Trix

Lady Jane, De waarheid onder invloed. Het hangt er helemaal van af wie en hoe en waarom. In sommige gevallen is het wenselijk, in andere niet. De waarheid te benoemen is altijd belangrijk, onder invloed of niet. Ja, iedereen heeft zijn eigen waarheid. Nou benoem die waarheid dan! Ik kan mij overigens prima in een ander verplaatsen. Maar ik ben nu 61 en ik ga NIET sporten...duh! Dank je voor je antwoord.

Hoi Basta, Ik dronk de andere dagen helemaal niets. Lekker gezond eten en koffie en ijsthee. Ik weet niet of ik helemaal wil stoppen. Als er geen alternatief is voor mijn sociale 'roes', als ik eeuwig moet leven als een gecontroleerde zombie, dan liever niet. Ik bén nuchter! Dwz ik heb 4 biertjes gehad en zie alles volledig helder! Ik zal het doen. Als ik het mij kan herinneren...

Dank je Lady Jane, Ik ben meer een kluizenaar. Heb één goede vriendin maar die heeft een drukke baan en man en familie. Contact met mijn familie is te verwaarlozen. Ik heb al lang geen betaalde baan en verder veroordelen zij mij ook bijna per definitie. De enige mensen die mij volledig accepteren, zijn mensen die ik ken via internet. Mensen die ik ken via cursussen en die vooral heel ver weg wonen zoals in de VS of India. Ik heb op Facebook de 'waarheid' gezegd over mijn familie. Dat zij mij verachten en dat ik toch niks goed kan doen. Niemand heeft gereageerd. Ik wil altijd de 'waarheid' vertellen als ik alcohol gedronken heb. Ik ga liever niet naar feestjes of verjaardagen omdat ik mij schaam voor mijzelf. Kan dat alleen met alcohol op, maar dan schaam ik mij de volgende dag. Sporten? Dat kost geld. Ik doe op de fiets mijn boodschappen en daarna ben ik al uitgeput. Ik denk de laatste jaren regelmatig: Wat als je nu eens 'normaal' deed? Maar alles wat 'normaal' is, druist tegen mij in.

Hoi mensen, 'Normaal' drink ik twee keer per week zo'n 9 flesjes bier om 'sociaal' te zijn. Ik beantwoord dan mijn e-mails, discussieer op forums, ben actief op Facebook en als laatste luister ik eindeloos muziek om uiteindelijk als een dronken dropje in slaap te vallen. De drie dagen daarna wil ik niets met sociale dingen te maken hebben en bén ik er gewoon niet. Tot het weer gaat 'wringen' en ik niet langer kan wachten om weer 'sociaal' te zijn. Het is een soort idioot ritme waar ik inmiddels al jaren aan gewend ben. Tot een maand geleden. Ik kreeg enorme pijnen in mijn buik en kon nachtenlang niet liggen. Vakantietijd dus huisartsenpost > verdenking galstenen > medicijnen > volgende dag echo gepland maar pijn was volledig over. Weet nog steeds niet waar de pijn vandaan kwam maar heb een maand lang geen bier/wijn gedronken. Eéntje voor het eten, omdat dat positief zou werken tegen galstenen die ik bij nader inzien (echo) helemaal niet heb/had. Ik durfde niet een tweede te nemen omdat mijn lever behoorlijk vervet is en omdat ik mijzelf niet vertrouw. Ik kan dus prima een maand lang zonder alcohol. Maar blijkbaar alleen als ik mij volledig afzonder. Alle sociale activiteiten herinneren mij aan alcohol en die vermijd ik dus liever. Dus conclusie: ik ben in feite a-sociaal, behalve wanneer ik alcohol drink. Vanavond drink ik voor het eerst weer mijn derde biertje. Anders zou ik niet iets op dit forum hebben gepost. Ik ben inmiddels een 'oud' mens. Maar alle bijzondere dingen die ik ooit heb beleefd en alle mensen die ik ooit heb leren kennen, alles ging altijd gepaard met een biertje of een wijntje. Groet en sterkte voor allen! Trix