als je begrijpt wat ik bedoel @haamster: fijn dat het je gelukt is! vanavond dus in de gevarenzone. misschien helpt het om vast van te voren te gaan bedenken wat je tegen je kaartvrienden gaat zeggen (de waarheid, een halve waarhied, een smoes, een leugen om bestwil.... en als je dat bedacht hebt, denk dan ook even wat je zou kunnen verwachten wat ze terug gaan zeggen; heb je daar dan ook een antwoord op (of zelfs meer dan één)? hoe beter voorbereid, hoe meer kans dat het lukt! @marieke: ik ken dat van mijn vrienden van mijn ouders, die scheelden ook meer dan 20 jaar; de belangrijkste les die ik van hen leerde: leef bij vandaag, en stel niets uit wat ook vandaag kan. als één van beiden er niet meer aan mee kan doen (een wrak of nog erger) dan kun je dat nooit meer inhalen, in elk geval niet meer samen. en ik dacht als kind ook al dat ik erg lelijk was (was ik ook) tot mijn oma mijn duitse koosnaam aanpaste en die liet eindigen op "belle", frans voor "mooi" ; schoonheid zit van binnen zei ze dan. haar koosnaampje voor mij is sindsdien mijn echte naam geworden. niet dat ik daardoor mooier werd, maar het hielp wel. dag allemaal, na twee uur komen de klanten, dus moet ik maar liever nu uitloggen. tot vanavond laat, met hopelijk goed nieuws van knuffie en mieke, en droge verhalen van lucas en maria, van haamster, stien en alle anderen.

dag mieke en knuffie, onze receptioniste kwam vragen of ik even op de balie wil letten, want haar zoontje is met gym gevallen, en moet langs de ehbo; mooi zo, dacht ik, kan ik even komen piepen, want de balie heeft een internetaansluiting, in mijn werkhok heb ik niets. dus juist op tijd om me te voegen bij het legertje dat duimt voor jullie twee. en nu maar hopen dat jullie allebei goede berichten gaan krijgen. ik lees het vanavond laat wel, hou goede moed tot zolang

kwart over acht, ik moet gaan hollen om op tijd te komen, heb het goed allemaal, tot vanavond (zal wel laat worden, na het werk ga ik naar vrienden)

@ rosie ik heb geen persoonlijke ervaring met WIA of WW, wel met het maken van lastige keuzes. misschien helpt het als je op een groot vel papier alle voordelen van beide, en alle nadelen ervan, naast elkaar zet (dus 4 kolommen), dat is de zakelijke kant er van; je kunt die vier lijstjes ook aan iemand anders -die jou goed kent- laten lezen, en vragen of er nog dingen bijgeschreven moeten worden, en vragen wat hij/zij daarop belangrijk vindt voor jou; en daarna met kleur je gevoelens aangeven (kleupotlood is het mooiste, maar kan ook met pen, viltstift, highlighter) van licht tot zwaar, dan komt er een beetje tekening in je gedachten en gevoelens. je hoeft nog niet vandaag te beslissen, dus je kunt daar ook steeds naar terug kijken en doorstrepen, aanvullingen geven, enz. en het belangrijkste: leg het tussendoor weg, en ga genieten van het hier en nu; het goede gevoel dat je hebt overgehouden van het netwerken, bv. veel succes! en alle goeds voor jou. .

@ water en rosie dat was gisteravond een mooi liedje, (goede muziek ook!). ik zal het uitprinten en op mijn werk op het prikbord hangen. .

@marieke, goed dat je naar de AA bent gegaan, dapper hoor, toch gaan als je in de diepte zit, maar dan loont het vaak het meeste, maar goed dat heb je zelf ervaren: omdat je daar weer positiever door geworden bent. dat is vast een opsteker voor een volgnde keer.