Tanuki76

Dank je wel! En...idd, we komen elkaar vast nog tegen. Jij ook succes met de strijd.

Hoi,leuk dat je er naar vraagt! :-) Het gaat best goed. Ik ben twee dagen geleden naar de psych geweest en met haar besproken wat de mogelijkheden buiten Refusal zijn en ga nu beginnen met Selincro. Ze denkt, aangezien ik niet elke dag drink en enige controle heb (aan voel komen) over wanneer ik ga drinken, dit middel ook wel eens zou kunnen werken. Mocht dit uiteindelijk toch niet voldoende zijn, kan ik altijd nog Refusal gebruiken. Hoe is jouw situatie voor het moment?

Goed om te horen dat je je leven weer echt op de rail hebt gekregen! Ga zo door!

Dank je voor het bevestigen van wat ik zelf ook al een beetje dacht. ;-)

Om samen ervaringen (positieve én negatieve) uit te wisselen, via mail eerst bv maar ook via eventueel persoonlijk contact (onder het genot van een NON-alcoholisch drankje). Met zijn tweeën voel je je toch sterker en besef je des te meer dat er genoeg mensen zijn die met hetzelfde probleem kampen.

Hoi Lars, wat houdt dat 'dagpact' in? ( Ik heb het forum nog niet helemaal onderzocht dus zal heus wel zaken over het hoofd gezien hebben).

Hol allemaal, Dank jullie wel voor al jullie waardevolle feedback. Het lijkt allemaal zo logisch, en in mijn gedachten kan ik over het algemeen ook heel logisch redeneren. Dat is wat ik van mijzelf ook zo'n "Jackall and Hyde"-achtige gedachtegang vind. het ene moment wil ik al hetgene bereiken in het leven waar ik van droomde en na een tijd van stress en teleurstelling laat ik alles varen en geef ik op. Ik heb geen echte vriendenkring, kan niet steunen op familie, ben uitbehandeld bij al de mogelijke therapieën... Je vraagt je af: wat was er eerst: de kip of het ei?/ de depressie door de alcohol of de alcohol door de depressie? In mijn geval aanvankelijk het laatste maar ik ben er van overtuigd, zoals jullie ook aankaarten, dat de alcohol nu mijn depressie in stand houdt want de week na het "binge drinken" is mijn hoofd alleen maar gevuld met schuldgevoel, lichamelijke klachten, schaamte en een gevoel van geestelijke zwakheid. Ik heb al de mogelijke vragen m.b.t. Refusal opgeschreven en leg deze morgen neer bij de psychiater. Helaas zegt de psychiater, dat waar ik nu woon (bij mijn zieke moeder waar ik ook al jarenlang een moeilijke en symbiotische relatie mee heb) ook niet bijdraagt aan een gezonde geestelijke rust en dat ze me aanraadt om weer alleen te gaan wonen maar geen inkomen en een verplichtingsgevoel en een gevoel van medeleven naar mijn moeder toe bemoeilijken die stap. Daarom kan ik ook zo moeilijk thuis iets doen om afleiding te hebben zoals, een boek lezen, filmpje kijken, want we zitten echt op elkaars lip. Ik weet dat als ik weer werk heb, ik weer meer rust en zelfvertrouwen zal hebben en hopelijk zijn die (eventuele) bijwerkingen dan allang weg(als ze er überhaupt zijn). In de tussentijd blijf ik jullie berichten lezen, zal ik zelf ook jullie verhalen lezen om inspiratie op te doen en wie weet kan ik zowaar ook anderen ideeën geven over andere dingetjes die ik wél goed weet aan te pakken en die ik om wist en weet te zetten in iets positiefs!

