Bloempje93

Hey hey allemaal, Ik ben opzoek naar een Whatsapp maatje, om bij moeilijke tijden/periodes elkaar te kunnen opzoeken. Ook natuurlijk in de betere tijden. Wie heeft hier nog meer interesse in?

Etty, ja dat graven vindt ik moeilijk.. ik heb de nodige dingen meegemaakt in mijn kinder en tiener jaren. Ik heb bijvoorbeeld geen juiste coping skills kunnen ontwikkelen en dat heeft zich extreem geuit in mijn tienerjaren. Maar zo kan ik 100 redenen noemen waardoor het mischien kan komen. Ik weet wel dat mijn eerste tekenen van verslaving zijn voortgekomen uit liefdesverdriet, samen met een vriendin die dat ook had. Na schooltijd dronken we standaard bier en waren we heel negatief. Hieruit kan ik wel concluderen dat mijn vader er een grote rol inspeelt. Hij heeft mij in de steek gelaten wat zich heeft geuit in extreme verlatingsangst. Maar we komen er wel met dat graven, zeker nu ik de tijd ervoor neem om er eens goed over na te denken.

Klopt Bumperjim. Die wilskracht is het hem he, heb ook altijd gezegd dat het uiteindelijk op jezelf aankomt en niemand anders. Natuurlijk wel reuze fijn om hulp erbij te krijgen en met andere ervoren te praten. Voelt in ieder geval al een stuk beter nu ik hier ook even mijn verhaal heb kunnen kwijt raken.

Apart filmpje, dankje Pelle2. Ik ben niet het type wat bij een * dag naar alcohol grijpt, ligt toch wat anders en ingewikkelder dan dat ik kan verwoorden. Maar ik snap je punt en geef je gelijk erin Kruidenthee67 ik heb ook nooit gezegd dat ik wil blijven drinken maar wel aan andere problemen werken. Zo werkt dat helaas niet want dan blijf je toch in die cirkel weer terechtkomen.

Ik heb er gemengde gevoelens bij kruidenthee67. Dit vooral omdat ik steeds heen en weer wordt gestuurd van de ene hulpverlening naar de ander. Bij de vorige waren mijn alcohol problemen en geestelijke toestand niet erg genoeg om daar in behandeling te kunnen gaan. Nu wil mijn psycholoog zich dus gaan richten op het alcohol probleem omdat daar veel problemen zich uit voordoen. Dat klopt maar ik ben van mening dat achterliggende problemen uit het verleden icm een trauma het alcohol probleem hebben veroorzaakt. Bij de kliniek waar ik me nu wil aanmelden kijken ze verder dan alleen de verslaving dus naar het totale plaatje (dit vondt ik apart dat ze dit zo dus zei, want met andere woorden doen ze dat dus nooit en alleen bij hun wel!?) Ik geef het natuurlijk wel een kans en sta er ook zeker achter dat ik "hulp" nodig heb. Zie het alleen niet zonnig in door eerdere ervaringen.

Lastige vragen maar wel goed om over na te denken. Ik denk gedeeltelijk dat het begint dat ik me verveel maar ook een soort van leegte wil opvullen. Dit begint altijd met de gedachten dat ik het bij een paar drankjes houdt, maar soms blijf ik dan toch doordrinken...waarom?...geen idee, het is niet zo dat er wat gebeurt is of dat ik me die dag slechter voel. Ik begin altijd met dezelfde gedachten te drinken, gewoon een paar om te ontspannen. Waarom aventoe ineens die remmen helemaal los gaan, ik weet het echt niet. Mischien dat ik toevallig op zo een momenten onbewust toch zwakker ben en me door negatieve dronken gedachtens teveel laat beïnvloeden. Ik heb dan wel echt last van extreem depressieve gedachtens en kort gezegd schijt aan alles waarop ik er nog een paar achter over gooi. Binge drinking is overal wel eens voorgekomen... opstap, bij vrienden of gewoon thuis. Sorry vindt het heel lastig om nu precies te zeggen hoe wat en waarom.

@bumperjim & @kruidenthee67 Ik heb al een paar dagen niet gedronken, dus met dat stoppen ben ik al begonnen. Voor mij zal de echte uitdaging pas ergens laat volgende week beginnen omdat ik dus meestal maar 1x per week drink en tussendoor ook niet echt moeite heb om niet te drinken, ook geen behoefte (met enkele uitzonderingen) Heb probleem zit weliswaar in het niet langer dan 1 a 2 weken niet drinken maar vooral dat binge drinken. Geen grenzen. Maar ik weet dus dat met mate drinken niet lukt, vandaar ik de keuze maak om volledig te stoppen.

Hallo Bumperjim, Dat is een goede vraag, ik denk elke keer weer dat het me deze keer wel gaat lukken om normaal te kunnen drinken. En dat lukt dan ook wel maar nooit voor lange duur. De reden dat ik nu weer wil stoppen is dat ik weet dat het een probleem is. Ik maak mezelf geestelijk en lichamelijk kapot. Veel gezondsheids klachten en mijn toekomst ziet er hierdoor niet goed uit. Mijn plan voor nu is komende week contact op te nemen met een verslavings kliniek dit ter ondersteuning op verzoek van mijn psycholoog. Verder weet ik nog niet hoe en wat.

Hallo iedereen, Ik ben een jongedame van 24 jaar oud. Vanaf mijn pubertijd ernstige alcohol problemen gehad. Dik 2 jaar bijna elke dag wel gedronken van 15 tot 17jaar oud. Met 17 jaar oud in een afkick kliniek terecht gekomen wat goed heeft geholpen. Inmiddels sta ik er een stuk beter voor dan toen. Momenteel hele korte periodes dat ik dagelijks drink maar ben meer een binge drinker geworden nu. Drink ongeveer 1x per week momenteel. Vaker wel stevig maar meestal toch zonder kater of lichtelijk (door het vele drinken kan ik meer hebben dan andere) helaas 1x in de 3 weken ongeveer drink ik zoveel dat ik de komende dagen erop alleen maar plat lig op bed, extreme kater, depressie en schuldgevoel. Nu ben ik dus weer van plan om te gaan stoppen...volledig. Mezelf wijs maken dat ik best een gelegenheids drinker kan zijn werkt helaas niet meer. Het is alleen * moeilijk, ik kan gerust een week zonder alcohol maar dan begint het ook goed te kriebelen. Ben paar maanden terug 2 maanden nuchter geweest maar toen overtuigde ik mezelf weer dat ik best wel weer wat mocht drinken. Wat helpt jullie in zo een situaties en hebben jullie nog tips? Bedankt alvast!

Hallo, Ik weet niet hoe en wat, en of dit forum eningzins actief is maar ik ben deze website toevallig tegen gekomen. Ik ben een 22 jarige oude dame uit Limburg. Ik studeer momenteel (hoewel het wel slecht gaat op school) ik kamp al met een alcoholverslaving (gevoeligheid) sinds dat ik 16 was. Laatste tijd val ik enorm terug o.a vanwege een depressie en angststoornis. Ik heb me hier aangemeld om lotgenoten te ontmoeten, en gewoon mijn ei kwijt te kunnen.