Echt leuk dat ik al enkele reacties krijg van jullie binnen een korte tijd! :-) Des te meer besef je dat iedereen met zijn eigen demonen kampt! Ja, als je meerdere zware meds neemt, is het wel moeilijk te bepalen welk medicijn nou die bijwerkingen geeft. :-( Ik heb nu alleen hulp van de psychiater. Van de therapieën heb ik onderhand mijn buik van vol en al helemaal omdat ze niet echt helpen. Mijn gezond verstand ( behalve met alcohol en roken) heeft me tot nu toe redelijk op het rechte pas gehouden, alhoewel dat ook af en toe kantje boord was. van AD weet ik ook niet zo veel. Wordt daar ook Ritalin voor gebruikt? Ik weet dat als ik niet drink, als ik een paar weken niets drink, de stress enorm toeneemt en dan weet ik gewoon af en toe echt niet waar ik het moet zoeken om rust te krijgen en dan zijn die twee wijntjes echt een verademing. Het rotte is gewoon dat ik na die twee wijntjes gewoon dat gevoel wil behouden en dan volgen al gauw die meerdere wijntjes die uiteindelijk ervoor zorgen dat ik me daarna nog depressiever ga voelen. Ik baal van mijzelf dat ik steeds die fout bega van meer te drinken en begin dan ook mijn gezond verstand in twijfel te nemen. "Een ezel stoot zichzelf uiteindelijk geen tweede of derde maal aan dezelfde steen?!" luidt toch het gezegde?

Hoi Lars, dank je voor je reactie! Ja, dat ben ik helemaal met je eens alleen is het dus zo dat ik nooit tijdens belangrijke momenten last heb van die bijwerkingen omdat ik alleen drink wanneer ik weet dat ik niet moet werken of wanneer ik belangrijke afspraken heb. Gek genoeg denk ik dus wel ergens goed over na (timing) wanneer ik ga drinken. Maar doordat ik geen maat kan houden, heb ik natuurlijk wel last van de '' aftermath/bijwerkingen. daar om ben ik bang dat wanneer ik refusal neem, ik wél op cruciale momenten ( tijdens werk) last krijg en zo mijn baan verlies. Mag ik vragen welke bijwerkingen je hebt?

Hallo lotgenoten, Ik zal mij even voorstellen. Om een duidelijk beeld over mijzelf te schetsen zal het een nogal lang epistel worden maar net zoals iedereen hier heb ik ook het één en ander meegemaakt en wil ik het graag delen maar ook jullie meningen en ervaringen aanhoren. Ik ben een vrouw van 40 jaar met een lang verleden van depressiviteit ( sinds mijn 17e). Sinds mijn 17e slik ik ook antidepressiva ( ook jarenlange therapie gevolgd met weinig succes) en daar zal ik hoogstwaarschijnlijk ook nooit vanaf komen. Ook ben ik vanaf die leeftijd begonnen met alcohol te drinken. Ik gebruikte geen andere drugs maar alcohol ( met die twee bekende glazen) gaf mij diezelfde bekende rust en zelfvertrouwen die ik zo miste om een redelijk normaal leven te kunnen leiden zonder depressieve gevoelens, slechte eigenwaarde en zelfvertrouwen. Dat leiden werd al gauw " lijden" voor mij en mijn omgeving. Ik was zo verslaafd geraakt aan dat euforisch gevoel dat het in no time veel meer glazen werden ( kleine anecdote: tot aan de dag van vandaag vind ik de smaak van alcohol niet lekker). Tot op heden heb ik een "haat-liefdeverhouding met alcohol" waarbij de haat toch wel de boventoon voert. Ik drink niet dagelijks en als ik werk heb ( ben al maandenlang op zoek naar werk) drink ik nooit en belangrijke afspraken kom ik altijd na. Soms drink ik enkele weken niet maar nu ik weer in een redelijk diep dal zit ( zorgen om zieke moeder, werkeloosheid, depressieve gevoelens, financiële onzekerheid en onzekerheid naar de toekomst) bemerk ik dat mijn alcoholgebruik frequenter wordt. Nu heb ik van mijn psychiater 'Refusal' voorgeschreven gekregen maar als ik naar de bijwerkingen van het paardenmiddel kijk (ook in samenwerking met mijn antidepressiva), schrik ik toch wel. Het vervelende is dat die bijwerkingen aardig lang kunnnen aanhouden ( na het lezen van ervaringen) en mocht ik uiteindelijk die langverwachte baan binnenhalen, dan wil ik dit niet in de waagschaal leggen door deze bijwerkingen. Ik zou het een weekend kunnen uitproberen maar dan weet ik nog niet of deze een tijd aan zullen houden. Graag wil ik jullie ervaring met het middel weten en of er misschien geen alternatieven zijn. Ook jullie reactie mbt mijn verhaal zijn welkom. Tenslotte is dit forum bedoeld om elkaar te steunen/begrijpen/adviseren.